ji çapemenî û raya giştî re!
Îro saet 10.30-11.00’an li hember leşkerên li girê Şehîd Bager ên li sînorê herêma Oremarê kom bûne çalakî hat lidarxistin
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Di Roja 18'ê Mijdarê de saet di navbera 08:00-08:30 de qereqola Bilican a li herêma Avaşînê
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Bi lêdanên bandor kuleya qereqolê hat derbkirin; hejmara zelal a mirî û birîndaran nehat bidestxistin.
- Ayrıntılar
Ji fermandarên HPG'ê Reşît Serdar, di salvegera sêyemîn a şehadeta xwe de li Herêmên Parastinê yên Medyayê bi merasîmeke leşkerî hat bîranîn. Pêngava Şoreşgerî ya Şehîd Reşît Serdar li pêngava bi 24'ê Tîrmehê re li Zagrosan destpê kir hatiye kirin û vê yekê re ruhê berxwedêr ê Reşît Serdar gihaştiye asta herî bilind.
ARTÊŞA TIRK LI OREMARÊ TÊK ÇÛ
Fermandar Reşît Serdar tevahiya jiyana xwe ya gerîla li qadên herî zehmet yên mîna Botan, Zagros û Amanosê ku şerê giran lê qewimî derbas kiriye .Hevalê Reşît bi kesayetiya xwe ya dilnizm re, li hemû herêmên lê ma ji bo hevrêyên wî bû çavkaniya cesaret û moralê. Di şer de çalakiyên mezin plan kiriye, pêşengî jê re kiriye, yekser koordîne kiriye û derbên gelekî giran li dijmin xistiye. Bi rêbaza encamgiriyê re bûye xwediyê pratîkeke serketî. Pêşengê Şerê Gel ê Şoreşger ê salên 2011-12'an ku li Çelê û Şemzînanê hat meşandin Fermandar Reşît e. Me jî di 10'ê Tebaxê de navê "Pêngava Şoreşgerî ya Şehîd Reşît Serdar" li pêngava li tevahiya Zagrosan dan destpêkirin, kir û derbên gelekî giran li artêşa Tirk xistin. Bi taybetî berxwedanên Şemzînan, Çarçela û Avaşînê, nîşaneya rêbaza şerê encamgir û berxwedana demê, yanî nîşaneya temsîliyeta ruhê berxwedanê yê Reşît Serdar e. Pêngava Şehîd Reşît Serdar, dijmin tevizand û careke din nîşanî her kesî da ku gerîla li çiyayên Kurdistanê têk naçe. Operasyona du mehan a li Geliyê Doskî, Çarçela û Oremarê têk çû. Ev têkçûna operasyona artêşa Tirk, serketina ruhê berxwedanê yê Şehîd Reşît Serdar e. Dewleta Tirk îdîa kir ku operasyona Çarçela 40 rojan dewam kiriye, li vir zêdeyî 100 gerîla îmha kirine û tevahiya Çarçela xistiye bin kontrola xwe. Ev derew li tevahiya raya giştî belav kir û hewl da nîşan bide ku serketineke girîng bi dest xistiye. Ev operasyon ku mezintirîn operasyona dîroka Tirkiykeyê ye, bi bikaranîna teknîkeke zêde re di 6'ê Îlonê de destpê kir. Operasyona ku li Çarçela rê li ber şerekî giran vekir, di 6'ê Îlonê de bi hewldana artêşa Tirk a ketina herêma Geliyê Doskî destpê kir. Operasyonê 65 rojan dewam kir û artêşa Tirk li vê derê bi ser neket. Artêşa Tirk operasyona xwe ya di vê demê de da destpêkirin, ji raya giştî veşart. Di destpêkê de darbeyeke giran li konvoya artêşa Tirk hat xistin û li vir serhengek û gelek leşker hatin kuştin. Piştî vê darbeyê artêşa Tirk xwe ji nû ve komî ser hev kir û xwest êrîşî hin girên Çarçela bike. Di vê hewldanê de jî dîsa serhengek, hêzên wan ên şer koordîne dikirin û gelek leşker hatin kuştin. Piştî xwarina vê darbeya duyemîn neçar man xwe bi qedemeyekê vekişînin. Li sê giran wêne kişandin û mîna ku hemû herêm di bin kontrola wan de ne, hewl dan xwe serketî nîşan bidin. Ev operasyona wan binketî ye. Jİ ber ku zêdeyî 20 hezar leşker anîn, bi teknîka herî pêşketî êrîş kir û di encamê de jî bi tenê xwe gihand sê giran. Û serdestiya tevahiya herêmê di destê gerîla de ye.
ARTÊŞA TIRK WINDAHIYÊN XWE VEDIŞÊRE
Bi Pêngava Şehîd Reşît Serdar a me berê li herêmê dan destpêkirin re, bi taybetî li Çarçela, Geliyê Doskî, Şemzînan, Colemêrg û Çelê bi çalakiyên bi bandor ên gerîlayên me re derbên xurt li artêşa Tirk hatin xistin. Artêşa Tirk dxiwest hemû çeperên gerîla yên li vê derê têk bibe û derbên giran li gerîlayan bixe. Li hemberî vê operasyonê, gerîlayên me bi ruhê şoreşgerî yê Şehîd Reşît Serdar bersiv dan. Ji hikûmeta AKP'ê hebû ku bi 20 hezar leşkeran û teknîka herî pêşketî re ew ê encamê ji vê operasyonê werbigire. Lê belê gerîlayên me, li hemberî van hemû êrîşan, bi kleş û bombeyan berxwedaneke mezin nîşan da û bi ruhê berxwedanê yê Şehîd Reşît Serdar re nehişt artêşa Tirk bigihêje armancên xwe. Berxwedana li xeta Çarçela û Oremarê heta 8'ê Mijdarê bi heybetî dewam kir. Dewleta Tirk hejmara leşkerên xwe yên di vê operasyonê de hatin kuştin kêm nîşan da û windahiyên me zêde nîşan da. Berevajî îdîayên wan, di nava operasyona du mehan de windahiyeke me ya 150 gerîla nîne. Li Çarçela û Geliyê Doskî 25 heval, li herêmên Avaşîn û Oremarê 18 hevalên me şehîd ketin. Bi giştî di operasyona du mehan de 43 hevalên me şehîd ketin. Lê belê dijmin windahiyên xwe bi lêdana birûskê, bi qezaya trafîkê ya di nava operasyonê de nîşan da û bi vî rengî ev windahiyên xwe nexist nava bîlançoyên operasyonê. Halbûkî hemû leşkerên mirine, di şer de hatine kuştin.
