Ji Çapemenî û Raya Giştî Re!

Zarokên leheng ên gelê Kurdistanê hevrêyên me Erdal Çermik, Ronahî Avşîn, Reşîd Serdar, Nûda Harun, Rûbar Qamişlo, Bêrîtan Riha, Berçem Berxwedan, Egîd Şer û Andok Gever di têkoşîna sala 2018'an de bi fedayî li ber xwe dan û tevlî karwanê şehîdan bûn.

Hevrêyên me Erdal, Ronahî, Reşîd, Nûda, Rûbar, Bêrîtan, Berçem, Egîd û Andok ji bo jiyana azad a gelê me xwe kirin sîper û têkoşiyan. Li gel hemû êrîşên dijmin, tu carî ji helwesta xwe ya bi rûmet tawîz nedan. Bi ruhekî fedayî yê Apoyî meşiyan li ser şopa şehîdan. Hevrêyên me yên leheng, ku her yek ji wan şoreşgerên hêja bûn, her erka ku li ser milê wan bû bi cidiyet û hesasiyeteke mezin pêk anîn. Li herêmên cuda yên Kurdistanê bêhesab ked dan. Nîşanî ciwanên Kurdistanê dan ku riya rûmet û serketinê li çiyayên azad e. Çiyayên Kurdistanê kirin dergehê berxwedanê û erka parastina rûmet û şerefa gelê me bi cih anîn. Hevrêyên me yên fedayî yên ku tevlî karwanê şehîdan bûn, wê bi şêwaza jiyana xwe ya Apoyî, hevrêtiya xwe ya kûr û helwesta xwe ya bi prensîb bên bîranîn. Em wekî hevrêyên wan, soz didin ku alaya têkoşînê ya ku hevrêyên me Erdal, Ronahî, Reşîd, Nûda, Rûbar, Bêrîtan, Berçem, Egîd û Andok dewrî me kirine, em ê bi serketinê bilind bikin.

Li ser vê bingehê, di serî de malbatên hêja yên hevrêyên me yên şehîd, em sersaxiyê ji tevahiya gelê me yê Kurdistanê yê welatparêz re dixwazin û diyar dikin ku em ê bibin şopdarên armancên şehîdên xwe.

Agahiyên derbarê nasnameya hevrêyên me yên şehîd, bi vî rengî ne:

Erdal Çermik – Mehmet Koçer

Ronahî Avşîn – Yeter Saglam

Reşîd Serdar – Îbrahîm Bozkurt

Nûda Harun – Revşen Kaçak

Rûbar Qamişlo – Hidir Sevgi

Bêrîtan Riha – Kevser Ren

Berçem Berxwedan – Zozan Ayaz

Egîd Şer – Mahsun Deniz

Andok Gever – Ferhat Tuna

Erdal Çermik – Mehmet Koçer - Hevrêyê me Erdal li navçeya Çermûg a Amedê hate dinê. Ji ber ku malbata wî ji ber sedemên cuda koçî Stenbolê kir, li wir mezin bû. Tevî ku neçar ma li derveyî welatê me Kurdistanê bijî jî, her tim evîna welat di dilê xwe de parast û xewna vegera welat her tim zindî hişt. Ji ber vê yekê, tevî hemû zext û polîtîkayên asîmîlasyonê jî, karî ziman û çanda xwe ya ku wî afirandiye biparêze. Hevrêyê me dema dest bi dibistanê kir, ji ber ku nekarî bi zimanê xwe perwerdehiyê bibîne û gelê Kurd her tim nehat dîtin, tevlihevî jiyan kir û di demeke kurt de fêm kir ku ev polîtîkayeke dewletê ya bi zanebûn e. Ji ber vê yekê, yekem bertek û hêrsa wî ya li dijî dijmin di vê pêvajoyê de çêbû. Hevrêyê me Erdal, li aliyekî dixwend û li aliyekî din jî ji bo debara malbata xwe bike, di karên cuda de dixebitî. Bi xebat û fedakariya xwe hem di nav malbatê de hem jî di nav derdora xwe de bû kesayetek hezkirî û ji bo parastina vê helwesta xwe her tim di nava hewldanan de bû. Di temenê xwe yê ciwaniyê de pirsên wî yên derbarê jiyanê de zêde bûn û bi taybetî xwest bersivê bide êrîşên qirkirinê yên li dijî gelê me. Ji ber ku zanibû ev tenê bi têkoşînê pêkan e, tevlî xebatên ciwanên şoreşger û welatparêz bû. Têkoşîna me ya azadiyê nas kirin û destpêkirina xebatan di heman demê de pêk hat û ji kêliya yekem ve bû xwediyê şêwazekî ku qasî ku fêm dike dike, qasî ku dike diaxive. Hevrêyê me Erdal, ku di xebatên ciwanên şoreşger de tecrûbeyeke diyar bi dest xistibû, ji bo xwendina zanîngehê derbasî Îzmîrê bû û li vir jî xebatên xwe domand. Li vir zêdetir derfet dît ku bixwîne û nîqaş bike, bi vî awayî rastiya Rêbertiyê û têkoşîna me baştir fêm kir. Ji ber vê yekê, wî fikirî ku divê têkoşîna xwe hîn mezintir bike û kûrkirina xwe zêdetir kir. Hevrêyê me Erdal ku bi awayekî çalak û pêşeng tevlî xebatan bû, bû sedem ku gelek ciwan têkoşîna me nas bikin û tevlî nava refên gerîla bibin. Hevrêyê me, ku bi kesayet û helwesta xwe karî Tevgera Apoyî temsîl bike, bi vê taybetmendiya xwe karî bandorê li gelek kesan bike. Hevrêyê me Erdal, di sala 2009'an dema êrîşên li ser gelê me zêde bûn û tecrîda li ser Rêbertiya me bi awayekî sîstematîk dewam dikir, biryara tevlîbûna refên gerîla li ser bingeha mezinkirina têkoşîna xwe da û di vê çarçoveyê de dev ji Zanîngeha 9'ê Îlonê berda û tevlî refên gerîla bû.

Hevrêyê me Erdal bi tevlîbûna refên gerîla re gihişt welatê me Kurdistanê û di bicihanîna coş û heyecana xwe ya ku dijî de, zehmetî neda kişandin. Bi enerjiya xwe ya wekî avê diherikî, di demek kurt de hemû hûrgiliyên jiyana gerîla fêr bû. Hevrêyê me, bi perwerdehiyên îdeolojîk ên ku dît, felsefeya Rêbertiyê hîn zêdetir fêm kir û zanistî kir, li ser vê bingehê berê xwe da kesayeta xwe û taybetmendiyên milîtanekî Apoyî bi dest xist. Hevrêyê me ku xwediyê kesayeteke pir nerm û sade bû, bi van taybetmendiyên xwe karî hurmeta hemû hevrêyên xwe bi dest bixe. Bi kesayeta xwe ya durust û samîmî, bêhesab û bêguman tevlî hemû xebat û jiyanê bû û di zanistiya wê de bû ku tenê bi temamî fedakirina xwe ji bo têkoşînê dikare layiqî Rêbertiya me û şehîdên me bibe. Di heman demê de, hevrêyê me bi eleqeyeke mezin nêzî dersên leşkerî bû û di taktîkên bingehîn ên gerîla de tecrûbeyeke diyar bi dest xist.

Piştî ku perwerdehiya xwe bi serketî qedand, hevrêyê me pêşî li qada Garê, paşê jî li qadên Zapê tevlî xebatên pratîkî bû û bi kesayeta xwe ya fedakar di her xebatê de cih girt. Hevrêyê me Erdal ku demeke dirêj di xebatên pratîkî de ma, di vê pêvajoyê de ji perwerdekirina xwe dûr neket. Encamên ku ji pratîkê derxistî ji bo xwe kir ders û bi vî awayî bû xwediyê tecrûbeyeke girîng, ev tecrûbeyên xwe parvekirina bi hevrêyên xwe re wekî erk dît. Hevrêyê me Erdal, ku di her kêliya jiyanê de pêşengiyê ji xwe re kiribû bingeh, di heman demê de taybetmendiyên fermandariyê jî di xwe de ava kir. Hevrêyê me, ku şêwazekî fermandariyê li ser pîvanên milîtaniya Apoyî esas girt, tu carî xwe ji hevrêyên xwe cuda nedît, her tim jiyaneke komunal bi hevrêyên xwe re esas girt. Hevrêyê me, ku her tim ji nûbûnên di şerê gerîla de vekirî bû û pêşengiya vê dikir, girîngiyeke mezin da pisporî û branşbûna di têkoşîna gerîla de. Hevrêyê me yê ku ji dil bawer dikir ku serkeftina li dijî artêşa Tirk a dagirker tenê bi gerîlatiya pispor û profesyonel dikare pêk were, ji bo pêşxistina vê di nava hewldaneke xurt de bû.

Piştî demeke dirêj di xebatên pratîkî de ma, hevrêyê me Erdal ku perwerdehiya îdeolojîk dît, perwerdehiyê wekî derfetek ji bo nirxandina pratîka xwe, encamgirtin û li ser vê derketinên nû bi dest xistin nirxand. Hevrêyê me, ku bi kûrkirina xwe ya jiyanî pêvajoya têkoşînê ya ku tê re derbas dibe bi awayekî berfireh nirxand, erk û berpirsiyariyên ku divê li dijî vê bike jî zanistî kir. Hevrêyê me ku ji tecrûbeyên leşkerî û rêxistinî yên hevrêyên ku pê re perwerde dît jî sûd wergirt, ew kir bingeha derketineke nû. Bi zelaliya ku di pêvajoya perwerdehiyê de bi dest xist, bi coş û moralek mezin berê xwe da xebatên pratîkî.

