Cejna we ya Newroz’ê pîroz be!

Gelek, ji xewa mirinê şiyar di be û ji bo serkeftinê çavê xwe vedike. Me ji bo serkeftinê, gavek ewqas girink avetiye. Beriya vê çend salan em pir di fikirin ku, emê bi çi awayê gel bidin bawerkirin. Hun niha dibînîn ku, ne tinê bawerî û serkeftin, di Serokê gel de jî serkeftin, Rêbertiyek rast û Rêbertiyek ji bo di cînhanê de, bi be mînak me xulukandiye. Ev serkeftin tucarî nayê ketin. Ev qezenç ne kêmin.

Emê hemu rojan veguherînîn Newroz’an.

Newroz’a sala derbaz bûyî, yê sala nû û Newroza ku her roj tê pîroz kirin heye. Hatina we ya livir û raperîna gelê Kurd mirov dikare bi vê awayî bi nirxîne. Neyar jî li xwe mukur hat û di bêjin; “ Kurdistan kete salekê nû û Newroz’ek bi hêz.” Mirovek dikare ji her tiştê xwe dest jê berde, lê ji bo gelekê baweriya netew tûne bibe ev pir xeter û xirabe.” Ji bo vê yekê, mirina gelê Kurd ya heya niha mirina herê xirab bû. Lê hûn niha di bêjin “em Kurdin û Kurdistan yê me hemuyane.” Mirov bê vê nikare jiyan bike.

Me ji bo tiştek dest bi vê karêkir; di serî de ji bo em jiyana xwe ya ferdî bidin avakirin derfetê me pir bûn. Me dikarî dinava dewlet de jî û di nava gel de jî xwe mezinkiriba. Lê me, xwe gihaşt vê astê. Me virde tiştek dît; me dît ku, kesayetek jiyanek bi çî awayê di xwe de pêşbêxê û ev jiyanê bêxê malê civakê wê ew dem serbikeve. Niha jiyana gel gihiştiye asta azadî û xweser bûyînê de. Ez dixwazim ev were zanîn.

Gelê me tê perçiqandin, di bin desthilatdariyê de ketiye gafletê de û pir zû dikeve. Ji bo vê pêwîste, roj bi roj neyê ji bir kirin. Hun niha bi hêzin, birastî jî gelê Kurd bi hêz dibe. Ji şer û ramyariyê hêz digre. Ez bawer dikim ku, wê tucarî vê hêza xwe windaneke. Ger ku, di xeta me dayî avakirin de meş were çêkirin, wê tucarî ketin nebe. Bêguman ger ku, erkên ji me tên xwastin bêk anîna wan neyê çêkirin, wê disa binkeftinên berê û ji berê xeter tir were jiyan kirin. Lê belê, wê ew dem sedemê wê ne neyar û ne jî derdorê me be, emê bi xwe bibin sedemê wê. Ji bo vê riya serkeftinê bi meve girê dayî ye. Di raman de xwe pêşxistin, tevlê bûyîna şer di destê me de ye û tiştên ji bo xwe eme pêkbînîn. Hun dikarin hemuyan jî bikin. Di berê de, ketina gelê me ji bo neyar di bû hêz. Ev merheleyên kevin bûn û xilaz bûn.

Ez dîsa li ser karê xwe me, ez li ser gavên rast avêtinê di sekinim. Ev gavane çiqasî bi be gavên we, emê ewqas kewfxweş bibin û ew dem emê bizanîn ku, em di riya rast de dimeşin. Em her roj, her seat û her kêlî li ser vê disekinin. Em bi ramyarî dikin, bi venêrîn dikin û bi şer dikin. Hewildanên ku em bi hemû milande dimeşînîn ji bo ve ye. Hê jî xeterên neyar li ser me pirin, pêwîste pir zû em ne bêjin “em xilaz bûn” ev ne raste jî. Ger ku em bêjin, “neyar carekêdin li ser me de nayê û li me naxî” ev ne rastê. Ez rojekê an jî di kêliyekê, de serweriya li ser xwe wanda bikim, neyar ji bo ku we bêxê, wê firsat bîbîne.

