Gerilla yine kleşlerini konuşturdu. Direnmenin, şehitlere ve bin bir emekle yarattıkları değerlere sahip çıkmanın yolunu bir kez daha gösterdi. Kürt halkına dayatılan soykırım gerçeğini yıkmak, tarihten silmek için direnişçilerin, kahramanların izinde yeni bir destan yazdı.
İkinci Çele Eylemi yine düşmanı şoka sokan, çaresiz kılan, ne yapacağını bilemez duruma getiren etkili bir darbe oldu. En olmaz denen koşullarda gerçekleştirilen bu eylem gerillanın neler yapabileceğini göstermenin önemli bir göstergesi tabii. Kardı, kıştı, karşıda devasa teknik vardı, her yer gözetleniyordu, dünyanın teknolojisi devredeydi, en usta eğitilmiş paralı askerler vardı. Hepsi de fazlasıyla doğruydu. Ama gerilla yine vurdu.
Kim engelleyebilir ki fırtınalı yürekleri? Kim engel olabilir ki intikam ateşiyle bezeli ruhları? Kim sınırlandırabilir ki koşulları aşmayı yaşam felsefesi haline getirmiş gerillayı?
Nafile çabalar uzun süre devam ettirildi. Yok, dağılıyorlar, yok, teslim oldular, yok, savaş kapasitesi kalmadı.
Bilmeyenler olabilir ama normal gerilla ve savaş düzenlerinde aynı hedefe yönelik eylem, saldırı gerçek anlamıyla bir risktir. Çünkü en son eylem yapılan, üzerine ölüm tehdidinin geldiği alan ve orada bulunan askeri güçler daha tetikte, daha duyarlıdır. Savaş teorisinde de yerini bulan bu durum şüphesiz asker, ordu psikolojisinin düzeyinden yola çıkarılarak düzenlenmiştir.
Çele’de bulunan tüm askeri güçler de Türk ordusunun tüm Kürdistan genelindeki askeri üslerinden daha yoğun bir duyarlılığa, tedbire ve teknolojik donanıma sahip güçlerdir. Sınır üzerinde ortalama üçer kilometre ara ile konumlanmış bulunan askeri tepe, karakol ve mevziiler birbirlerini savunma esprisi temelinde yerleştirilmişlerdir.
Her tepede ya da mevzii de 70’den az olmamak kaydıyla 300-400 kişiye kadar çıkan sayıda asker bulunmaktadır. Bu askerler termal denilen ısıya duyarlı gözetleme sistemleri, gece görüş dürbünleri, hareket detektörleri ile keşfi sağlayan, yine görülen hedefleri güçlü vurmak için de tank, obüs, havan, katuşa gibi bombardıman silahlarına, yine çeşitli çap ve nitelikte ferdi silahlara sahipler.
Tabii hava şartlarına uygun olarak her türlü ekipman ve donanıma sahip küçük ordular oluyor bunlar. En son ayartılan, sözde özel, profesyonel tecrübeli askerleri de unutmayalım. Her biri uzun süreler eğitim almış, gerilla eylemleri ve hareket tarzı hakkında sıkı bir eğitimden geçirilmiş askerler.
Tabii hedef aldığımız Çele’de durum biraz daha farklıdır. Çele nüfusundan daha çok asker ve polis gücünün konumlandığı Çele ilçe merkezinde bulunan askeri hedefler daha iyi korunan, sürekli gözetim altında bulunan yerler. Şehir merkezinde olmanın getirdiği avantajlar yukarıda saydığımız özelliklerin yanında ordu için diğer bir avantaj.
Tüm bunlara rağmen bu ordu yine de gerillayı durduramamıştır.
Nafile örgütlenmeler ve çabalarla bizi durdurabileceğini düşünenler yine darbe almışlardır.
Kayıplarını her zamanki gibi gizlediler. Aşina olduğumuz bir şey. Düşman, kayıplarını ancak kendisi açısından propaganda malzemesi haline getirebildiği durumlarda açıklar. Ancak o zaman kayıplarının çokluğunu göstererek halkta kendisi için destek aracı haline getirir. Zaten bu eylemdeki kayıplarını verselerdi şaşardık. Çünkü kendilerini yalanlamış olacaklardı.
Son aylarda sıkça söylüyorlar ya, bitirdik, yok ettik, kökünü kuruttuk diye. İşte o sebeple bu eylemdeki kayıplarını açıklamış olsalardı durumun hiç de öyle olmadığını kendi ağızlarıyla itiraf etmiş olacaklardı. Bu sebeple kayıplarını gizlemek zorunda kalmışlardır. Ama herkes neyin ne olduğunu iyi biliyor. Eğer kayıplar o kadar çok olmasaydı dışarı haber sızmasın diye kaçak yollarla götürmezlerdi cenazelerini.