Li ser vê bingehê, hevrêyê me derbasî Zagrosan bû û li herêma Avaşînê erka fermandariya yekîneyê girt ser milê xwe. Hevrêyê me Erdal, ku di zanistiya berpirsiyariya girtina erka wisa de di pêvajoyekê de ku êrîşên artêşa Tirk a dagirker zêde bûn, beşdarîyeke guncaw bi dest xist. Ji kêliya yekem ve, bi kesayeta xwe ya dilnizm karî dilê hevrêyên xwe fetih bike. Ji ber ku xwe bi temamî ji têkoşînê re feda kiribû, ji ti xebatê dûr neket û di her kêliya jiyanê de bi hevrêyên xwe re bû. Hevrêyê me Erdal, ku bi vê taybetmendiya xwe bandor li hevrêyên xwe jî kir, beşdarbûna wan a çalak a di têkoşînê de jî pêk anî. Hevrêyê me yê ku her tim xwediyê şêwazekî serketî bû, bi her hevrêyekî xwe re bi yek bi yek têkildar bû û alîkariya wan kir ku pirsgirêkên xwe çareser bikin. Bi vê taybetmendiya xwe, bû fermandarekî mînak ê ku hurmet û hezkirina hemû hevrêyên xwe bi dest xist. Hevrêyê me ku her rastiyek ku ji rêbertiya me û tevgera me fêr bû bi hevrêyên xwe re parvekirin wekî erk dît, ji pêşketina her hevrêyekî xwe berpirsiyar dît. Bi parvekirina hemû ceribandinên xwe bi hevrêyên xwe re, di nava wan de bû di rewşeke diyarker de ku bibin milîtanên pêşeng. Hevrêyê me Erdal, ku fermandarekî bû ku pêşengiyê di her çalakiyê de li dijî êrîşên dewleta Tirk a dagirker esas digirt, di hemû çalakiyan de, di serî de çalakiyên Govendê, Rûbarok û Girê Alîşêr ku derbên giran li dijmin hatin xistin, bi awayekî li pêşiya mîsyona pêşengiyê tevlî bû. Hevrêyê me ku bi vê helwest û tevlîbûnê karî ji bo hemû hevrêyên xwe bibe çavkaniya hêzê, şêwaza fermandariya ku ji fermandarên me yên pêşeng fêr bûbû di xwe de şênber kir.

Hevrêyê me Erdal, ku her tim karî li qada herî zor be, rengê xwe bide jiyanê û jidilî û germbûna hevrêtiyê bide hîskirin, di 1'ê Hezîrana 2018'an de di êrîşeke dijmin de bi hevrêyên xwe re tevlî karwanê şehîdan bû. Em soz didin ku em ê bîranînên hevrêyê me Erdal, ku bi têkoşîna xwe û hem jî bi şehadeta xwe pêşengiyê ji me re dike, li Kurdistana azad a ku hesreta wê dikişand, bidin jiyîn.

Ronahî Avşîn – Yeter Saglam - Hevrêya me Ronahî li navçeya Gimgim a Mûşê, di nava malbateke welatparêz a girêdayî nirxên Kurdistanî de hate dinê. Di nava kevneşopiya berxwedanê ya kevnar a Serhedê û têkiliyên civakî yên xurt de mezin bû, salên zaroktiya xwe li derdora gund a xwezayî, dûrî têkiliyên sîstema kapîtalîst derbas kir. Hevrêya me Ronahî ku derfeta xwe ya ziman û çanda xwe hebû, ji kêliya ku gavek avêt dibistanên sîstemê ve, bi tevliheviyên ku her zarokek Kurd dijî re rû bi rû ma. Hevrêya me ku neçar ma bi zimanekî ku nizanibe dîrok û çandeke ku ne ya wê ye hîm bibe, li gel temenê xwe yê biçûk, polîtîkayên hişmendiya mêtinger a ku Kurdan tune dihesibîne, bi awayekî eşkere dît. Lêgerîna hevrêya me ya azadiyê ya ku bi dîtina yekem a wêneyê Rêber Apo dest pê kir, bû sedema nasîna têkoşîna me. Hevrêya me ku di vê pêvajoyê de neçar ma bi malbata xwe re koçî navenda Mûşê bike, di jiyana bajêr de şahidiya têkiliyên sîstema kapîtalîst kir û her tim xwe ji têkiliyên sîstemê re biyanî hîs kir. Berxwedana gerîla ya ku li ser zimanê herkesi bû û belav bûbû, bala hevrêya me Ronahî jî kişand. Bi taybetî, li hember rastiya jinê ya ku neçar ma di statûya koletiyê de bijî, gerîlayên jin ên ku pêşengiya têkoşînê li çiyayên Kurdistanê dikirin û jiyaneke nû diafirandin, li ser hevrêya me Ronahî bandoreke kûr kirin. Di vê pêvajoyê de, hevrêya me biryar da ku Rêber Apo û têkoşîna me ya ku ev têkoşîn ji tunebûnê afirand, ji nêz ve nas bike. Her ku Rêbertiyê û têkoşîna me nas kir, ji bo tevliheviyên xwe çareserî, ji bo pirsên xwe bersiv dît. Her wiha Şoreşa Azadiyê ya Rojava, ku nû li Rojava pêş ketibû û li her derê veguherîbû hêviya pêşeroja azad a bindestan, û êrîşên qirkirinê yên çeteyên DAÎŞ'ê yên ku dixwestin wê bi êrîşên nemirovane tune bikin, ji nêz ve şopand. Hevrêya me Ronahî, ya ku bawer dikir divê gelê me yê ku ji aliyê mêtingeran ve li çar parçeyan hatiye dabeşkirin û êşên mezin kişandiye, bêguman xwedî pêşerojeke azad be, wekî jineke ciwan gihîşt biryara ku bibe milîtanê felsefeya Rêber Apo ya jiyana nû û di sala 2013’an de tevlî refên Gerîlayên Azadiya Kurdistanê bû.

Hevrêya me ku li Erziromê tevlî refên gerîla bû, paşê derbasî herêma Amedê bû û li Bakurê Kurdistanê yekem perwerdehiya gerîla dît. Têkiliyên jiyan û hevrêtiya gerîla ya dûrî hişmendiya kapîtalîst, kir ku hevrêya me Ronahî zû bi hevrêyên xwe û têkoşînê re bibe yek. Piştre derbasî Herêmên Parastinê yên Medyayê bû û tevlî perwerdehiyên pisporiyê bû û bi kesayeta xwe ya meraqdar di gelek mijaran de dest bi pisporiyê kir, her tiştê ku hîm bû jî esas girt ku bike pratîkê. Di pêvajoya perwerdehiyê de, xwe ji taybetmendiyên neyînî yên ku sîstemê afirandibû xilas kir û xwe bi felsefeya Apoyî ji nû ve afirand esas girt. Wekî jineke ciwan, bi Îdeolojiya Rizgariya Jinê dest bi naskirina xwe kir, nasnameya xwe ya resen derxist holê. Hevrêya me Ronahî, ku kesayeta têkoşer a Bêrîtan, Zîlan û Sarayan ji xwe re kir mînak, pêvajoyeke perwerdehiyê ya pir xurt derbas kir. Hevrêya me, ku bi ceribandina xwe ya di perwerdehiyê de bi dest xistibû, derbasî Zagrosan bû û bû yek ji wan hevrêyan ku zû bi pratîkê re adapte bû. Hevrêya me, ku bi enerjiya xwe ya ciwanî û morala xwe ya mezin a di jiyanê de li her derdorê tevlîker bû, di jiyanê de bû pêşeng. Li her qada ku lê bû, nasnameya YJA Starê bi serkeftineke mezin temsîl kir. Hevrêya me, tevî erdnîgariya zor a Zagrosan, bi vîna xwe ya xurt erkên herî zor bi serkeftî bi cih anî û bi kesayeta xwe ya kedkar teqdîra hemû hevrêyên xwe bi dest xist, esas girt ku her tim tempoya têkoşînê zêde bike. Di berxwedana dîrokî ya ku li hember êrîşên dewleta Tirk a dagirker ên ku di sala 2015’an de ji bo tunekirina Gerîlayên Azadiya Kurdistanê, vîna azad a gelê me dest pê kir, cih girt. Bi pratîka xwe ya li Zap, Xakurkê, Cîlo û Avaşînê îspat kir ku layîqî baweriya hevrêyên xwe ye. Hevrêya me, ku di serî de xebatên binesaziyê yên şer, di gelek xebatan de bi awayekî pêşeng tevlî bû, tu carî encameke ji bilî serkeftinê nepejirand. Ji bo bersivdayîna proseya şer a dijwar, di gelek taktîkên gerîla de pispor bû, di serî de sekvanî, û her tim xwest ku li pêş be û derba yekem li dijmin bixe. Hêrsa xwe ya li dijî dijmin xist nava her çalakiyeke ku tevlî bû. Tevî şert û mercên zor jî, tu carî dev ji pêşxistina xwe û kirina çareseriyên rêbertiyê wekî navenda jiyana xwe berneda. Hevrêya me, ya ku tevî temenê xwe yê ciwan xwedî hesteke berpirsiyariyê ya mezin bû, hewldaneke mezin da ku hevrêyên wê yên nû tevlî refên têkoşînê dibin, Rêber Apo û têkoşîna me baştir fêm bikin. Hevrêya me, ya ku haj pê hebû ku li hember komkujiyên ku dijmin li bajarên Kurdistanê pêş xistine, tenê bi mezinkirina têkoşîna xwe dikare bersivê bide, bû yek ji wan hevrêyan ku her kêliya xwe ji bo serketinê feda kir. Girêdana bi Rêbertiyê, şehîdan û gelê me re çavkaniya hêz û morala bingehîn a hevrêya Ronahî bû. Di vê çarçoveyê de, her tim bi cidiyet nêzî hemû erkên şoreşê bû, mezin û biçûk, û di bidestxistina encamên bi bandor de xwedî ked bû. Hevrêya Ronahî, ku wekî milîtaneke pêşeng a PKK û PAJK'ê li her qada ku lê bû bi helwesta xwe ya di xeta milîtaniya Apoyî de derket pêş, nirxên ku bi xwîna şehîdên nemir hatine afirandin parast û mezinkirin esas girt.

