Di Someriyan de jin,wekî xwedawenda diketin perestgeha zîgurat,wek fahîş derdiketin. Evîn ne eve kant, evînê  wek pevgihandina  organên zayendî yê jin û mêr pênase dike.feraseta wan ya evînê eve. Feaseta evînê a ez behs dikim wekî feraseta evanê a Nazim Hikmet ne tenê evîna ji jinê re ye. Bi awayê Nazim evîn, ne evîne. Ez behsa evîna xwedayî jî nakim. Evîn têgihîne, kûrbûyîne, xwezaye, gerdûne, mirov têgihîne. Heta ew neyên têgihîn evîn nabe. Feraseta min ya evînê têgihîne. Ji bo min jî hin tiştan dibêjin, feraseta min  ya  bilind kirina jinê diyar e. Ez ê vê têkoşîna xwe berdewam bikim.

Netew-dewlet, hegemoniya bîrdozî a xistina nava civakê çara şêwayên bîrdozî yên sereke di nav hev de biveser bikaranînê şerm nake, 

şêwazên bingehîn yê bîrdoziya netw-dewletê neteweperwerî bi giştî bi cewhera olî hatiye nixmandin. Netew- dewlet çiqasî  kapîtalist modernist be, netewperwerî jî ewqasî oleke modernîste.  weke ola civaka felsefa pozitivist hatiya amadekirin. Pêwîste welatparêziyê, wekî xwezaya civakî, li dijî civaka netewê  bê hezirandin. Netweperwerî di vî welatî de bîrdoziya herî antî-netewe.

Bîrdozî biveser a di rêza duwemîn ya netew-dewletê zanestiya pozitiviste. Çavkaniya herî nêzî netewperweriyê ye. Her du jî ji hev xwedî dibin. Wekî  yek ji bîrdoziyên guzîde yên varvasyonên ( guheran) modernîtê yê, ê ku zanistiya civakî herî zêde berovajî dike, kor dike,dike pût, di asta bîrdoziya hegemonîk de ye. Wekî zanestiyê pozitîvizim ( zanîstî) ji felsefa diyar de herî bi gizre( çors) pozitîvizim wekî kûrbûyîna wê, herî zêde dişbe pûtperestiya ( paganizim) serdema pêşîn. Put ji bo wekî diyardeyekê dîmen keznçkiriya, benda hevpar ya di navbera paganizmê û pozîtîvizmê nîşn dike. Ji ber vê di nav  netew-dewletê de hişên bi ola neteweperweriyê hatine şuştin, cîhanê ji dîmenên ( fenomen) hesan pêkhatî zenkirine wekî perestiyekê idraq dikin. Civaka mezaxê mirna wê li ser “heyberiyê” perestiyê ew bi xwe ye. Bi vî aliyê xwe de nivega netw-dewletî a civaka mezaxê wekî hilberînekê wê şekil gitin pir zêde giringe û tê têgihiştn.

Sêyemîn şêwaya giring a zayenda civakî ye. Zayendîtî,  pergalên şaristanî di dirêjiya dîrokê de çeka ku herî zêde bikaraniye ( li hember civaka bi exlaq û politîk). Bi pir armanca mêtîngehkirina jin mînaka wê ya herî balkêş e. Zuriyet dizê, karkerek bê mûçye, xwediyên karên herî bi qehre, koleya herî serî nerme. Di rewşa heybera xwesteka domdar a zayendê yê. Amûra reklamê ye. Metaya herî hêjaye, qiralîçaya metaya ye. Wekî qurma tecawiza domda ya zilam dîmana karxana ku desthilatdariya xwe lê saz dike. Wekî heybera xweşikî, deng(xeml)civaka serdest a zilam di alyê manewî de domdariya wî ye. Jin di hemû aliyên xwe de di rweşa xweyî dinava civakê de pirtirîn di nava avahiya netw-dewletê de  dighêje.  wekî xwedavenda di nava civaka netew-dewletê de jin nîgaş (nasname hevpar a jin, sêwirana wê “tasavvuru”). Wekî xuya ye malzemeyek perestiyê ye. Li vir sifata xwedawendiyê  di wateya herî binketî û kerxanê de ye. Wekî xwedawenda jin, herî zêde lê heqaretan rast hatiye nizim kirin. Di civaka netew-dewletî de zayendîtî jî aliyekî ku zilam pirtirîn desthilatdar dike( her zilamek serdest têkiliyê zayendî,bi rengekî  niximandî “min karê fahişeyê qedand”, “ jê heq derketîm” di wan wateya de dixe mejiyê xwe). Di kesayeta jin de civakê veduguherîne mêtîngeha heî jêrîn. Di vê wateyê de jin di netew-dewletê de ya herî hatiya pêşxistin. Di rewşa netewa  mêtîngeh ya civaka dîrokê ye.

