Di destpêkê de salvegera 28. a pêngava 15’ê Tebaxê li RÊBER APO, li tevahî gelê Kurdistanê, li şervanên azadiyê, li gelê Mazlum yê azadîxwaz û demokrat pîroz dikim. Pêngava 15’ê Tebaxê ya ku 28 sal beriya niha, di bin fermandariya rêheval Mahsum Korkmaz Egîd de destpê kir, heta îro bênavber bi ruhê Egîdan berdewam kir. Ji bo vê,, di serî de fermandarê nemir rêheval Mahsum Korkmaz û di şexsê rêheval Egîd de tevahî şehîdên azadiya gelê Kurdistanê bi bîr tînim, bi hurmet li ber bîranîn û berxwedana wan bejna xwe ditewînim. Ew soz û peymana ku me bi wan re dayî, ew armanc û daxwaziya wan pêk anîn, ji bo wî bilidkirina tekoşînê, bi wî ve girêdayîna xwe didime diyar kirin.

Gelê Kurdistanê, di pêngaveke gelekî girîng de derbas dibe. Di serî de li Rojhilata Navîn pêvajoyek destpê kir û ev pêvajo niha êdî bi rengekî pir bi tundî li Sûrî berdewam dike. Li ser vê mijarê, heta niha gelek tişt hatine gotin. Her kesekî gotinên xwe gotiye, daxwaziyên xwe diyar kiriye û heta xwe têkilî vê rojevê jî kiriye. Tevgera Azadiyê û RÊBER APO van mijaran bi rengekî herî baldar hem şîrove kirine û hem jî sedemên ku îro li heremê ev alozî têne jiyan kirin çi ne, daye diyar kirin. Çareseriya van aloziyan bi çi şêwazî wê bê pêkanîn, wê çawa çêbibe, bi rengekî alternatîf daye diyar kirin.

Li Rojhilata Navîn, pêngava ji nû ve dîzaynkirinê ev 20-21 sal in berdewam dike. Hîn di şerê Bendavê de rejîma Sedam Huseyîn mudaxeleyî Kuweytê kir û li hemberî vê şerê li Bendavê dest pê kir. Hêzên kuresel ên hegomonîk yên ku bi taybetî berjewendiyên xwe di heremê de didîtin, hê wê demê xwestin herem li gorî xwe dagir bikin û tê de bi cî bibin. Mudaxaleyekî li ser rejîma Sedam Huseyîn kirin, lê bê ku encamekî bi dest bixin yan jî heta dawî bibin gotin di cihê xwe de be çavtirsandinekê çêkirin, xwestin terbiye bikin. Heta astekî ji viya anîn û berdan.

Di vê demê de hêza herî dînamîk, herî berxwedanvan, demokrat û bi îlmê sosyalîzmê hatibû rêxistin kirin, di pêşengtiya RÊBER APO de Tevgera Azadiyê bû ku ev dînamîzma xwe wê demê jî diparast. Ji bo vê di havîna 92’yan de li ser Tevgera Azadiyê êrîşeke komple hate çêkirin.

Ev êrîş êrîşeke wisa ji rêzê nebû. Hêzên navneteweyî, bi desteka NATO’yê ku serkêşiya wî, -wê demê Almanya dikir- di vê pêvajoyê de cihê xwe bi şêwazekî aktîf girtin. Hêzên herêmê, dîsa wê demê PDK û YNK bîzat di pratîka vê de cihê xwe girtin. Hêzên Tirk bi hemû derfetên xwe, bi hemû teknolojiyên di destê xwe de bi Tevgera Azadiyê re li ser Heremên Parastina Medyayê ketin nava şerekî dijwar.

Cotmeha 92’yan de, ev şerê dijwar ku em wekî Şerê Başûr bi nav dikin destpê kir. Wê demê ji armanc yan tasfiyekirina PKK’ê, yan jî PKK’ê anîna xeta xwe û sînordar kirin bû. Heta Rêbertiya PKK’ê neyê sînordar kirin, neyê tasfiyekirin, ew nikarin Rojhilata Navîn weke dixwazin dîzayn bikin.