Hevrêya me Ronahî, ku dema li herêma Avaşînê di erka xwe de bû, di encama êrîşa dijmin a di 1'ê Hezîrana 2018'an de nemir bû, li pey xwe mîrateyeke têkoşînê ya ku tu carî nayê jibîrkirin hişt. Bîranîna hevrêya Ronahî, ku girêdana xwe ya bi Rêber Apo re di jiyan û şer de bi milîtanbûnê pêk anî, wê her tim di berxwedana me de bijî.

Reşîd Serdar – Îbrahîm Bozkurt - Hevrêyê me Reşîd li Colemêrgê di nava malbateke girêdayî eşîra Mamxurî de hat dinê. Ji ber gêrêdana eşîra wî ya çanda kurdewar ku ew jî yek ji endamê vê eşîrê bû, hezarên salan çand û kevneşopiyên Kurdî parastibû û bi tevgera me ya azadiyê re têkoşîna wê dida, bi awayekî girêdayî reseniya xwe mezin bû. Hevrêyê me, ku demek li dibistanên dewleta Tirk xwend, rastiya dijmin cara yekem li vir nas kir. Qet ev dibistanên ku bi her tiştê xwe jê re xerîb bûn, wekî yên xwe hîs nekir. Hevrêyê me, pê zanî ku zarokên Kurd di van dibistanan de bi awayekî sîstematîk tên asîmîle kirin û ji rastiya xwe dûr dikevin, ji ber vê yekê hêrseke mezin li dijî dijmin hîs kir. Piştî ku dibistan qedand, ji bo tevkariyê debara malbata xwe bike, di bajarên cuda de di karên cûrbecûr de xebitî, hevrêyê me Reşîd di vê pêvajoyê de hem bi têgîna kedê re nas bû hem jî derfet dît ku rastiya dijmin hîn zelaltir nas bike. Hevrêyê me, ku di demek kurt de pîroziya her nirxekî ku bi kedê hatiye afirandin, ceriband û gihîşte hişmendiya wan, piştdayîna hêza xwe ya resen û berxwedêrî kir şêwazekî jiyanê, û taybetmendiyeke kesayetiyê. Ji ber vê yekê, ji aliyê her kesê li derdora wî ve dihat teqdîr kirin û hez kirin. Hevrêyê me Reşîd, ku di hişmendiya wê de bû ku dijmin ne tenê bi rêya dibistanan, di her kêlî û qada jiyanê de hewl dide gelê me qir bike, di hişmendiya wê de bû ku dijmin ji bo vê yekê bi taybetî berê xwe dide jin û ciwanên Kurd. Hevrêyê me, ku dît dijmin ji bo ciwanan ji têkoşîna me dûr bixe û wan ji nirxên civakî dûr bixe û xirab bike, her rê û rêbazê ceriband, hêrsa xwe ya li dijî dijmin hîn zêdetir kir. Hevrêyê me, yê ku li dijî polîtîkayên dijmin difikirî ku divê her ciwanek Kurd li dora tevgera azadiyê bicive û têkoşîna azadiyê ya gelê me mezin bike, her tim di nava têkoşînê de bû. Hevrêyê me, ku her tim haya wî ji pirsgirêkên gelê me û êrîşên dijmin yên pêşketî hebû, nemaze, ji sala 2014'an ve, piştî zêdebûna êrîşên qirkirinê yên li ser gelê me yê li Rojava û Şengalê, lêgerîna xwe ya têkoşînê hîn zêdetir kir. Hevrêyê me, ku di hişmendiya wê de bû ku divê wekî zarokekî welatparêz ê gelê me, pêwîstiyên erk û berpirsiyariyên xwe bi cih bîne, fêm kir ku ew dikare vê yekê bi awayekî herî baş bi tevlîbûna refên gerîla pêk bîne. Li ser vê bingehê, di sala 2014'an de berê xwe da Zagrosên li kêleka xwe, û tevlî refên gerîla bû û bû şervanê azadiyê yê gelê me.

Hevrêyê me Reşîd, ku navê hevrêyê me Şehîd Reşîd Serdar – Mehmet Can Gurhan, ku wekî sembola fermandariya serketinê li tevahiya Kurdistanê, di serî de Zagrosan, tê zanîn, girt, ji kêliya yekem a têkoşîna azadiyê bi îdîaya vejîndina bîranîna şehîdan û bidestxistina serketinê dest pê kir, di tevahiya jiyana xwe ya têkoşînê de ev îdîa û biryardariya xwe parast. Hevrêyê me, ku şahidî li têkiliyên hevrêtiyê yên jidilî, durust û bêberjewendî û jiyana komunal a gerîla kir, her çend ji ber ku zû tevlî nebûbû poşmanî jiyan kir jî, bi fedakirina xwe ji jiyanê re û derbaskirina her kêliya xwe bi têkoşînê re, karî salên windakirî telafî bike. Hevrêyê me, ku bi perwerdehiyên îdeolojîk ên ku dît, derfet dît ku rastiya xwe wekî Kurd baştir nas bike, li ser van bingehên hanê hewldan da ku kesayeta xwe ava bike. Di vê wateyê de, bi keda xwe û kûrkirina xwe ya jiyanî, hem ji bo hemû hevrêyên xwe bû mînak hem jî teqdîra wan bi dest xist. Hevrêyê me Reşîd, ku her ku xwe nas dikir û li gorî pîvanên azadiyê ji nû ve diafirand, hîn zêdetir azad dibû, ev kûrkirinên xwe kirin mayînde û kirin şêwazekî jiyanê. Hevrêyê me, ku her roj bedewiyên jiyana gerîla vedidît, bi kesayeta xwe ya kedkar, fedakarî û jidiliya xwe, bû yek ji wan hevrêyan ku jiyanê hîn zêdetir xweş kir. Hevrêyê me, ku xwe tenê bi dersên îdeolojîk sînordar nekir, di zanistiya wê de bû ku wekî şervanekî azadiyê yê gelê me, divê di hunera şerê gerîla de jî jêhatî bibe. Tenê bi vî awayî dikarî tehdîda qirkirinê ya li ser gelê me parçe bike û gelê me bigihîne azadiya ku heq dike. Bi vê zanistiyê, berê xwe da perwerdehiyên leşkerî û di demek kurt de taktîk û şêwaza gerîlatiya bingehîn fêr bû. Lê belê, hevrêyê me, ku di hişmendiya wê de bû ku divê di gelek branşên gerîla de pispor bibe, hewldana vê da.

Piştî ku perwerdehiya xwe bi serkeftî qedand, hevrêyê me Reşîd ku li qada Avaşînê hate erkdarkirin, bi xwestek, kelecan û coşeke mezin tevlî xebatên pratîkî bû. Ji nîvê sala 2015'an ve, piştî ku dewleta Tirk a dagirker li ser hemû qadên gerîla, di serî de Herêmên Parastinê yên Medyayê, êrîş da destpêkirin û ji bo polîtîkaya xwe ya qirkirinê ya li dijî gelê me bi ser bixe, konsepteke nû xist dewrê, xwest derbasî qadên ku şer lê zêde bûye bibe. Pêşniyara hevrêyê me Reşîd, ku ji bo zêdetir ceribandinê bi dest bixe, demekê nehat pejirandin, bi hewldaneke bilind tecrûbeya salan di nav çend mehan de bi dest xist û bi îdîa û biryardariyeke mezin berê xwe da qadên şer ên dijwar. Di dawiyê de, hevrêyê me Reşîd Serdar, ku derfeta veguherandina hêrsa xwe ya li dijî dijmin bo çalakiyê bi dest xist, bû xwediyê pratîkekî ku layîqî navê xwe bû. Bi wêrekiya xwe û xwînsariya xwe ya di çalakiyên ku tê de cih girt de, bû çavkaniya hêz û moralê ji bo hevrêyên xwe. Di vê pêvajoyê de ku derbên giran li dagirkeran hatin xistin û planên dagirkirinê her car bi têkçûnê bi dawî bûn, hevrêyê me Reşîd hemû erk û berpirsiyariyên ku li ser milê wî bûn bi hostayî bi cih anî, bi helwesta xwe ya milîtanî û kesayeta xwe ya dilnizm ku teqdîra hemû hevrêyên xwe bi dest xist, bû milîtanekî Apoyî yê mînak. Em soz didin ku em ê bîranîna hevrêyê Reşîd, ku di 1'ê Hezîrana 2018'an de di êrîşeke dijmin de bi hevrêyên xwe re gihîşt şehadetê, li Kurdistana azad a ku ji bo wê têkoşiya, bidin jiyîn.

Nûda Harun – Revşen Kaçak - Hevrêya me Nûda li Wanê, di nava malbateke welatparêz a girêdayî eşîra Mamxurî de hate dinê. Ji ber ku malbata wê û derdora ku lê dijiya xwedî hişmendiyeke welatparêzî ya kûr bûn, bi awayekî girêdayî çand û kevneşopiyên Kurdewar mezin bû. Hevrêya me Nûda ku ji ber li Wanê, yek ji navendên girîng ên têkoşîna me, hate dinê û jiyan kir, ji temenê biçûk ve têkoşîna me ya azadiyê bihîst, bi çîrokên gerîla yên ku guhdarî dikir bandor bû û ji kêliya yekem ve hezkirineke mezin li hember gerîla hîs kir. Her çiqasî demek li dibistanên dewleta tirk xwend jî, bi saya hişmendiya Kurdewar ya ku ji malbat û derdora xwe girtibû, zêde ji polîtîkayên pişavtin û qirkirinê yên dijmin bandor nebû. Bi vî awayî, hevrêya me karî reseniya xwe biparêze û li ser vê kesayeteke xurt ava kir. Hevrêya me Nûda, ku ji temenê xwe yê ciwaniyê ve jiyanê baştir analîz dikir û hewl dida fem bike, yekem tevliheviyên xwe yên bingehîn jî di vê pêvajoyê de jiyan kir.

