Ji çapemenî û raya giştî re!
Di sibeha 7'ê Adarê de artêşa TC xwest ji girên Seyîdan û Omeryan ên li ser sînorê herema Metîna ji nû ve dest bi çêkirina rê bike. Li ser vê yekê, saet di 10:00 de gerîlayên me yên YJA Starê hin rêze çalakiyên sûîqestê pêk anîn
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 4-5’ê Adarê de hêzên gerîlayên me li hember artêşa TC a li qadên Şehîd Bager, Şehîd Rahîme û Şehîd Zerdeşt ên li herêma Oremar’ê ya li sînorê navçeya Gever a Colemêrg’ê çalakiyên berfireh li dar xistin. Detayên çalakiyê wiha ne
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 2’ê Adarê li derdora gundê Xelîla, Gizrê, Hedilê û Îvan ên girêdayî navçeya Kerboran a Mêrdînê operasyonek berfireh hatibu destpêkirin û di vê operasyonê de gerîlayên me yên şehîd ketine hene
- Ayrıntılar
Gava ku rêheval Ş. Berxwedan Sêrt ber bi Botanê ve dikeve rê nêrînên xwe wisa aniye ziman:
Navê min Berxwedan Sêrt e. Ji paşnavê min jî diyar dibe ku ez ji Sêrtê me. Di 2002’yan de ji Stenbolê tevlî refên azadiyê bûm. Beriya niha li qadên Xakûrkê, Xinerê, Qendîl, Heftenîn û Metînayê mam. Di vê pêvajoya nû de, di wê baweriyê de me ku li bakur ez ê bêhtir bi kêrî têkoşînê bêm. Min bi vê yekê bawer kir, pêşniyara xwe bi pêş xist û hat pejirandin.
Pir hestiyar im ango gelekî kêfxweş im. Di wê baweriyê de me ku; dê him daxwazên Serokatî, yê gel û him jî yê pêvajoyê û her wiha ji boyî pêkanîna binetarên paradigmaya nû li bakur dê bihêztir tevlî bibim. Ji ber kelecaniya xwe ez nikarim zêdetir hestên xwe bînim ziman.
Li Botanê di pêvajoya çêkirina qampê de rêheval Ş. Berxwedan Sêrt nêrînên xwe bi van gotinan aniye ziman:
Di 2006’an de hatim Botanê û hîna saleke min neqediyaye. Bakur li gorî herêmên gerîla yên din pir cuda ye. Nêzî dijmin jiyîn û di wan şert û mercan de jiyana xwe domandin ji min re gelekî balkêş hat. Jiyana li vir pir xweş e, bi taybetî di mile rêhevaltiyê de zahf xweş e. Piranî li milê Herekolê min pratik meşand. Ji aliyê erdnîgariya xwe ve Herekol herêmeke zozanî ye. Piştî ku berf li vê herêmê dihele xebatên pratîkî jî destpê dikin. Her çiqas ji aliyê gerîlatiyê ve dijwariyên xwe hebin jî herêmeke gelekî xweş e. Mirov dikare bêje ku ew herêm bi dijwariyên xwe ve bedew e. Cara yekemîn e ku zivistanê li qampeke bakur derbas dikim. Qampên bakur ji yên başûr gelekî cuda ne. Li bakur di mijara ewlekariyê de hemû heval bêhtir hişyar in. Liv û tevger sînordar e, lê belê ewlekarî girîngtir e. Hemû heval di milê roniya mangan de zahf hişyar in. Di her siharê de şopên şiverêyan tên girtin. Tevî van hemûyan, di perwerdehiya tê dîtin de jî her hevalek xwedî lêhûrbûneke xurt e.
Di esasê xwe de hatina 2007’an ji 2006’an ve diyar e. Mirovên ku pêvajoyê dişopînin kêm zêde dizanin ku dê sala li pêş çawa derbas bibe. Dijmin hîn bêhtir wê li xezebê bigere. Ango dijmin di sala 2007’an de wê berê xwe hîn bêhtir bide li ser gele kurd û herêmên gerîla. Em jî him ji aliye bîrdozî ve û him jî ji aliye leşkeri û pratîkî ve xwe amade dikin. Dikarim bêjim ku niha bi her awayî ve xwe ji boyî şer amade dibînim. Tişta herî girîng a ji boyî me ew e ku; her heval divê bibe xwedî pratîkeke layiqî Serokatî, gel û rêhevalan. Tiştên ku karibim bêjim ev in. Ji hemû rêhevalan re serkeftinê dixwazim.
