Bi qasî bîst roj berê li çiyayê Kelkîtê.
Hefteyek berê li gundê Osyan û Aqiriya Berwariyê.
Niha li derdora gundê Bêdeveya Şemzîzanê.
Dîrok şahîdî li hovîtî û tûraniya wan dike.
Kurd û Kurdistan ji serhildana Şêx Seîd, Zîlan û Dêrsimê re şahîd in ji vê hovîtiya tûranan re.
Kurd û Kurdistan ji vê berxwedaniya PKK’ê re şahîd in, ji vê hovîtiya tûraniyan re.
Ev tûraniyên ku vê hovîtiyê dikin, ne mirov in, ji ajalan ketîtir in.
Ev tûraniyên ku vê hovîtiyê dikin ji koka vîrûsê ne.
Ev tûraniyên ku vê hovîtiyê dikin, ji çiya û daristanan re dijmin in, ji giha û kevzan re dijmin in, ji her tiştê li ser navê giyanewer û negiyaneweran re dijmin in.
Ev tûraniyên ku hovîtî dikin, dema wan hatiye ku ji vê dinyayê bên tunekirinê.
Ji ber ku bi vanan re ne exlaq, ne dîn ne jî îman heye.
Ji ber ku bi vanan re ne wijdan, ne dal, ne jî hestên li ser navê mirovantiyê hene.
Ji ber ku bi vanan re qirkirin û komkujî heye.
Ji ber ku bi vanan re barbarî û talan heye.
Ji ber ku bi vanan re li ser navê dijminantiya zindî û mirovantiyê çi bigerî heye.
Ji ber ku bi navan re bi egîdî şerkirin, bi egîdî pevçûn nîn e.
Ji ber ku di vanan de qerektereke ketî ya ku destavêtina cenazeyan heye.
Ji ber ku vanan bi egîdî şer nakin, di her çalakî û şerî de çekên kîmyevî bikartînin û sûcên şer dikin.
Ji ber ku di vanan de ji Sedam xedartir nîjadperestiyek heye.
Ji ber ku vanan ji Hîtler ketîtir in û loma wisa bi alçaxî li cenazeyan êşkence dikin.
Hovîtiya vanan, têkçûyîna wan e.
Hovîtiya vanan, ji ber netehamûlbûna li hember kurda ye.
Hovîtiya vanan, her diçe hestên tolgirtina gerîla berztir dike.
Hovîtiya vanan, wê keç û xortên kurdan ber bi çiya ve bibe.
Li hember vê hovîtiya wan wê kurd, ji niha û şûn ve erd û ezman bihejînin û metrepolên tirkan bikin dojej.
Li ser navê pilingê çiya şehîd Qehreman, li ser navê şêrê çiya Şehîd Hebûn, li ser navê Amed Sendoz ku ji Farqînê ta çiyayên Kelkîtê strana azadiyê biriye, li ser navê keça egîd a Norşînê şehîd Avaşîn re, li ser navê Şehîd Sîpan ku laşê wî hatiye parçekirinê û li ser navê dayîka wî Gulistan, wesîyeta şehîdên me SERHILDAN E.
Rabûna serhildanê, wê rûyê qirêj ê AKP’ya dêwşirme, rûyê qirêj ê Başbûg û artêşê aşkere bike. Li hember vê hovîtiya wan gotina “TOLGIRTIN”, tê wateya SERHILDANÊ.
Li hember vê hovîtiya AKP’ê û sîstemê, yên ku li Kurdistanê li ser navê AKP’ê dixebitin, kî û çi dibe, bila biqelihin. Qelihandina wan, hesap ji van derdoran pirsîn, deynê stûyê me ye. Divê wisa bê kirin ku, bêhna AKP’ê jî nekeve Kurdistanê.
Ji ber ku AKP sûcê qirkirinê kiriye.
Ji ber ku AKP li dijî îslamê jî neyartî kiriye.
Li hember van hovîtiya tûbûn, bi tevlîbûna gerîla dibe. Wê hesap ji vî dijmînî bêpirsîn.
Ji niha û şûn ve her kêliya ku veguheze berxwedaniya azadiyê û çalakiyên tolgortinê, fermana şehîdên me ye. Her ê ku vê fermanda şehîdan neynin cî, ew ne mirov in. Yên ku ji xwe re mirov im dibêje, divê li hember vê alçaxiya tûraniyan rabe. Ji dîrokê vê maliştina vê rejîmê peywirê her kesî ye.
Hey AKP’yiyên dêwşirme û alçak, hey endamên Artêşa TC’ê; ji niha û şûn ve tu rewabûna hebûna we nemaye.
Bizanibin ku, wê ev hovîtî kurdan tûjtir bike û her biçe bi berxwedaniyê azadiya xwe pêk bînin.
Ozgur Bîlge