Êdî ti mafê ti dewletî tine ye bi feraseta siyaseta navendî ve li her kolanê û taxê serwer bibe û ev rewa nîne. Tu nikarî her mal, kolan û taxê bi rê ve bibî, gel wê kolan, tax, navçe û bajarê xwe bi rê ve bibe û ti yê vê qebûl bikî.
Dem bi dem di çapemeniyê de nûçeyek wekî; 'Êdî dewlet Îmraliyê, HDP’ê û PKK’ê muxatab nagire, wê bi muxatabên nû re pêvajo dest pê bike' belav dikin. Ev ji binî ve derew, demagojî û sefsete ne. Eger ev dewlet nikaribe bi Îmrali, HDP û PKK’ê re pirsgirêkê çareser bike, nikare bi ti kesî re pirsgirêkê çareser bike.
Eger pirsgirêkeke mîna pirsgirêka kurd bi çareseriyên siyasî û civakî ve pêwendîdar be, Îmrali, HDP û Tevgera Azadiya Kurd ji bo çareseriyê helwest û nêzîkatiyên herî maqûl nîşan dane û didin. Xweseriya demokratîk çareseriya herî maqûl e. Li welatekî demokratîk tişta ku divê pêk were çareserî ye. Îmrali, HDP û PKK’ê helwesteke wiha nîşan dan û ji bo kesên dixwazin pirsgirêkê çareser bikin firsend û şans dan. Li gel vê çareserî pêk nehatibe sedema vê ew e ku dewleta tirk xwedî zîhniyet û polîtîkaya çareseriyê nîne. Ji ber vê nirxandinên wekî; wê muxatabên nû bên dîtin, bi van muxataban re pirsgirêk bê çareserkirin nirxandinên rast nînin. Dixwazin wisa ji civakê re wisa bidin nîşandin ku polîtîkayên wan ên çareseriyê hene û hewl didin bi vî rengî civakê bixapînin.
Eger dewleta heyî ji bo pirsgirêka kurd xwedî zîhniyet û polîtîkaya çareseriyê nebe, bi ti kesî re pêvajoyeke çareseriyê nade destpêkirin. Ji ber vê yekê divê ti kes xwe nexapîne û xeyalan neke. Ev hikûmet tenê ji bo xapandina civakê nûçeyên bi vî rengî dide çêkirin. Dibe ku hinek caran bi hinek kesan re werin cem hev; lê ev ji bo çareseriya pirsgirêka kurd nînin. Ev hevdîtin ji bo dewamkirina bêçareseriyê û mijûlkirina civakê ne. Ji bo hinek kes û koman li hemberî PKK’ê bi kar bînin, bi wan re hevdîtinan dikin û nirxandinan bi wan didin kirin.
Bi kurtasî ji bo li hemberî PKK’ê bi kar bînin û civakê bixapînin bi wan re têkiliyan datînin. Ji ber vê Tevgera Azadiya Kurd nûçeyên bi vî rengî cidî nagire.
Ev kes û kom di mijara ku li hemberî Tevgera Azadiya Kurd tên bikaranîn de dikarin cidî werin girtin. Ji bo di vê mijarê de civakê hişyar bikin dixe rojeva xwe.
Kes û komên ku AKP dibêje wê muxatab bên girtin herî zêde ew êrîşî berxwedana gel a xwerêvebirinê dikin. Ji bo wan kesan li hemberî berxwedana gel bi kar bînin bi wan re hevdîtinan dikin, ji bilî vê ti wateya van hevdîtinan nîne.
Ev kesên tê gotin ku wê muxatab bên girtin komên marjînal in, civak piştgiriyê nade wan, piraniya wan dewlet û federasyonê dixwazin. Herhal dewlet an jî AKP ji bo çareseriya pirsgirêkê bi wan re mijûl nabe. Tenê dixwazin dijberên PKK’ê bi kar bînin. Mijar evqas zelal e.