Bêguman di ser viya de 21 sal derbas bûn. Em dibînin ku di Rojhilata Navîn de rejîmên statukoparêz yên netewe dewlet, yên ku 100 sal 150 sal berî niha yek bi yek bixwe dane avakirin, êdî li hemberî berjewendiyên hêzên hegemonîk bûne asteng. Dixwazin vana têk bibin. Li hember vê gel rabûn serhildanê. Ev, li Tûnûsê destpê kir û wekî bihara gelan hat binav kirin. Misir, Lîbya, niha Sûriye û gelek cihên din ku dixwazin tê de guhertin çêbikin, bi vî rengî mudexeleyî wan dikin.

RÊBER APO, bi salan e ev mijar di hêla bîrdozîk, felsefîk, rêxistinî, leşkerî, civakî, dîplomasî de bi berfirehî analîz kiriye û çareseriya viya pêş xistiye. Weke alternatîf, xeta civakîbûyînê da diyarkirin. Wekî xeta sêyemîn, xeta gelan ya ku em bibêjin civakeke demokratîk, civakeke komunal, civakeke ku her kes bikaribe tê de bi rengekî azad çanda xwe, rengê xwe, jiyana xwe bidomîne destnîşan kir. Tevgera Azadiyê 21 sal in di heremê de ev helwesta xwe, ev sekna xwe, ev xeta xwe bi rengekî vekirî parast. Nebû alîgirê hêzên hegomonîk, yên ku ji derve mudexele dikin, yê ku dagirkeriyê pêş dixin û gelan qetil dikin, dixwazin berjewendiyên xwe hakîm bikin û ne jî bû wekî parazvanekî, piştgirekî hêzên statukoparêz ên ku li ser Kurdistanê dagirker in, desthilatdar in û nebû hevalbendên wan. Berovajî, her du hêzan jî ji bona mafê gelan, gelekî bi xeter dît û got divê bi mîsogerî guhertin û veguhertin di her duyan de jî bê çêkirin. Her du jî ne li gor berjewendiyên civakê ne, ne li gor berjewendiyên gelan in, ne jî dikarin pirsgirêkên heyî diyar bikin. Esas xeta sêyemîn da diyar kirin û di wê xeta sêyemîn de jî bi israr tekoşîna xwe bilind kir.

Niha êdî em dibînin ku ev xet bi rastî jî edî weke rastiyekê, heqîqetekê xwe dide diyarkirin. Vaye tevgera Azadiyê di vê mijarê de bi siyaseta ku da meşandin, polîtîkayeke exlaqî pêş ve bir û parastina nirxên mirovahiyê kir. Ev sekna watedar a xweser ku di bin hemû şert û mercî de da diyar kirin, êdî di hemû jiyanê de encam digire. Di serî de paraznameyên RÊBER APO yên ku 13 sal in li Girava Îmraliyê bi lêhûrbûneke kûr û berfireh çareserî bi pêşxist, Tevgera Azadiyê vêya ji bona xwe wekî manîfestoya têkoşînê yê afirandina jiyaneke azad pejirand. Li gorî van perspektîfan û vê manifestoyê têkoşîn û jiyana xwe birêxistin kir. Li tevahî beşên Kurdistanê, li ser vê têkoşîna ku dide meşandin pergala ku daye diyar kirin, êdî encaman digire. Mînaka viya ya esasî jî ya ku niha berbiçav, li Rojavayê Kurdistanê sal û nîvek çêbû tê jiyan kirin e. Di nav aloziyên ku li Sûriyê têne jiyan kirin de, gelê Kurd careke din siyaseteke bi rêgez, siyaseteke bi exlaq û ew pêşdîtinên xwe yên kûr, li ser şopdariya RÊBER APO berdewam kir. Di vî esasî de encamên girîng jê girtin. Ji nîvê meha Tîrmehê û vir ve li Rojavayê Kurdistanê êdî moriv dikare bibêje şoreş kete asteke cuda.

Li Rojava gelê Kurd, yekîtiya xwe da avakirin. Bi taybetî jî li ser hîmê demokrasiyê û li ser encamên bi keda dehan salan a Tevgera Azadiyê û RÊBER APO hem xebatên saz kirina saziyan tên kirin û hem jî nirxên gel tên parastin. Di vî esasî de bi damezrandina Yekîneyên Parastina Gel, (YPG) parastina cewherî pêk tê. Em mêze dikin ku li gelek bajar û navçeyan gel êdî xwe bi xwe birêve dibe. Ev, di encama amedekariyeke pêş de hatibû kirin û siyaseteke rast hatibû meşandin û di esasê xwe de jî bi mafê xwe parastinê derdikeve holê. Ev destkeftiyeke girîng e û ji bo tevahiya Kurdan pîroz e. Em vê şoreşa Rojavayê Kurdistanê bi vî rengî pîroz dikin. Bersiveke girîng a ku em bibêjin bi ruhê 14’ê Tîrmehê destpê kir, bi şêwazê 15’ê Tebaxê lêxistin û xwe beşdar kirin, gihaye armanca xwe.

