Bir dedem vardı.

Yani babamın babası.

Kardeşlerimin de dedesi.

Ne Türklere askerlik yapmıştı ne de bizlerin askerlik yapmasını isterdi.

Bizlerin Türk okullarında okumasını da istemezdi.

Orjinlerini kaybeder Türkleşirler diye bizlerin okula gitmesine karşıydı.

Şimdi ki gibi hatırlıyorum dedemin bu düşüncesi ve davranışlarını.

Ben daha altı yaşındayken ilçemizde bir yatılı okul açılmıştı.

Babam ile amcam beni o Yatılı Bölge İlkokuluna kaydetmişlerdi.

Okula başlayacağım zaman beni köyden alıp okula götürecekleri günü asla unutamıyorum.

Benim yaşamımda bir dönüm noktasıdır o gün.

Babam onlar beni okula götürürken dedem şöyle diyordu:

Çocuğumu nereye götürüyorsunuz?

Kemalistlerin okuluna mı, Atatürk kastederek Atakutık’ın okuluna mı götürüyorsunuz?

Trajik-komik bir  şekilde okula gidip yüzbaşı mı olacak diyordu.

Yapmayın etmeyin diyordu.

Bu çocuklar okullara giderek Türkleştirilecekler, özlerini kaybedecekler, devşirme olacaklar diyordu.

Kendi halkına düşman olacaklar diyordu.

Bizleri katledenlerin, cayır cayır yakanların, soykırımdan geçiren Türk ırkçılarının okuluna göndermeyin çocuğumu diyordu.

Bunları söylediği zaman yüz yaşın üzerindeydi ömrü.

Gözleri görmeme aşamasına gelmişti.

Ama hafızası yerinde ve bilgisayar gibiydi.

Konuşma yeteneği de yerindeydi.

Sömürgeci Putçu Türk Irkçılarından intikam alınması gerektiğini devamlı bize anlatırdı.

Nice savaşları görmüştü.

Şeyh Said ile Peçar Tenkil hareketlerinde yapılan katliamları birer birer bize anlatırdı.

Bir asırı aşan ömrüyle engin bilgeliği, öfkeli yüreğiyle aşıladı bize Kürt yurtseverliğini.

Düşmana olan kini, nefreti ve intikam duygusunu öğretti bize.

Aslında modernizm diye sunulanın vahşet, soykırım ve katline aşık olma olduğunu ilkin ak sakallı, uzun ince boylu, direngen dağlı dedemden öğrendim.

Düşmana askerlik yapma yerine halkının özgürlük gerillası olma düşüncesini bilincime ilkin kazıyan yine aksakallı, uzun ince boylu, direngen dağlı dedemden öğrendim.

Tabi ki, PKK olmasaydı dedemin bu intikam çığlığını yerine getirmem özgürlük gerillası olmam hayal olurdu herhalde.

Benimle birlikte o yatılı okula başlayan Kürt çocuklarından ikisi PKK gerillası olarak şahadete ulaştı.

Diğerleri ağırlıkta Türkleştiler.

Katiline aşık oldular. Devşirme oldular.

Bazıları cehşleştiler. Kürdistan gerillasına karşı düşman saflarında savaştılar.

Aksakallı ve direngen dağlı dedemin söyledikleri doğru çıktı.

Dedem şunu söylüyordu: Kendi özgür vatanında kendi kimliğinle, kendi anadilinde özgürce okuyup kendini yönetme, kendine asker olma dışındaki tüm okumalar, tüm işler düşmana hizmet etmektir.

Kendine düşman olmadır diyordu.

Dedem her şeyden önce kendin ol, kendi özün ol diyordu.

Dedemin söylediklerini bugün Kürdistan gerillası HPG gerillaları bir bir hakikate dönüştürmüş durumda.

Kürdistan dağlarında kendi anadilinde eğitim görme var.

Gerilla akademilerinde bilimin her türlüsü okutuluyor. Kürdistan adına, özgürlük ve eşitlik adına gerilla ordusu Loristan’dan Xoy’a, Hemedan Amanos ile Toroslara,  Bagok’tan Behre Reş’e (Karadeniz) kadar mevzilenmiş vaziyette.

Dedemin intikam çığlığı, hayali bugün Kürdistan dağlarından köylere, köylerden ilçelere, ilçelerden kentlere, kentlerden metropollere yayılıyor ve kök salıyor hem de özgürlük çığlığına dönüşerek.

Türk Özel Savaş Karargahı’nın yeni katilleri AKP ile Fetullahçı generaller, subaylar, emniyet amirleri ile polisler, kapıkulu memurları ile onların münafık Mehmetçik medyası ne yaparlarsa yapsınlar Kürdistan gerillası karşısında yenilmeye mahkumdurlar.

Teslimiyeti ve ihaneti özgürlük diye yutturmaya, meşru savunma direnişçisi gerillayı ve öz savunma direnişini yürüten yiğit Kürdistan halkının en kutsal direnişini provokasyon diyerek etkisiz kılmaya çalışan Türk-İslam sentezcisi şeytani ırkçı AKP ile Fetullahçı kalemşörlere verilecek tek cevap var.

Kürdistan halkının kendi cephesinden serhildanı süreklileştirmesi, genç kız ve erkeklerin gerillaya katılarak AKP ile Fetullahçı Münafıklardan 18 aylık Mehmet Uytunlar ile 12 yaşındaki Xezallarn-Ceylan- intikamını almasıdır.

Mehmetlerin ve Xezalların gerçekleşemeyen çocukluk hayalleri adını gerilla ordusunu 50 bine çıkarmanın tam zamanıdır.

Özgür Bilge