Demsal guherî. Zivistan bi hemû hêza xwe bi carekê hate. Berf, baran li hemû deverê hatina zivistanê dipeyitîne(îspat). Her demsal bi rengê xwe jiyana hemû zindiyan mîsoger dike. Piştî payizeke zuha zivistanê xwe nîşanda. Axa bîrçî tînahiya xwe hinek be jî derbaskir. Payizan hemû zindî amadekariyê xwe ji bo zivistanê dikirin. Neha jî ji bo zivistaneke aram derbasbikin li baregehê xwe ne. Moriyan hemû bi hevre barê ji xwe meztir li pişta wan li mala xwe ya binerdê bi qûtê zivistanê dagirtine. Sivorî dar dar geriyane û qûtê xwe yê zivistanê amadekirine. Welhasil hemû zindî amadekariyê xwe bidawî kirine.
Gerîla jî amadekariyê xwe yê zivistanê bidawî kirine. Hemû amadekarî bidawî dibe û ji bo zivistaneke berhemdar ji bo amadekariyê biharê, heyameke nû di warê bîrdozî, polîtîk û leşkerî xwe amadedikin. Piştî heyameke bi tevger û zivistaneke mîna pêvajoyê germ, germ derbasbibû, zivistan li çiyayan jî destpêkir. Ev zivistan diyar e wê pir sar bibe. Lê wê pêvajo berowajî wê germ derbas bibe. Wê ev zivistan bibe zivistana ku hemû aliyên pirsgirêka kurd bê nîqaşkirin.
Roj nîne ku di rojeva Tirkiyê de pirsgirêka kurd neyê nîqaşkirin. Nêrînên Rêberê Gelê Kurd li her platforman tê nîqaşkirin. Rêberê Gelê Kurd di hemû hevdîtînên xwe de ji bo çareserkirina pirsgirêkê nêrînên maqûl tîne ser ziman. Beramberî hemû nêzîkatiyan Rêberê Gelê Kurd alternafên cûda pêşkêş dike. Ji bo vê zivistanê ji bo çareserkirina pirsgirêkê bi nîqaşên erênî derbasbibe Rêberê Apo bi bangawaziya bêçalakitiyeke heta hilbijartinan kir. Tevgera Azadiyê jî bersiveke erênî da vê bangawaziya Rêberê Gelê Kurd.
Lê mixabin hukumet û çapemeniya tirkan hemû hewldanên Rêberê Gelê Kurd berovajî dizîvirinin û dilxerabiya xwe cardin nîşandidin. Rêber Apo gote ezê di meha adarê de nîrxandinên berfireh bikim lê wan gote dema agirbestê paş ve kişandiye. Nizanim şer dixwazin û hezar û yek berowajî kirin…
Gote fethullahçî jî dikarin ji bo çareserkirina pirsgirêkê li Rojhilata Navîn roleke erênî bilîze. Rêber Apo gote tu kes nikare biryara çekberdanê bi tena serê xwe bigre, wan gote nizanim gefan li kê dixwe., derveyî xwe tu kesî napejirîne û hwd. bi kurtasî hemû hewldan û nêrînên Rêber Apo dixwazin vala derxînin. Lê tu kes nikare ser rastiyê binuximîne. Şar dûr be mişar ne dûr e. Ew çiqas tune bihesibînin jî, berowajî jî bikin; gelê kurd êdî hişyar bûye. Îrade ya xwe beyan kiriye. Çiqas hewldidin bila bidin çiqas berowajî dikin bila bikin nikarin hebûna kurd êdî tune bihesibînin.