Ji ber vê yekê divê ti kes di mijara muxatabiyê de nûçeyan çênekin û der barê wan kesan de nirxandinan nekin. Ji ber ku nivîs, axaftin û nirxandinên vala ne. Nirxandinên der barê wê AKP hinekên din muxatab bigire, muxatabên nû bibîne, wê ji şerê psîkolojîk ku AKP û dewlet li hemberî kurdan dimeşînin re xizmetê bike.
Di esasê xwe de komên ku AKP dibêje wê muxatab bigirin, êdî ji bo dewletê bûne komên ku werin bikaranîn. Piraniya van kom û kesan ji bilî vê xwedî nirxandineke siyasî nînin. Ji ber ku dijberên PKK’ê ne tên bi van re eleqedar dibin. Demên borî hinek kes ji ber ku dijberên PKK’ê bûn televîzyon bi televîzyon digeriyan, niha tenê wê roleke wiha bidin van kesan.
Ev kes niha êrîşî xwerêveberiyên gel dikin. Wekî ku li hemberî êrîşan kolana xendekan tiştekî xirab e, di devê wan de bûye benîşt. Ev kes 40 sal in her tiştê PKK’ê rexne dikin û her tim bi devê dewletê diaxivin. Bila hemû kes bizanibin ku berxwedanên li Sûr, Cizîr, Silopî, Kerboran, Nisêbîn, Gever, navçe û bajarên din tên pêşxistin têkoşîna demokrasî û azadiya gelê kurd in. Pirsgirêk xendek nînin, xendek ji bo berxwedêrên jiyana azad û demokratîk mewziyên parastinê ne. Kesên li pişt xendek û barîkatan in, êrîşî kesekî nekirine. Tenê xwe diparêzin, ji bo gelê kurd xweseriyê dixwazin.
Pêngava gel a xwerêvebirinê kuştina polîs û leşkeran hedef nayê girtin û ev pêngava çareseriyê ye. Bêyî ku serî li şîdetê bidin pêngava pêşxistina çareseriyê ye. Dewleta tirk çawa ku êrîşî hemû modelên çareseriyê dike, bi heman rengî êrîşî vê modela çareseriyê jî dike. Hikûmeta AKP’ê leşker û polîsan dişîne ser gel.
Niha li cîhanê serdestî bi hakimiyeta ser her mal û her kolanê pêk nayê, serdestî bi demokrasiya xwecihî ango xwerêvebirinê pêk tê.
Eger li cihên xwedî nasnameyên cuda nînin feraseta rêvebirinê wiha be, li cihên etnîk û baweriyên cuda hene bi xwerêvebirinê û xweseriya demokratîk aştî û îstikrar pêkan e. Ji ber ku dewleta tirk û hikûmeta AKP’ê hêj xwedî zîhniyeta siyasî û paradîgmaya sedsalên 19. û 20. in, erîşî qadên xwerêvebirinê yên gelê kurd dikin.
Êdî ti mafê ti dewletê tine ye bi feraseta siyaseta navendî ve li her kolanê û taxê serwer bibe û ev rewa nîne. Zîhniyeta ku divê Tirkiye biguherîne ev e. Tu nikare her mal, kolan û taxê bi rê ve bibe, gel wê kolan, tax, navçe û bajarê xwe bi rê ve bibe û ti yê vê qebûl bike.
Eger ev gel xwedî nasname, ziman û çandeke cuda nebe jî ev berxwedan rewa ye. Eger gelekî cuda hebe, dewleta tirk dagirker û mêtinger be, wê demê ev berxwedan sed caran rewa û mafdar e. Bila ti kes mijara xendekan berevajî neke. Ev berxwedan rewa ye, çêkirina xendekan jî rewa ne!