Bi taybetî li hember rola kevneşopî ya ku di civakê de ji jinê re dihate dayîn û nêzîkatiyên feodal bertek nîşan da, û ev şêwaza jiyanê ya ku ji koletiyê ne cuda bû, nepejirand. Hevrêya me, ya ku dest bi lêgerîna alternatîf kir, xeyalên azadiya sexte yên ku pergalê pêş xistibû jî rast nedît. Hevrêya me Nûda, ku di hişmendiya wê de bû ku azadiya rastîn a jînê tenê bi qasî ku jin, kesayetiya xwe pêk bîne pêkan e, li ser vê bingehê gerîlayên jin ên ku ji bo azadiya gelê me û ji bo jin xwedî jiyaneke bi rûmet bin têkoşîn dikirin, ji xwe re kir mînak. Ji ber vê yekê, dest bi lêgerîna femkirina têkoşîna gerîla, jiyana çiyê û felsefeya Rêber Apo kir, yê ku bi hezaran gerîla û bi milyonan mirov ji bo azadiyê teşwîqî têkoşînê kir. Her ku ramanên Rêbertiya me yên li ser azadiya jinê dixwend û fam dikir, girêdana wê ya bi têkoşînê re hîn zêdetir bû. Di heman demê de, hevrêya me, ku haya wê ji êrîşên qirkirinê yên domdar ên li ser gelê me jî hebû, hem wekî jin hem jî wekî Kurd, nirxeke zêdetir da têkoşîna gerîla û fikirî ku divê ew jî di vê wateyê de hîn bêtir kûr bibe. Hevrêya me Nûda, ya ku ji ber tevlîbûn û şehadetên gelek xizmên wê yên nêzîk di nava refên gerîla de bandor bûbû, fikirî ku divê ew jî bersivê bide lêgerîna azadiyê ya gelê me. Li ser vê bingehê, di pêvajoyekê de ku gefên qirkirinê yên li ser gelê me yê li Şengal û Rojava gihîştibûn asta herî bilind, hevrêya me Nûda biryara tevlîbûna refên gerîla da û di sala 2014'an de berê xwe da çiyayên Kurdistanê û tevlî refên gerîla bû.

Meraqa wê ya li ser gerîlatiyê, kelecan û coşa wê bû sedem ku hevrêya Nûda ji kêliya yekem ve bi awayekî çalak tevlî jiyana gerîla bibe. Bi xwesteka xwe ya bê sînor a fêrbûnê, di demek kurt de hemû hûrgiliyên jiyana gerîla fêr bû û di vê mijarê de tu carî xwe sînordar nekir. Ji ber vê yekê, her tim di rewşa pêşketinê de bû. Hevrêya me Nûda, ku bi baldarî guhdariya perwerdehiyên bîrdozî dikir û li ser bingeha prensîbên azadiya jinê hewl dida xwe ji nû ve biafirîne, di vê mijarê de çareserî û parastinên rêbertiya me esas girt. Hevrêya me, ku her ku rêbertiya me dixwend, bi tiştên ku fêr dibû berê xwe dida xwe, gav bi gav xwe ava kir. Bi vî awayî kesayeteke bi vîn, xwebawer û ji bo azadiyê bi fedakarî têkoşer bi dest xist. Hevrêya Nûda, ku bi van guhertinên ku jiyan kir, ji bo hevrêyên ku pê re têkoşîn dikirin jî bû mînak, bû xwediyê helwesteke guncaw ji mîsyona pêşengiyê re. Hevrêya me Nûda, ku di hişmendiya wê de bû ku divê xwe di hunera şerê gerîla de kûr bike da ku pêşî li êrîşên qirkirinê yên li ser gelê me bigire, ku yek ji sedemên tevlîbûna wê ya refên gerîla bû, bi hewldanên xwe yên vê yekê teqdîra hemû hevrêyên xwe bi dest xist. Gelek taktîkên şerê gerîla fêr bû û ji bo bicîhanîna van taktîkên ku fêr bûbû, bêsebir ma.

Piştî ku perwerdehiya şervanên nû bi serketî qedand, hevrêya me Nûda li herêma Zapê tevlî xebatan bû û di demek kurt de bi awayekî çalak beşdarî xebatên pratîkî bû. Bi jêhatîbûn û afirîneriya mezin tiştên ku di perwerdehiyê de fêr bûbû kir jiyanê û teqdîra hevrêyên xwe bi dest xist. Hevrêya me, ku her roj tecrûbeyeke zêdetir bi dest dixist, ji sala 2015'an ve xwest bersivê bide êrîşên dewleta tirk a dagirker. Di vê wateyê de israr kir û di gelek çalakiyên li dijî dagirkeran de xwedî rol û ked bû. Bi vî awayî, hevrêya me Nûda tecrûbeyeke leşkerî ya diyar bi dest xist û derfet dît ku hem pêwîstiyan bibîne hem jî aliyên xwe yên kêm ên di derbarê taktîkên gerîla de bibîne. Hevrêya me, ku armanca xwe ya herî mezin a misogerkirina azadiya gelê me û rêbertiya me bi têkildarkirina bi temamkirina kêmasiyên xwe yên di vê qadê de dît, bi nêzîkatiya xwe ya jidilî û durust di dilê hevrêyên xwe de cih girt.

Li ser vê bingehê, hevrêya me Nûda ku tevlî perwerdehiyên pisporiyê bû, bi xwestek, biryardarî û hişmendiyeke mezin berê xwe da perwerdehiyê. Hevrêya me, ku bawer dikir serkeftina li dijî dijmin tenê bi jêhatîbûna leşkerî û bîrdozî a her gerîlayekî pêkan e, di vê mijarê de karî hevrêyên ku pê re perwerde dibînin jî motîve bike. Bi vî awayî, hevrêya me Nûda, ku karî di devdora perwerdehiyê de ahengeke şoreşgerî biafirîne, karî di her kêliya perwerdehiyê de rengê xwe bide. Bi vî awayî, bû milîtaneke jin a ku bi helwesta xwe ya guncaw ji mîsyona pêşengiyê ya YJA Starê re di şer û jiyanê de, bû mînaka hemû hevrêyên xwe. Hevrêya Nûda, ku perwerdehiya xwe bi jêhatîbûn qedand, ji bo derbasbûna Bakurê Kurdistanê, ku xewna wê ya herî mezin bû, xwedî israreke xurt bû. Di vê wateyê de, karî hevrêyên xwe qanih bike, lê piştî ku dewleta tirk a dagirker li dijî herêma Avaşînê êrîşeke xurt da destpêkirin, careke din berê xwe da Zagrosan.

Hevrêya me Nûda, ku li qada Avaşînê ya ku berxwedaneke destanî lê dihat jiyîn, hemû tecrûbeyên xwe yên leşkerî xist pratîkê, di derbekirina mezin a êrîşên dagirkeriyê yên dijmin de xwedî mîsyoneke girîng bû. Bi serkeftî bicîhanîna rastiya milîtanê şervan û şerker, erkên serdemê bi serkeftî bicîhanî; bi wêrekiya xwe ya di şer de, fedakariya xwe, şêwaza xwe ya ku bêyî dudilî û bêhesab têkoşîn dikir, di dilê hemû hevrêyên xwe de cih girt. Hevrêya me Nûda, ku di 1'ê Hezîrana 2018'an de di êrîşeke dijmin de bi hevrêyên xwe re tevlî karwanê şehîdan bû, li pey xwe jiyaneke têkoşînê ya tije serkeftin hîşt. Em wekî hevrêyên wê, soz didin ku em ê kesayetî û pratîka xurt a hevrêya Nûda ji xwe re bikin mînak û xeyalên wê li Kurdistana azad bidin jiyîn.

Rûbar Qamişlo – Hidir Sevgi - Hevrê Rûbar li gundê Tûmika Jêr ê Qosera Mêrdînê, bajarê serhildanan, di nava malbateke welatparêz de çavên xwe li jiyanê vekir. Firsenda wî çêbû ku di derdoreke welatparêz û gundî de mezin bibe û ji têkiliyên çêkirî yên li ser berjewendiyan ên pergala kapîtalîst zêde bandor nebû. Ziman û çanda xwe di kesayeta xwe da rûniştand û bingehek kesayetiyeke zexm avêt. Di malbatek ku cotkarî dikir û bi keda xwe debara xwe dikir de, wî têgeha kedê nas kir û mezin bû. Bi van taybetmendiyan, tevî temenê xwe yê biçûk, li derdora xwe bû kesekî hezkirî û rêzdar. Hevrêyê me, yê ku neh salan xwendina dibistanên sîstemê kir, hem di dibistanên sîstemê de hem jî di êrîşên li dijî gelê me de dest bi naskirina dijmin kir. Serhildanên ku gelê me ji bo xwedîderketina li têkoşînê pêş xistin, bandoreke kûr li hevrê Rûbar kir. Hevrêyê me yê ku şahidî li komkujî û şewitandina gundan kiribû ku dijmin ji bo tunekirina vîna azad a gelê me û hezkirina gerîla ya ku di nava gel de bi lez belav dibû pêş xist, her roj hêrsa xwe mezin kir û li benda hatina rojên ku wê tev li refên gerîla bibe û hesab ji dijmin bipirse ma. Di vê pêvajoyê de firsenda wî çêbû ku gerîlayên azadiyê yên Kurdistanê nas bike. Hevrêyê me ji têkiliyên hevrêtiyê û şêwaza jiyanê ya fedayî ya gerîla gelekî bandor bû. Her wiha hevrêyê me, yê ku bawer dikir ku divê bersiva êrîşên qirkirinê yên li dijî gelê me yên li Rojava, Şengal û Mexmûrê bide û tev li refên têkoşînê bibe, her roj biryardariya xwe zêde kir û kûrahiya lêhûrbûnên xwe zêde kir û tevlîbûna gelek hevrêyên wî yên zaroktiyê yên ji derdora wî ya nêzîk, bû sedem ku hevrê Rûbar bigihêje biryara tevlîbûna refên Gerîlayên Azadiyê yên Kurdistanê. Hevrêyê me, yê ku şahidê zilmên nemirovî yên li ser gelê me bû, di sala 2015'an de li Mêrdîna ku lê ji dayik bû û mezin bû, tevlî refên Gerîlayên Azadiyê yên Kurdistanê bû.