Netw-dewlet, wekî kevneşopiya berî modernîtê yê olê jî bi birdoziya netewperweriyê re di nav hev de bi kar anînê xwe dûrnaxe. Sedema vê di civakê de jî hebûa bandora ola tê. bitaybet İslam di vê mejarê de  hîn jî zindiye. Lê di karanîna modernîteyê de kevneşopiya olî êdî ne ola berê ye. Dixwaze radîkal dixwaze bi rewşên xweyî nerm bin, ola dikaranîn modernîtê û netw-dewletê de ji kargîna civaka rast( rista mezin ya civaka bi exlaq û politîk). Bi şêwayekî jê qutkirî tê pêşkêşkirin. Rista vê ya di civakê de, di pîvanên destûra netew-dewletê de ye. Li hemberî pêşvebirina karê wê yê erênî di nava civaka  bi exaq û politîk de li hemberî wê astengiyên tund datîne. Laiqtî di vê mijarê de astengiya serekeye. Ji ber vê yekê dem dema têkoşînê ye di navbera wan yê rû didin de pêwîste bi şaşwazî neyê nêrîn. Bi temamî dev jê ne berndana ye olê (wekî kevneşopiya kevin) ya netew-dewletê. Giringiya mezin a olê li ser civakê her wiha,  ji ber derfertên wê jî bi karanîn û veguherîna netewperweriye. Carna ol bi xwe rista netewperweriyê dileyîze.

Di vê mijarê de azadiya jinê de zayendîtî neyê kirin. zayenditî herî kêm wekî netewperweriyê û bi qasî hin fikrên din bi tehlûkeye. Li ser navê zayendê jin bizorê tê bindestkirin. Bi zorê xweyîtî li jinê kirine re dixwazin bibin desthilatdar. Jin heybereke desthilatdariyê tê kirin. bi bîrdoziya zayendiyê jin bi temamî dikeve bin çewisandinê.

Ne di bingeha zayendîtiyê de, di bingeha azadiyê de pir tiştên bikin hene. zayendîtî desthîlatdariye. Hemû tiştê zayendê desthilatdariye. Li her cihê têgîna zayendê hebe desthilatdarî heye. Dibêjin zayenda biyolojîke.  Nexêr zayendîtî, tişta tê fêrkirine. Min ev di paraznameya xwe de bi berfirehî vekirin. kapîtal finase bi tektîp kirinê re dixwaze her tiştî têxin bin kontrola xwe. Netewê jî, jinê jî, zilam jî ! Pêşeroja te, çanda te, bawerî û cudatiyên te red dike. li cihê wê ya ku bi xwe destnîşankiriye ji bo deynê bi biryar disepîne. Baş e. li hember vê wê çawa bê rawestandin? Pêşveçûna me ya demoqratîk tê hemûl bike,emê jî tehemulî dewletê  bikin. di bingeha lihevkirinê de herdu w êli nav hevbin.  Bi feraseta netew-dewletê ez ê ji holê rakim, bi pelçiqînim, bi qedînim bi vî mentiqî gihiştina tu cihekî tuneye.