Mirovê Kurd wek zarokane, pir zû tê leystika. Pêwîste em gelek wisa avabikin ku, leystik ji kur were bila were, bila tûcarî nekeve. Gelê Kurd ne tinê tê eciqandin, ne tinê di xewdeye, ji vane xirabtir xewa mirînê deye. Kî bi çi awayê xwastiyê, bi nirxê wêre leystiye. Radestî di hûndirê wê de heye. Ev radestî ne ev salên dawî pêşketine, di encamên polîtîqayên hezar salan de ev pêşketiye. Ev radestî nahêle mirov behna xwe bile bigre. Em bi berxwedaniyek pir bi mezin vê rastiyê ji hole ra dikin. Em salane hewildan di din ku, ji bo vê xewa mirinê ji holê rakin. Îro Bakur jî û Başur jî serdikeve.

Neyar dest tavê je hen kesa. Ji wanre di bê jê “were ezê alîkarî bidim te, lê erkek pêşiya teye, tuyî li hember PKK’ê bi sekînî, emê xwarin bidin te, pere bidin te, çek bidin te hwd.” hen kes jî di bêjin “temam.” Ev kîjan Kurdin? Kurdên bi çi awayîne? Pêwîste evne pir baş werin naskirin. Ger ku, em vane nasnekin dîsa mirin li benda meye. Kurdên xayîn ê di nava me de, ji neyarên mêtîngerî zêdetirin û pir xeterî didin me. Me bi şerekê pir bi çûk zerer da neyar. Me çend salan de neyar keşif kir. Wek me dixwast me nekarî em şer bikin, lê dîsa jî me şerkir û me neyar keşif kir. Niha jî di bêjin, emê mesela Kurdan çareser bikin. Di encamê tekoşîna mede gihişt vê astê. Berê di gotin; “ne gelê wê heye ne jî welatê we.” Di devê wande, peyva Kurd dernediket. Niha jî, hebûna me qebul dikin û di bêjin “em hevdîtin çêbikin, vê meseleyê hel bikin.” Di piştêre jî, di binde destê xwe tavêjin ixaneta hezar salan. Ji îxanetçiyên Kurdan re di bêjin, rabin ji bo we pere, çek çi pêwîste emê bidin. Berê veşartî di gotin û dikirin, niha jî aşkere dikin. Li ser Kurdan polîtîkayêk bi vê awayî bi kartînîn.Bi eşkere nikarî neyartiya Kurdan bike ji ber ku, derfetêwê ne maye. Tekoşîna me, van derfetane tenk kiriye. Niha jî, li ser navê Kurdan polîtîkayan pêşdixe. Kurdên ku, tên van liyistikane jî hene. Kesên di navme de jî hene. Di nava gel de jî hene. Di nava PKK’ê de, kesên ku derfet di bînîn der dikevin holê jî hene. Di xwazin rojekê de, PKK bêxin destê xwe de.

Evne kîne?

Kesên ku rastiya civaka Kurd dizane wê pir baş bibîne ku ev nexweşiyekê mîkrobi ke. Hun yekî bi kujin, wê yêktî bikeve cihê wê. Neyar salane mirin reşandiye, leystok leystiye, jiyan ne hêliştiye û hemuyan nexweş xistiye. Tiştên ku derdikevin jî di encamê van nexweşiyane ne. Wisa mezin kirine. Neyar derfet dide wan û kesayetên wanre di leyizin hwd. û li ser me de tên. Berê jî, kesên wisa hebûn, niha jî hene. Yê girink mirov bikari be bi hişyarî ser wan bisekine.

