Weke gerîlayeke jin, vê rojê bi çend gotinan nikarim îfade bikim û bi qasî tê xwestin wateya wê bidimê. Lê ya girîng ew e ku mirov bikaribe, bikeve wateya rastîn ya vê rojbûnê. Ji ber ku di kesayetê Rêbertiya me de, em vê rojbûnê weke rojbûna xwe jî dibînin.
Dayîkbûn, ango rojbûn. Peyveke ku her mirov jiyan kiriye û têre derbazbûye. Rojbûna her mirovekê heye û gelek mirov jî her demî rojbûna xwe pîroz dikin. Her yek bi awayekê cuda nav li rojbûna xwe dike.
Lê kesên weke me zarokên çavên xwe li nava penaberî û bindestiyê vekirine de, rojbûna xwe di rojbûna hinek din de dibîne. Heke dayîkbûna kesekî dayîkbûna civakekê be, wê demê ew civak jî dayîkbûna xwe wê di wî kesî/ê de bibîne. Heke ew dayîkbûn rastiya wê civakê be, wê ew jî bibe wêneya rênîşana rast ya wî gelî û wê her kes bi rengekî zelal xwe têde bibîne.
Gelek rojbûn, rastiya jiyana gel dide nîşandan. Derûn û hêviya gel raber dike, mereq û xwestekên wê gelî bi cî tîne. Ev rojbûn jî tê wateya pişkivîna xençeyeke nû di bihara jînê de. Dibe wateya vebûna guleke nû di baxçê azadiyê de. Ji lewra her ku temen dirêj dibe, şopa bîrawerî û serpêhatiyên vê rojbûnê, mîna navekî ku li nav kokê darekê hatibe kolandin, cihê xwe di qalikên dilê gelek netewan de digre û her ku diçe ew qalik stûr dibe.
Yek ji wan rojbûnan jî dîroka 4’ê Nîsanê, yanî rojbûna RÊBER APO ye. Di kesayetê RÊBER APO de rojbûna gelê Kurd, tevahî gelên bindest û jinên bi hesreta kêliyekê azad in.
Bi boneya salvegera rojbûna RÊBER APO di destpêkê de li RÊBER APO, hemû gelê Kurd, hemû mirovahiyê û li rêhevalên xwe yên gerîla pîroz dikim.
Weke tê zanîn meha Nîsanê yek ji mehên werza biharê, yê herî bi berhem e. Şilî têde gelek zêde ye, kulîlkên reng bi reng têde vedike. Berfa ku li ser rûyê xakê bi çend mehan xwe bi rengî sipî pêça bû, êdî rengê xwe ji rengê kesk re dihêle. Berfa ku li ser rûyê xakê ye, êdî dihele û berfînên serhildêr dest bi serî rakirinê dikin. Xweza ji nû ve zindî dibe. Mirov jî di asta pîroziyê de nirx ji xwezayê re dide. Ji ber ku mirov jî, xwe bi xwezayê re ji nû de ava dike.
Rojbûna Rêbertî, rojbûna gelê Kurd jî di vê mehê de bû. Piştî rastiya dîroka gelê Kurd a hatî beton kirin, gel di vê rojê de serî xwe rakirin û zindî bûn. Di beden û mejiyê wan de ji nû de rayên xwînê zindî bûn û di beden de ketin nava liv û tevgerê. Weke zarokên geleke bindest em jî bûn zimanê vê zindîbûnê. Ev rojbûn bû cewhereke rast di dilê gelên bindest û jinan de. Di nêrînên wan de bû bawerî û di zimanê wan de bû straneke azadiyê.
Ji ber ku di kesayetê Rêbertiyê de, ji nû de nirxên mirovatî û gelên bindest hate ava kirin. Rojbûneke nû, ya ji bo ava krina nirxan e.
Weke jin jî mirov dikare vê rojbûnê weke rojbûna hemû jinan jî bi nav bike. Jin jî di vê rojê de zindîbûn û gihiştin wê astê ku tekoşîneke tûnd li himberî pergala baviksalarî a pênç hezar sale xwe dide jiyan kirin, bidin meşandin. Jin bi vê rojê re ji nû de dayîk bûye. Rastiya dîroka ku hatî berovajî kirin, di vê rojê de gihişt cewherê xwe. Bi vê rastiyê re gelên ku nirxên wan jê hatî dûrxistin, rastiyên wan hatî berovajî kirin, bi nas kirina Rêbertiyê re veger li nirxên xwe dan çêkirin.
Di vê rojbûnê de, dayîka Uveyş nirxekê mezin diyarî mirovatiyê kir. Bi vê wesîleyê dayîka Uveyş jî di salvegera wefata wê de bi bîrtînim û minetdariya xwe pêşkêş dikim.
Di rojekê bi vî rengî de hestên xwe anîna ziman, ne hêsan e. Her çiqasî em bibêjin ji bo ku em bikaribin bi raman û fikrên Serokatî re jiyan bikin veqetîn li pêşiya me ne asteng e, dîsa jî di hinek deman de pêdivî heye ku em bi awayê bedenî jî li cem hevbin. Dûrbûna ji Serokatî êşekê cuda dide me. Ji bo wê jî, dil dixwest ku me îsal vê rojê, bi Rêbertiya xwe re pîroz bikira.
Bi rûxmê hemû zoriyên di aliyê hest de ez jiyan dikim jî, biryar û armanca me ya mezin ew e ku di sala 2013’an de roja 4’ê Nîsanê bi şêweyekî azad bi Rêbertiya xwe re pîroz bikin. Wê dûrbûn û mesafe ti carî nikaribe me ji hêza raman û fikrê Rêbertiyê dûr bixe. Wê ti hêz nikaribe bikeve navbera me û Serokatî.
Weke milîtanekê fedayî yê RÊBER APO, em soza sala 2012’an bi şêweyekê azad bi awayê bedenî bi Rêbertiya xwe re pêşwazî bikin û roja 4’ê Nîsanê bi Rêbertiya xwe pîroz bikin didin. Îda û biryara me ya di vî warî de mezin e. Wê sala 2012’an bibe sala azadiya RÊBER APO. Berdêl çiqasî giran û di kîjan astê de bila bibe, em weke milîtanên RÊBER APO, ji vê rastiyê re amede ne.
Bi giştî mirovatî, gelê Kurd û weke jin, me xwe bi hebûna Serokatî re nas kir. Me hemû nirxên xwe yên ku hatin binpê kirin, di vê rojê de zindî girt û nas kir.
Dubare em keyfxweşiya xwe ji bo rojbûna Rêbertiyê tînin ziman. Roja dayîkbûna Rêbertiyê pîroz dikim û em di wê biryar û baweriyê dene ku wê sala 2012’an bibe sala azadiya RÊBER APO.
Yekbûn ÎNANÇ