Kesên ku vê berxwedanê û amûrên parastina rewa ango xendekan meşrû nebînin, ev tê wê wateyê ku dagirkirina Kurdistanê û mêtingeriya komkujiya çandî ya dewleta tirk rewa dibînin.
Hevserokê Konseya Rêveber A KCK'ê Cemîl Bayik Li Gel Rojnameyên Yenî Ozgur Polîtîka û Azadiya Welat
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Li hemberî Herêmên me yên Parastinê yên Medyayê êrîşên artêşa Tirk ên bi obus, hawan û tankan dewam dikin. Her wiha tevgera balafirên şer û kefşê jî didome.
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Di roja 15'ê Kanûnê de saet di 15:00 de, li herêma di navbera gundên Keya û Karavan ên Amed û Farqînê de, hêzên gerîlayên me
- Ayrıntılar
Jİ BO BIRANINA HEVAL SARYA
Sal 2003 bû. Ez li qada Xakurkê, di taburekê de bûm. Dora çûndina tepe hatibû yekîneyên hevalên jin, ji bo wê jî em ê bi tîmekê çûbûna tepe. Di plansaziya taburê de pir kar dihate meşandin. Lê, dixwazim rojek ji rojên çûndina me ya tepe bibîrbînim. Di hundirê sê rojan de bûyerên ku li tepe qewimiye dixwazim bi were parve bikim.
Tabur hêjmara xwe pir bû. Ji ber vê çendê dora tepe di wextekî pir dereng de dihate me. Tabura me ji dû yekîneyan pêkdihat, yekîneyek hevalên jin û yekîneyeke hevalên xort. Ji bo vê jî, hem hevalên xort diçûn wî tepî û hem jî hevalên jin.
Demsal berbi payîzê diçû. Pelçimên daran xwe li ba dikirin û bi zerbûnê re yeko yeko diweşiyan li ser şîverê yên di himêza daristanan de. Demsaleke pir reng bû. Dar, pelçim û kulîlkên wê rengo reng bûn. Ne di destê mirovan debû ku mirov evîndarê wê werzê (mevsim) nebana. Yek jê di wê werzê de ku li cihekê pel di weşiyan, lê hinek ciha jî bi mîsogerî şilî hebû. Bi taybet jî di cihên bilind de lepên berfê, yan jî gijlokên hûr yên baranê lê dikir. Ev jî rengeke cuda ye di vê werzê de. Di nava bedewiyekê bi vî rengî em ê biçûna tepe.
Li ser hîmê çûndina me ya tepe, me hemû amedekariyên xwe kir. Ji bo komekî hevalan çi pêwîst bû, me amede kir. Em ê sê rojan li tepe bimana û pişt re daketana.
Em ber bi tepe birê ketin. Hemû hevalên tîmê yên ku bi hatana tepe, pir keyfxweş bibûn. Coşekî gelek mezin di dilê wan de hildiavêt. Ji ber roj bi çi rengî hildihat û bi çi rengî diçû ava pir xweş dihat dîtin. Lê çi dîmenekî qeşeng bû. Ew dîmenê ku derdiket holê jî, hêjayî dîtinê bû. Bi wî dîmenî, mirov wer xwe hîs dikir ku şahidiyê ji bedewiya xwezayê re dike. Xweza xwedî dîmenekê pir bedew bû.
Hinek hevalên pênûsa xwe bi hêz û ji xwezayê sirûşt digirtin, di nava tîma me de hebûn. Bi hemû bedewiya dilê xwe dixwestin ku vê bedewiyê xêz bikin di rûpelên dîrokê de. Hestên wan gelek kûr û bihêz bûn. Bê guman, ev cihên bilind jî sirûştekî mezin ji hibra pênûsê re dida. Ev jî hestên pênûsê bihêztir dikir.
