Kürtlerin birinci paylaşım savaşından bu yana ilk kez kendileri için bu denli müsait bir konjonktür yakaladıklarını yüreği ve aklı sağlam atan her sosyal bilimci ve analizci dile getiriyor.
Birinci dünya savaşı sonrası param parça edilen Kürtler, giderek bu parçalı duruşu aşacak ortamı yakalıyorlar. Sadece parçalı duruşu aşma da değil, Sykes-Picotla adeta Ortadoğu’yu dizayn eden emperyal projeyi tersine çevirerek bu kez yok sayılmayı aşarak hem emperyal projelere geri adım attıracak hem de kendi özgürlüğünün yolunu açacak adımlarla ilerliyorlar.
Arap baharı diye dile getirilen Arap Devriminin esas esin kaynağı aralıksız olarak Kürdistan’da Kürt halkının 22 yıldır sürdürdüğü direnişten aldığını Ortadoğu’yu bilen her bilimci dile getiriyor. Arap Devrimi ise esasta yukarıda dile getirdiğimiz Sykes-Picot anlaşmasıyla Arapların param parça edilmesine karşı ilk kez gösterilen ciddi karşı duruşu ifade ediyor. Bu ise sözün tam manasıyla bir devrimdir. Başka emperyal odaklar istedikleri kadar bu devrim dalgasını tersine çevirmeye çalışsınlar, istedikleri kadar kendi lehlerine çevirmek istesinler, bir kere tarih Ortadoğu halklarına yürü ya kulum demiştir.
Bu yürüyüş artık sıradan bir yürüyüş olmayacaktır. Bu yürüyüş artık halaylı zılgıtlı bir yürüyüş olduğu kesindir. Bir bir despotik rejimler aşılmaktadır. Kalanlar da aşılacaktır. İsterse dediğimiz gibi Libya örneğinde olduğu gibi emperyalistler kendi sistemlerini oturtmak için iradesi sıfır olan işbirlikçileri öne versinler, halklar bir kere ayaklanmışlarsa ve yürüyüşe geçmişlerse onların önünü tutacak herhangi bir bent olmayacaktır. Olamayacaktır.
Araplar kendi yolunu adım adım çizeceklerdir. Araplar yirminin üzerinde devlete parçalanarak tarumar edildiler. Kürtlerin yurdu ise 4 sömürgeci devletin arasında paylaşılarak, işgal edilerek tarumar edildi. Araplar bu parçalanmaya son diyor. Kürtler ise bu parçalanmaya 30 yıldır son demişlerdir. Ne var ki 30 yıldır büyük bedeller vererek mücadele eden Kürtler her zaman uluslar arası konjonktürden dolayı hep ötelendiler. Hep itildiler ve dıştalandılar.
Ancak artık öyle tarihi bir an’a gelinmiştir ki, geri dönüş yoktur. Ya Kürtler özgürleşecek ya da yüz yıl daha köle olarak yaşayacaklardır.
Kürtler yüz yıl daha kölece ve köle olarak yaşamamak için Kürt özgürlük hareketi öncülüğünde yeni bir direniş dalgası başlatmışlardır. “Özgürlük Hareketi olarak dördüncü stratejik mücadele döneminde devrimci halk savaşı temelinde yürüttüğümüz çok yönlü mücadelemizin en kritik dönemindeyiz. Ya Önderliğimizin ve halkımızın özgürlüğüne dayalı Kürt sorununun demokratik çözümünü gerçekleştireceğiz ya da belki de yüzyılda bir yıl yakalanabilen bir devrim fırsatını kaçıracağız. Bu kader tayin edici süreçte bölgesel, ulusal açıdan oluşan koşulların da açığa çıkardığı tarihi sonuçları doğru değerlendirirsek halkımız yıllardır özlemini çektiği siyasi statüsünü kazanabilecektir” diyor PKK.
Kürt halk önderliğinin dile getirdiği gibi: “‘Üçüncü Dünya Savaşı’ diyebileceğimiz bu süreç, PKK’yi tıpkı uygarlık tarihinin şafak vaktinde Zagros-Toros eteklerinde Proto Kürtlerin oynadığı rolün bir benzerini bu sefer sınıfsız, devletsiz, ekolojik kent, kârsız ekonomi ve demokratik toplum doğrultusunda yeni uygarlık ve demokratik modernite lehine oynamaya aday kılmaktadır. PKK kendini baştan beri bu tarihsel role uygun olarak tanımladı. Birçok eksiği ve yanlışı olsa da, fırtınalı geçen son otuz yılı bu rolünü oynayabileceğini kanıtlamıştır. Seslendiği Kürdistan halkı kendisine olumlu yanıt vermiştir. Kürdistan artık eski mezar sessizliğinde değildir. Önümüzdeki süreç ister barış ister savaşla kazanılsın, sonuç demokratik ulusların inşa çağı olacaktır. Böylece binlerce yıldır süren sınıflı, kentli ve devletli uygarlık oyunlarının kan deryasına çevirdiği, kabilelerin, dinlerin, mezheplerin ve ulusların birbirini boğazladığı Ortadoğu uygarlık kültüründe, demokratik ulusların bütünlüğü üzerinde yükselen demokratik modernite çağı olacaktır.