ARTÊŞA TIRK AMADEKARIYA OPERASYONÊ DIKE
Dewleta Tirk amadekariyan dike ku di vê pêvajoya zivistanê de hem li bajar û navçeyên Kurdistanê hem jî li çiyê li dijî hêzên me yên gerîla operasyonê bike û wê operasyonê bike. Li hemberî van operasyonan, di nava şert û mercên zivistanê de jî wê li dijî êrîşan bersiveke bêhtir bi heybet were dayîn. Di şexsê Şehîd Reşît de ez hemû şehîdên şoreşê bi taybetî hevalên me yên di Pêngava Şehîd Reşît a sala 2015'an de bi lehengî li ber xwe dan û şehîd ketin, bibîr tînim.
Fermandarên Biryargeha Navenda Parastina Gel Amed Malazgîrt
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Di sibeha 14’ê Mijdarê de di çarçoveya Pêngava Azadkirina Şengalê ya di pêşengiya hêzên me yên YBŞ’ê de li gundên derdora Geliyê Şilo
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
3 gerîlayên me di şeva 11-12’ê Mijdarê de li mezreyeke vala ya li Taxa Tendurek (Gergîlî) a Erdîşê di encama bomberdûmana ku teknîkeke zêde jî hat bikaranîn de şehîd ketin, cenazeyê her sê gerîlayên me ku şewitîne ketine rewşeke ku nayên naskirin.
- Ayrıntılar
Darbeay faşîst a sivîl a 1'ê Mijdarê dewama darbeya faşîst a leşkerî ya 12'ê Îlonê ye. Bi vê yekê re tê xwestin, ku dîktatoriya faşîst a ji aliyê darbeyê ve hatiye afirandin were restorekirin. Dixwazin nehêlin ku dîktatorî bê hilweşandin û li şûna wê Komara Demokratîk bê avakirin. 7'ê Hezîranê pêşî li rêya Komara Demokratîk vekiribû. Bi darbeya 1'ê Mijdarê re xwestin pêşî li vê bigirin.
AKP'ê bi avakirina hikûmetê re gavek avêtiye û Tayyîp Erdogan jî ji vê rewşê re gotiye 'dema encamgirtinê' û destnîşan kir ku di dema pêş de wê di asta fînalê de li hemberî faşîzma AKP'ê têkoşîneke dawîn bê meşandin. Kalkan ragihand ku di têkoşîna mezin a navbera faşîzm û demokrasiyê, mêtîngerî û azadiya Kurd de, serdema dawî biqewime . Bi rastî jî di asta fînalê de têkoşîneke mezin tê meşandin. Zivistana îsal wê bibe serdema vê têkoşîna mezin. AKP, wê di çarçoveya wezîfe û siyaseta qirkirina çandî ya faşîst de, ji bo weke gel, weke tevger me tine bike, ji her alî ve êrîş bike.Em bi awayekî giştî li ber xwe bidin. Mal bi mal, kolan bi kolan, tax bi tax, bajarok bi bajarok, çiya bi çiya, gelî bi gelî em ê li ber xwe bidin. Ciwan wê li ber xwe bidin, jin wê li ber xwe bidin, ji 7 heta 70 salî wê gel li ber xwe bide. Em ê li bendan qezenc bikin, li xendekan, li kolanan, li geliyan, li çiyê em ê li ber xwe bidin. Gel wê li ber xwe bide, gerîla wê li ber xwe bide, mirovên me yên li derveyî welat wê li ber xwe bidin, yên li zîndana wê li ber xwe bidin.
EM BI SEKNA RÊBERTÎ LI BER XWE DIDIN
Dûran Kalkan diyar kir ku ev berxwedan ji aliyê 'Sekna Rêbertiyê' ve tê birêvebirin û destnîşan kir, ku Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan di rewşa berxwedaneke mezin de ye. Rêbertî li ber xwe dide. Li hemberî van hemûyan helwestek nîşan da, got ku azadî bi têkoşînê re bi dest dikeve û ket rewşa têkoşînê. Ev berxwedan pîroz e, esas e û ev berxwedan wê bide qezenckirin. Rêyeke din a qezenckirinê nîne. Bang li hemû mirovên me yên welatparêz dikim; ji bilî berxwedanê kî soza tiştekî didin dide, li wan guhdarî nekin. Li hemberî yên ku hewl didin we teslîm bigirin û pasîfîze bikin, hişyar bin.