Em şeş heval bûn. Yek ji wan jî hevala Sarya bû. Hevala Sarya ji cihên bilind pir hesdikir. Yek ji hevalên ku pênûsa xwe bi hêz, hevala Sarya bû. Bê navber li ser derketin û avabûna rojê dinivîsî. Rojaneyên xwe her roj digirt. Ji bo ku rengên bedew li rojaneyên xwe zêde bike, di nava xêz kirina jiyana rêheval û gerîllatiya xwe de, di hem wext de cih ji gelek bedewiyên xwezayê re jî dida. Lê hal ew e ku dema digihişt cihên bilind jî, ev sirûşt hîn mezintir û bi watetir dibû. Ji ber vê çendê, di rêde lezeke wê ya mezin hebû ku xwe bigihîne lûtkeyên bilind.
Berê wê bi demekê, hevala Sarya li nexweşxanê perwerdeya tendirustiyê dibîne û pişt re hatina wê ya taburê çêdibe. Demekê ji jiyana taburê dûrketibû. Pir dixwest di jiyana xwe ya gerîllatiyê de li cihên bilind bigere û hemû bêrî kirina xwe ji wan ciha re bîne ziman.
Mejiyê wê di nava pirsan de, te di got qey asê maye. Bêyî navber ji bo her cihekê nas bike, leza firîna perperîka ku xwe diavêje ronahiyê dida nîşandan û bi qasî ji dilê wê dihat pirs dikir. Pirsên mîna, ‘‘ev tepe çiqasî bilind e, em ê di çend saetan de bigihinê, hilkişandina wê rihete an jî zor e??...’’ dikir. Tepê ku em diçûnê, ne tepeyekî pir bilind bû. Di saetek û nîv de mirov dikarîbû xwe bigihîne tepe.
Em bi hemû westandin û coşa xwe re gihiştin tepe. Piştî ku me henaseyekê kûr ji vê bedewiya xwezayê kişand, êdî saetên êvarî jî nêz dibû. Roj wê edî xatir ji cîhanê bixwestaya dor bidana tarîtiyê. Êdî kêliyên tarîtiyê zûde ketibûn li ser rûyê cîhanê. Lê weke her car stêrk bi biriqîna xwe diçirûsîn.
Wê rojê berf pir kêm bariya. Lê, di tepe de berf hebû. Berfa li serê tepe jî, bi bayekê hênik sir û seqemê bi xwe re diherikand. Ji ber wê jî, wê şevê em di mangeyên xwe de rûniştibûn. Lê ji ber sedemê berfa yekem ya zivistana 2003’an bû me didît, em pir keyfxweş bûn. Herî zêde jî hevala Sarya keyfxweş bibû. Ji ber hevala Sarya, wê vê rojê bi wêjeya dengê bedewiya xwezayê binivîsanda.
Hevala Sarya bi vê kelecana xwe rabû û li derdora tepe gerî. Di gera xwe ya li derdora tepe de hinek pincar dibîne û kom dike. Bi vê kelecanê hevala Sarya ket hundir û got; ‘‘roja me ya yekê ye em li tepe, em bi pincar xwarinê dest bi meşa xwe ya li tepe bikin ku ez vê rojê jî li gel barîna berfê di rojnivîsa xwe de binivîsim..’’
Ji derveyî xwezayê jî hevala Sarya gelekî pirs dikirin, ‘‘dema ku dijmin were em ê li kuderê bi cih bibin, kozikên ku em têde xwe biparêzin wê kîjana bin??..’’
Qada Xakurkê di sêguşeyekê deye. Milek yê wê dikeve Iraq ê, milek dikeve Îran ê û milê din jî dikeve Tirkiyê. Em jî di vê sêguşeyê de bicih bibûn. Ji aliyê kîjan hêzan de êrîşekê pêkbihata, me yê jî li gorî wê pozîsyona xwe ya pevçûnê bigirta.
Hevala Sarya jî digot, ‘‘ger amedekariyên me hebe, em ji niha de li sengerekê BKC û li yekê jî çeka Qernasê daynin..’’