Hevrê Rûbar, yê ku bi kesayetiya xwe ya kedkar ve ji roja destpêkê ya tevlîbûna xwe ve xwest ku bibe xwediyê tevlîbûneke xurt, derbasî Herêmên Parastinê yên Medyayê bû û tev li perwerdeyên bingehîn ên gerîlatiyê bû. Di perwerdeyên ku hilda de, ji bo felsefeya Rêber Apo, têkoşîna me, dîroka kevnar a gelê me û taktîkên gerîlayî fêr bibe, hewldaneke mezin nîşan da. Hevrê Rûbar, yê ku her dem bawerî bi tecrûbeyên hevrêyên xwe dianî, xwe li jiyana dijwar a çiya û gerîlayî adapte kir. Hevrêyê me, yê ku her roj gavek din ber bi pêş ve avêt û xwe pêş xist, tevî temenê xwe yê biçûk, bi kesayetiya xwe ya gihîştî û dilnizm bal kişand. Hevrêyê me yê ku di perwerdeyên ku hilda de derfeta pêşxistina xwe di hunera gerîlatiyê de dît û perwerdeya xwe kir bingeha hewldanên xurt, û derbasî Zagrosan bû û tev li xebatên pratîkî bû. Hevrê Rûbar, yê ku xwediyê tevlîbûneke bêdudilî bû, tevî ku nû bû jî, ji bo di berxwedana li dijî êrîşên tunekirinê yên dijmin de cih bigire, israreke mezin nîşan da. Derbasî Avaşînê bû û di nava berxwedana dîrokî ya ku Gerîlayên Azadiyê yên Kurdistanê li dijî êrîşên dagirkeriyê pêş xistin de, cih girt. Mîna her gerîlayekî, hêrsa wî ya li dijî dijmin mezin bû û hêrsa xwe bi çalakiyên ku tev lê bû ve nîşan da. Taybetmendiyên xwe yên şerkeriyê timî pêş xist. Hevrê Rûbar ê ku di nava şert û mercên şer de gihîşt, bi sekna xwe ya rêxistinî û gihîştîbûna xwe ya di jiyanê de, bû yek ji hevrêyên me yên ku zû pêşengî kirin. Hevrêyê me yê ku dizanî ku rêya serkeftinê ji têgihiştin û pêkanîna Rêber Apo derbas dibe, di her firsenda ku dît de analîzên Rêber Apo xwend û hewl da ku kûr têbigihêje. Kûrahiya lêhûrbûna wî bû mifteya ku hevrê Rûbar bibe xwediyê pratîkek bi bandor. Hevrê Rûbar, yê ku ji bo gelê me yê bindest bigihêje siberoja azad a ku heq dike, bêdudilî di xeta fedayiyan de meşiya, bi kesayetiya xwe ya ku her kêliya xwe ji bo têkoşînê feda kir, hezkirin û rêzgirtina hemû hevrêyên xwe qezenc kir. Hevrê Rûbar, yê ku tev li gelek çalakiyan bû û di encamdana derbên bi bandor li dijî dijmin de keda wî hebû, bû yek ji hevrêyên me yên ku taktîkên gerîlayî bi serkeftî di pratîkê de bi cih anîn. Hevrêyê me yê ku wek mîlîtanekî Apoyî karî her erka ku girt ser xwe bi serkeftî bi cih bîne, xwe di her qada jiyanê de berpirsyar dît. Li hemberî pirsgirêkan qet paş ve gav neavêt û hewl da ku bibe hêza çareseriyê.

Hevrê Rûbar, yê ku di encama êrîşa dijmin a di 1'ê Hezîrana 2018'an de li Avaşînê pêk hat, şehîd bû, di temenê xwe yê biçûk de tev li refên têkoşînê bû û di xeta mîlîtaniya Apoyî de meşeke xurt da meşandin. Em soz didin ku em ê ala berxwedanê ya ku hevrê Rûbar ê ku her kêliya jiyana xwe bê dudilî ji bo gelê me yê bindest û şehîdên me feda kir, bi ser bixin.

Bêrîtan Riha – Kevser Ren - Hevrê Bêrîtan li Rihayê di nava malbateke welatparêz de çavên xwe li jiyanê vekir. Ji ber ku malbata wê xwedî çandeke kûr û taybetmendiyên Kurdewar bû, hevrêya me jî bi awayekî girêdayî eslê xwe mezin bû. Tevî ku li dibistanên dewleta tirk nexwend jî, bi hewldanên xwe yên takekesî xwe pêş xist. Xwedî asteke hişmendiyê bû ku karîbû jiyanê fêm bike, bipirse û alternatîfên çareseriyê biafirîne. Ji ber vê yekê, bêyî ku bi qirêjiyên sîstema kapîtalîst bikeve, bû xwediyê jiyaneke xwerû. Hevrê Bêrîtan a ku aliyên paşverû û teng ên civaka ku tê de bû, analîz kir, her dem li hemberî vê yekê xwedî helwest bû. Bi taybetî li hemberî tundiya li ser jinê, komkujî û hewldanên koletiyê xwedî hêrseke mezin bû. Qet pîvanên jiyanê yên ku pêkhateyên feodal li ser jinê ferz dikirin, nepejirand û di nava lêgerîna azadiyê de bû. Lê belê hevrêya me, dizanî ku jiyana takekesî ya ku sîstema kapîtalîst bi navê azadiyê pêş xistiye, nikare bibe azadiya rastîn, lêgerînên xwe yên di vê çarçoveyê de domand. Di heman demê de wek jineke ciwan a Kurd, hevrêya me, yê ku ji şert û mercên mêtingeriyê yên ku gelê me tê de dima, agahdar bû, ji bo dîtina bersivên nakokiyên ku di vê mijarê de dijî, lêgerînên xwe kûr kirin. Hevrê Bêrîtan a ku ji şoreşa azadiya Rojava ya ku piştî têkoşîneke bêhempa ya bi salan a gelê me pêk hat, moralek mezin girt û kelecana wê dît, bi taybetî ji derketina jinan a pêş di nava şoreşê de gelekî bandor bû. Dema ku di lêkolînên xwe yên di vê aliyê de fêr bû ku jin pêşengiya şoreşa azadiyê dikin, kelecan û coşa ku jiyan, bû sedem ku lêgerînên wê kûr bibin. Hevrêya me, ya ku wek jineke Kurd difikirî ku divê ew jî ji bo azadiya gelê me û jinan têkoşîn bike, bawer kir ku ew dikare vê yekê bi awayekî herî bi bandor li ser rêza gerîla li çiyayên Kurdistanê pêk bîne. Hevrêya me, ku bi Şoreşa Azadiya Rojava re bi çavên xwe bandorên têkoşîna azadiyê ya li çiyayên Kurdistanê li ser jiyana civakî pêş ketî dît, difikirî ku divê ew jî bibe parçeyê vê şoreşê. Li ser vê bingehê, hevrê Bêrîtan di dawiya sala 2014'an de berê xwe da çiyayên Kurdistanê û tevlî refên gerîla bû.

Hevrê Bêrîtan perwerdeya şervanên nû li Qendîlê dît û bi van perwerdeyan re di demeke kurt de xwe li jiyana çiya û gerîlayî adapte kir. Hevrêya me ji têkiliyên hevrêtiyê yên gerîla yên li ser azadî û jiyana komunal ava bûyî, gelekî bandor bû û difikirî ku divê ew jî van pîvanên hevrêtiyê di xwe de çêbike. Hay ji wê yekê hebû ku ev yek tenê bi girîngîdayîna dersên jiyanî û îdeolojîk û bi kûrahî lêhûrbûnê ve pêkan e. Ji ber vê yekê bi awayekî gelekî çalak û bi daxwaz tev li perwerdeyan bû. Bi saya şêwaza xwe ya meraqdar û lêpirsîner, hewl da ku dersên ku guhdarî kirî tavilê fêm bike û bi kesayetiya xwe de ava bike. Ji ber vê yekê hevrêya me, di demeke kurt de di kesayetiya xwe de guhertinên girîng çêkir, di rêya azadiyê de pêşketineke mezin kir. Hevrê Bêrîtan a ku ji wê yekê haydar bû ku xetereya qirkirinê li ser gelê me didome, bawer kir ku êrîşên qirkirinê tenê bi parastineke xurt dikarin bên têkbirin û derbas kirin. Ji bo vê yekê, bi lez û beza mezin dest bi dersên leşkerî kir. Hevrêya me ya ku di demeke kurt de prensîbên bingehîn ên gerîlatiyê fêr bû, di mijarên taktîk û şêwazê de lêhûrbûnên girîng jiyan. Bi vî awayî wek gerîlayeke YJA Star a jêhatî perwerdeya xwe bi serketî qedand.

