Roja 15’ê Reşemehê ji bo gelê Kurd rojeke reş e. Bi boneya salvegera bêbextiya 15’ê Reşemehê ez vê rojê bi tundî lanet dikim.
RÊBER APO ji bo gelê Kurd ronahî bû. Şewq bû. Rêber bû ji bo hemû mirovatiya bindest. Lê dewletên dagirker yên mîna İngiltere, Emerîka û Îsraîl nekirîn vê ronahiyê tehemul bike. Ji bo ku ronahiya gelê Kurd tarî bikin, RÊBER APO hedef dan nîşandan.
Di dîroka gelê Kurd ev ne qomploya yekê ye û wê ne ya dawiyê jî be. Gelê Kurd hertimî bi bêbextiyên bi vî rengî re rû bi rû maye. Lê di encama rêhevaltiya kêm û dostên sexte de, qomplo di 15’ê Reşemeha 1999’an de bi tevlîbûna hêz û dewletên emperyalîst bi esareta Serokatî bi encam bû. Ji ber ku hebûna Serokatî ya di rojhilata navîn de, ji wan re tirsekê mezin bû. Dizanîbûn bi hebûna raman û bîrdoziya Serokatî, pergala kapîtalîst nikare bi awayekê hêsan di rojhilata navîn de xwe bicih bike. Bi esareta Rêbertî xwestin, hemû gelên rojhilat navîn û bi taybetî jî gelê Kurd têxin dibin venêrîna xwe.
Qomplo di 9’ê Cotmeha 1998’ab de destpê dike û di 15’ê Reşemeha 1999’an de bi encam dibe. Xwestin bi vê qomployê dîroka Kurdan bidin dubare kirin ku hespê xwe xweş di rojhilata navîn de bidin ajotin. Lê îro gelê Kurd, xwedî hêzekê bi wî rengiye ku dikare xwedî li ked û xuhdana xwe derbikeve. Gelekê bi Rêbertiya xwe re bûye yek.
Di 15’ê Reşemeha 2011’an de Rêbertî bi rêya hevdîtinên xwe mizgînî dabû ku qomplo bi berxwedanî û pêşdîtina ramanên xwe vala derxistiye. Bi hatina parêznameyên Serokatî ya di sala nû de, bi awayekê rihet dide nîşandan ku qomplo vala derketiye û hêzên dagirker negihiştine armanca xwe. Li kêleka vê jî hêzên desthilatdar di wê hêviyê dene ku, wê gerîlla çek berde. Ne çekberdan, lê di vê were zanîn ku şerekê bê eman wê were meşandin û gelek ciwanên din bi çek bibin.
Dibin navê aştî, agirbestan her demî xwestin dem qezenç bikin ku şerekê dijwar neyê meşandin û tekoşîna me gav di pêş de neavêje. Xwestin gerîlla jî fêrî vê bikin. Lê ev hemû siyaseta wan vala derket.
Serokatî jiyana me ye. Bê Serokatî jiyan ji mere heram e. Hebûna me ya li çiya, ji bo azadiya Serokatî û gelê Kurd e. Ger jiyana bêyî Serokatî li me heram bikin, em ê jî jiyan li wan bixin jehr. Di sala 2012’an de bi vî ruhî em ê roja 15’ê Reşemehê pêşwazî bikin. Heya dawiyê sebra me heye. Lê saeta ku sebir çû, ji bo jiyan û azadiya Serokatî çi pêwîst be em ê bikin. Bêyî gumanekê jiyan bikin, em ê bi ser vê wezîfeya xwe ya pîroz de biçin. Ji bo şerekê herî mezin jî em amedene.
Ne tenê dewleta Tirk, bila hemû hêzên desthilatdar bizanin ku ji şermezar kirinê zêdetir, weke gerîllayekî HPG di şêwaza felsefeya RÊBER APO de, çi sekin û helwest pêwîst dike, em ê raber bikin û ger dema wê jî hat, em ê canê xwe jî di ber azadiya RÊBER APO de feda bikin.
Cesur Zemyan