Rêhevaleke bi navê Dîcle Kardelen bi gotina ‘‘rêwîtiya nîvco mayî’’ destpê dike û ji me re behsa rêheval Berxwedan Sêrt dike. Rêheval Dîcle Kardelen, Ş. Berxwedan beriya tevlîbûna refên azadiyê nas dike û dizane ku çawa berê xwe daye çiyayên azad. Lê dema behs dike hemû hestiyariya xwe jî tevlî dike. Her wiha helbestekê jî ji boyî bîranîna rêheval Ş. Berxwedan dixwîne. Ş. Berxwedan bi helbestê re dibe yek û dîsa li gir, zozan, şiverê û çiyayên Botanê digerîne. Rêheval Berxwedan di vê gerê de dibe têkoşîn, şer û li qada cengê dadide dijminê xwe. Şerê wan ne ji wan şerê yek bi yek bû. Şerê wan li hemberî hemû hêzên dijmirovahiyê bû.
Ji boyî ji te silavekê bigrim
Her bihar ji xwezayê dipirsim
Ji Bestayê silava te digrim
Ji Botanê tê denge te
Mergumar nivîn
Besta lihêfa û
Herekol jî bûye balîfa te
Navê te li navnîşa Zarokên Botanê hat nivîsîn
Ji ber ku te li dayikê îxanet nekir, tu hatî rûmetdarkirin
Vê rûmeta te em silav dikin
Demsala Biharê, te li evîna welatê min dinivîse
Stranên azadiyê li lûtkeya Herekolê têne ziman
Dengê çekan ji Mergumarê tên
Ev deng,
Mizgîniya gihandina te ya Rojê dide me
Garisa bêriya te dike
Rêhevalên te, navê te li dil dinivîsin
Mirovahî evîna te li sedsalan
Û li rûpelên dîrokê dinivîse
Zarokên siberojê
Gul û çîçekan li rêya te direşînin
Û ez ji Cûdiyê bi kevokan
Hêviyên xwe yên hesretî
Û silavên xwe ji te re dişînim
Belê, ew ji bo rêwîtiya nîvcomayî ketibûn rê. Û rêwîtiya rêheval Berxwedan jî di nêvî de mabû. Rêheval Berxwedan hîna pir ciwan bû û ji boyî rûmeta gelê xwe dixwest têkoşînê bimeşîne û bilind bike. Heta jê hat erka milîtaniyê di têkoşîna xwe de pêk anî, lê wek me anî ziman rêwîtiya wî nîvco ma.
Di esasê xwe de ev rastiyeke PKK’ê ye. Kesayetên ku xwedî hêviyên pir mezin, gelekên ji wan di şerê rûmetê de, di nêviyê rê de dimînin û digihên şehadetê. Ev mertebeya herî bi rûmet e. Gihandina vê mertebeyê gelekî zehmet e, lê ewqasî jî ji nedî ve tê. Lê bi qasî ku ji nedî ve tê, mirovan digihîne bilindahiyê jî. Dema li dû xwe dinihêrim bi hezaran hevalên me tevlî karwana şehîdan bûne. Ji wan hindekan hîna xwe negihandin coş û kelecana van çiyayan, bûn stêrk û ber bi ezmanan ve çûn.
Rêheval Berxwedan jî wisa bû. Ez wî ji malê nas dikim. Di nav wê jiyanê de jî nêzîkatiyên ji rêzê qebûl nedikir. Jiyana wî ne ji rêzê bû. Ji ber vê yekê berê xwe dabû çiyayên bilind. PKK ji boyî wî wateya jiyanê bû. Rêheval Berxwedan hetanî hilma xwe ya dawî ji vê jiyanê tawîz neda.