Li hember finans kapîtalê bi ferasetek antî-pawan (li dijî pawan) di kare bê rêxistinkirin. Jin jî dikarin di nava wê rêxistinê de cih bigrin, dibe cih bigrin. Azadiya jinê pir giringe heta jin azad nebe civak azad nabe. Divê di bingehê de xebatên xwe berdewam bikin. di xala têkoşîna azadiya Kurd e a ferî de xitimandin filan neyê jiyan kirin. pirsgirêk kesayetiya waye. Kesayet tune. Bila kesayetî hebe yek kes jî bes e, ji min re yek kes jî bes e. piştî kesayet hebe sê çar kes jî vî karî dikarin baş bi rê ve bibin, wê bigihinin cihekî baş. Piragirêk pirsgirêka kesayet û azadiyê ye. Pirsgirêk ne siftbûna li ser azadiyê ye. Ev ji bo jin jî wisa ye 

         Jin yeksane çavkaniya jiyanê

Ez hêza we ya li ber xwe danê ji bîr û baweriya xwe digirim. Her roj ez pêncî şorşên bîrûbawerî pêktînim. Ez bi zihniyeta xwe li ber xwe didim, bi zihiniyet li berxwedan bi zihniyt tam girtin, hez girtin çil car ji têrîkirina cinsî baştire. Tişta ku dibêjin jiyana xweş, wextê xweş derbaskirin, bi jinê re wext derbaskirin. Xwarina xweş xwarin, ev min têr nakin. Hinek Osman ew vê di ecibênin, lê ez biqasî birîskekê (zerre nirx nadim. Li derve her roj bi jina re wextê xweş derbaskirin, xwarina xweş xwarin, ji tişta ku di bêjin jiyane jiyan kirinê, ji bo azadiyê, ji bo têkoşîna azadiyê ezê li vê derê her roj jehrê vexum hîn baştire. Heza ku ez ji fîlezofan digirim, heza ku ez ji zihniyetê digirim ez hîç bi tiştekî  din tercîh nakim û min kêf xweş nakê.

    Heta roja îro ez xebitîm ku pirsgirêkên jin fêm bikim û bidim fêm kirin. Ezê vê bi domîmin jî. Biryarên ku jin bi xwestekên  xwe didin girîngin. Ji bo min ya girîng tişta dixwazin derbasî jiyanê kirin û bi hemû aliyan xebatên xwe ber dewam kirine. Jin yeksane çavkaniya jiyanê. Ji navenda jiyanêne. Jin nebê jiyan nabe. Dagirkeriya ku li ser laşê jin tê kirin, bingeha hemû dagirkeriya çê dike.  pergala qepitalîst jî xwe di sipêrê vê.

    Aborî bingeha wesifa çalekiyeke dîrokî û civakiye. Hîç yek şexis (weke efendî, mîr, kolê, serf, karker) û dewlet nabe niyarvanê (aktör) çalekiya aborî. Mînak bersiva karê dayikê ti sermiyanek, (petron) mîr, efendî, karker, gundî û şexsê bajarî nikare bide. Ji ber ku dayikî domkirina çalekî, jiyan û pêwîstiya jiyanê ên herî zehmet diyar dike. Ez naxwazim tenê behsa zarok anînê bikim. Dayiktî çanedke diyarde ya ku her tim dilê wê di halekî li ser piyane, berfereh, weke barkirina feraseta xwedî çalakî dinêrim. Çanda dayiktî, halekî ku her dem bi dilê xwe ve li ser piyane, weke diyardeyeke (olgu) xwediyê çalekiyeke tije feraset bi bêrferehiyekê ve lê dinêrim. Ya rast jî eve. Bila ji jineke ku ewqas bi neçarî û zehmetî dilê wê yê ku tije aqile û her dem di halekî li ser piyan deyenêzîkatiya karkerekî bê mûçe kirin bi kîjan ehlaqî re li hevdikê. Zanisteke aborî ya ku xwediyê van çalekiyê civakî marksîzma weke bîrdoziya herî kedkarî ne anîbû bîra xwe,  ji derveyî mûçe digirê, xulamê sermiyan li cihekî sereke bi cih dike, wê çareseriya xwe ji aliyê civakî de çawa pêşkêş bike. Aboriya Marksîst bi halekî xirab aboriyeke bircuwaziye. Pêwîstî bi xwe rexnekirinekê heye.