Sala 1990’an de ango sala serhildanan, ji neyar re dan diyar kirin ku, îdî kes nikare gelê Kurd bitirsîne. Jiyanekê bi şer û mirinê îdî nikare pozberê me bike. Neyar îdî fêm kir ku nikare. Di vê salê de, ev hat ispat kirin. Neyar salekê li ser disekini ku, cihê vê tiştek dîne. Dixwazin cihê işkence, mirine, îmha û tunekirinê siyasetek cuda dayne. Çi derket holê. Mecburma ku, hebûna Kurdan qebul bike. Gotin; “em hebûna Kurdan qebul dikin, bi giştî jî 15 milyonin.” Niha jî li Başurê Kurdistanê behsa dewleta federatîf dikin. Kesên ku vane dibêjin, kesên di Kurdistanê de biryara mirinê dane û pêk anîne. Rêberên komara Tirkiyene û serwerê çîneyeta desthilat darin. Heya niha dixwastin me ji holê rakin. Çima di hundirê salekê de hat guhertin? Birastî jî, ji ber ku di xwede guhertin dane çêkirin? Na na? Kesayet ne hatin guhertin, siyaset ne hatiye guhertin. Ew dem, çima di ziman de xwe guhertine? Di bê jin; “em hebûna Kurdan qebul dikin.” Emê Kurdan bêxin di bin parastina xwe de. Pêwîste em vê polîtîkayê baş fêmbikin. Ji ber ku bi curek cûdatir mirine pozberê me dikin.

Dema neyar bi vê ewayê niyeta xwe danî holê, hunê pir kur bi fikirin. Ji ber ku Kurd pir tenk difikirin. Dur û dirêj nikarin bi fikirin. Di roja me îrode pir kur û ber fireh pêwîste were fikrandin. Hun, xeteyên zarokan jiyan dikin. Di bin navê hevaltî û welat parêzî de, hun dikevin xeteya de. Bi vê awayê hunê bikevin. Ji bo vê hunê pir kur bi fikirin û berpirsiyarî rakin. Neyarê ku hezar salê wê di kuje çawa çê bu ku, niha di bê je “emê wê bi parêzin.” Ev ser şêwazê rovî ve diçe. Mêzê dike ku nikarê bi darbeyêk lê bide, ji bo wê bi nerm nêzê xwe dike û lê dide. Erê cewhera polîtîqayê wê eve. Di bêji em birayê hevin, merak neke ez zerarê nadim we. Ji bo nezî xwe bike di bê je, dema nezî xwe kir jî wê le bide.

Kesên ku, di vê leystikê de alîkarî didin neyar kîne?

Neyar bi xwe di bêjê dostêmene, sîh çil salin em dostê hevin.” Kesên ku gelê Kurd dixin destê van roviyane, ew kesên ku neyar di bêjin “dostêmene”. Ev kesane xwe çi hesav dikin? Sed salin hun xizmetê neyar dikin. Êdî dema vê derbas dibe. Gelê Kurd, wek kêriyê dibînîn û dixwazin vê kêriyê bi firoşin kesên din. PKK ji bo gel azad bike xun dirêjîne, gelê Kurd xunê dirêjîne, ev kesane jî dixwazin ji vê firsetê feyde bigrin. Di Başurê Kurdistanê de, ji bo gel rabe û nefesek bigre firset çê bûye, ev kesane jî dixwazin hesaban ser vê bikin. Beriya vê li kur bûn? Li derve bûn. Welat hêlişti bûn û reviya bûn, bi gelre tu tekiliyê wan nîn bû. Niha ji di bin navê Rêbertî de carekê de derketin. Bi neyar re her tişt amadekirine, dixwazin leystika gur û berx bileyzin. Pêwîstî heye ku, mirov rewşa vane bi kurutî fêm bike.

Ne tinê di Başur de, li Bakur jî sedi sed bi neyar rene û sedi sed xizmetê wan dikin. Ji min zêde xwe Kurd di hesibînîn, Kurdistan tê bîra wan, lê piştê çil sal şunde tê bîra wan. Piştê emir bû şêst, heftê salî mirov bibe welatparêz tiştek xirab nîne. Ya girink bi niyetek baş û li ser xeta rast bimeşe. Ger ku ne wisa be pir zêde wateya wê nîne. Pêwîste mirov li hember kesên xayîntî dikin pir hişyar bin.

Ji bo ku em van raperînane pêk bînîn me şerê hebun û mirine da.