Îro em mêze dikin li Başûrê Kurdistanê, gelê Kurd bi rengekî baldar têkoşîna azadiyê hem dişopîne û hem jî bi moralek, bi coş û kelecanekê beşdar dibe û hezkirinên xwe jêre didomîne. Gelê Başûrê Kurdistanê jî baş dizane ku eger Kurdistan tevahî azad nebe, ew bixwe jî di vir de azad nabe. Yanê destkeftiyên wî di bin xeteriyê de ne û ne misoger in û ew bi talûkeyan re rû bi rû ye. Hem viya dizane û hem jî fikir û ramanên RÊBER APO û Tevgera Azadiyê bi baldarî tên şopandin û heyecanekê daye çêkirin û beşdarbûneke bi vî rengî çêdibe. Ji bo vî, li Başûrê Kurdistanê ew pirsgirêkên di civakê de tên jiyan kirin, çareseriya wan di pergala xweseriya demokratîk, di civakbûyînê de hîn zêdetir dibîne.

Li Rojhilatê Kurdistanê, têkoşîna azadiya gelê Kurdistanê destkeftiyên xwe yên pir pîroz çêbûn. Bi pêşengtiya Partiya Jiyana Azad a Kurdistanê û bi hêzên leşkerî yên Rojhilatê Kurdistanê HRK’ê, em mêze dikin li vir jî destkeftiyên gelê Kurd di asteke gelekî girîng de hebûn û parastina destkeftiyên xwe berdewam dike. Sala derbasbûyî di vê demî de xwestin komployekî li ser gelê Kurd bimeşînin, îtîfakeke gemar çêbikin. Xwestin Qendîlê, navenda rêxistinê bi dest bixin û bi vî rengî hêviyên gelê Kurd bitepisînin. Bi berxwedanên salên derbasbûyî yên di bin pêşengtiya rêheval Simko Serhildan, hevala Sarya Onur, hevalê Egîd û bi dehan hevalên din heta asteke girîng ev hate vala derxistin. Gelê Kurd hebûna xwe parast. Wekî gerîla parastina navendên xwe yên parastinê yên wargehên xwe domand.

Di vir de jî destkeftiyên gelê Kurd gelekî hêja û pîroz in. Hêzên Rojhilatê Kurdistanê, hemû sengerên xwe parastin. Dîsa gelê Kurd li Rojhilatê Kurdistanê jî, di vî awayî de heta astekî di sala 2012’an de xwe bi rêxistin kirin.

Li Bakurê Kurdistanê, gelê Kurd êdî di pêngava çaremîn a stratejîk de ye. Êdî di vê pêngava ‘‘azadiya xwe bidestxistin, hebûna xwe parastin’’ de bi stratejiya pêngava çaremîn ya şerê gel ê şoreşgerî ku destpê kir, bi hemû germahiya xwe didome. Ji bo vê bi taybetî jî sala derbasbûyî dewleta Tirk xwest bi rengekî hîn dijwar piştgiriya hemû hêzên derve jî bigire û Tevgera Azadiyê yan têk bibe, yan jî hewceyî xeta xwe bike, lewaz bixîne. Li ser vî esasî, bi vî armancî destpêkê navenda êrîşên xwe Îmralî danî. Li ser RÊBER APO ev 13 sal in ku tecrîtek heye. Li gel viya salek jî derbas bû ku êdî bi rengê êşkencê pergala xwe hîn bêhtir şidand. Qaşo, bi vî rengî wê RÊBER APO bîne asteke wisa ku hewceyî xwe bike ku êdî Tevgera Azadiyê bîne xetekî. Bi şantajê xwestin viya pêş bixin. Bi vî esasî salek derbas bû. Vê siyaseta gemar dan meşandin û tecrîd kûr kirin, hevdîtin qut kirin, hemû diyalogên bi derve re sekinandin. Hemû parêzerên Rêbertiyê avêtin zîndanê. Êrîşa xwe ya esasî ji Îmralî destpê kirin.