TIRKIYEYÊ KURDISTAN BI TENÊ HIŞT
Divê li Kurdistanê yekîtiya li kolanan, taxan, bajarokan û gundan pêk were û da zanîn ku girîng e bi gelên Tirkiyeyê û hêzên demokratîk re bi hev re tevbigerin. Kurdistan di berxwedanê de bi tenê hatiye hiştin.Dema li derekê êrîşa faşîst rû da, divê hemû bajarok, hemû bajar rabin ser piyan û destekê bidin wan. Pêwîste hêzên demokratîk şoreşger ên li metropolên Tirkiyeyê jî destekê bidin; li Edene, Mersîn, Dîlok, Çûkûrova, Stenbolê ev destek were mezinkirin. Kurdistan bi tenê tê hiştin, berxwedana Kurd bi tenê tê hiştin. Halbûkî di roja îro de Cizîr, Gever, Farqîn, Nisêbîn, Gimgim, Kobanê ya zivistana par in. Ev bajarok, cihên ku dilê Kurdê azad û mirovahiya demokratîk lê dide, ye.
AKP LI HER DERÊ TÊK ÇÛ, BERÊ XWE DA BAKUR
Rêveberiya AKP'ê biryar daye, ku eger pêwistiyê pê bibîne dikare 15 caran bajarokên Kurdan dorpêç bikin, ev agahî gihaştiye ber destê wan .Dijmin bi biryar e, lê belê em jî di berxwedanê de bi biryar in. Ez careke din bibîr tînim: Faşîzm dijminatiya li mirovahiyê ye. Faşîzm êrîş dike, mirovahî jî li ber xwe dide. Rêveberiya AKP'ê dijminê Kurdan e, dijberê Kurdan e. Dixwaze Kurdan tine bike, tesfiye bike. Ji bo komploya navneteweyî bi ser bixîne AKP careke din kirin desthilatdar, ev wezîfe dan AKP'ê. AKP li Kobanê têk çû, li Şengalê têk çû, niha li Sûriyeyê têk diçe. Dema ku li parçeyên din ên Kurdistanê di êrîşên xwe yên bi destê DAIŞ'ê kirî de têk çû, niha bi hemû hêza xwe êrîşî Bakurê Kurdistanê dike. Gelê Bakurê Kurdistanê yê şoreşa vejîna neteweyî dimeşîne, berî AKP'ê ders da çend hikûmetên beriya wê û ew avêt ser sergoyê dîrokê. Bi heman lehengiyê wê AKP'ê jî di nava sergoyê dîrokê de winda bike. Biryardariya me ev e, em xwedî wê hêzê ne ku vê bikin.
DIXWAZIN BI XWE LÊBIDIN BI XWE BILÎZIN
Gotinên AKP’ê yên em ê PKK’ê, Qendîl, Îmrali muxatab negirin .Wê bi cerdevan, axa, kesên qaşo Kurd in re wê vê pirsgirêkê çareser bike, wê muxatabekî nû biafirînin. Te dît dibêjin, bi xwe lêdide bi xwe dilîze. Ew jixwe teslîmî AKP’ê bûne, jixwe ti pirsgirêkeke wan tine. Tenê pirsgirêkeke wan heye. Wê AKP çiqasî bide wan, tenê derdê wan ev e. Ji lewra ev muxatabî ji aliyê me cidî nayê girtin.
Ji hundir hin agahiyên der barê her AKP’e bi Ocalan re hevdîtinan dike nêrîna xurtbûyina Qendîlê zêdetir dipejirîne gihiştiye ber destên wan .Qaşo wê neçin Îmraliyê, Qendîlê. Dixwazin biçin an jî neçin, bi xwe zanin. Bila gel di vê mijarê de ti fikaran nejî. Di pêşengiya Partiyê de hem wek gel hem jî wek gerîla em li ber xwe bidin, wê mecbûr wê werin, heta wê bi revê biçin her derê. Pêşeroja nêz jî wê vê piştrast bike. Lê wê kî biçe ez wê nizanim. Wê taqeta Tayyîp Erdogan, Ahmet Davûtoglû ya çûyinê bimîne? Dibe kesên bikevin dewsa wan biçin, ji ber ku mijar diçe heta vê nuqteyê.
HDP’E XERCA KOMARA DEMOKRATÎK E
HDP’e haveynê komara demokratîk e. .HDP xerca komara demokratîk e, ji nû ve demokratîkkirina Tirkiyeyê ye. Haveynê wê ye, hêza pêkanînê ye. Dikarin bigirin, di bin navekî din dibe dîsa vebe, lê hêza ku Tirkiyeya demokratîk , komara demokratîk biafirîne derketiye holê. Ev jî hêzeke nû ya ji yekîtiya hêzên demokratîk ên Tirkiyeyê û hêzên azadiyê yên Kurdan pêk tê. Li hember faşîzma 45 salan, wê şerê demokrasî di mehên pêş de serketinê bi dest bixe. Di 7’ê Hezîranê de pêngavek mezin avêt, hêza xwe derxist holê. Pêvajoya pêşiya me, wê bibe pêvajoya serketinê. Dest ji mijara muxatabiyetê berde, ev hêz wê bibe afîrenerê Tirkiyeya demokratîk.
ERDOGAN MUXTACÎ DAIŞ’Ê YE
Ji bo Tirkiye nekeve vê rewşê, teslîmî hêzên derve, hêzên faşîst nebin, Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan hewldanên pir mezin raber kiriye. Rêber Apo got, eger Tirkiye bibe welatê azadiyan, wê demê dikare li ser piyan bimîne, rêya vê jî çareseriya pirsgirêka Kurd û demokratîkbûyin e. Eger ev pêk bihata, niha pêwîst nedikir Tayyîp Erdogan li ber Ewropa, Amerîka geriyaba. Wê Tirkiye biba hêzek rê nîşanî mirovatiyê dikir. Bê Rêber Apo çiqasî di cih de gotiye derket holê. Polîtîkaya Erdogan dişopîne wan muxtacî faşîzma DAIŞ’ê kir. Rewşenbîrên Tirkiyeyê, siyasetmedarên wê, kesên ji Tirkiyeyê hez dikin, bila baş bibînên bê ka kîjan hêz dikare Tirkiyeyê azad û demokratîk bike. Rêya gihiştina aştiyê, avakirina Tirkiyeya demokratîk, bi xistina xeta Rêber Apo meriyetê pêk tê. Ji ber vê jî pêwîst e Rêber Apo azad bijî û bixebite.