Hevrê Bêrîtan ku demekê xebatên xwe li Qendîlê domand, di vê pêvajoyê de hem di warê îdeolojîk hem jî di warê jiyanî de tecrûbeyeke mezin qezenc kir. Piştî ku dewleta tirk ji sala 2015’an ve dest bi êrîşên tasfiyeyê li ser hemû destkeftiyên gelê me, bi taybetî jî Herêmên Parastinê yên Medyayê, kir, bêyî ku carekê jî dudil bibe, xwest derbasî qadên ku şer lê giran e bibe. Hevrê Bêrîtan a ku bi sekna xwe ya leşkerî û îdeolojîk ve bawerî da hevrêyên xwe, vê carê berê xwe da Zapê, dilê Zagrosan. Hevrêya me ku derbasî Zapê bû, yekser derbasî eniyên şer bû û tev li berxwedana ku bi vîn, bawerî, girêdan û canfedayîbûneke bêhempa dihat meşandin bû. Hevrê Bêrîtan a ku bi wêrekî li hemberî êrîşên dewleta Tirk ên bi hemû derfetên xwe pêş xistî şer kir, bi fedakarî û sekna xwe ya fedayî ve bû mîlîtaneke pêşeng. Hevrêya me ya ku bi sekna xwe ve bawerî li baweriya hevrêyên xwe zêde kir, wêrekî li wêrekiya wan zêde kir, bi awayekî rasterast an jî nerasterast beşdarî pêkhatina gelek çalakiyan bû. Hevrêya me ya ku her kêliya xwe ji bo têkoşîna me ya hebûnê feda kir û ji bo vê yekê ji tu fedakariyê paşve nema, bi vê taybetmendiya xwe ve bû gerîlayeke YJA Star a ku ji aliyê hemû hevrêyên wê ve wek mînak hate girtin. Hevrêya me ya ku bi pratîka xwe îspat kir ku jin dikare di şer de jî wekî di hemû qadên jiyanê de pêşengiyê bike, karî di kesayetiya xwe de bi awayekî layîq xeta jina azad temsîl bike.

Hevrê Bêrîtan a ku di êrîşeke dijmin de ku di 23'ê Hezîrana 2018'an de piştî çalakiyeke li dijî dijmin pêk hat, şehîd bû, wê wekî di jiyana xwe de, bi şehadeta xwe jî her dem pêşengiya me bike. Wekî hevrêyên wê, em soza xwe dubare dikin ku em ê xeyalên jiyana azad ên hevrê Bêrîtan pêk bînin.

Berçem Berxwedan – Zozan Ayaz - Hevrê Berçem li navçeya Qelqelî ya Wanê di nava malbateke welatparêz de çavên xwe li jiyanê vekir. Ji ber ku malbata wê ji kevneşopiya berxwedanê ya kûr dihat û tevî hemû zext û êşkenceyên dagirkeran jî di parastina çand û kevneşopiyên Kurdewar de israr dikir, û bi awayekî girêdayî bi eslê xwe mezin bû. Ji ber vê yekê, tevî ku 12 salan li dibistanên tirkan xwend û rastî asîmîlasyon û qirkirina giran a dijmin hat jî, karî vî eslê xwe biparêze. Hevrê Berçem ku rastiya dijmin di destpêkê de li van dibistanan nas kir, zû karakterê dewleta Tirk a dagirker, komkujîker û qirker dît. Her wiha tunekirina gelê me di hemû sîstemên dewletê de, hewldana wan a xwedîderketina li dîroka gelê me ya bi hezaran salan û bi sûcdarkirina gelê me yê berxwedêr bi terorîzmê û pêkanîna komkujiyan, bû sedem ku hevrê Berçem li hemberî dewleta Tirk bikeve nava hêrseke mezin. Hevrêya me ku wekî her zarokekî Kurd ê li Kurdistanê dijî, hê di zarokatiya xwe de rastiya PKK'ê ya ku navê berxwedana bi rûmet a gelê me ya li dijî dagirkeriyê ye, bihîst, heyranî û rêzeke mezin ji gerîlayên azadiyê re girt. Bi taybetî ji sekna û fedakariya jinên gerîla yên ku ji bo azadiya gelê me li çiyayan bi çek li dest şer dikirin, gelekî bandor bû. Ji ber vê yekê her dem xwest ku wan jinên gerîla ji xwe re wek mînak bigire û bibe xwedî kesayetiyeke mîna wan, xurt, xwedî vîn û hesab ji dijmin bipirse. Hevrê Berçem ku ji serdema ciwaniya xwe ve nerazîbûnên wê yên li hemberî sîstema heyî zêde bûn, bi taybetî li hemberî rol û mîsyona ku di civakê de li ser jinê hatiye ferz kirin, nerazîbûneke mezin nîşan da. Hevrêya me, ku hay ji qêrîna bêdeng a hemû jinên wekî xwe hebû, fikirî ku ew ne neçar e ku vê jiyanê bijî. Ji ber vê yekê hevrêya me, ket nava lêgerînan, têgihişt ku ji bo wê tenê alternatîf, jinên gerîla ne yên ku li ser lûtkeyên çiyayan ji bo azadiya gelê me û jinan şer dikin. Hevrêya me ya ku ne jiyana azadîxwaz a sexte ya sîstema kapîtalîst, ne jî paşverûtiya heyî ya civaka feodal pejirand, bawer kir ku azadiya rastîn bi paradîgmaya jiyanê ya demokratîk, ekolojîk û azadiya jinê ya ku Rêber Apo pêş xistiye, pêkan e. Tevlîbûna xizmên wê yên nêzîk li refên gerîla û girtina hêzê ji ber ku gelê me yê ji heftê heya hefta xwe li hemberî komkujiyên DAÎŞ’ê ber bi qadan ve herikî û li ber xwe da, bû sedem ku hevrê Berçem êdî bifikire ku wextê bicihanîna berpirsiyariyên xwe yên li hemberî gelê me hatiye û di sala 2014'an de berê xwe da çiyayên Kurdistanê.

Hevrê Berçem, ku li herêma Xakurkê ya ku tev li refên gerîla bû, perwerde dît, li çiyayan yekem nefesa azadiyê stend. Hevrêya me, ya ku li van ciyên pîroz ên ku fedakarî tê de şênber bû, hest kir ku ew dikare xwe ji nû ve biafirîne, hay ji wê yekê hebû ku ev yek tenê bi perwerdeyeke îdeolojîk û leşkerî ya berfireh pêkan e. Hevrê Berçem ku li ser vê bingehê nêzî perwerdeyan bû, di pêvajoya perwerdeyê de fêrî ramanên azad, parvekirinê, qonaxa ku têkoşîna azadiya jinê gihaştiyê û ya herî girîng jî fêrî têgihiştina rastiya xwe bû. Ji ber vê yekê hevrêya me ku perwerdeya ku hilda wekî ji nû ve jidayikbûnê pênase kir, bi tiştên ku di perwerdeyan de fêr bû, têkoşîna ji nû ve afirandina xwe da meşandin. Bi taybetî dema ku ramanên Rêber Apo yên li ser azadiya jinê nas kir, zêdetir têgihişt ku azadiya jinê tê wateya azadiya civakê. Ji bo vê yekê, zêdetir bar da li ser mile xwe û hewl da ku azadiyê di kesayetiya xwe de temsîl bike. Ji ber vê yekê hevrê Berçem ku ji hemû hevrêyên xwe re bû mînak, di demeke kurt de karî di kesayetiya xwe de veguherînên girîng çêbike. Hevrêya me, ku hay ji wê yekê hebû ku yek ji şertên herî girîng ên azadiyê ewlehî ye, ji bo xwe di warê leşkerî de pêş bixe, xwedî hewldaneke xurt bû. Hevrêya me ya ku fêrbûna hemû taktîkên gerîlayî û amadekirina xwe li gorî serdemeke şer a dijwar wekî pêdiviyeke bingehîn dît, bi helwest û sekna xwe ya di vê mijarê de rêzgirtina hemû hevrêyên xwe qezenc kir. Hevrê Berçem ku bi cidiyet û dîsîplîneke mezin nêzî perwerdeyên leşkerî bû, bi saya jîriya xwe ya tûj, karî hemû hûrgiliyên ku jê re hatine fêrkirin di demeke kurt de fêr bibe. Lê belê hevrêya me qet xwe sînordar nekir û rastiya ku fêrbûn domdar e, qet ji bîr nekir.

Piştî ku perwerdeya xwe bi serketî qedand, hevrê Berçem ku li herêma Xinêre tev li xebatan bû, li vir derfeta lêhûrbûn û tecrûbeyên zêdetir dît. Hevrêya me ku bi lêhûrbûnên ku jiyan, dest bi naskirina xwe ya baştir kir, anî ziman ku her ku felsefeya Rêber Apo fêm kir, hest kir ku ew zêdetir bûye xwe û ji ber vê yekê azad bûye. Ji ber vê yekê her roj zêdetir hêz girt, bawerî bi xwe anî û got: "Heta ku jin azad nebe, tu gel nikare azad bibe. Serkeftina rastîn, di destpêkê de di nava mirov de dest pê dike." Hevrê Berçem ku xwedî kesayetiyeke sade lê kûr bû; bi jidilî, bi kenê xwe yê ku hêviyê li derdora xwe belav dikir, di kêliyên herî dijwar de jî karî ji hevrêyên xwe re bibe çavkaniya moral û hêzê. Hevrêya me, bi hêrsa di dilê xwe de li dijî dijmin kom kiribû û bi soza tolhildanê, ji bo derbasî qadên ku êrîşên dewleta tirk a dagirker lê zêde bûn bibe, israr kir û bi jêhatiya xwe ya leşkerî û sekna xwe ya di jiyanê de karî hevrêyên xwe qane bike. Bi taybetî hevrêya me ya ku gelek xwest tola hevrêyên xwe yên ku di destana lehengiyê ya li xeta Şemzînanê de şehîd bûbûn hilîne, li ser vê bingehê derbasî vê qadê bû. Hevrê Berçem ku hay ji wê yekê hebû ku girêdana bi şehîdan re ji mezinbûna têkoşîna wan derbas dibe, hay ji wê yekê hebû ku ev yek pratîkeke xurt dixwaze. Ji ber vê yekê hevrêya me ya ku bê westan û bê rawestan tev li xebatan bû, bi fedakariya xwe ya mezin ve bû mînak ji hemû hevrêyên xwe re. Hevrêya me ya ku di nava hewldaneke xurt de bû ku pêwîstiyên pêşengiya YJA Star bi cih bîne, hem di warê leşkerî hem jî di warê jiyanî de bû xwediyê pratîkeke mînak. Hevrê Berçem ku di gelek çalakiyên bi bandor ên li dijî dijmin ên li herêma Şemzînanê de roleke diyarker lîst, bi her çalakiyê re karî tola gelê me û hevrêyên me yên şehîd hilîne.