…Otuz yılı aşkın bir tecrübeye sahip olan PKK’nin ideolojik ve politik kılavuzluğu, halkın devrimci savaşımla denenmiş güçlü desteği, öz savunmayı her alanda yapabilecek askeri gücü, geniş iç ve dış ilişki ağları KCK’nin demokratik ulusu inşa etmesine, yönetmesine ve korumasına imkân vermektedir. Bu yol bir daha eskiden yaşanan tıkanmaya uğramayacaktır. Devlet ulusçuluğunu değil demokratik ulusu hedeflediğinden, her zaman çözüm ve barış yanlısı, ulus-devlet güçleriyle diyalog ve müzakereye açık olduğu gibi, bunda başarılı olmazsa kendi asli yolunda öz güçleriyle demokratik ulusu başarıyla inşa etmeyi sürdürecek, yönetmesini ve korumasını bilecektir.”
Bir Türkiyeli aydının dile getirdiği gibi:
“Ve “ütopya” gerçeğin zaman ötesine geçişidir. Kürt halkı, “Ortak Ortadoğu Evi’nin eşit haklı üyesi olmak istiyor. Bu “kapitalist moderniteye” karşı “emeğin birliği” ile kapitalist sömürgeci paylaşım savaşlarına karşı “halkların birliğini” temsil ediyor. Kürt halkının böyle bir hayali var.
Bu büyük hayal tek bir halkın hayali olduğu zaman “hayal” olmaya mahkumdur. Ondandır ki, bu “hayalin” Türk, Arap, Fars, Ermeni, Yahudi, Rum, Gürcü, Çerkez, Laz diğer sahiplerinin ortaya çıkması gerekiyor. Ortadoğu’nun tam merkezindeki “çok parçalı” Kürdistan’da başlayan devrimci süreç, adım adım, işte bu “hayali”, ya da “ütopyayı” gerçeklik dünyasına doğru taşıyor.”
Evet, bu yüzyıl Kürtlerin Ortadoğu halklarıyla hayallerini gerçekleştirecekleri bir yüzyıl olacaktır. Konjonktür buna çok mu ama çok uygundur. Sömürgeciler ilk kez bu kadar parçalıdırlar. Yine ilk kez Türkiye’de bu kadar dibe vurmuş bir iktidar söz konusudur. Ve tabii ilk kez Kürtler Türk ve bölge halklarıyla bu kadar güçlü bir konumu yaşıyorlar.
Ancak tehlikeler yok mu? Hem de çok fazla vardır. Bu tehlikelerin aşılmasının iki temel ayağı ve yine bu ayakları güçlendirecek maddeleri vardır.
İki temel ayakların biri Kürtlerin kendi aralarındaki birliktelikleridir. İkinci ayak ise yaşadıkları ülkelerde o ülkelerdeki halklarla ortaklaşmayı yakalamalarıdır. Örneğin söz konusu Türkiye ise, Türkiye halklarıyla mutlaka ama mutlaka güçlü demokratik örgütlerle bir araya gelmeleridir.
Kürt halk önderliği Kürtler arası ayak için: “Dolayısıyla Kürtler arasında bütünsel bir diplomasiyi geliştirmek temel ulusal görevlerdendir. Bunun için Demokratik Ulusal Kongre’yi gerçekleştirmek Kürt diplomasisinin en hayati görevidir. Demokratik Ulusal Kongre hem tüm Kürt örgütleri ve şahsiyetlerinin temel hedefi olmalı, hem de Kongre’nin bir an önce gerçekleştirilmesiyle ona dayalı tek ağızdan konuşan, tek politikası olan, kurumlaşmış bir Kürt diplomasisi gerçekleştirilmelidir” diyor.
Evet, tehlikelere karşı halkların demokratik ulus temelinde birliktelikleri şarttır. Ve bu şartın gerekleri yerine getirilirse gerçekten de bu yüzyıl Kürtlerin yüzyılı olacaktır.
Evet, “yüzyılda bir yıl yakalanabilen bir devrim fırsatını” kaçırmamak için ve hayallerin gerçek olması için tüm Kürdistanlı ve duyarlı Ortadoğu gençlerini Kürdistan dağlarına davet ediyoruz.
Hayri Engin