Endamê Komîteya Rêveber a PKK'ê Dûran Kalkan
- Ayrıntılar
Hêzên dijmin, dema li hember neyarên xwe bi bin dikevin û bidestxistina tiştên ku jê hatiye stendin, tol hilanîn, ew çarenûsê berovajî kirin û di esasê xwe de ev hêzên li dijî hev bêhtir; di nav hewldanên hevdû bêbandorkirinê de ne. Şer bi awayekî giştî wisa tê zanîn. Ji boyî tevgera azadiya gelê Kurd jî, wek tê zanîn roja 15´ê Tebaxa 1984´an destpêkeke mîladî ye. Êdî hin tişt guherîbûn. Di zimanê Kurdan de tişta ku wekî `Çarenûs`dihate zanîn; ` Kurdistana xeyalî li vir encax evînek bêbersiv e”...
Şerê rastîn wê li hember vê nêrînê bihatana dayîn. Aliyê teknîkî yê vî karî zêde girîng nîn bû. Ya girîng ew bû ku vê ferasetê di mejî û ruh de hilweşandin bû. Ma ji ber vê sedemê jê re nabêjin; ruhê 15´ê Tebaxê? Ma yê ku lez û hêz dane vî ruhî jî; bi vê vînê nayên nasîn? Xeyrî, Kemal, Mazlûm, Egît, Erdal... û gelek hevalên şehîd ku me navê wan nenivîsiye....
Hûn dikarin xwezayê bi nediyariyan pênase bikin, lê dozek, ku çarenûsa gelekî tê de be, şensekî me yê wisa ku bi nediyariyan pênasekirin nîn e. Rastiyeke ku di dîrokê de heyî; bi rengdêreke kurmancî: ´Jîr´, berpirsiyariya ku her dil karibe rake hewce dike. Ji ber bextreşiya dîrokê, şensê we yê ´bê teorî´ rêyên we nediyar dihêle, bi gotina Rêbertî; ´demjimêra lêder a dîrokê´ têkoşînê nîşanî me dida. Şensê mejî yê ku em dibêjin; di hundur, di nav herdû hestîkê sindande difikire di van kêliyan de mirov û vînên ku van şert û mercan karibe rake diafirîne. Vîna ku çavkaniya xwe ji Heqî Karer digire; diyalekta fedaîtî û nemiriyê dê bi navê ´Partiya Şehîdan´ pênase bike. Berxwedana zindanê; nasname, giyan, vîn û felsefeyeke berxwedanî ya bêtawîz amade kiribû:
Berxwedan Jiyan e´, ´Ez, bi qasî ku di oxira wê de canê xwe bidim ji jiyanê hez dikim´, ´Li ser kevirê gora min bila deyndarê Kurdistanê ye bê nivîsîn´... Ev hevok di dil û mejiyê kesên ku barê têkoşînê hildane de bûne zagonên zindî. Ev çanda ku ji Fermandar Egît destpê kir û hetanî Bêrîvanan, Zekiye Alkanan, Rahşan, Zîlan, Ronahî û Erdalan hatî, li ser vê bingehê têkoşînê bilind kirin û vî mîrasî ji wan girtin û ji peyrewêxwe re hiştin. Fermandar Erdal jî xwedî kesayet û taybetmendiyên ji vê çandê bû.
Botaniyekî ku jiyanê kêlî bi kêlî dijî...
Çîroka tevlîbûna Erdal: Berî tevlîbûnê, ji pirs pirsînê bêhtir, bi tevlîbûnê re pirsên ku ji xwe dipirsî û bersivên rast didît bû... Belkî jî ev şêweyî wî yê bîrbirinê, wî ber bi çiyayan ve bir û bi çiyayan re kire yek. Ji xwe re bifikirin; hûn li Ewropayê mezin bûne, bi Kurdî nizanin û li herêmeke wek botanê dijwar hûn gerîlatiyê dikin. Botan -ku wek cîhaneke din e- erdnigariyeke ku jiyan li ser pişta kêrê ye. Jiyan li ser kêliyan e... Ji boyî fermandar Erdalê ku, her tim di nav lêgerîna nasnameyeke nû û ti carî jiyana Ewropayî di kesayeta xwe de nehewandibû, ev rasthatineke mezin bû. Ji ber çavdêriya xwe ya balkêş a jiyanê, hişt ku ji çanda berxwedanê bi qasî têra wî bike rahişt û di kesayeta xwe de da rûniştandin. Zanibû li xwe û li jiyanê piralîbinêre. Zagonên civakî û resenatiya kesayetankeşf kir û bêhtirîn naskir. Sedemeke nedogmatîkbûna wî jî ev bû. Pirsa ku, ji ku derê,çi û çiqasî bigirim, wî ji yekalîbûnê dûr kir û hişt ku piralî bifikire û analîzan bike. Dema we li Erdal binêriyana, we yê bigotana Erdal Botaniyekî resen e. Govendên Botanê bi qasî Botaniyekî dizanibû, di govend û moralên gerîla de dibû çavkaniya coşa hevalan. Asta tevlîbûna wî ya pratîkî û serweriya herêman pir li pêş bû. Di şerê gerîla de; divê hûn bi qasî şivanekî herêmê binasin û bi qasî gundiyekî karibin çiyayên herî asê derbas bikin. Sedem jî ew e ku; hûn ê her û her rastî van mijaran werin. Îja Erdal jî; her kevirê botanê bi qasî ku çavgirtî bibîne baş nasdikir. Her wiha ji Botaniyekî zêdetir hûrguliyên di derbarê Botanê de dizanîbû. Li hin cihan navê qelaçan jî hene. Hevalê Erdal navê wan qelaçan jî dizanîbû. Di vî warî de, welatparêziyeke wî ya ji dil hebû.