Hevrê Berçem ku ji kêliya tevlîbûna xwe ya refên gerîla heta 13'ê Hezîrana 2018'an a şehadeta xwe, bi fedakarî, jidilî, wêrekî û sekna xwe ya ku hêz li hêza hevrêyên xwe zêde kir, moral da wan û bû sedem ku têkoşînê mezin bikin, bû gerîlayeke YJA Star a mînak û mîlîtaneke PAJK’ê û wê her dem ji bo me bibe meşaleya ku rêya me ronî dike.

Egîd Şer – Mahsun Deniz - Hevrê Egîd li navçeya Nisêbînê ya Mêrdînê ya ku bi berxwedêrî û sekna xwe ya esîl a li hemberî dijmin tê naskirin, çavên xwe li jiyanê vekir. Lê belê ji ber koçberiya malbata wî ya bajarê Samsûnê yê Tirkiyeyê, neçar ma ku ji Kurdistanê dûr mezin bibe. Ji ber ku malbata wî bi awayekî zexm bi nirxên welatparêzî û Kurdîtiyê ve girêdayî bû, tevî ku neçar ma li derveyî welatê me Kurdistanê mezin bibe jî, bi awayekî girêdayî eslê xwe mezin bû. Hevrê Egîd ji ber taybetmendiyên dibistana ku çûyê û hawîrdora ku tê de mezin bûyê, ji çand û zimanê Kurdî dûr ma. Lê belê hem bi piştgiriya malbata xwe hem jî bi hewldanên xwe, hewldaneke mezin nîşan da ji bo parastina ziman û çanda xwe ya ku kesayetiya wî ava kir. Ji ber vê yekê qet radestî polîtîkayên zext û tirsandinê yên dijmin nebû û di serî de di xwebûna xwe de israr kir. Hevrêyê me yê ku neçar ma li derveyî Kurdistanê bijî, zû derfeta naskirina rastiya dijmin û hişmendiya faşîst a ku wî afirandibû, dît. Ji ber vê yekê ji zarokatiya xwe ve li hemberî dijmin nerazî bû. Wek Kurdekî, hevrêyê me difikirî ku divê tenê li hemberî vê sîstema ku hebûna wî înkar dike û dixwaze gelê me qir bike, têkoşîn bike, û zû vê yekê  têgihişt. Tevî ku neçar ma li derveyî Kurdistanê bijî jî, her dem rojeva wî ya bingehîn jiyana li welêt û têkoşîna azadiyê ya didome bû. Hevrêyê wî Firat Mêrdîn – Serdar Denîz û gelek kesên ji derdora wî yên ku di nava refên gerîla de bûn, bûn sedema bingehîn a ku hevrê Egîd têkoşîna me û gerîla bi meraqeke mezin bişopîne. Mezinbûna wî bi guhdarîkirina destanên lehengiyê yên gerîla û hişmendiya wî ya li ser têkoşîna azadiyê ya didome, meraqa hevrê Egîd a li hemberî gerîla veguherand sempatiyê û hezkirinê. Şehadeta apê wî Firat Mêrdîn – Serdar Denîz di sala 2007'an de, hem bandoreke kûr li hevrê Egîd kir, hem jî bû asteke girîng di jiyana wî de. Di vê pêvajoyê de, hevrêyê me yê ku dest bi veguherandina eleqeya xwe ya ji bo Tevgera Azadiyê ya Kurdistanê kir, pêşî dest bi xebatên ciwanên şoreşger û welatparêz ên li bajarê ku lê dima, kir. Tevî ku li bajarê ku lê dijiya, potansiyela welatparêziyê zêde nebû jî, bi israr û sebir têkoşîna xwe meşand. Ji bo ravekirina doza rewa ya gelê me ji wan kesên ku têkoşîna me nas nakin, hewldaneke mezin nîşan da. Bi hêz û morala ku ji baweriya bêdawî ya li hemberî têkoşîna me û Rêbertiya me digirt, li hemberî hemû zext û hewldanên tirsandinê, ji nirxên ku jê bawer dikir qet tawîz neda. Hevrêyê me yê ku di nava têkoşînê de dest bi têgihiştina rastiya Rêber Apo kir, hemû lêhûrbûna xwe da ser bicihanîna ramanên Rêbertiya me. Hevrêyê me yê ku nêzîkatiya dijmin a li hemberî Rêber Apo kir sedema herî mezin a têkoşînê, piştî êrîşa fizîkî ya dijmin a li ser rêbertiya me ya di sala 2008'an de, xwest tevlî refên gerîla bibe. Daxwaza hevrêyê me yê ku difikirî ku ew ê tenê bi vî awayî bersiva herî watedar bide dijmin, ji ber xebatên ku dimeşand nehat pejirandin. Lê belê hevrêyê me yê ku carekê evîna gerîlatiyê ketibû dilê wî, qet dev ji vê daxwaza xwe berneda. Di her firsendê de daxwaza xwe ya tevlîbûna gerîla bi hevrêyên xwe re parve kir. Di sala 2011'an de li hemberî êrîşên dewleta Îranê yên li ser Tevgera me careke din daxwaza xwe ya tevlîbûna refên gerîla dubare kir, lê careke din jî ji ber girîngiya xebatên ku dimeşand, nikarîbû vê daxwaza xwe pêk bîne. Lê belê hevrê Egîd ku di sala 2014'an de dema ku êrîşên qirkirinê yên li dijî gelê me yên bi destê çeteyên DAÎŞ’ê li Şengal û Kobanê gihabûn lûtkeyê, difikirî ku êdî wextê tevlîbûna refên gerîla hatiye, dev ji xwendina xwe ya zanîngehê ya sala 3'yan berda û rûyê xwe da çiyayên Kurdistanê û karî bi gerîla re bigihêje hev ku ev bi salan xeyala wî bû.

Hevrê Egîd ku ji herêma Bestayê tevlî refên gerîla bû, perwerdeya xwe ya yekem jî ji hevrêyên xwe yên li vir girt. Hevrêyê me yê ku ji gelek hevrêyên xwe yên tecrûbe-giran dersên girîng ên jiyanî girt, bi saya tevlîbûna xwe ya bi naverok ve di demeke kurt de pêşketinên girîng qeyd kir. Hevrêyê me yê ku tavilê ferq kir ku pêşketina di gerîlatiyê de bi dîyalektîka fikirîn û kirinê, kirin û fikirînê ve girêdayî ye, ev şêwaza ramanê di tevahiya jiyana xwe ya gerîlayî de kir rêber. Hevrêyê me xwedî hêza watedayîna li jiyanê ya kûr bû û ji ber ku di armanca xwe de zelal bû, karî pirsgirêkên ku rastî wan tê, watedar bike û di demeke kurt de wan derbas bike. Bi vî awayî perwerdeyên xwe bi serkeftî qedand û karî bibe gerîlayekî azadiyê yê jêhatî. Piştî perwerdeyê, tevî ku xwest tev li berxwedana bi rûmet a li Şengal û Kobanê berdewam dikir bibe jî, bi pêşniyara hevrêyên xwe, ji bo ku xwe zêdetir perwerde bike û pêş bikeve, derbasî Herêmên Parastinê yên Medyayê bû. Hevrê Egîd ku tevî ku di gerîlatiyê de nû bû jî, bi tevlîbûna xwe ya durust û xwerû ve baweriya hevrêyên xwe qezenc kir, di xebatên ku girîngiya wan ji bo tevgera me mezin bû, hat erkdarkirin. Hevrêyê me yê ku nêzî sê salan di van xebatan de ma, ne tenê baweriya hevrêyên xwe pûç nekir, di heman demê de xwest ku xwe timî pêş bixe û sekneke mînak nîşan da. Hevrêyê me yê ku ji tecrûbeyên dewlemend ên hevrêyên xwe yên ku pê re têkoşîn kir, dersên girîng derxist û ew kir bingehê jiyana xwe, di van xebatan de bû xwedî pratîkeke serkeftî.