Ji milekî ve jî li ser gel komkujî pêş xist. Roboskî mînaka viya ya herî ber bi çav e. Li Girtîgeha Pozantiyê ya Edeneyê êşkenceya li ser zarokan li pêş çav e. Cardin li zîndana Riha’yê ciwanên Kurd bi rengekî zindî çawa hatin şewitandin! Bi dehan kesên nexweş di zîndanan de her roj şehîd dikevin. Dayîkên 70 salî avêtine zîndanan. Bi tundî bi ser gelê Kurd ve çûyîn berdewam e. Hem di Newrozê de, hem jî herî dawî li Amedê di mîtînga ‘‘Azadî ji bo RÊBER APO, statu ji bo Kurdistanê’’ ya 14’ê Tîrmehê de bi êrîşên gemar çawa xwestin vê îradeyê bişkînin ku ev çend mînakên li pêş çav in. Li hemberî vî jî gelê Kurd bê minet berxwedana xwe bilind kir, tevgera xwe fireh kir, israra xwe domand, sekna xwe ya pîroz da diyar kirin. Ev sekneke watedar bû, layîqê berxwedana 14’ê Tîrmehê bû. 14’ê Tîrmehê wekî berxwedana bi rûmet a rojiya birçîbûnê ya ku çar milîtan, qadroyên pêşeng têde şehîd ketin wekî heval Kemal Pîr, Xeyrî Dûrmûş, Akîf Yilmaz, Alî Çîçek û Çaran hevalên agir berdane bedena xwe, Ferhat Kurtayan bi hevalên xwe ve vana bi giştî dan diyar kirin ku gelê Kurd êdî bi vî ruhî têkoşînê didomîne.

Li gel vana hemûyan di demekê de xwest ku gerîla bi tevahî tune bike. Operasyonên pir berfireh û bi teknîkên herî jor da meşandin. Di vir de jî cardin tiştê ku dixwest bike nikaribû bi dest bixe. Ev ya jî pir encamekî neda. Şehadetên hatin jiyandin, bêguman êşekê dan ava kirin. Ji bona gel û tevgerê jî zehmetiyên xwe da çêkirin. Lê bes, em baş dizanin ku Tevgera Azadiyê kevneşopiyeke xwe heye, derbasbûneke xwe ya dîrokî heye. Her şehadetekê xistiye bingeha hemleyeke mezin û bi misgorî hiştiye ku li ser vê bingehê destkeftiyên xwe mezintir bike û têkoşîna xwe bilindtir bike.

Bi van hestan û bi vê nêzikbûn û di vê zanistiyê de bihara 2012’an wekî bihara gelên Kurdistanê hate binav kirin. Wekî pêngava fînalê hatiye binav kirin. Di pêngava fînalê de gavên hatin avêtin, li ser vî esasî bûn. Ji bo vî em dibînin ku ji biharê heta niha, li seranserê Kurdistanê êdî îbre li milê gelê Kurd e. Moral di destê gelê Kurd û Tevgera Azadiyê de ye. Êdî çiqas diçe hîn bêhtir otorîte, hakîmiyet di destê gelê Kurd de pêş dikeve. Êdî Tevgera Azadiyê, bi vî rengî careke din li hemû cîhanê da diyar kirin ku bi şîdet, bi zorba, bi operasyon, bi înkar, bi îmha, bi girtin, bi tecrît û bi dorpêçkirina dîplomasiyê ew nikarin gelê Kurd teslîm bigirin. Ew bi vî rengî encam nastînin. Eger bi vî rengî çiqas bixwazin bi ser de werin jî, wê têkoşîna Azadiya Gelê Kurdistanê watedar û bilind bibe û encamên xwe jî hîn zêdetir derkevin pêş.