Daxwaza wî ya sereke bi tenê carekê dîtina Serokatî bû. Ji bilî vê tiştekî nedixwest û her tim bi vê xwestekê jiya. Heta kêliyên xwe yên dawî bi dirûşmeya ‘‘Bijî Serok APO’’ fîşekên xwe bi ser dijmin de reşand.
Rêheval Berxwedan di sala 2007’an de tevlî gelek çalakî û pevçûnan bûbû. Herî dawî li herêma Garisa di çûyîna peywirekê de, navnîşan ji wan re şaş hatiye gotin û di encamê de dikevin kemîna dijmin. Di vê kemînê de rêheval Berxwedan Sêrt, tevî sê hevalên xwe yên bi navê Welat, Merwan (Menan Çaçan) û Egît (Serbest Oren) bi têkoşîneke bêhempa tevlî karwana şehîdan dibe.
Rêhevalên Wî Yên Têkoşînê
- Ayrıntılar
Berxwedêriya pîroz, şerê me yê vejînê Newroza xwe ya 25. bi serkeftineke mezin hêza pêşwazîkirinê nîşan daye.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 4-5’ê Adarê de li hember artêşa TC a xwe li qadên Şehîd Bager, Şehîd Rahîme û Şehîd Zerdeşt ên li herêma Oremar a li sînorê navçeya Gever a Colemêrgê bi cih kiribûn, hêzên gerîlayên me çalakiyek berfireh li dar xistin
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya gîştî re!
Li dijî êrîşa qetlîamê ya 3’ê Tebaxa 2014’an ku gelî Êzîdî hat qetilkirin û bi hezaran dîl hatin girtin, pêngava berxwedana mezin a têkoşîna azadiyê, 12’ê Mijdara 2015’an bi rizgarkirina Şengalê serkeftinek dîrokî bi dest xistiye
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya gîştî re!
Bi armanca bersivdayîna li komkujiyên dewleta Tirk li hemberî gelê me li gelek bajarên Kurdistanê dike, ji bo bîranîna hevalê Botan û 3 gerîlayên me yên pê re li Mêrdînê şehîd ketin, ji bo bîranîna mirovên me yên li Sûr û Cizîrê şehîd ketin, li Nisêbînê çalakiyeke berfireh hat lidarxistin.
Ji lûtkeya çiyayan roj hiltê, xweza hêdî hêdî zindî dibe. Bayê hênik yê sibeyê bi bişîrîna pitikekê li rûyê mirov dide. Rojek, destpêkek û jiyanek nû. Rêheval Binevş agahdara jiyaneke nûbû ji me hemû hevalan re. Siharê em bi gotinên rêheval Binevş ên weke; ‘‘De rabin heval, hûn çima xwe ji bedewiyên vê xwezaya şîrîn bêpar dihêlin, de rabin li van rengên delal binêrin û li van dengên zelal guhdarî bikin’’ şiyar dibûn. Bi kelecaneke mezin me hemûyan şiyar dikir. Ji ber vê jî niha dema li tîrêjên rojê dinerim, ji rojê bêhtir kenê rêhevala Binevş tê bîra min û her siharê bi van nêrînan ji rêhevala xwe hêzê digrim.
Jina bi renge xwezayê, rêheval Binevş di sala 1970’yan de li Amedê tê dinê. Malbata wê ji aliye aborî ve gelekî dewlemend bû. Heta dema xwe ya zanîngehê jî ti agahiya rêheval Binveş ji kurdayetî û welatparêziyê nîn bû. Her wiha dema tevlî refên gerîla dibe jî bi kurmancî nizane. Di nav refan de jî di her derefetê de ji malbata xwe re nameyan bi rê dike û wan rêxistin dike. Hevaleke mirovhez, dilnizm, xwîngerm û li derdora xwe baldar bû. Ji ber van taybetmendiyên xwe di nav rêxistinê de ji aliye rêhevalên xwe ve zû tê hezkirin.
