Meha Gulanê meha ku ax tiştên herê bi hêz şîn dike. Ax çîçekên xwe yê herê xweşik di vê mehê de pêşwaziyê rojê dike. Ji ber ku roj di vê mehê de tiştên herê xweşik xistiye hemêza axê de. Roj evîndarê axêye. Zilma ku li ser axê tê meşandin na pejirîne û sorên xwe yê herê xweşik li ser axêde di herikîne û giyan dide axê. Yek sor; hezar coşa renga, bi bereket bûyîna rehma dayîka axêde di be hezar çîçek. Di her Gulanê de di erdnîgariya me de îxanet û zilm bin dikeve û rengê eşq û azadî yê ser dikeve û xwe bi mîhrîcana çîçekan re di nuxumîne.
Çawa ku di meha Gulanê de ax bi rojê re gîyan dibe, gel jî bî hêza xwe ya ciwan, dînamîk re rengê xwe dide jiyanê. Ruhê ciwanên berxweder di vê mehê de li hember zilma ku deshilatdaran pozberê gelan dike, rûhê wan yê ku serî ji bo pergala wan re na tewîne di vê mehê de gihiştiye lûtkeyan û meha Gulanê hên zêdetir bi wate kiriye. Dema mirov dîroka gelan digre dest mirov di bîne ku gel her tim li hember zilmên deshilatdaran dinava berxwedaniyê dene. Mirov dikare bi bêje ku di her salê de û her rojên salê jî şahadet bûyîn hatiye jiyan kirin. Tişta ku meha Gulanê cûda dike jî zilma ku di demê xwe de li ser gel tê meşandin pêşengên gel vane di hese û canê xwe da tinîn holê û çirûskên tekoşînên nû dane avakirin xwe xistine meşale û ronahî dane roja me.
Deniz û rêhevalên xwe li hember zilma neyar ketine dinava berxwedaniyê de, bûne hevbiştên ku yek çûye bi hezaran hatiye û ji bo gelan bûne nîşaneya meşaleyê. Dema diçin li ber dara sêdarê jî xwîşk û biratiya gelan qîrdikin. Îbrahîman jî di zîndana Amedê de vîna ku li hember hemû îşkenceya jî canê xwe dane lê, sirên xwe ne dane raber kirin. Sînan Cemgîl jî di çiyayê Nurhaq te li hember pergala deshilatdariyê bûne guleya ye ke mîn. Rêhevalên çaran jî bi baweriyên xwe re di zîndanê de bedenên xwe kirine meşaleya azadiyê. Rêhevalê Heqî jî çûye li ser xaka ku di cewherde bûye yek û bi xwe feda kirinê re bi qadroyên milîtanên pêşeng yên ku di vê mehê de şehîd ketine, jî vê mehê bi wate dike.
Pratîkên di şexsê kadroyên qehremanên vê mehê de vê dide nişanê me. Weke Denizan xwe derbas kirin û ji derveyê gelê xwe bal kîşandina li ser pirsgirêka azadiya gelên cûda jî sekna milîtanekê ku li hember hemû hişmendiyê deshilatdariyê seknek rast dayîna raber kirin, ev ji bo me bû ye gerekçeya ku em hemû paşverûtiyê di hişmendiyê xwe de bi şewtinîn. Her wiha tê zanîn ku Îbrahîman li hember hemû pergalên çîneyatî serî rakiriye û di bêje, ger ku wê şoreşek pêk were pêwîste di bingeha gel de were pêk anîn, ev pêşdîtin ji mere dide diyar kirin ku her guhertinên tên çêkirin heya ku danekeve kesayet bi xwe û nava gel wê lingê wê hewade bi mîne. Bi vê ve girêdayî çalakiya çekdarî yê Sînan Cemgîlan yên ku li çiyayê Nurhaqan dane despêkirin ji bo tevgera me di bin rêberê ku bi qonax qonax wê kîjan gavan re derbas bibe daye diyar kirin. Di dîrokê de her tekoşîna gelan dayê diyar kirin ku tu tekoşîn ji hev qût nîne û bi rêbazan re hevdû pêşdixin. Bi vê awayî milê meha Gulanê yê tekoşervan weke tevger jî tiştên hatine jiyan kirin ji raboriya qut nagrin dest û ev bi xwere ezmûnên mezin jî anîne. Serokatiya me jî bi her awayî vane datîne holê. Her wiha sedemê şahadetê rêheval Hêqî xistina gerekçeyê partî bûyînê jî bi hemû eşên xwere dide diyar kirin ku di Kurdistanê de bê partî bûyîn pel jî na heje. Ji ber ku partî bûyîn tê wateya ku xwe bi her awayî ji pergalê gut kirin û dest xistina kesayetêkê bi rêxistin kiri. Rêheval Heqî bi jiyana xwe re bi her henase girtina mere li me daye hiskirin. Rûxmê ku rêhevalek Tirk jî bû lê, xwe derbas kiri bû û ji bo wê jî xwe fedayê azadiya gelê ku di kêleka wê de jiyan dike. Ev fedakirin ji bo tevahî gelê Kurd dide diyar kirin ku jiyanekê bê partî bûyîn mirine.
Bi vê awayî şahadetên vê mehê di van xakan de bi hêza rojê re bilind bûna xwe danîne holê û rengê xwe dane çîçekên ku ji xwînê sor dibin. Ev bi xwere hemû cûdabûyînên meha Gulanê yê dinava salê de derxistiye holê. Ji ber ku li gor mîtolojiyê Xwedawanda berekê tê di vê mehê de hemû bereketê xwe pêşkeş kiriye, ji bo wê ev meh bi navê meha bereketê tê penase kirin. Dema mirov vê mehê pênase dike çawa ku bi xwere despêkirinên nû têne, di be demên zayîna nû jî. Çawa ku kadroyê pêşeng yê tevgera me rêheval Heqî Karer di meşa Kurdistanê de 18 Gulanê de hat şehîd xistin û Rêber APO jî girêdan bûna şehîdan biryar bûna partî bûyînê digre. Di tevgera me de her şahadet bûye israr kirina mezin kirina tekoşînê û bûye hebûnek û jiyanek nû. Pêşengên şoreşgerên Tirk yên ku li hember koletiya emperyalîzm pozber dike serî rakirine her tim jî li pişt gelên tên perciqandin sekinîne bi taybet jî alîkarî dane tekoşîna gelê Kurd jî di vê mehê de şehîd ketine. Pergal wisa di fikirî ku di şexsê wan şoreşgerên pêşengde gelan li hember hev daye biyanî kirin û gihiştiye armanca xwe. Lê, Serok APO ev berhemên tekoşînê û nirxê wan yê şoreşê bi tekoşîna mirovahiyê re kiriyê yek û pergalê vale derxistiye. Bi vê awayî şoreşgerên ku hemû ji bo dozekê tekoşîn didin bi rûmet bûyîna şahadetê wan pira wekhevî, xwişk û biratiyê pêk aniye. Her bedenên ku di tekoşîna gelê Kurd yê rawa de li ser xaka pîroz şîn bûne her wiha bûne malê tevahî gelên cîhanê. Hemû şahadetên şoreşgeran û dilên wan di hemêza gelê Kurdistanê de û erdnîgeriya wande xwe cîh kirine. Bi salane meha Gulanê çanda xwe ya bedelên mezin dayînê û bûyîna wesileyê gavên mezin berdewam dike. Ji ber ku Rêber APO ferman dide û di bêje ku; “di her şahadetekê bi xwere îdayê tevlê bûyîna jiyanê xurtkirinê tîne û di azadiyê de israr kirin pêwîst dike ji bo wê jî pêwîste hûn tekoşîna xwe bilind bikin.” Êdî wê her deskeftiyên rêhevalên şehît bibe îdayê serkeftinê û li hember pergala kapîtalîzmê rûxmê her tiştê jî bi înat strana azadiyê gotin û di jiyana azat de israr kirin be. Ango ji pergala deshilatdariyê qutbûyîn û di tekoşîna azadiyê de israr kirin.
Em di meha Gulanê dene, xweza hemû xwaşik bûyînên xwe di reşîne û di raxe… Baran pir cûda axê şil dike ji ber ku dizane ew axa ku şil dike li hember çi avise. Berfên ku li ser lutkeyên çiya hêdî hêdî di hele û ber bi axê ve tê şahîdiyê ji berfînên ku aşiqê rojêne di kin. Dinava van xweşik bûyînan de jiyan kirin, dîtin û fermana her xweşik bûyînan di bedenê xwe de his kirin! Bedelên ku her xweşik bûyîn di tekoşîna xwede didin zanîn û xwedî lê derketin… Armanca me ewe ku em di vê erdnîgariya ku ji xwîna kizil bûye sorgulî bibin xizmetkarê wê yê herê mezin. Bi zanistiya ku her deskeftiyên azadiyê di encamê ewqasî şahadetên bi nirx ve hatiye ava kirin û vê zanistiyê di her kêliya jiyanê de dayîna jiyan kirin… Armanca me ewe ku em bibin rêhevalê Rêber APO yê ku şopdarê Denîzan yê herê mezine.
AXÎN GABAR