Bu eylemle bir kez daha gerilla karşısında sadece teknik üstünlüğüne dayalı savaş yürüten bir düşman gerçeği olduğu, buna rağmen gerillanın irade ve azmi karşısında hiçbir şansı olmadığı ortaya çıkmıştır. Yenilen darbe yenileceklerin habercisi olduğundan ordu ve emrindeki askerler, yine onları savaş sahasına süren yeşil Türkçü faşist odaklar daha bir panik, daha bir korku içindeler şimdi.
Şüphesiz bu eylem, diğer tüm eylemlerimizde olduğu gibi şehit yoldaşlarımızın emekleriyle kazanılmıştır. 49 numaralı tepe olarak adlandırılan karakol ve güvenliğini tutan tepeye yönelik gerçekleştirilen baskında 4 güzel yoldaşımızı şehit verdik.
PKK’nin mayasında var olan o direnişçi özü, saldırı ruhunu, fedai duruşunu sergilemekten bir an bile geri durmayan, tereddüt yaşamayan yoldaşlarımız eylemimizin başarısı için canlarını ortaya koymaktan çekinmemişlerdir. Viyan, Şayan, Diren ve Rojhat yoldaşlar Kürt Soykırım Günü olan 15 Şubat’ın arifesinde bugünleri yaratan şehitler ordusuna katılarak Önderliğimiz etrafındaki ateşten çemberin halen tüm sıcaklığıyla var olduğunu ispatlamışlardır. Yoldaşlarımızın anısını düşmana darbe üstüne darbe vuran gerilla direnişinde önümüzdeki süreçte daha güçlü yaşatacağız.
Şehit yoldaşlarımız keskin biçimde süren mücadelenin dışında kalmamış, Kürt halkını, gençlerini, kadınlarını, çocuklarını yalnız bırakmamışlardır. Halkımızın gösterdiği direnişin ruhu, duygusu, bilinci, cesaret ve fedakarlık ölçüsü olarak her zaman olduğu gibi özgürlük mücadelemizin gerçek çekim güçleri, yürütücüleri, komutanları oldular.
Hepimize, tüm halka doğru tutumun nasıl olması gerektiğini gösteren bu şahadetler özgürlük mücadelesini daha doğru çizgide, kesin bir başarıyla yürütmemizi emrediyorlar. Emirlerine uymak, özgür bir halk ve özgür bir yaşam uğruna durmadan mücadele etmek, direnmek sözümüz, eylemimiz olacaktır.
Pir Kemal
- Ayrıntılar
Memleket kar altında. Bırakalım dağları şehirler de bile metrelerce yağan kar bu seneki kışın ne kadar sert olduğunu gösteriyor. Ama bu havalar bile gerillayı durduramadı. Öyle ki 9 Şubat günü en amansız ve soğuğun kemiklerde hissedildiği anlarda, Çele’de gerçekleşen ve en az 43 askerin öldürüldüğü eylem bile savaşın da ne kadar sertleştiğini gösteriyor.
TV’ler günlerdir bol karlı bir kış geçirdiğimizi gösteriyorlar. Tabi ekranlardaki görüntülerin çoğu şehirler ve çevresinde çekilen görüntüler oluyor. Karların yağdığı esas mekanlar yani dağlarsa hiç gösterilmiyor.
Oysa dağlardaki havalar çok daha karlı ve çok daha sert. O kadar çok kar var ki birçok yer ucu bucağı görülmeyen kocaman bir beyaz örtü gibi. Ve bu örtünün üzerinde rüzgarın kaldırdığı kardan başka hiçbir hareket görünmüyor. Esen rüzgara rağmen bu uçsuz beyazlık havada tuhaf bir sessizlik oluşturuyor. Toprakla birlikte sanki canlılar da kar altına çekilmiş. Soğuk ve sessiz hava insanın içinde tuhaf hisler yarattığı gibi sonsuz karların oluşturduğu görüntü derin bir huzur veriyor. Hele hele bir de yağan karın altında sessizce yürümek insanda hayranlık uyandıran bir hava oluşturuyor. Böyle havalara rağmen özgürlük savaşı için attığın her adım, içindeki bu huzuru daha da büyütüyor.
Tabi kış demek gerilla için en zor anların yaşandığı süreçler de olmaktadır. Kolay değil metrelerce karın içinde yaşamak ve mücadele yürütmek. Hele hele böyle anlarda eylem yapmak ise, ölüm ile yaşam arasındaki ince çizgide cambazlık yapmak gibi bir şeydir. Yani imkansızı başarmaktır. İşte Kürdistan gerillası her zaman olduğu gibi imkansızlar içerisinde neler yapabileceğini bir kere daha gösterdi. Hem de bu dağlarda en çok karın yağdı bir alanda yani Çele’de.