Ji sala 2016'an ve, ji ber zêdebûna êrîşên dewleta Tirk a dagirker li ser gelek qadên gerîla, bi taybetî Herêmên Parastinê yên Medyayê û li ser gelê me, hevrêyê me xwest têkoşîna xwe li qadên ku şer lê giran e, bidomîne. Ji bo bigihêje vê armanca xwe, bi israr pêşniyar kir. Bi sekna xwe ya mîlîtanî ya di jiyanê de, bi tevlîbûna xwe ya bi îdîa û biryardar ve bawerî da hevrêyên xwe û pêşî jê re hat pêşniyarkirin ku tev li perwerdeyên pisporiyê bibe. Di vê pêvajoya perwerdeyê de, hevrêyê me kûrahiyeke girîng di taktîkên gerîla yên serdema nû de jiyan û di gelek branşan de pispor bû. Di heman demê de xwe di warê îdeolojîk de jî pêş xist û karî felsefeya Rêber Apo di kesayetiya xwe de temsîl bike. Piştî perwerdeyê, hevrêyê me ku derbasî herêma Avaşînê ya ku êrîşên dijmin lê zêde bûn, bû, li vir bi lez tevlî xebatên pratîkî bû. Hevrêyê me yê ku kelecan û coşa xwe ya ji bo lêdana dijmin li hemû xebatên xwe nîşan da, di demeke kurt de bû mîlîtanekî pêşeng. Di dawiyê de, roja ku wê tola gelê me hilîne hat, bêyî ku carekê jî dudil bibe, karî ber bi dijmin ve bimeşe. Hevrê Egîd ku bi wêrekî û fedakariya xwe ve ji hevrêyên xwe yên ligel wî re bû çavkaniya hêz û moralê, di encamdana bi serkeftî ya hemû çalakiyên ku tê de cih girt û ked da, roleke mezin lîst. Hevrê Egîd ku li herêma Avaşînê ya ku berxwedaneke bêdûmahî li dijî dijmin hat pêşxistin, bi performansa xwe ya serkeftî ve xeyala dagirkeriyê ya dijmin pûç kir, di jiyan û şer de bi tevlîbûna xwe ya fedayî ve bû mîlîtanekî Apoyî ku ji aliyê hemû hevrêyên wî ve wek mînak hat girtin.

Hevrê Egîd ku di êrîşeke dijmin de ya di 2'yê Gulana 2018'an de pêk hat, tevî hevrêyê xwe Andok Gever tevlî karwanê şehîdan bû, mîna navê xwe bû xwedî jiyan û têkoşîneke egîdane. Wekî hevrêyên wî, em soz didin ku em ê bîranîna hevrê Egîd di têkoşîna xwe de zindî bikin.

Andok Gever – Ferhat Tuna - Hevrê Andok li bajarê serhildanan ê Geverê, ku her dem bi nasnameya xwe ya berxwedêr di pêş de ye, çavên xwe li jiyanê vekir. Ji ber ku malbata wî welatparêz bû, bi nirxên xwe yên bingehîn mezin bû. Tevî ku demekê li dibistanên dewleta tirk xwend û rastî polîtîkayên asîmîlasyon û qirkirinê yên sîstemê hat jî, karî ziman û çanda Kurdî ya ku wî ava kiribû, biparêze. Mîna her takekesê Kurd ê li Kurdistanê dijî, hevrê Andok jî rastiya dijmin di destpêkê de li van dibistanên ku neçar ma çûyê, nas kir. Piştre hevrêyê me ku rastî rûyê komkujîker ê dijmin hat, bi taybetî piştî êrîş, êşkence û komkujiyên li dijî gelê me yên ku mafên xwe yên herî rewa daxwaz dikirin pêş xistî, dest bi hêrseke mezin li hemberî dewleta tirk kir. Di serdema ciwaniya xwe de, hem nakokî û lêpirsînên wî yên li ser hebûna dijmin li Kurdistanê hem jî li ser jiyana kapîtalîst a heyî zêde bûn û hevrêyê me ket nava lêgerîna dîtina bersivên van. Hevrêyê me yê ku di nirxandinek de ferqa nebûna wateyê ya jiyana sîstemê zû ferq kir, ev yek wekî şansek dît û anî ziman ku bi vî awayî derî li jiyana azad vekiriye. Hevrêyê me yê ku analîz kir ku jiyana sîstema kapîtalîst, bêarmancî û teslîmbûna tam li ser sîstemê li ser mirovan ferz dike, hişmendî kir ku jiyaneke wisa ne hêjayî jiyanê ye. Hevrêyê me yê ku ji ber welatparêziya hawîrdora ku lê dijiya, têkoşîna me bi radeyekê nas dikir, piştî van lêhûrbûnên ku jiyan, zêdetir meraq li felsefeya Rêber Apo kir. Hevrêyê me yê ku dît ku mirovên ku felsefeya azadiyê ya Rêber Apo qebûl dikin û dijîn, di jiyanê de zindîtir, xwedî vîn, azad û watedar in, bawer kir ku ew dikare bersivên ku li ser jiyanê digere, di Rêber Apo de bibîne. Di heman demê de hevrêyê me gihîşt wê baweriyê ku ev felsefe, felsefeya têkoşînê ye û dît ku gelê me jî tenê bi ramanên rêbertiyê dikare azad bibe. Li ser vê bingehê, hevrêyê me lêhûrbûnên xwe zêdetir kûr kir û gihîşt biryara tevlîbûna têkoşînê. Hevrêyê me yê ku hay ji wê yekê hebû ku jiyana azad û watedar tenê bi têkoşînê dikare were bidestxistin, bawer kir ku ev yek tenê li çiyayên Kurdistanê pêkan e. Li ser vê bingehê, di sala 2015'an de hevrêyê me rûyê xwe da Zagrosan û tevlî refên gerîla bû û rûpelek nû di jiyana xwe de vekir.

Hevrê Andok ku li herêma Avaşînê dest bi gerîlatiyê kir, pêşî ji têkiliyên hevrêtiyê û jiyana komunal a gerîla bandor bû. Bi van her du taybetmendiyên ku wan wekî ji jiyan û têkiliyên hevrêtiyê yên di sîstema kapîtalîst de cuda û bi qîmettir pênase kir, bi jiyana gerîla ve hat girêdan. Hevrê Andok ku bi perwerdeyên ku hilda, derfeta pêşxistina xwe di warê îdeolojîk de dît, bi taybetî dersên dîroka têkoşînê û dîroka gel bi xemxweriyeke mezin guhdarî kir. Bi vî awayî hevrêyê me ku derfeta bingehdayîna têkoşîna xwe bi awayekî zexm dît, xwe jî bi analîzeke hûrgilî nirxand. Hevrêyê me yê ku hay ji wê yekê hebû ku tiştên di dersan de hatine gotin, di heman demê de rastiya wî bi xwe ne, xerabûnên ku sîstema kapîtalîst û mêtinger di kesayetiya wî de çêkiribûn, analîz kir û ket nava hewldana derbaskirina wan. Di vê wateyê de hevrêyê me yê ku bi xwe re têkoşîneke zor meşand, bi saya vîna xwe ya xurt, karî di xwe de guhertin û veguherînên girîng çêbike. Di demeke kurt de piştî tevlîbûna wî ya refên gerîla, destpêkirina êrîşên berfireh ên dewleta Tirk a dagirker li ser qadên gerîla û li ser gelê me û Tevgera me, bû sedem ku lêhûrbûnên leşkerî yên hevrê Andok zêdetir kûr bibin. Hevrê Andok ê ku difikirî ku divê bersiva êrîşên dijmin bi taktîkên gerîla yên profesyonel bê dayîn, di vê wateyê de dersên leşkerî bi baldarî şopand. Hevrêyê me yê ku fêrî bikaranîna gelek taktîk û çekên gerîla bû, bi lêhûrbûna xwe ya di vê mijarê de ji hevrêyên xwe re jî bû mînak.

Hevrê Andok ku piştî ku perwerdeya xwe bi serkeftî qedand, dîsa li herêma Avaşînê tevlî xebatên pratîkî bû, demekî hewl da ku tiştên ku di perwerdeyê de fêr bûbû, bide jiyîn. Hevrêyê me yê ku vê pêvajoyê wekî pêvajoya bidestxistina tecrûbeyê nirxand, bi sûdgirtina ji ceribandinên şer ên hevrêyên xwe yên ji xwe kevnar ên di nava refên gerîla de, xwe ji bo pêvajoyeke şer a zor amade kir. Bi giranbûna êrîşên dijmin ên bi sala 2016'an re û lezkirina têkoşîna me ya azadiyê re, hevrê Andok lêhûrbûnên xwe yên li ser şer zêdetir kûr kir û bi israr xwest derbasî qadên ku şer lê giran e bibe. Hevrê Andok ku bi sekna xwe ya di jiyanê de û bi taybetmendiyên mîlîtaniya Apoyî yên ku di xwe de afirandibû, pêşniyara wî hate pejirandin, di dawiyê de derfeta bicihanîna hêrsa xwe ya li dijî dijmin dît. Hevrêyê me yê ku hê ku derbasî qadên ku şer li herêma Avaşînê giran bûyî ne bû, xwest tev li çalakiyên li dijî dijmin pêş ketî bibe, ev daxwaza wî tavilê hat pejirandin. Hevrê Andok ku bi wêrekî û fedakariya xwe ve karî ji hevrêyên xwe re jî bibe çavkaniya hêzê, ji bo serkeftina çalakiyên ku tev lê bû, bi hemû hebûna xwe ve tevlî bû. Hevrêyê me yê ku di van çalakiyên ku derbên bi bandor li dijî dijmin hatin lêdan de roleke girîng lîst, bi dilnizmiya xwe ve jî karî di dilê hevrêyên xwe de cih bigire.

Hevrê Andok ê ku bi terbiye, sinc û daneheva çandî ya ku ji malbata xwe girtibû, felsefeya azadiya Apoyî li hev anî û gihîşt kesayetiyeke şoreşger; bi taybetmendiyên xwe yên durust, xwerû û jidil ve karî di dilê hemû hevrêyên xwe de cih bigire. Hevrê Andok ku di êrîşeke dijmin de ya di 2'yê Gulana 2018'an de pêk hat, tevî hevrêyê xwe Egîd tevlî karwanê şehîdan bû, wê her dem ji bo me bibe meşaleya ku rêya me ronî dike.

25’ê Cotmeha 2025

Navenda Ragihandin û Çapemeniya HPG