Dikaribû hezar kesî veşêre û li dû xwe şop nehêle
Erazî deriyê xwe ji kesên ku jê hezbike re vedike û hezkiriyên xwe diparêze. Jixwe şer jî; bi erazî li dijminê xwe dayîn e. Vê yekê herî baş fermandar pêk tînin. Li Botanê we hezar gerîlayî bidana fermandar Erdal, wê hemûyan karibûna veşêre, bi cih bike û li dû xwe ti şopê nehêle. Şert û mercên herêmên ku biçê ji berê ve tehlîl û fahm dikir, tevlîbûna xwe li gor şert û mercên herêmê zû diguherand û bi ti awayî nedikete xevk û gumanan. Hevalê Erdal xwedî taybetmendiyên wisa bû. Kesayeta xwe her tim dı ber çav de derbas dikir. Di rewşên herî rihet û nerm de jî fermiyet, disîplîn û cidiyetê ji dest bernedida. Dema vê dikir jî, pir rihet û balê dikişand.
Her wiha di kêliyên şer û pevçûnên herî dijwar de kesên li der û dora xwe bi qasî ku wan bikenîne xwînsar bû. Ev kesayeteke wî ya sereke bû. Di taktîk û fermandayînê de gelş û gelemşeyan derbas dikir, tevlîheviyan çareser dikir û xwedî kesayeteke sade û ramanên azad bû.
Li hemberî dijmin gelek caran hêza xwe ya hundirîn bi kar dianî, yekîneyên li dûr ên gerîlayan hişyar kiriye û pêşî li wendahiyan girtiye. Li aliyê dî jî partiyeke ku ji we re rêbertî dike, bîrdozî û felsefeya wê hebû. Divê hûn vê bizanibin û bijîn. Fêrbûna van tiştan a rêhevalekî ku di eslê xwe de gundî çiqasî zehmet be, ji boyî rêhevalekî xwendekar jî ya din ewqasî bi zehmet e. Ya girîng ew e ku, herdûya di kesayeta xwe de rûniştandin e. Lê kêm kes dikare vê bi cih bîne. Fermandar Erdal, him ji aliyî bîrdozî ve û him jî ji aliyê jiyanê ve, vê taybetmendiyê herî bihêz bi cih anîbû. Ew her tim xwe perwerde dikir. Van tiştana li Botanê kirin, li Botanê xwestina pêkanîna van tiştan, ji boyî mirovekî baweriyeke bêdawî dixwest...
Wek terzê fermandayîn û kesayeta fermandar Egît; vîn, disîplîn û plansazî bi fermandar Erdal re xwe digihande jiyanê. Di vî derbarî de; ew jî ji wan kesên ku Fermandar Egît herî baş dişopand bû. Botan, bi Egît re şoreşê nas kir û tevlîbûnên destpêkê piştî fermandar Egit destpê kirin. Ew gel, ji Egît hez kir û fermandariya wî pejirand. Milîsên Botanê hîna jî ji dema fermandar Egît mane. Şehîd Erdal jî wek fermandar Egît; çanda gel biçuk nedidît, lê çanda heyî jî bi temamî nedipejirand...
Şehîd Erdal li Botanê peywirên mezin girt li ser milê xwe. Li Cûdiyê serkeftî bû û fermandariyeke mînak destnîşan kiribû. Di temenekî pir ciwan de partî wî wek Endamê Meclîsa Partiyê hilbijart û vesaziya wî wek Fermandarê Eyaleta Mêrdînê çêkir. Di komploya navneteweyî ya 15´ê Sibatê de her kes di nav şoqekê de bû. Lê Ş.Erdal ji wan hevalên ku ; herî zû bi ser xwe ve bên, komployê fêm bikin û bertek û acisiyên di nav tevgerê de herî zû bi rêxistin bikin bû. Piştî komployê eyaleta ku herî baş taktîkan bi kar anî Mêrdîn bû.
Vekişîna Başûr a gerîla, Kongreya 7. û pêvajoyeke wî ya kurt li Ewropayê çêbû. Di hemû van pêvajoyan de; sekna wî heman bû û her bi pêş ve diçû. Her wiha serkeftîbûna wî ne mijara nîqaşê bû...
Ji Erdalan Hetanî Medeniyan
Demên ku tasfiyekarî li tevgera me dihate ferzkirin, di civîneke tevlî bûbû de ev gotina wî; ´kesên divê bibin milîtan, divê pêwîstiyên milîtaniyê pêk bînin´ cewhera serkeftinên wî bû. Fermandar Erdal; di II. Konferansa HPG´ê de, Fermandarê Pêşeng ê Parastina Cewherî hat îlankirin. Wek fermandar Egît di pêngava 15´ê Tebaxê de rola sereke bilîze, fermandar Erdal jî bi heman ruhî xwe ji boyî pêngava 1´ê Pûşperê amade kiribû û divê berxwedan û parastina cewherî bi kesayeteke milîtanî çawa bê xwedîderketin, bûbû pîvan û pêşengê vê pêngavê.