   Ya rastî aborî karê jinêye. Ez ji we re pênasa aboriyê dikim. Di yûnana kevin ya antîk de aborî karê jinêye. Jin hemû aborî radike û datanînê. Di pergala qepitalîst de zilam her tişt xistiye destê xwe. Bi wan mekînên ku çêkirine re jî weke hemburga ev kar ji destê jin girtin. Zarok xwedîkirin, xwarin, aborî li gor xwezaya xwe  karê jinêye. Zilam çi fêmdikê ji vê. Zilam ev kar ji jinê girtinê çavkaniya jiyanê xistin bin venêrîna xwe. Zilam ji xwarin çêkirinê û vê parvekirinê çi fêmdikê. Aborî yeksane jin, jin yeksane çavkaniya jiyanê. Pergala  qepitalîst aborî ji destê jin girtine û bi vê hemû cîhan xistin bin venêrîna xwe. Pergala niha aborî ji destê jin girtiye, jin ji behrem dur xistinê di nava malê de hepis kirine. Hal eve ku aborî karê jinêye. Zilamên heftê salî derdikev û aborî di nirxînê. Zilamekî heftê salî wê çawa aboriyê çareser bikê? Van  zilaman jixwe xizmeta tekelê dikin û tekelê bi hêz dikin. Ev çi fêm dikin ji aboriyê! Ha hûn dibînin zarok marok hemû li mal birçîne. Di van amercan de mirov bi yek du Eydan re xwe di xapînin

     Azadiya jin azadiya cîhanêye. Ji dêla jin ji zilam re hûrmet nîşan, bidin bila zilam ji jinê re hurmet nîşan bidin. Yanî tişta ku ez dixwazim bêjim, li ser binhegê azadiyê  venêrîn nebê li ser jinê, têkiliyeke jêr û jor li ser esasê wekhevî nebê, li ser vî bingehî ji rastî û dirist bûna zilam bi bawer bin, heke li pêşiya azadiya xwe wekî asteng nebînin, wê demê dikarin bi zewicin jî, hevaltî jî bikin, hurmet, hezkirin, dilnîwaz, hezkirî, heta dikarin bi hevre jiyan jî bikin.Wê demê evê bi watebin. Nameyan di şînin. Di van nameyan de behsa bûna xwedî zarok û malbatan dikin. Ji bo şoreşeke zihniyet û ji bo azadiyê divê van derbasbikin. Wê van çawa çêbikin? Bi şoreşa zihiniyetê re çêbikin. Ewrupayî di vê mijarê de hîn di pêş dene. Ji ber ku di serê xwe de çareser kirin, gavekê li pêşin. Jin jî dikarin vê di zihiniyetê xwe de çaser bikin dikarin derbas bikin. Ez ji bo zewac û bûna xwedî zarok vana dibêjim. Ev heke ne zor bê ji dêla ku weke kuflet bibî nin, dikarin weke miliyonek car xwe zêdekirinê bibî nin û wiha lêbinêrin. Divê jin li hemû qadan rêxisrina xwe çêbikin. Heke jin bixwazin dikarin cîhanê jî bi biguherînin. Dikarin têkarî (katkı) bidin çareserkirina  demoqratîk ji bo pirsgirêkan.