Em hemû hevalên tîmê nûbûn. Ji bo fêrbûna bersiva van pirsan jî, fermandarê me çi bigotaya ew bû. Em ê ji wê fêrî bersiva van pirsan bibûna. Li ser gelek mijarên bi vî rengî hevpeyvîn û sohbetên me li gel hev çêdibûn. Lê li himberî bûyerên ku ji aliyê xwezayê de derbikevin, em ê bi çi rengî bergira xwe bigrin di hişê yek ji me de jî derbaz nedibû. Ji bo wê jî, dema mirov li himberî serweriya xwezayê tê, mirov bi bûyerên xwezayî re rû bi rû dimîne, bê çare dibe, yan jî çi bêjim, mirov matmayî dimîne. Bûyera ku li wî tepî jî derket, bûyerekê ku qet di bala mirovan de derbaz nedibû û heta ku mirov jê bawer nedikir jî. Ji ber me hîn ne dizanî em xwe li himberî bûyerên xwezayî biparêzin.
Hevala Sarya got; ‘‘ez ê herim tepe û tepe di venêrînekê de derbaz bikim.’’.
Li ser hîmê vê hevokê ji fermandara tîma me re pêşniyar dike ku her tepe. Piştî ku ev pêşniyar ji aliyê fermandara me de hate pejirandin got; ‘‘temam serê sibê yek jê hevala Sarya û hevaleke din bila bi hevre biçin hem derdor kifş bikin û hem jî weke dewriye bigerin di tepe de..’’
Min jî xwe pêşniyar kir ku ez bi hevala Sarya re herim. Ez û hevala Sarya di saetên di berbanga sibehê de me dûrbîna xwe girt ûem birêketin. Yekoyek senger me di venêrînê re derbaz kir û li her cihê tepe geriyan.
Lê ji ber sedemê cara yekemîn bû em dihatin wî tepî, me zêde tepe nas nedikir û em pê şareze nebibûn. Ez û hevala Sarya, her yek ji me em çûn sengerekê cuda. Min ji hevala Sarya re got; ‘‘dema ku te derdor di venêrînê de derbaz kir deng bike, em bi hevre dakevin…’’ Wê jî bersivand ‘‘temam heval.’’
Du şîverê diçû sengerê. Ez û hevala Sarya her yek ji me di aliyek cuda de çû sengerê. Tepe hemû zinar û latên asê bû û yek jî xwezaya xwe pir hişk bû. Hevalan jî di cihekê bi vî rengî de du şîverê vekiribûn. Ji ber sedemê lêkirina berf û baranê, hemû teht şil û şemitok bibûn. Ger mirov bi baldarî li ser neçûya, ew gengaz bû ku di latê de werbibûna. Tepe xwedî zehmetiyekî wiha bû.
Pêwîst dikir ku em bi hevre gihiştibana sengerê. Lê hevala Sarya di pêşiya min de gihiştibû. Min serê xwe rakir û min xwest li hevala Sarya bimeyzînim. Lê min çiqasî hewl da min hevala Sarya di sengerê de nedidît. Ji bo wê jî min gazî kir. Hevala Sarya piştî ku bersiv da min dizanîbû ku hevala Sarya bi têkûz gihiştiye sengerê û rûniştiye.
Min jêre got, ‘‘mane diviya bû tu li benda min bisekiniya û em bi hevre çûbana sengerê.’’ Hevala Sarya jî bersiva min da û got; ‘‘ji ber min dixwest ez derketina rojê bibînim, ez li benda te nesekinîm.’’
Cîhan ewr bû, lê roj car bi caran dikarîbû di nava ewran de serê xwe rabike. Ev jî ji bo hevala Sarya îlhamekê cuda dida. Min jî jêre got; ‘‘hevala Sarya îro roj xweş derneket, lê sibe dibe ku roj xweştir derbikeve’’. Wê jî got; ‘‘ez di wê baweriyê deme ku wê baran lê bike..’’