Di demeke ku dijmin dixwest tevgerê belav bike û di gel de bêhêviyê bi pêş bixe de;HPG; bi kesayet ûhişmendiya fermandar Erdal, bi girêdayîna bêdawî a gel, şehîdan, Serokatî û bi têkoşîneke bilind, li hemberî radestîû tasfiyekariyê bersiv da vî dijminê xwînxwar.Hevalên ku ji xeta Erdal bandor girtin, bi sedan milîtanên ku ji wî rûhî sûdê wergirtin, li eniyên herî pêş têkoşiyan û bi pakrewanî gihaştin şehadetê. Ev gotina fermandar Erdal; ´kesên divê bibin milîtan, divê pêwîstiyên milîtaniyê pêk bînin´ ku ji xwe re kirin rêber ên wek Ş.Dijwar, Ş.Serxwebûn, Ş.Nûcan, Ş.Sorxwîn, û herî dawî Ş.Medenî, Ş.Adil, Ş.Ferhad, Ş.Kurtay û gelek milîtanên ku me navê wan neanî ziman, di kêliya herî xeternak a şer de xwe feda kirin. Ev milîtanên me hîna jî dibin jiyîner û domdarê ruhê Erdalan.
Dr.Bahoz Erdal
- Ayrıntılar
Modernîteya kapîtalîst li Anatolya û Mezopotamya Jor, li Tirkiyê û beşê mezin ê Kurdistanê mekanîzma sêling a distanê pêk aniye û bi vê, civaka ji rêûresmê ya Tirk-Tirkmen di nava wê de bi tevahî kiriye mêtingeh û helandiye, rastiya Kurd jî di astên cûrbicûr de parçe kiriye û xistiye hedefa xwe ji bo hebûna wê tine bike. Min hewl da, ez bi awayekî pêşnûme pêşkêş bikim ka di rastiya çandên li derveyî Kurdan de çi qewimiye, lewma ez ê dubare nekim. Lê ji ber têkiliya wê ya xurt bi rastiya Kurd re dubare be jî ez ê timûtim bi girîngî şîrove bikim. Eger mirov rastiya Kurd ji çend aliyan û şaxan ve şîrove bike, ji bo hêsankirin û hînkirinê gelekî di cih de ye. Em dema ku bi tevahî alî û şaxên wê binirxînin, em ê bibînin ku hemû kirine tiştên parçekirî, helandî û kirine ku ew êdî ne ew bin (bi sedema qirkirinê) û tevî vê rewşê di nava hemû parçeyan de wekheviyek heye û divê mirov vê bi girîngî li ber çavan bigire.
Bi awayekî dîrokî, ji Proto Kurdan heta bi Kurdên hemdem hertim rastiyeke dayikniştiman ji bo Kurdan hebû. Di dema Sumeran de Kurtiye, di dema Lûwiyan Kurdiwana (welatê Kurdan) û di dema Helenan de têgîna Kardokya hatiye bikaranîn. Ev têgîn hemû ji yek kokê zêde bûne û bi demê re veguherîne û herî dawî jî siltanên Selçûqiyan ji dema serweriya xwe ya li Îranê û pêve (ji sedsala 11. P.Z.) bi awayekî fermî Kurdistan bi kar anîne. Di dema Împaratoriya Osmanî de têgîna Kurdistanê di nava sedan fermanî de ango di nava fermanên siltan de timûtim hatiye bikaranîn. Di dema damezrandina Komarê de M. Kemal bi xwe gelek caran têgîna Kurdistanê bi devkî û nivîskî bi kar aniye û parlementerên pêşî yên herêmê çûn Parlementa Tirkiyê xwe weke ‘Mebûsên Kurdistanê’ dane naskirin. Ji komploya Tirkê Spî ya sala 1925’an û pêve, her cure mîrate û navlêkirinên têkildarî Kurd, Kurdistan û Kurdîtiyê bi carekê bi rêbazên dehşetwarî hatin qedexekirin û xwestin bikin ku ew êdî ne diyarde bin.
Ev darbeya li dijî têgîna Kurdistanê gelek armancên xwe hene. Ya pêşî, Tirkên Spî (Em ji van re dikarin burokrasiya ciwan a bûrjûwaziya Tirk jî bibêjin, lê bi şertê ku li rêveberiya wê ya kakil sermayeya Cihû bê zêdekirin) bi rêbazên Ingilîz û Fransiyan Kurdistan ji nû ve kirin çar parçe û parçeyê herî mezin ji xwe re veqetandin û bi her tiştê di navê de Tirk hesibandin û xistin pêvajoya qirkirinê. Ev, li dijî cografya Kurdistanê darbeyeke komplowarî ye. Di sala 1925’an de bi Plana Islahkirina Şerqê xwestin rastiya Kurd bi temamî ji dîrokê rakin û welatê Kurdan ‘bi hikmê tine’ hesibandine.
Têgînên welat, dayikniştiman di serdema netewebûnê de girîng bûne. Dayikniştiman weke têgîneke sosyolojîk, cografyayeke bi sedsalan li ser çand hatiye afirandin, bazar hatiye çêkirin, serwextbûneke dem û dewranan pêk hatiye û weke demografîk li ser cihûwarbûnê îfade dike. Kapîtalîst hewcedarî bazarê ne, lê ji vê girîngtir, ji bo gel û neteweyan ku ew afirênerên rastî yên çanda civakî ne, welat ew mekanê jiyanê ye, bêyî wî nabe. Welat bi tenê ne ew cografya ye ku li ser çand pêk tê û hilberîna maddî ya jiyana civakî çêdibe, ew xanî û dergûşa jiyana civakî ye ku têde ruh û dîroka wê pêk tê. Mirov jê mehrûm û bêpar bimîne (weke ruh û têgîn), ji bêruhmayîn û bêxanîmayînê xirabtir e. Yê civakê bêxanî û bêruh bihêle, dikare wê bê çanda maddî û manewî jî bihêle. Jixwe bûyerên bi vî rengî di bin navê Plana Islahkirina Şerqê de bi awayekî hovane pêk anîne. Di çarçoveya komployê de isyanên li ser zemînê provokasyonê pêk hatine, kirine bahane û kevir li ser kevir nehiştine û hewl dane ku gotineke bi tenê jî der barê rastiya Kurd û Kurdistanê de neyê bikaranîn. Hêmanê xwerû yê damezrînerê Komarê, gelê di dîrokê de belkî cara pêşî bi navê xwe bûye xwedî welat, hatiye ber jidestdana wesfê gelekî xwediyê welatê xwe bi xwe.
