v
Dersîm; tê wateya “Deriyê zîv”, bi tirkî jî dibêjin “Gümüş kapı”. Çar aliyê Dersimê çiyayên bilind û newalên kûr ve hatiye pêçandin. Li nav bajarê Dersimê ava Mûnzûr û ava xarçik digîjin hev. Serê çiyayê Mûnzûran wek bûkekî herdem spî herdem zêrîn e. Dersîm ji dîroka mirovatiyê heta qetliama 1938’an azad jiyan dike. Ne Romayê reş û Erep, ne jî Pers û Osmaniyan li Dersimê nebûn desthilat. Piştê ku raperîna Seyît Riza bin dikeve, ew dem Dersîm jî dikeve û bi dijwarî, asîmîlasyona dewletê Kemalîst re rû bi rû dimîne. Lê belê hemû çiya, newal û zinarên Dersimê bêhna raperîn û berxwedana belav dike. Bi sedan keçên ciwan ê Dersimê ji bo nekeve dest leşkerên tirk xwe ji zinaran diavêjin. Dîrok û erdnigariya Dersimê ewçend rengîn û dewlemend e.
Hevala Zîlan ji vê dîrok û erdnîgariyê bandor dibe. Ji aliyeke din dikeve bin tesîra Rêber APO û tevgera azadiya kurd. 1996’an li Şam’ê dema êrîşek li hember rêber APO tê lidarxistin, berê herkesê hevala Zîlan dibe bersiva Serokatî û xofeke mezin dide van êrîşkar an. Her çiqas ketina navenda Dersimê zehmet be, hevala Zîlan bi awayeke gerîllayê nûjen dikeve taxa cûmhûriyet ê. Çalakiya fedaî pêk tîne. Dijminê xwîn xwar û emperyalîstên komploger hejandineke mezin dijîn. Dilê 50 milyon kurd bi şehît Zîlan gêş dibe, serê 50 milyon Kurdistan’î bi şehit Zîlan bilind dibe. Zîlan bi çalekiya xwe jiyaneke nû diafirîn e. Zîlan dibe jiyana azad. Navê keçên kurdan dibin Zîlan. Kom bi kom derdikevin serê çiyan, pêl bi pêl rabûne serhildanê. Ketin zindanan, bûn berxwedanvan. Ş. Zîlan riheke nû da ciwan û jinên Kurdistanê. Kurdistan bu qada rûmeta mirovahiyê. Her sal 30’ê hezîranê têkoşerên Kurdistanê, Ş. Zîlan bibîrtînin û têkoşîna xwe bilind dikin.
Di salvegera çalekiya herî mezin a PKK’de em soz didin ku vê salê emê bikin sala Rêber APO. Gelê Kurdistanê beriya gerîlla vê salê bi serhildanên xwe kir sala Rêber APO. Hemû Kurdistan wazîfeyên xwe pêk anî. Niha dem dema gerîllay e. Ş. Zîlan çawa bû besiv ji komploya navnetewî re, pêwîst e em jî bibin bersiva şerê topyekûn. An emê di xeta Zîlan de têbikoşin û serbikevin, an jî dîrok wê tucar me afû neke. Rêka navîn nîne. Rêber APO dibêje; an hûn bibin wek Zîlan, an jî têkbiçin. Rêka din nîne. Rêka navîn oportonîzm e. “Xwedî derketina nixên Kurdistanê, xwedîderketin xeta Zîlan e. Tenê ev xet û şêweyê têkoşînê dikare xeyal û armancên gelê kurd pêkbîn e. Axa Kurdistanê çawa ji Îskenderê mezin re bû cehennem, ji dewletên statû parêz û hêzên kompoger re jî wê bibe goristan. Vê carê em wek şagirtên Ş. Zîlan li ser xaka pîroz bi ala sor û zêrîn rûmeta xwe ya netewî ji hemû cîhanê re bidin nîşandan. Sond û peyman me jî Rêber APO û Ş. Zîlan e…
Emê heta dillopa xwîna xwe ya dawî têbikoşin û di rojên pêşerojên azad bi Serokatî re bijîn.
Rohat