Gerilla, bu sert kış koşullarına rağmen Çele’de toplam 12 askeri üssü hedef alan başarılı bir eylem gerçekleştirdi. Buralar dağlardaki en sert kışın yaşandığı alanlardan oluyor. Gerilla AKP hükümetinin ve Türk ordusunun faşizan saldırılarına hiçbir zaman sessiz kalmayacağının mesajını en etkili bir biçimde verdi. Öyle veya böyle her koşulda ve her zaman savaşacağını gösterdi. Ve gerçekleşen bu eylemde gerillanın üzerine gittiği düşman sayısı 43 ama düşmanın kayıplarının daha fazla olduğu bir gerçek. Tabi size el konulan ve imha edilen askeri malzemelerden bahsetmiyorum.
Çele’de gerçekleşen bu eylemin iyi okunması gerekiyor. Öncelikle gerillanın Türk ordusu karşısında ne kadar etkili bir savaş gücü olduğunu gösteriyor. Hele bir de bu zor kış koşullarında böyle bir eylemin gerçekleşmesi gerillanın savaş gücünü ispatlamış durumda.
Yine Kürt halkına ve onun özgürlük mücadelesinin bütün değerlerine saldıran AKP hükümetine yaptıklarının hesabının sorulacağı ifade edildi. Hangi koşullarda ve ne olursa olsun mutlaka yapılan saldırıların intikamı alınır. Kürtlerin katline imza atanlardan mutlaka hesap da sorulur.
Tabi bu kış koşullarında yapılan eylemin gerillanın ne kadar güçlü bir iradeye ve özgürlük inancına sahip olduğunu gösteriyor. Ölümü sırtlamış olan Kürt gençlerinin Kürt halkının özgürlüğü için fedaice mücadele edeceğini bir kere daha gördük. Sokaklarda polise taş atarak büyüyen bu çocuklar büyüdüler ve bu günde karlar altında çok zor bir eyleme imza attılar. Hem de düşman da şok etkisi yaratacak bir eyleme.
Türk Medyası Çele eylemini görmezden gelse de veya çarpıtmaya çalışsa da dost düşman herkes alması gereken mesajı aldı. Nede olsa “güneş balçıkla sıvanmaz.” Bu noktadan sonra hiç kimse ne gerillanın eylemlerini ne de Kürdistan’da yaşanan savaşı gizleyemez. Sonuçta bu dağlarda gerilla olduğu sürece gerçekler öyle veya böyle açığa çıkar.
Dağlar sağlam ellerde. Doğrunun, hakikatin izinde yürüyenlerin ellerinde. Zalimin ve faşizmin karşısında boyun bükmeyenlerin ellerinde. Hani Köroğlunun Bolu Beyi için söylediği o meşhur söz var ya “ferman padişahınsa dağlar bizimdir.” Bunda da kimsenin kaygısı olmasın, dağlar bizimdir.
Hüseyin Boran
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 11 Şubat günü 19.00-23.00 saatleri arasında Medya Savunma Alanlarına bağlı Zap’ın Sernê, Ditaza, Nêrweh, Zêvê, Sarkê ve Bîmê köyleri ile Şikefta Brîndara, Angola, Ferhat ve Marya Tepeleri ile Zap Suyu çevresine yönelik olarak işgalci TC ordusuna ait savaş uçakları tarafından hava saldırısı gerçekleştirilmiştir.