Di ti serdema dîrokê de nehatiye dîtin ku îdeolojiyekê û dînekî welatek bi vî awayî tine hesibandibe. Di zêhn û biryara pirraniya civaka Tirk de nêzîkatiyeke bi vî rengî tineye. Mirov dikare mînakên pratîka diyardeya Tirkê Spî heman wextî di serî de Elmanya, Îtalya û Japonya li cem gelek neteweyên (neteweya dewletdar, neteweya bi destê dewletê hatiye afirandin, dewleta bi destê neteweperestî û milliyetgiriyê hatine pêkanîn) gav avêtine modernîteya kapîtalîst bibîne. Lê ji ber ku kadroyên burokratîk ên Îttîhad û Teraqîgir ên dixwestin ji neteweperestiya Tirk dewletê çêkin di Şerê Cîhanê Yê Yekemîn de tevî Elmanan şer kiribûn millîtarîzm û milliyetgiriya Elman a li mişara wê gihiştibûn esas digirtin, ne bi tenê cêwî yan jî weke neteweperestên Nazî bûn, ji hêmanên wê yên damezrîner bûn. Hîtler li xwe mikur hatiye ku dema wî xwe li qirkirina Cihûyan rakişandiye, wî ji ceribandina qirkirina Ermeniyan a Hukûmeta Îttîhad û Teraqiyê îlham girtiye.
Bêwelatmayîna Kurdan bi van du ceribandinên dîrokî re ji nêz ve têkiliya xwe heye. Herweha divê mirov bandora demeke îdeolojiya pozîtîvîst derket asta herî jor jî li vê zêde bike. Zanistperestiya pozîtîvîst diyardeyên civakî jî bi pîvanên zanistên fizîk û biyolojiyê dinirxandin. Tirkperestên Spî yên di bin bandora vê îdeolojiya dogmatîk laîk de bûn, kengî diyardeyek bi qanûnan tine dihesibandin, bawer dikirin ku ew diyarde êdî hukmê xwe û rastiya xwe namîne. Bi vî aliyê xwe, ji dogmatîkên serdema navîn bêhtir dogmatîk bûn. Têgîna Tirkiyê di van salan de pêk hatibû. Ji ber pirraniya şêniyên Tirk û pêkhatina wan a dîrokî, ev têgîneke şaş nebû. Lê bi darê zorê û qanûnan berfirehkirina sînorên vê têgînê bi awayekî ku Kurdistanê jî bigire nava xwe, bi rastiyên dîrokî re li hev nedikir. Modernîteya neteweperest a Tirk, bi awayekî, mîna dînekî nû ava bike, wisa ji xwe bawer dikirin ku her diyarde û têgîna qebûl nakin jêre bibêjin “tine bibe” wê tine bibe. Bêguman di vê yekê de millîtarîzma kujer bi rola sereke radibû.
Ji bo Kurdistan ji Kurdan re nebe welat, isyanên Kurdan bi awayekî bêrehm pelixandin. Li şûna gelekî beşdarî damezrandina Komarê bûyî, hinek kesên bê welat û hov mabûn. Navê wan qedexe bû. Jixwe dema li çiyê li ser berfê meşiyabûn dengê ‘kart kurt’ derxistibûn û navê xwe ji wir girtibûn; bê zar û ziman bûn, lewma diviyabû bi her awayî bêne pelixandin û tinekirin. Hêza hegemonîk a kapîtalîst Ingilîstan hevkarê herî nêz ê vê polîtîkayê bû. Qet dengê xwe dernexist û di binî re destek da vê polîtîkayê. Jixwe ji ber vê sedemê li ser petrolên Mûsil û Kerkûkê rûniştibû. Nêzîkbûna li Franseyê, qebûlkirina têgihiştina huqûq û neteweyê laîk, têrê dikir ku çavên xwe li van kirinên li derveyî mirovahiyê bigire. Elmanya jixwe endamê damezrîner bû. Li gorî sosyalîzma pêkhatî ya Rûsyayê, kirinên Tirkperestiyê li Kurdistanê serketina pêşverûtiyê li dijî paşverûtiyê bû. Komara Mahabadê ya Kurd a li Rojhilatê Kurdistanê jî bûbû qurbana heman polîtîkayan. Hêzên modernîst ên kapîtalîst ji bo berjewendiyên xwe yên rojane welatê hezar salan ê gelekî bi carekê feda dikirin, tine dihesibandin û ji vê jî fikar nedikirin. Ev piştrast bûbû.
Rastiya Başûrê Kurdistanê di encama hesabên şerê sar de hatiye amadekirin. Gelê Kurd ê bi fizîkî be jî hebûna xwe diparêze, ji bo nikaribe bîr bibe û hukim li çarenûsa xwe bike bi vî awayî pêşî lê digirin û bi armanca qereqola pêşî ya sîstemê rabe Kurdistaneke piçûk timî yedek hiştin. Ji ber ku vê carê berjewendiyên wan ev ferz dikir. Çawa ku gelên Helen û Ermen ên welatên xwe yên dîrokî ji dest dan û di berdêlê de weke deynekî diyet mehkûmî parçeyekî piçûk ê welêt kirin, diyardeya jêre Kurdistana Iraqê tê gotin jî bi heman awayî derket holê. Dema sedsala 20’an bi dawî bû, belkî jî di dîrokê de welatê pêşî û yê herî kevin hema hema hatibû tinekirin. Modernîteya kapîtalîst civakekê bêwelat bihesibîne, ev ji bo wê civakê tê wê maneyê ku nîv bi nîv rastî û hebûna xwe ji dest daye. Piştî ku welat tine hat hesibandin, ji bo civak li ser piyan bimîne, çanda maddî û manewî ya heyîna xwe dewam bike, hewcedarî mûcîzeyan e. Ev dişibe rewşa mirovekî di valatiyê de avjeniyê bike yan jî bimeşe. Yan tu yê bibe masî bilîzî yan jî tu yê bibî çivîk bifirî.
Yek ji gunehên herî mezin ên modernîteya kapîtalîst li beramberî diyardeya welat kirî ew e, têgihiştina hişk û naguhere ya sînorên tek netewe ye, û ev bi sextekarî weke têgîneke herî pîroz xistiye piyaseyê. Li ser têgihiştina sînor a dewleta netewe weke kult û îbadetekê radiwestin qaşo dixwazin nîşan bidin ka çawa welat diparêze. Sînorên wê bi xwe, sînorên milkiyeteke herî berfirehkirî û giştîkirî ne. Sînorê herî pêşdebirî yê milkiyetê ye; qonaxa herî dawî ya dîroka milkiyeta bi çîtkirina dora erdekî destpêkirî ye. Sînoran wisa hişk û asê dikin, qaşo ji bo bihostek wê jî dikarin şer bikin. Şer dikin, lê ne ji bo gel, ne ji bo berjewendiyên netewe, ji bo potansiyela kara herî zêde ya di nava xwe de dihewîne. Sînorên dewleta netewe çiqasî hatibin şidandin û asêkirin, derfet û îmkanên kara herî zêde jî ewqasî hatine amadekirin.
Bêguman sînorên welat ên gel û neteweyan hene. Lê pêkhatin û bergiriya van sînoran bi temamî ji zêhniyeta dewleta netewe cuda ne. Sînorên welat ên gel û neteweyan xetek e ku bi milkiyetê hişk nebûye, berevajî li ser bi cîranan re parvekirin û hevkartiyeke gurûgeş, senteza çandan a piştgirî, dostanî û pêkhatinên civaka jor dibe. Herî zêde li van qadan pirr netewebûn û çandbûn pêk tên. Ev qad xelekên afirîner in ku şaristanî û çandeke jortir lê dimeye. Ne qadên pevçûn an jî şer in, qadên aştî û biratiyê ne. Sînorên di dîrokê de ji karûbarên bi vî rengî re bûne dergeh, di dema modernîteya kapîtalîst de bûne xetên herî zêde li ser wan dijmintî û şer qewimîne, mayîn hatine danîn, têlên rêsayî lê hatine badan û dîwarên mirov nikare ji wan derbas bibe, hatine lêkirin. Veguherandine dîwarên girtîgeha ku gel û netewe têde têne hiştin. Gel û neteweyên di nava wan sînoran de têne hiştin, bergiriya wan nayê kirin, ew kirine qefesa hesinî, ew kirine girtî, ew kirine eskerê bi darê zorê, ew kirine bêkar û ew kirine karkerên heqdesta wan kêm. Rêûresm û çandên etnîsîte, gel û neteweyên li derveyî neteweya serdest a fermî dixin ber çerxa asîmîlasyon û qirkirinê. Di rastiya sînorê dewleta netewe bi xwe de berjewendiyên bêsînor ên yekdestdariyên sermaye û desthilatdariyê veşartî ne.
Rastiya Kurd a ji dayikniştiman hatiye qutkirin, rastiyek e ku birîndar e, diperpite. Gel û neteweyek li dayikniştimana xwe xwedî dernekeve, ev tê wê maneyê ku dev ji dîrok û çanda xwe berdaye. Di encamê de dev ji netewebûnê û jiyana bi awayekî civakî berdide. Mirov nikare rastiya civaka Kurd bê welat bide naskirin, ji ber ku ew bê welat nikare hebûna xwe dewam bike, paşê şik têde nîne ku wê ji hev de bikeve û tesfiye bibe.
Herçiqasî rastiyeke welat a mêtingeh û qirkirinê hebe jî hebûna Kurdistanê înkar nabe. Heta ferdê dawî yê ji wan kesan ku bixwazin bi awayekî azad, girêdayî û hêjayî dîroka wê û rastiya wê ya civakê li ser erdên wê bimînin, hebe, hebûna wê wê dewam bike. Ne bi tenê welatê Kurdan, wê bibe welatekî hevpar ê Ermenî, Suryanî, Tirkmen, Ereb û her ferd û çanda bi awayekî demokratîk, azad û wekhev parve dike. Nebûna dewleta netewe wê nebe bêşensî wê bibe şens. Vê carê, wê nebe welatê bajarvaniyeke biçîn a nû ku dijminê ekolojiyê ye, û nebe yê dewletdariya netewe, li Rojhilata Navîn wê bibe welatê şeveqa modernîteya demokratîk lê biavêje û bibe dergûşa wê ya têde mezin bibe.
- Ayrıntılar
ji çapemenî û raya giştî re!
Dewleta Tirk û AKP li hember şehîdgehen me êrîşên xwe yên faşîst didomîne. Bi bêçaretî operasyonên bi tevlîbûna hezaran leşker li hember kêlên goran û mizgeftan jî pêk tînin