Hîn em bi vî rengî diaxivîn, hêdî hêdî ewrên reş kombûn û baranê lêkir. Hevala Sarya jî got, ‘‘em hinekê din li derdor binêrin û pişt re herin.’’ Min jî got; ‘‘temam, berê ku lêkirina baranê zêde bibe em herin..’’ Min jî got, ‘‘cihê ku tu lêyî hemû latên asê ne, dema ku tu daketî bi baldarî dakeve.’’ Wê jî heman hişyariyê li min kir. Di navbera me latekê asê hebû. Min jî jêre got, ‘‘tu hêdî hêdî dabikeve ez ê piştî te dabikevim…’’
Dema min hewlda ku ez li hevala Sarya meyze bikim ka bê daket an na, min dît ku dengekê weke dengê guleya Qernasê hat guhê min. Laşê min hemû tevizî û ez di cihê xwe de veciniqîm. Weke ku elektirîk min bigre, ez di cihê xwe de hejiyam. Min li himberî xwe meyze kir, min dît ku hevala Sarya qulipî aliyê din yê latê.
Dibêjin ya, rewşekî ku çavê min lê zîq bû. Ji ber min nedizanî çi bûyer qewimî? Min digot, gelo Qernas teqiya? Ji derveyî vî dengî ti dengên cuda nedihate bala min. Ji ber berê wî qet dengê bruskan tine bû. Lê hal ew bû ku, ew dengê bruskê bû. Ew bruska yekê bû. Lê ji vê bûyerê ez ecêbmayî mam, çawa dibe ku bruska yekê bedena hevala Sarya îsabet bike. Min nedixwest ku tiştekê bi vî rengî ne di hişê xwe de û ne jî di ber çavên xwe re derbaz bikim. Tesadufekê bi vî rengî mirovan diêşîne, ne gengaze ku di yek carê de pêkbê.
Ku ez hîn li ser hevala Sarya difikirîm, ew ji zûde li pêş çavê min ketibû erdê. Ez di cihê xwe hişk mabûm, li himberî vê bûyerê bêçarebûm û min nedizanî bi çi rengî tevbigerim. Min pir qîr kir, lê ji ber ku heval di hundir de bûn, dengê min nedibihîstin. Min jî biryar da ku ez guleyekê biteqînim ku heval bi rewşê agahdar bibin.
Bûyerekê cara yekê li pêşiya min çêdibû, ji ber wê jî dest û lingê min li nav hevketibûn, hatibûn girêdan. Ji bo ku em xwe biparêzin me geleke bergirên xwe girtibûn û lêhûrbûnên li ser gelek plansaziyan hebûn. Lê belê, em bi qewimîna bûyerên xwezayî yên bêyî vîna me pêktên, qet nefikirîbûn.
Min gule teqand, heval derketin. Pirs kirin ka bê çibûye? Hemû heval hatin û min ji wana re got; ‘‘hevala Sarya ketiye…’’ Wana jî digot, dibe ku li ser hişê xwe çûbe.
Min jî got, ‘‘lez bikin xwe bigihînin hevala Sarya!!..’’ Hevalên tîmê pirs dikin ka bê çi li hevala Sarya hatiye, lê zimanê min nagre ku ji wana re bibêjim. Dema ku heval diçin li ser hevala Sarya, dibînin ku di aliyê din yê latê de hevala Sarya li erdê ye. Fermandara me got, em herin heval rakin û bi wî rengî agahî bidin hevalên taburê.
Hevala Sarya ji serê xwe darbeyekî giran xwaribû. Canê wê perçe perçe bibû. Hevalan hevala Sarya ji cihê latê derxistin. Lê, ji ber darbeyekê giran xwaribû, bi ruxmê hemû mudexeleyan jî nekarîn rizgar bikin. Heya ku hevalên taburê gihiştin gel me, hevala Sarya çavê xwe li xeweke giran girtibû û êdî berê xwe dabû cîhana nemiran.