Ev raperînane di bin Rêbertiya PKK’ê de pêk hat. Niha jî, her kes ser vane hesabên nu dikin. Pir difikirin ku ji îro pêde wê çi awayî xwe li gel bidin qebul kirin. Di nava wande kesên niyeta wan baş hene, lê pîranîn jî kesên niyeta wan xirabin û durust nezîk nabin. Tişta ku ji destê wan derketine dixwazin wan bigrin. Pir tişt winda kirin. malê wan ji destê wan çû, niha jî giyana wan destê wan diçin. Dixwazin vane nûde bigrin. Niyetê wan baş ba, meyê wan qebul kiriba, lê ser esasê leystikên neyar nêzî dibin, ji bo vê pêwîste em li hember vane nêzîkatiyên cûda raber bikin. Neyar vekiri nikare ser mede were. Siyaseta neyar ê heftê salî û yê beriya wê jî hİl weşiya. Siyaseta wê ya nû çiye? Kesên ku, di bin navê dostanî de û di bin navê PKK’ê de dixwazin leystik bileyzin li hember hişyar bûyînên girink pêwîste. We dît ku, ev kesane zana bûn, bê zana bûn ji neyar re xizmet dikin, hûndirê çavê we beji hûnê derxin. Ji bo Kurda cuda çare nîne. Beriya her tiştê pêwîste em vê baş bizanin.

Emê îsal hên bêtir lêhurbuyîn bidin çêkirin. Pêwîste em xwe bikin gelek wisa ku tucarî neyê leystikê neyar. Di vê aliyê de gelê me yê her çar perçeyan xwe amade bikin. Em dikevin demekê nûde. Emê bi siyasetê bikevin demê nûde. Riya rast, şêwazê rast û ûslubê rast hatiye dayîn. Şerê gel û meşa wê holê deye. Lê belê, dinava me de li ser navê neyar nêzikati jî hene. Kesên ku vê nezanin, yên ku bi tinê xwe nasdikin, ji der vey xwe tu tiştê nizanin û yê ku rastiya xwe ji bîrkirine wê bikevin. Dixwazin pênç sal jî şer bikin wê neyar ser bikeve. Ji ber ku ezmunên wê pirin, derfetê wan pirin. Em nû nû di rabin li ser linga. Ji bo wê em dibêjin, pêşketin çiqasî hebin, pêwîste gelê me jî fikrê xwe û asoya xwe fireh bike. Em yekitiya xwe fireh bikin û têkûz. Beriya her tiştê erkê me yê sereke eve.

Riyekê rast ji dervey welatparêztî hebuya di serî de minê kiriba, ji vê ramyarê rastir rê hebuya, despêkê ezê bi meşiya bam. Le belê ji bo me hemuya riya herê rast ramyariya PKK’ê ye û xeta PKK’ê ye. ji ber ku ez vê dizanim ji bo wê ewqas bi israr ser disekinim. Çavkaniya hêza me jî ji xwe vê diqre. Ev ne rast ba, bi neyar re şerkirin daynin aliyek, me ne dikarî em bêhn bigrin û çavê xwe vekin. Hatina me heya roja îro jî, çavkaniya xwe rastiya xeta me û rastiya mezintiya me digre. Ger ku hun jî, wekê PKK bizanibin bimeşin, şer bikin,cîhan hemû bibe yêk jî nikare we bisekinîne. Pêwîste hûn vê bizanibin.

Gelê Kurd li her derê bila xwe bi ceribînîn. “ bila kes ne bê je heya niha me nedizanî û heya niha me pêkne aniye.” Rabin li ser xwe, xwe fêrbikin. Ger ku hun nekevin din ava kar de hun nikarin fêrbibin. Zana bûyîna gel, bi xebat kirina wêre girê dayî ye. Hunê fêrî şer û siyasetê jî bibin. Bi şêwazî bere şerkirin û siyaset kirin ne şêwazê me ye, ev şêwazê neyarin. Di xwey de mayîn û bê zanist mayîn xwasteka neyar bû. Ji îro pêde bi alkariya rêxistinê hun çavê xwe vedikin. Şehîdên PKK’ê cesaret daye we, hun li ser nirxên ku dayîna avakirin radibin li ser lingê xwe. Ev tê wateya çi? Hunê jî cesaret bikin û rabin li ser lingê xwe, ji lingê xwe bawer bikin. Heya niha we çend gav avetine, ji îro pêde hunê gavê bi hêztir bavêjin. Dema gelêkê ji bo şerkirinê di rab ili ser xwe carê kê dikeve, dû caran dikeve, lê belê cara siyê min bi teqez serdikeve. Ji ketina care kê ne tirsin, ji yêk dû mirina jî netirsin, jiyan ji îro pêde despê dik e. Hun çigasî di bin pêşengtiya PKK’ê de şer bikin, hun çiqasê bi xeta wêre jiyan bikin hunê ew dem her tim serkeftina pêk bînîn. PKK ji bo gele, partiya gele û partiya karkerane. Di serî de wisa bû,wê heya dawî yê ji bi vê awayî be.