Îro em dibînin pêngava 14’ê Tîrmehê bi mîtînga Amedê dest pê kir. Bi çalakiya Kayseriyê, bi pêşengiya endamên tabûra nemiran heval Êrîş û Andok ku xwe bi ruhê Egîd û Mazlum’an, ya Zîlan û Bêrîtan’an xwe tevger kir, bi vî ruhî êdî starta dema nû dan. Li ser şopdariya van rêhevalan em mêze dikin ji 23’yê Tîrmehê û vir ve herêma Şemzînanê ya ku dikeve navbera Botan û Behdînanê, di bin dorpêçkirina gerîla de ye. Di heman demê de, ber bi pêngava 15’ê Tebaxê ve çûyîn heye. Bi rojan e dîsa li navçeya Colemerg Çelê, li 19 ciyan lêxistinên gerîla çêbû. Çalakiya mezin wek operasyona şoreşgerî ku hate binav kirin, ev operasyona şoreşgerî ku bi navê rêheval Arjîn Garzan, Mahîr Başkale dest pê kir, ji bo tecrîd û operasyon û şîdeta li ser Îmraliyê bersivdayîna van kiryarên dijmin, ev bi hemû hewldanên xwe berdewam dike. Piştî îro li herêma Colemergê weke di navçeyên wê de tê jiyan kirin, bêguman em dikarin bibêjin gerîla operasyonên şoreşgerî li dar xistiye. Ev pir girîng e, êdî gelê Kurd operasyon dike, êdî gerîlayê Kurd operasyon dike, gerîlayê Kurd êdî lêdixe û tê de dimîne û viya pêş dixîne. Ev gelekî girîng e.

Hêzên parastina gel, yekîneyên HPG û YJA Star’ê di vê pêvajoya nû de li hemû qadan têkoşîn bilind kirine. Tenê ne li van qadan, li hemû cihan li milekî rê qut kirin, li milekî nahêlin xwezaya Kurdistanê texrîp bikin li dijî vê çalakî lidarxistin, li milekî çalakiyên fedayî û li milekî jî destkeftiyên gelê Kurd mayînde kirin. Gelê Kurd di vî warî de bi nirxên xwe yên pîroz ve hîn bêhtir tê girêdan. Em viya jî gelekî girîng dibînin û digirin dest.

Pêngava 15’ê Tebaxê ya berê vê 28 salan bi komek heval li Dihê û Şemzînanê destpê kiribû. Îro em mêze dikin ku car din bi rojan e li Dihê û Şemzînanê operasyonên şoreşgerî pêş dikevin û kedxwarî êdî di vir de tê perçiqandin.

Ruhê 15’ê Tebaxê êdî bû ruhê tevahî gelê Kurdistanê. 15’ê Tebaxê bi xwe re şêwazek afirand. Bi xwe re şexsiyetek da ava kirin. Bi xwe re wêrektiyekî çêkir. Bi xwe re hîn bêhtir zanebûna li nirxên xwe xwedî derketinê da avakirin. Ji bo wî jî em dibêjin, 15’ê Tebaxê wekî cejna vejînê ye. Dema ku em dibêjin 15’ê Tebaxê; pêngaveke wekî berxwedan û cejn, cejna vejînê, li ser vî esasî ye.  

Îro em bibêjin bi taybetî bi vî ruhê 15’ ê Tebaxê li tevahî cîhanê bi rengekî baldar têkoşîna jina Kurd hîn bêhtir balê dikşîne ser xwe. Di gerîla de balê dikşîne ser xwe. Di pêşxistina damezrandina civakê de balê dikşîne ser xwe. Rolekî pêşeng dileyîze. Cardin di zanistîbûna partîbûyîn û pergal ava kirinê de, balê dikşîne ser xwe. Êdî em dikarin bibêjin, şoreşa Kurd şoreşa civakê ye, şoreşa jinê ye. Gotinên RÊBER APO rastî jî tam îro cihê xwe digirin û di cîhanê de jî ev misoger derdikeve holê. Em dibînin ku yekîneyên YJA Star di hemû herêman de bi rengekî pêşeng, bi fermandarê xwe, bi hemû hêza xwe, bi tevlîbûna xwe bi rastî jî hem têkoşîn bilind dike û hem jî watedar dike. Hem di gerîla de pêşengtiya YJA Star, hem di avakirina civakê de pêşengtiya Yekitiya Jinên Azad ên YJA’yê û hem jî di qada bîrdozîk de wekî mîlîtanên pîvanên azadiyê bêhtir pêşengtiya PAJK’ê heye. Bi giştî keçên ciwan, bêhtir nirxên vê şoreşê hem beşdarbûyîn, hem pêşxistin, di hemû qadan de her wekî din di hemû warî de tevlîbûnên xwe bilind dikin. Di pergala KJB’ê de êdî dem dema jinên Kurd e û ber bi azadiya xwe ve çûyînê dide diyar kirin.