Çawa ku tîr ji kevanê derkeve, fîşek ji tivingê derkeve û axaftina bi lêv bibe, geleke hişyarbûyî û xwe naskîrî ‘mina gelê kurd’ tu kes nikare wî gelî vegerîne heyama dawî. Demeke ku kurdan bi dizî kurdî diaxifîn, hinekan jî ji kurd bûna xwe şerm dikirin. Lê îro tevî hemû zext, girtin, binçavkirin, lêdan û hezar û yek rê û rêbazên çewsandinê fêde nake û bi kurdê hişyarbûyî gavan paş de navêje. Bi hezaran gerîla li çiyan ji bo azadiyê û parastina civakê têdikoşe, bi dehhezaran kurd ji bo bêdengiyê û tunebûne napejirînin li girtîgehane. Û ya herî girîng gel li ser piyaye û xwedî li nirxê xwe derdikeve. Ji xwe tirsa pergala desthilatdar jî herî zêde ji hişyarbûyina gelê kurd e. Ji bo vê jî qaşa gelek sererastkirin û guhertin kirine. Lê encam neguheriye. Her çiqas guhertinan bikin jî armanca wan ewe ku hemû riyên guhertinê derkeve riya ku ew dixwazin. Ji xwe du rû ne, dema siyasetmedar diaxifin, xwendekar bi kurdî diaxivin wan tewanbar dikin, di runiştinên dadgehan de weke ‘zimanê nayê zanîn’ tê binavkirin. Lê ew kanaleke bi kurdî ku tenê kurdên xwefiroştî tê de cîh digrin weşanê dike nesûce. Dema parlementerên BDP di meclîsên de bi kurdî diaxife di derheqê wan de dozan vedikîn û bertekên dijwar nîşandidin. Lê dema dora peyvê tê wan dibêje herkes azade, dikare biaxife û hwd. Lê axaftinê êvara dikin bi roj jibîrdikin. Pêşiyên me vala vala ne gotine ‘axaftinên êvara dikeve kunê dîwara’.
Ya ez dixwazim bêjim ji xwe dewlet durûye, naxwaze gelê kurd bi vîna xwe biryaran bigre û rêxistingeriya xwe xurt bike. ji ber ku tu hêz nikare bi gelekî rêxistinbûyî. Ji ber wê li dijî xweseriya demokratîk ew qas bertek nîşandan. Ji ber kurd êdî wê xwe hewceyî wan nebînin, pirsgirêkên heyî wê di navbera xwe de çareser bikin. Ya jê ditirsin eve ji xwe.
Rojên pêşiya me meha sibatê heye. Meha di mejiyê gelê kurd de cîheke reş girtiye. Wê civaka kurd bi serhildan û çalakiyê xwe vê mehê û komployê şermezarbikin. Pergala ev 12 salin Rêberê Gelê Kurd li giravê digri, lê endamên hizbulkontra ku di salên 90’î de bi hezaran reşkujîya navê wan derketine. Lê bi carekê de hemû berdan û piştre qaşo xwestin bigtin lê nema kes ji wan dîtin an dixwazin civak wusa bizanibe. Nêzîkatiyên hukumeta AKP’ê hêvî nade lê ger dema em xurbin, rêxistingeriya xwe xurt bikin, tu hêz nikare pêşiya gelan bigrin. Gelê me her ku xwe li gorî xweseriya demokratîk bi rêxistin kir wê ew qas kêm hewcedariya wan bi dewlet û hukumetê çêbibe. Ji ber wê roj û mehên li pêşiya me gelekî girîngin. Hukumet û pergala heye her çiqas naxwaze gavên erênî biavêje û berjewendîpereste, bi çalakiyên demokratîk û hûnandina meclîsan wê wan mecbûr bihêle ku gavan biavêjin. Ji xwe maf nayê dayîn, tê girtin. Ev mafê me yê xwezayiye. Em kurd in û emê bi kurdî biaxifin, em arî ne û bi hezaran sale em li vê erdnigariyê dijîn û tu hêz nikare me jê biqetîne. Ev çiyayan bi hezaran salan ji me re malavaniyê dikê, dikare bi hezaran salê din jî bike. Tenê em hêza xwe bizanibin û li gor wê tevbigerin. Ji lewra hêza mirov (bi civaka xwe re) têra hemû tiştî dike, û tu tişt nikare jê re bibe asteng.
Ji bo gelan yekane riya rizgarî û azadiyê rêxistinî û yekîtiye. Ji bo vê jî keç, xort ciwan, jin û kal hemû kes divê bê rêxistin nemîne. Nemaze gelê me yê zext, zorî û bi tunehesibandinê re rû bir û maye, herî zêde pêwistiya xwe bi rêxistingeriyê heye. Ji ber wê diruşmeya me ya 2011’an bibe ‘werin rêxistiniyê, bila tukes bê rêxistin nemîne’ ye.
Salar Mendo