Gerillada her anın duygusu, düşüncesi, ruh hali bir başka ama dağ patikalarında yürümek bir başka anlam ve coşku veriyor insana, hem de saatlerce hiç durmadan yürünen patikalarda…
Hani derler ya “yolculuklar biter, yollar bitmez” diye. Herkesin yaşamında yollar ve yolculuklar çok farklı duygular yaşatır insana. Ayrılıkların, buluşmaların, arayışların yaşandığı anın başlangıcı olur. Belki bir daha görüşemeyeceğin gibi, bir daha da ayrılmayacağın buluşmaları yaşatan anlar. Ya da büyük arayışlara açılan yeni zamanların başlangıcına…
Gerillada “yola çıkacağım denildiğinde” tabiî ki patika gelir akla. Özgürlük sevdalıların düştüğü yollardır patikalar. Özlemlerin, umutların, özgürlük aşkının, hasretin, hakikat arayışının yaşandığı yolculuklar. Omuzlardaki devrim yükü ile çıkılan yolculuklar...
Her anın yürüyüşü bir başka olur. Karda, yağmurda, fırtınada, ay ışığında ve gün batımına doğru alınan yollarda. Esen rüzgarın sesine karışan coşkun derelerin sesleriyle birlikte bin bir çeşit kuş sesleri büyük bir huzur verir insana. Öyle bir atmosferdir ki kendini cennette yürüyor sanırsın. Ve zamanın nasıl geçtiğini anlamasın bile. Hele bir de yanında bir yoldaşın varsa ve onunla da dalmışsan koyu bir gerilla sohbetine o zaman hiç hissetmesin yürüdüğün yolu ve geçen zamanı. Zaman nasıl geçer anlamasın ve bir anda geriye dönüp baktığında dağları aştığını fark edersin o rüya gibi yürüyüşte.
Dağları aşan, derin vadileri geçen nice patika vardır bu sevdalıları gidecekleri yerlere götüren. Aynı damarlardaki kana benzer dağların patikaları. Sürekli birileri bir yerlere hareket eder o dağdan o dağa. Her hareket yürek atışını daha da hızlandırır. Yaşam daha canlı ve daha coşkulu olur bu yollarda ve yolcularında.
Her dağın kendine has patikası vardır. Kimisi derin uçurum kenarında, kimisi de ağaçların ve taşların arasında. Her birinin de kendine has bir rengi ve dili vardır. İyi tanımazsan yürütmekte zorlanırsın. Seni kabul etmez ve sendelersin. Ne zaman düşeceğini bilemezsin hele de o karanlık gecelerde hiç bilemezsin. Yok, eğer tanıyorsan ve tuttuğun yolun dilini anlıyorsan gözün kapalı da olsa o seni istediğin yere götürür. Yeter ki ondan korkma ve kendini ona bırakmasını bil. En amansız derinliklerde ve uçurumlarda bile yol seni alır götürür…
Hele kışın beyaz örtü altında kalan o patikaları hiçbir göz kestiremez. İşte o anda hiç kimsenin bilemediğini gerilla yaşar. Gözlerin göremediğini adeta ayaklar görür. Ve dağların esrarengiz, mekaplı ayakları sahibini alır, o kar altında kalan yollarda götürür.
Bazı derin uçurum kenarlarında geçen ve insan eliyle yapılmış patikaların ne zaman yapıldığını kimse bilemez. Ama bilinen bir gerçek, kendinden gizlediği tarih ile nice yolcusunu taşımış o arşınlanan taşlar.  O kadar çok insan yürümüş ki üzerinde yosun tutmaya bile vakti olmamış. Her yolcusuyla birlikte ve ona yoldaşlık etmiş hiç yorulmadan. Onlarla sohbet etmiş, onların yüreklerinde geçenleri dinlemiş…
Bazı patikalar eski yerleşim yerlerinin yanında geçer. Bazen boş bir köy, bazen bir çeşme, bazen de bir han veya bir değirmenin yanında. O zaman anlıyorsun ki senden önce çok insan arşınlamış bu yolları. Dolaştıkça tarih ile karşılaşıyorsun her gördüğün yapıda, harabede, taş yığınlarında veya bakımsız bahçelerde geçmişin izlerini görüyorsun.
Meyve ağacını görmeyen patika yoktur bu dağlarda. Sanki nerede meyve ağacı varsa, yol sahipleri de o güzelim meyvelerin tadına bakmak için yolunu oradan geçirmişler. Her dağın, bölgenin kendine has meyvesi var bu coğrafyada. Hangisini anlatayım bilmem ki. Üzümünden cevizine, elmasından eriğine ve daha da sayamayacağın kadar çok meyve ismi. Kısacası bu yollar yolcularını aç bırakmamış. Konuklarının kadrini bilmiş ve onları en cömert bir şekilde ağırlamış.
Kim bilir ne kervanlar görmüş bu yollar. Her tarihin kendi yolcuları ona ait olmuş. Ne sultanlar ne krallıklar görmüş bilinmez ama bir gerçek var ki bu patikalar tüm savaşlara şahitlik etmişler. Hem de en amansız savaşlara ve savaşların kahramanlarına.  
Sınırları yoktur bu dağların tüm işgalcilere inat. Kendi yollarını bulmuşlar zorla ayrılmışların sahipleri. Onlar için geniş yollar gerekmemiş. Kürdistan dağlarında inceden inceye süzülen bir patika bile yetmiş bir birlerini bulmaya. Ve parçalanmış coğrafyalarında dört parçadan gelerek tek yürek olmasını bilmişler.  
Her yolculuğun yaşattığı derin duygular vardır insana. Her birinde anılar saklıdır. Her patikanın bulunduğu mekanlar kendisiyle birlikte anıları da gizler o dağ koyuklarında. Ne çatışmalar, ne savaşlar görmüştür Kürt özgürlük savaşında. Ne acılar, sevinçler, zafer çığlıkları işitmiştir. Kimi zaman da ölüm ile yaşam arsındaki çizgi olmuş hiç beklenmeyen bir anda. Yolunu kaybetmişlere iz, rehber olmuş en zor anlarda…
Bugün bu yollar kendine has yolcularını taşımaya devam ediyor. Her günü bir destan gibi olan yolcularını. Dünyanın tüm egemenlerine inat. Bu günü geleceğe taşımak için yollara düşmüş olan isyan yürekli insanları. Hem de dünyanın en güzel duygusunu yaşayan Kürt gerillasını…
Hüseyin Boran