Ji ber van taybetmendiyan, di salên zanîngehê de rêhevalên bi partiyê re têkildar zû dikevin ferqa rêheval Binveş û dixwazin wê tevlî kar û xebatan bikin. Rêheval Binveş jî bi tevlîbûnên civîn û perwerdeyên rêxistinî ve têkiliya xwe ya bi partiyê re xurttir dike. Her wiha di demeke kurt de dibe rêveberê kar û xebatan jî. Dixwest coşa xwe ya bêdawî di nav refên azadiyê de jî bi deste xwe li her devarê belav bike. Her ku Kurdistanê dinase, girêdayîna wê jî ewqasî zêde dibe. Di nav jiyanê de têkiliya wê bi mirovên di her temenî de hebû. Ji zarokekî heta temendirêjekî dixwest her kesî guhdar bike û bibe hevparê daxwazên wan. Di demen xwe yên zanîngehê de ji ber ku tevlî greva birçîbûyînê dibe ji aliye hêzên dewletê ve tê binçavkirin. Pişt re tê berdan lê malbata wê ji ber vê tevgera rêheval Binveş wê tengav dikin û bi ser de diçin. Lê ew jî ji wê rojê û şûn de li hember van nêzîkatiyên kevneperest ên malbata xwe disekine û têdikoşe. Rêheval Binveş li ser vê rewşê her tim vê gotinê dianî ziman: ‘‘li Kurdistanê jinbûn û wek xwe jiyîn gelekî dijwar e. Bi taybet di nav şoreşê de ev rewş dijwartir e.’’ Lê dema van gotinan dianî ziman xwe radestî zehmetiyan nedikir û her têdikoşiya. Li hemberî çewisandinên malbata xwe dîsa têkiliyên xwe ji rêhevalên xwe qut nake û her diçe têkiliyên xwe bi wan re xurttir dike. Di encama van têkoşînan de rêheval Binveş dibe xwedî kesayeteke biryardar, wêrek û vîndar. Ev jî dibe sedem ku berê xwe bide qadên cengê.
Rêheval Binevş bi coş, xîret û kelecana xwe ve bi tevî komeke rêhevalên xwe li herêma sêyemîn ya Mêrdînê tevlî refên gerîla dibe. Ji ber ku dîsa xwe di partiyê de dibîne, li hember partiyê her tim xwe deyindar dihesibîne. Ji ber hatina xwe ya çiya û xwezaya Kurdistanê pir kêfxweş e û bi vê kêfxweşiya xwe ya gihandina çiyayên bi heybet, di jiyanê de dibû çavkaniya coşê.
Rêheval Binveş destpêkê li qada Hebizbîna û pişt re jî li Bagokê cihê xwe digre. Vê gotina xwe; ‘‘her hevalek heta ku xwe negihîne wateya jiyanê divê şehîd nekeve’’ her tim dianî bîra me û pişt re gotina; ‘‘di nav refan de heta ku ez xwe îspat nekim dê şehîd nekevim’’ bandoreke mezin li ser hemû hevalan dikir. Ango mirineke ji rêzê nedipejirand.
Ji boyî ku em hurmetdayîna rêheval Binveş a li hember partiyê bêhtir raçav bikin divê ji jiyan û taybetbendiyên wê bêhtir mînak bên dayîn. Di dema zanîngehê de ji ber ku beşa wêjeyê dixwend, zimanê wê yê tirkî, xwendin û nivîsandina wê pir xurt bû. Ji ber vê taybetmendiya xwe jî di kar û xebatên çapemeniyê de cih digirt. Tenê ne di vî karî de, di hemû xebatên jiyanê de heta ku jê dihat xwe tevlî dikir û ti carî ji kar û xebatan giliyên xwe nedikir. Pir dixwest tevlî çalakiyan bibe, lê dema rêhevalên wê diçûn çalakiyê jî bi qasî ku tevlî bûbe kelecanî dibû û vê hestewariya xwe bi hemû rêhevalên xwe ve parve dikir. Dema bi dijmin re diket pevçûnê jî dixwest di her çeperê de şer bike û tola hezar salan ji dijmin bigre. Ev jî rûhê berxwedêr ê rêheval Binevş derdixist holê.