- Ayrıntılar
18-19 Ekim 2011 tarihleri arasında Şehit Çiçek Devrimci Operasyonu olarak tanımlanan Çukurca eylemi Apo’cu saldırı ruhu ve keskin vuruş tarzı ile yapılan başarılı bir eylemdir. Bilindiği gibi 2011 yılı içerisinde mücadelemiz açısından önemli gelişmeler yaşandı. 12 Haziran seçimlerinde Kürt halkı büyük bir irade ortaya koyarak, tercihini Önderliğimizden ve hareketimizden yana yaptığını açıkça beyan etti. Bunu hazmetmeyen AKP iktidarı halkımızın ortaya çıkardığı iradeyi görmezden gelip, seçimlerden sonra hareketimize karşı bir tasfiye ve imha konseptini ortaya koydu. Bütün bunlara rağmen Kürt sorunun demokratik çözümü için büyük emekler sarf eden, büyük zorluklara göğüs geren, büyük saldırılara, tecrit-izolasyon uygulamalarına maruz kalan Önderliğimiz, çözümün gelişmesi için demokratik çözüm protokollerini hazırladı. Hazırlanan bu protokoller devlet heyetleri ile Önderlik arasında yapılan görüşmelerin sonuçları idi. Ama seçimlerde Kürt halkının ortaya koyduğu iradeye karşı AKP’nin çözüm protokollerini görmezden gelme istemi 12 Haziran seçimlerinden sonra yeni bir süreci başlattı. Türk devleti sömürgeci güçlerle birlikte bazı ittifaklar geliştirerek hareketimizi tasfiye etmek için bazı yönelimlerde bulundu ve bu yönelimleri yıl boyunca devam etti. Her şeyden önce demokratik çözüm protokollerine karşı hareketimize silah bırakmayı ve teslimiyeti dayattı. Yine halkımıza karşı uygulanan soykırımı politikaları ile halkımızın iradesini kırmaya çalıştı ve bu temelde tehlikeli bir saldırı konseptini devreye koydu. Bu saldırı konsepti tabi ki başta her şeyden önce Önderliğimize yönelikti. Bilindiği gibi Önderliğimiz halkımız ve hareketimiz için yaşam ve barış gerekçemizdir. Önderliğimize yönelik saldırılar seçimlerden sonra daha da arttı. Aylarca görüşme yaptırılmadı, Önderliğimize yönelik karalama politikaları başlatıldı. Psikolojik ve özel savaş yöntemleri devreye sokuldu ve bu şekilde Önderliğimize yönelik saldırılarla esasen hareketimiz perspektifsiz kılınmak, halkımız perspektifsiz kılınmak istendi. Bu temelde adeta çözümü değil de savaşı dayatanın Önderliğimiz olduğu imajı yaratılmaya çalışıldı. Hâlbuki 93’den bu yana Kürt sorunun çözümü için en fazla emek sarf eden, çaba sarf eden Önderliğimizdir. Aslında bütün kamuoyu da, halkımız da bunu iyi bilmektedir. Fakat AKP bunu çok farklı yansıtmaya çalıştı. Adeta Önderliği çözümün önünde engel olarak yansıtmaya çalıştı. Ama bunlar gerçek dışı yaklaşımlardı. Bundan dolayı hem kamuoyunda hem halkımız nezdinde Önderliğimizi karalamaya yönelik yoğun saldırılarda bulundular. Hiçbir ahlakla bağdaşmayan bazı yönelimler içerisinde bulundular. Önderliğimize karşı dünyada eşi benzeri görülmemiş bir muamele yürütüldü. Fakat Önderliğimiz tüm bunlara karşı bir direniş sergiledi ve geri adım atmadı, mücadeleden taviz vermedi. Halkımıza dönük saldırılar yıl içerisinde de devam etti.
Özellikle seçimlerden sonra Türk devletinin, AKP hükümetinin Kürt halkının iradesini görmesi gerekirken adeta bunu görmezden gelip, Kürdistan’da kaybetmenin öfkesi ile intikam alırcasına halkımıza yönelik çok büyük operasyonlar düzenledi. Kürt halkının iradesini temsil eden seçilmişlere yönelik çok büyük tutuklamalar gerçekleştirildi. Yüzlerce, hatta binlerce yurtsever insanı, Kürt halkının iradesi ile seçilmiş insanı zindanlara tıktı, gözaltına aldı. Bunları protesto eden halkımıza, demokratik haklarını serhildanlar biçiminde yansıtan halkımıza dönük katliam provaları yapıldı. Birçok yerde gencecik insanlarımız katledildi. Bu şekilde aslında AKP hükümeti, Fetullah Gülen cemaati halkımıza dönük soykırım politikasını 2011 yılında zirveye çıkarmaya çalıştı. Halk adına seçilmiş hiçbir insanı bırakmadı. Yine hareketimize karşı her türlü saldırıyı yaptı. Özellikle Türk ordusu ileri teknoloji kullanarak gerillayı etkisizleştirmek için, imha etmek için her yolu denedi. Bunu sadece kuzeyde yapmadı, bunu sadece güneyde yapmadı. Doğuda İran’la ittifak kurarak Kandil’e dönük operasyon başlattı. Yine 17 Ağustos’tan sonra Medya Savunma Alanlarına yönelik yüksek teknolojiye dayanarak yoğun hava saldırıları düzenledi. Türk devletinin ve AKP hükümetinin bu tasfiye konseptine karşı başta Önderliğimiz, halkımız ve gerilla güçlerimiz büyük bir direnişin içerisinde oldu. Yılın başından bu yana Önderliğimiz geri adım atmadı, mücadelesinde her zaman büyük bir direniş sergiledi. Her türlü saldırıyı göze alarak direnişini devam ettirdi. Halkımız tüm saldırılara rağmen kendi sistemini, demokratik özerklik sistemini inşa çalışmalarını yürüttü. Her ne kadar halkımıza dönük saldırı, tutuklama furyası devam ettiyse de, halkımız büyük bir mücadele ruhuyla adeta AKP’nin bütün oyunlarını boşa çıkarırcasına bir mücadele içerisinde oldu. