Kavramlar yüklendikleri anlamlarla anılırlar. Bu bağlamda kavramlar farklı tarihi süreçlerde farklı içerikler kazanabilirler. Sonuçta kavramları dile getirenler insanlardır. İnsanlar bu kavramları tanımlarlar yani oluştururlar. İnşa ederler.
“Kapitalist tekelciliğin ekonomi üzerinde kurduğu hegemonya ancak devlet iktidarının toplum seviyesinde kendini yaymasıyla, örgütlemesiyle mümkündür. Ulus-devlet bu anlamla tanımlanır. Faşizm ise bu devlet biçimini içten ve dıştan ezilen ve sömürülen toplumsal kesimlerle, rekabet halinde olduğu güçlerle savaş haline girdiğinde vardığı aşamadır. Aralarındaki fark barışla savaş süreci arasındaki farka benzer. Her ikisinde de farklı siyasi oluşumlar tasfiye edilir. İktidar toplum gibi homojenleştirilir. Homojenleştirilmiş toplum, homojenleştirilmiş iktidar olarak konsolide edilir.”
Aynılaştırılma bir zihniyetin sonucu olarak gelişen bir süreçtir. Yaşamın kendisi doğası gereği çok renklidir. Ancak çok renkliliği uyum ve Ahenk içerisinde yürütebilmek için güçlü bir ideolojik alt yapıya, kabul edilecek yaşam duruşlarına ve sağlam insan karakterini gerektirir. Başka bir deyimle dürüstlüğü, ahlaki olmayı zorunlu kılar. Bu meziyetler birilerinde ya da bir toplulukta yoksa o birey, bireyler, topluluk toplulukların başvuracağı yol yöntemler farklılaşır.
Yapmak istediklerine-ki biz buna fikirleri, çıkarları diyelim-ulaşmak için yol yöntemler geliştirirler. Bu yol yöntemlerin öncellikle çokluluğu ret edeceği açıktır. İlk ele alacakları, tek tipin yaratılmasıdır. Çünkü tek tip yaratıldıktan sonra yapılmak isteneni daha rahat pratikleşme zemini bulurlar. İkinci elden yapacakları, tek tipi oluştururlarken toplumu sindirmeleri gerekir. Üçüncü olarak, toplulukları yönlendirmeye açık hale getirmek için yalanla doğruları yan yana, iç içe karıştırarak zihinlerin karartılmalarına yol açmak isterler. Dördüncü olarak, söyleme ağır yüklenerek toplulukların hafızaları etkilenmeye çalışırlar. Beşinci olarak, karşıtlıklar temelinde ötekileştirmelerle toplum elden tutulmaya özen gösterilir. Altıncı olarak da, toplumun zihniyet yapısında temel taşlar olarak yerini alan değer yargıları çok kötü kullanarak toplumun duyguları suistimal edilir. Ve böyle sıralayarak sermayenin çıkarlarını sağlama alacak, sömürünün devamı için zemin yaratılmış olacaktır. Ve nitekim yapılan da budur. Büyük bir toplumun aç bırakılması pahasına bir kısım özenle zenginleştiriliyor.
Dikkat edilirse söylenmek istenenin esası çoklu toplumlarda korkanların yaratmak isteyecekleri tekçi zihniyete dayalı topluluk ya da toplumların nasıl yürütüleceğidir.
“Modernitenin ilericilik kisvesi altında en kutsal toplumsal yaşam farklılıklarını yontup un ufak etmesi, tekçi yapılar üretmesi faşizmin kendisidir. Faşizm, toplumsal hakikatin bittiği yerde ortaya çıkan toplumsal patolojidir.
Ulus-devlet iktidarı ve sermaye tekelciliği olmadan asla üremez. Ulus-devletin kutsallaştırmaya çalıştığı sınırlar, vatan, millet, bayrak, marş, yurttaş kavramları gerçek toplumsal kutsallığa ihanet etmeyle bağlantılıdır. Tekçi vatan, millet, yurttaş inşaları tüm çağlar boyunca yaşanmış bir insanlığı kasap gibi doğramakla mümkündür.”
Ve unutulmamalıdır; bu mantığın varacağı yer savaşlardır. İster iç savaş deyin, isterseniz dış savaş deyin. Bu zihniyet, çatışmalar üzerine örüldüğü için şiddete dayalı yaşarlar. Bir arkadaşımızın deyimiyle “kendi kendini kışkırtan kişiliklerin” yapacakları sadece ve sadece gerilmelerdir. Cepheleşmelerdir. Şiddettir. Linçlerdir. Ayrıştırmalardır.
“Faşizmde en olgun halini bulan ulus-devlet toplumu “savaşan toplum” hali olup ikinci en büyük sorun toplumudur. Savaşan toplum, sorunların en vahşisini, soykırımları, toplum-kırımları üreten toplumdur. “
Tekçi zihniyet ve tekçi yapıların DNA kodları adeta böyle örülmüştür. Bu kodlar sürekli çatışma üretir. Öyle ki bakışı, zihin taşları karşıtlık üzerine kurulu olanların bir nevi tutsak oldukları durum da budur. Böylesine kodlarla örülmüş olanlar isteseler de kışkırtmadan, tekleştirmeden, homojenleştirmeden, hakaret edemeden, küçümsemeden, horlamadan edemezler. Bu bir karakterdir. Faşizmin karakteri.
Bu karakter isterse militarist olsun, isterse sivil olsun. Bu karakter ister aydın olsun, isterse filozof olsun. İster hoca olsun, ister milletvekili olsun. İster bakan olsun ister cumhurbaşkanı olsun, isterse başbakan olsun.
Ekleyelim isterse bu zihniyet sahipleri kendilerine sol, solcu, demokrat hatta kimi yerlerde böyleleri kendilerine devrimci de dese bu zihniyeti bu karakteri taşıyanlar faşisttirler. Ve bu zihniyetin, bu DNA kodları taşıyanların yaratacakları sistemde FAŞİZM’dir. Faşizmin sivili askerisi yoktur. Kurumsallaşmış bu özellikler faşizmin kendisidir.
Kasım Engin