Ji bona yekîtiya Kurd damezirandin jî, berî vê bi demekê konferansa Neteweyî ya Jina Kurd hat lidarxistin. Hîn bêtir da diyar kirin ku di Kurdistanê de êdî jina Kurd di hemû qadan de heqîqetek e û ev heqîqet jî êdî bûye malê tevahî gelê Kurd û di şexsê gelê Kurd de jî bûye malê Rojhilata Navîn. Em di demeke wisa de derbas dibin. Dema mirov di vê çarçoveyê de nêzik dibin em dikarin bibêjin li Rojhilata Navîn, gelê hem rêxistinkirî, hem zana, hem xwedî pergal û xwedî parastin, bi rastî jî gelê gelê Kurdistanê ye.

Bi van destkeftiyên bi vî rengî êdî ji bilî azadiya RÊBER APO tiştekî din nayê qebûl kirin. Ji bo vî jî, di vê pêngava ewqas pîroz de hîn bêhtir li nirxên xwe xwedî derketin û heta dawî têkoşîna azadiyê bilind kirin û azadiya RÊBER APO êdî mûtleqa misoger kirina erkê me yê demê ye. Xwedî derketina li ruhê 15’ê Tebaxê, li hemleya 15’ê Tebaxê, li şêwazê lêxistinê yê Apoyî û bi rengekî bi tevlîbûneke fedaiyane, ev tê xwestin ku em hîn bêhtir vê têkoşînê bilind bikin.

Ji bo vî, em di salvegera 28. de di serî de hêzên YJA Star, li ser şopa Çîçek’an, Rozerîn’an, Rûken’an, Arjîn’an, Berfîn’an, Bêrîvan’an, Nazlican’an, Bêrîtan’an, Ezda’yan bi rengekî xurt xwe birêxistin kirin, xwedî derketina li vî nirxî erkê herî yekem û esas e.

Di vê demê de hîn bêhtir bi şêwazê şehîd Sema xwe zana kirin, bi fikir û ramanê xeta bîrdoziya jinê xwe xurt kirin, di bin her şert û mercî de têkoşîna bîrdozîk têkoşîna cinsî pêşxistin û zanistiya xwe mûtleqa kûr kirin esas e. Cardin di vê demê de hîn bêhtir bi şêwazê Bêrîtan li dora RÊBER APO di xeta Apoyî de bûyîna gerîlayekê azad, xeta Apoyî esas girtin pêwîst e. Li dijî hemû xetên dervayî vê, xwedî tekoşînek bûyîn û lêpirsînek bi şêwazê Zîlan esas di xwe de hîn bêhtir kîn û nefrîna ku bi dehan salan hatiye avakirin, êşa ku hevalên şehîd ketin û tecrîda li ser RÊBER APO ew kîna çêkirî rast rêxistin kirin û bi şêwazê Zîlan di dijmin de valakirin tiştê tê xwestin e. Li ser vî esasî hîn bêhtir YJA Star di vî warî de erkê dikeve serê wê pêk bîne, em di wî baweriyê de ne û di vî warî de bêguman in.

Di vî esasî de careke din bi boneya salvegera 15’ê Tebaxê vê pêngava dîrokî azadkirina RÊBER APO misoger kirin, di vê demê de hîn bêtir bi moral û motîvasyoneke xurt xwe beşdar kirin esas e. Li ser vî esasî ez vê pêngavê di serî de cardin li RÊBER APO, li gelê Kurd, li tevahî gerîlayên azadiyê, li tevahî şervan û rêveber, fermandar û hemû rêhevalên hêzên parastina gel YJA Star û HPG’ê pîroz dikim û bi vî esasî ez dibêjim serkeftin. Di vê xalê de gelê Kurd û ya tevgera azadî ya misoger kirina vî ye. Ev jî êdî esas e. Ez bi hêviyên rojên azad bi RÊBER APO re azadiya xwe pêkanînê dixwazim û bi vê minasebetê bang dikim li tevahî ciwanên Kurd, di serî de keçên Kurd ê ciwan yên di nava YJA Star de, di nava yekîneyên YJA Star de hîn bêhtir cihê xwe bigirin û bi vî esasî têkoşînê bilind bikin.