Belê ew kêlî, ew kêliya ku heyam lê sekinîn, demsala payîzê di bedewiya xwe de ruxî. Belê, êdî ew kêliyên hest û giyanê me berbi kareseta bablîsokan de dibir bû. Hîn ji zûde destpê kiribû kêliya ku çav di çerçoveya zîqbûnê de eliqî mabû û dîmenên bedew di xêz kirina lênûskê de. Wê kêliya ku hemû qeyd û bendên me lê bistîn, weke ku tufaneke sar bi ser canê min de were.
Lê ev jî heye, her veqetîn nîşaneya hevdîtineke dine. Bendewar be bi vê hevdîtinê rêheval Sarya. Ji ber hun naçin û nemirin. Di rayên dilê me de hun bicih bûne. Me di dilê xwe de cih ji were daye. Ji lewra soza min wê pêkanîna xeyalên we û meş li ser hîmê doza serkeftina gelê Kurd be.
Hemrîn EFRÎN
- Ayrıntılar
Ne tenê li Başîka, li nava Mûsilê bi xwe jî leşkerên Tirk hene. Tirkiye dibêje 'Em ji bo perwerdekirina pêşmergeyan çûn'. Rêveberiya PDK jî dibêje 'Ew Ereban perwerde dike'. Di rastiyê de ev hêz çi dike û kê perwerde dike? Ji sedî kes perwerde û rêxistinbûyînekê dike, lê li ser navê çi dike? Tirkiye rastiyan berevajî nîşan dide. Tirkiye pêşmergeyan perwerde nake, hewl dide hêzeke nû ya Sûnî-Ereb perwerde bike.
Daış'eke Nû Ava Dıkın
Wê DAIŞ'ê tine bikin. Ji ber ku pêşerojeke DAIŞ'ê nîne, li Iraqê bi taybetî jî li bakurê Bexdayê desthilatdariyeke sûnî ava bikin. Ev herêm niha di destê DAIŞ'ê de ye. Ji ber ku tê zanîn ti kes DAIŞ'ê qebûl nake û wê DAIŞ ji holê bê rakirin, Siûdî, Qatar û Tirkiye li şûna DAIŞ'ê rêxistineke nû amade dikin. Perwerde û rêxistinbûyîna vê dikin. Tirkiyeyê li Sûriyeyê jî ev yek kiriye. Li Cerablûs, derdora Helebê rêxistinbûyînek mîna vê ava kiriye. Li hin cihan endamên DAIŞ'ê tevlî El Nûsra kirin. Berê jî beşek ji El Nûsra bûbû DAIŞ. Dixwazin vê yekê li Iraqê jî bikin. Yanî dixwaze hebûna Şîa ya li bakurê Bexdayê bi temamî tine bike, herêmê bike Sûnî û desthilatdariyeke nû ya Sûnî amade bikin.
Bıratıya Hezar Salî Vedıguhere Sefseteyê!
Berê rûyê AKP'ê bi maske bû û rastiya xwe vedişart. Bûyer û qewimînên çend salên dawî kir ku maskeya AKP'ê bikeve. Rûyê rast ê AKP'ê derket holê û êdî komkujiyan dike. Her wiha dibêje ew ê heta dawiyê jî bike. Dibêje, 'Eger hûn hezar carî serê xwe rakin, em ê hezar carî bieciqînin'. Kî wê hezar carî serî rake? Mebesta wan her hal ne tenê PKK an jî gerîlayên li serê çiyê ye. Mebesta wan civak temamî ye û dibêje 'em ê we bieciqînin'. Qirkirina çandî dike û radibe dibêje 'PKK dike'. Bi namerdî rabûn Mizgefta Kûrşûnlû şewitandin û dûre gotin 'PKK'ê şewitand'. Dor li taxan digire û bi tank û topan dişewitîne, hildiweşîne û paşê radibe dibêje 'PKK dibe zemîn'. Ya ku di salên 90'î de çeteya Çîller-Agar-Guneş li çiyê dikirin, niha çeteya AKP'ê li bajaran û taxan dike.
Li ser dîwarên Farqînê nivîsandin; 'eger tu Tirk be pê serbilind be, eger tu ne Tirk be serî bitewîne!' Armanca wan ev e û li ser vê bingehî hovîtiyê dikin. Li Bakurê Kurdistanê terora dewleta faşîst, terora AKP'ê dimeşînin. Ev êdî ji qirkirina çandî wêdetir vediguhere qirkirina fîzîkî Tehcîr û komkujiyê dikin.
Tayyîp Erdogan û desthilatdariya AKP'ê bi awayekî vekirî dibêje, 'eger hûn hezar carî serî rakin, em ê hezar carî bieciqînin' Ez jî dikarim vê bêjim: Tu hezar carî hewl bide bieciqîne, ev gel heta ku te bişîne cihê berî hezar salî tu jê hatî, wê li ber xwe bide! Pêwîste Tayyîp Erdogan jî, yên Tirkiyeyê bi rêve dibin jî baş bi vê zanibin. Vîna Kurdan a serxistina vê yekê heye.
Gotina 'biratiya hezar salî' êdî veguheriye sefseteyê. Biratiya çi? Ez ji her kesên li Tirkiyeyê dijîn dipirsim: Kanî biratiya Kurd-Tirkan! Mêrik radibe bi awayekî vekirî dibêje 'ez ê hezar carî we bitepisînim'. Li hemberî vê yekê deng ji kesî dernakeve.
PKK, dewam û encama berxwedana li dijî komkujiyên ji aliyê Osmanî û TC ve hatin kirin, e. Yên xwedî li wan derketin, bila xwedî li vê jî derkevin. Yên ji xwe re dibêje Kurd im û xwedî rûmeta Kurdîtiyê me, girîng e xwedî li berxwedanê derkevin û tevlî berxwedanê bibin. Kî kujeran biparêze, ti eleqeya wan bi Kurdîtiyê nîne û ew dijminê Kurdan e. Li hemberî van jî divê bi her awayî têkoşîn were meşandin. Rewş hatiye vê radeyê. Temaşe kirina li vê rewşê, hevkariya heman sûcî ye.
Endamê Komîteya Rêveber a PKK'ê Dûran Kalkan Li Gel Med Nûçe Tv Ye
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Di roja 14'ê Kanûnê de saet di navbera 19:00-21:00 de qereqola Erîş a li sînorê herêma Zapê; girê Xerego
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya gişti re!
Di encama çalakiya li hember polîsên di wesayîta zirxî ya li navçeya Amed Bismilê ya 12’ê Kanûnê de 4 polîs hatin kuştin.
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Di 12’ê Kanûnê de hêzên gerîlayên me li Oremarê çalakiyek sûîqestê li dar xistin. Di ve çalakiyê de leşkerek hat kuştin.
- Ayrıntılar
Di Bomberdûmana Artêşa Tirk A Li Hêmberî Heremên Me Yen Parastinê Yên Medyayê De 2 Sivîl Şehîd Ketin
ji çapemenî û raya giştî re!
Di encama êrîşên li hember Herêmên Parastinê yên Medyayê yên êvara 11-12’ê Kanûnê û ber bi sibehê, herêmên me yên Zap, Metîna, Garê, Heftanîn, Avaşîn û Xakûrkê bi awayekî zêde hatin bomberdûmankirin
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Di 8’ê Kanûnê de di danê êvarî de li qada di navbera navçeyên Midyad, Mehsertê û Nisêbînê yên Mêrdînê de artêşa Tirk dest bi operasyonê kiribû
- Ayrıntılar