Carinan nîvê şevan em bi dengê daktîloyê şiyar dibûn ku rêheval Binevş bi de-sê egalan ser daktîloyê girtiye ku ronî nede derve û bi teqe teqa tiliyên xwe hin tiştan dinivîsî. Dema me jê re digot; ‘‘ tu xwe pir diwestînî, çima heta nîvê şevan dixebitî?’’ wê jî me bi gotina; ‘‘ji boyî partiyê çiqas bixebitim jî kêm e’’ dibersivand. Bi rastî jî, her tim li ser gotina xwe bû û van gotinên xwe di jiyanê de her pêk dianî. Ji ber vê jî gelek şevan bêxew dima lê xebatên jê dihatin xwestin di dema xwe de radestî hevalên xwe dikir. Me ti carî nedît ku rêheval Binevş çayeke germ vexwaribe. An ji ber nivîsandinê ji bîr dikir ji xwe re çay bîne yan jî dema dianî jî çaya xwe ji bîr dikir û dema ferq dikir jî bi qurtekê wê çaya xwe ya sar vedixwar.
Bi rêhevalên xwe yên bi navê Gulan û Ayten re xebatên çapemeniyê dimeşand. Jixwe pişt re bi hev re şehîd dikevin. Her sê jî remza hêzdayînê bûn. Bi taybetî li ser jiyana hevalên şehîd bêyî ku rêhevaleke/î xwe ji bîr bikin her li ser wan dinivîsîn. Ji ber vê jiyana xwe ya fedakar, rêheval Binevş mînakeke zindî ya berpirsiyartiya şoreşgerî bû. Taybetmendiyeke din a rêheval Binevş jî parvekariya xwe ya jidil bû. Tiştên ku fêr dibû ti carî bi xwe sînordar nedikir. Dema perspektîfên Serokatî ji bo qadên din di daktîloyê de dinivîsî, çi tişta nû fêr dibû di wê kêliyê de dihat bi me re parve dikir. Di jiyanê de tişta herî zêde dixwest û di her kêliyê de dubare dikir; Rêbertî û partiyê fahmkirin û bi tenê carek be jî dîtina Serokatî bû. Ji ber vê yekê her tim di nav lêgerîna heqîqetê de bû.
Êdî rêheval Binevş dê derbasî qada Hebîzbîna bibûna. Veqetîna wê ya ji Bagokê ji aliye hestewariyê ve pir dijwar bû. Ji ber ku her herêmeke Kurdistanê mirovên ku lê dijîn bi taybetî gerîlayan bi xwe ve girê dide. Li qada Hebizbîna hîna heyveke wê jî neqediyabû ku bi dijmin re ketin pevçûnê û tevî 14 rêhevalên xwe tevlî karwana şehîdan bû. Di kêliyên pevçûnê de rêhevalekî ku ji dûra ve heval Binevş didît, kêliyên wê yên dawî ji me re wisa dianî ziman; ‘‘Ji milê xwe ve fîşek xwaribû û tevî ku pacên li mile xwe dipêçand hemû di nav xwînê de bû.’’ Ango rêheval Binevş ruxmî birîndariyê, milê xwe dipêçe û şerê xwe yê li hemberî dijmin didomîne.
Belê rêhevala hêja; ez wan şevên te yên bêxew binivîsim an jî di rojên sermaye de negirtina tiliyên te yên ji boyî me dixebitîn binivîsim? Ango behsa ew rûyê te yê bişirîn jê kêm nedibû bikim? Lê dikarim bêjim ku, bi sebr, fedakarî, xîret, wêrekî û bi wê zindîbûna xwe ve, tu navê jiyana me bûyî. Bi rastî jî te di jiyana xwe ya kurt a gerîlatiyê de gelek hêvî, hezkirin, heval û kar û xebat hewand. Te li ser me hemûyan bandoreke mezin hişt û bi firê ketî. Tu bûyî çirûska fîşeka serkeftin û şevçiraxa azadiya jinê.
Rêhevalên wê yên têkoşînê
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Gerîlayên me li hemberî qereqola Mawa ya li navçeya Colemêrg Şemzînan’ê çalakiyek pêk anîn
- Ayrıntılar