Em carekê din hişyar bûna gelê Kurd pîroz dikin. Qadroyên PKK’ê sonda pêk anîna siyaseta rêxistinê dikin. Eji soza ji îro pêde, hin bi hêztir tevlê bûyînê didim. Rabuna li ser linga despêkê biryara min bû, piştre bû ya PKK’ê, niha jî buye biryara we hemuya. Emê vê biryara xwe pêk bînin. Heya niha berbirsiyariyên karên medikir em bûn. Ji îro pêde jî, beşa wê ya herê mezin ya meye, lê hun jî bi xebatê xwe re alîkarî bidin me û emê jî alîkarî bidin we. Bi zanabuyîn tevbigerin, neyên leystika û vale vale xwîna xwe ne rişênin. Bila dilopek xwîna we vale neçe. Em wusa dikin, hun jî wusa bikin. Emê vê awayê ser bikevin. Ji der vey serkeftnê tu tiştek me xilas nake. Ji der vey jiyana serkeftinê, hemu jiyan lime herame. Ji der vey serkeftinê cudatir bêhn girtin namertiye. Despêkê min li ser navê xwe di got, piştre jî li ser navê PKK’ê got, niha jî li ser navê we hemuya di bêjim.

Ji beriya nan û av serkeftin tê.

Ji beriya hemu namusan, namusa netew tê.

Mirovê ku ne azad û serbuxwe be, bê namustiya herê mezine.

Me vê jî der baskir. Me xwe gihand rojên bi namus. Ji îro pêde em jî dikarin bêjin “ namus ji bo me jî heye.” me bê namustî yê getant, ev kêm nîne. Ji her tiştê zêdetir ev ji mere pêwîst bû, me wê jî serxist. Vê firsetê ji destê xwe ne revînîn! Jiyanê şaş fêmnekin. Jiyana ku hun tê dene ne yê weye. Di be ku hunê kêmekê êş bikşînin, tiştek na be. Kêmek êş jiyan bikin ku, ji bo hun di jiyana nûde rehetiyê bibinin. Xebatên ku heya niha mekiriye ne ye eme bû. Hen kes li ser me leystika leystin. Ji dervey mirovahiyê her tiştê layiqê me dîtin. Lê me pêşiya vê qut kir. Ev jî serkeftinek mezine. Nirxên ku di destê me de ne, em qiymetê wan bizanibin. Pêwîste em bizanibin ku soza me dayî tê çi watê. Me vane hemuya ser xist, lê dîsa jî ne bese.

Pêwîste di vê salê de biryarên rast were dayîn û hedefên pir bi hêz hun denin pêşiya xwe! Xwe bigihêjînin biryarên rast! Heya dawiyê xwe di her aliyê de, pispor bikin û heya serkeftinê bimeşin! Heya Kurdistanê kê azad û serbixwe em ava dikin, pêwîste biryarê we hin behtir bi hêz bibe û meşa we jî bi hêz bibe.

Dîsa em hemu, soz didin gelê xwe;

Li ser navê Serokatî, li ser navê rêhevalên PKK’e û gelê me yê Kurdistanê em bi biryarin!

Emê biryara xwe heya azadiyê bi tekoşîn û şerkirinê avabikin!

Li ser vê esasê cejna we ya Newrozê pîroz be!

             21 Adar 1991

RÊBER APO