Heval Eziz Dersimin şahadetini duyunca ve TV’deki ananın tabutu açıp anlını öpünce onun hep gülerken dudağını kapatan bıyığı gözlerimin önüne geldi.   Bana mı özgü bilemem ama sevdiğim, saydığım bir arkadaştan sonraya kalmak, kendi görevimi tam yapmadığım hissine kapılır, yâda Ölüme özlem gibi( övmek için değil ) bir arkadaşın şahadetini duyunca ben niye şahadete geç kaldım, yada niye bende yanında değildim soruları kafamı hep kurcalar. Eziz arkadaşı şahadetinden sonra yine kendime dediğim” keşke tanımasaydım” tanımasaydım belki şahadet haberi bana ağır gelmezdi, yada bana daha fazla sorumluluk yüklemenin bir ağırlığımıydı.
Tanımasaydım katıksız kendini katışı, kişisel kaygısız- korkusuz yürüyüşünü ve ikirciksiz söz söylemsini, tanımasaydım, ağız dolusu kahkahalarla karşıdakini de kahkahasına katışı, ağzında ki lokmayı yutarken dahi karşıdakinin acaba “aç mıdır” kaygısıyla lokma paylaşımını, yanındakine yer yapmadan, yatırmadan yatmamasını, kendine taşı yastık yaparken arkadaşına varsa başucuna parkesini vermesini tanımasaydım.
Keşke tanımasaydım yalan nedir bilmeyen, dili hiç yalanla tanışmamış Dersimli Eziz adı gibi Eziz kimseyi yersiz kırmaz ve yanlışa karşıda dimdik Munzur gibi.
Kimileri kendini tanıtmak, ilgi çekmek ister, ilgili olmak ister ama Eziz Arkadaş ağır, vakur kendinden emin ne söylediği değil yaptığıyla kendini sorumlu görür gösterişten kaçınırdı. Onu tanımak bir şans ve örnek; örnek kişiliğin namuslu, yeni Kürdün kimliği idi. 2004'te hastalanıyor ve Irakta tedavi görürken ar damarları yırtılmış, utanç duygularını kaybetmişlerin yoz-çirkinliklerini fark edince tedaviyi yarıda bırakıyor “ben dağa gideceğim” diyor ve orada ki “dağda ne var, dağ cehennemdir”  der ve Eziz arkadaş” sizin cennetinizdense ben kendi cehennemime gitmeye razıyım” cevabını verir.  Dağlara tutkundu, yatarken sırt üstü yıldızları yorgan yapmak, ayakkabısı yastık, silah hep koynunda bir sevda. Silahtan uzak uyuduğunu görmedim, uyumak sadece yarına daha dinç çıkmak içindi boş zamanı olmaz, kendini planlardı.
 Eziz arkadaş kendini kimlikleştirmişti, iradi, düşünsel ne dediğini bilen, bilerek iş yapan yaptığı işin, söylediği sözün sorumluluğunu kaldırandı. “Ben” demeden çok bizi kullanırdı, hep komünaldi ama bağımsız kimliği de vardı tabi bu kimlik kendini özne başkalarını nesne gören değildi tersi herkesi, yanındakini hep iradeli kılmak isterdi.
2010 kışında aynı akademideydik ve Eziz arkadaşın ayak başparmaklarındaki tırnaklar ete batmıştı. Dr arkadaş tırnakları çekecekti bende doktora yardım ediyordum ve kendimi hasta bakıcı olarak takdim ediyordum doktor ne diyorduysa harfiyen yerine getiriyordum, ama bir farkla elimde ağrı kesici iğne ile doktora ila bir iğne yapalım derdim, çünkü Eziz arkadaş inleri sevmezdi bense hep takılırdım. En sonunda dayanamadı Doktor arkadaşa” ben bu hemşireyi istemiyorum” demişti, kendine has narin ve nezaket dolusu sevgisiyle.
O Dersimliydi ve uzun süre gerilla saflarındaydı gerillacılığı genelde Gabar, Botan ve Güney Kürdistan da geçmişti ve ilk kez Dersime gidecekti. O zamana kadar birçok arkadaş Eziz arkadaşın Dersimli olduğunu bilmiyordu ve gerillada onu birçok arkadaş Mardinli Eziz diye tanırdı. Zazaca'nın yanında Kurmanc lehçesini iyi biliyor ve kısmen de Soranca'yı öğrenmişti, yani tam bir ulusal kimlik kazanmıştı her bölgenin insanıyla kaynaşır, her insanla ilkeler temelinde yoldaşlık yapardı. İnsan zayıfsa o dışlamaz, beğenmezlik etmez tersine elinden geldiğince eğitsel yaklaşır, kazanmaya çalışırdı. Hata bazen bana kızar “erken insanlar hakkında karara, yargıya varma” derdi.
Gitmeden önce Zapta tekrar görüştük, benim kolum omuzda çıkmıştı ve sargıda yanına gittim bana “Kuzeye gelmemek için kolunu çıkarmışsın” diye takıldı. Tüm kuzeye gidecek guruplar ordaydı iki gün yanlarında kaldım ve hep Eziz arkadaşın yanında, kominin de kaldım. O bana bir daha görüşmenin Dersim’de, yada Amed’te olacağını söylerken söylemlerinde öyle samimi inançlıydı ki, ben sadece ona bakmakla yetindim. İnanmak, başarının esası olsa gerek yoksa bu kadar acıya dayanmak zor, inanmayanların düşmana el kaldırıp biat etmeleri yanında Eziz arkadaşla yanındaki 6 arkadaşın savaş halaylarına katılmaları yüz akımızdır.
Zap tan ayrılıp giderken içimden “keşke tanımasaydım, son günlerde yanında kalmasaydım” demiştim. Nedeni, yokluğuna alışamamak ve…
Ama hayır iyi ki tanıdım
Onuru temsil
Hayata su verenleri
İyi ki tanıdım
Hayatı diri tutanları, diriltenleri
Tanıdım EZİZİ
Ezizê welatêmin.
Medet Serhad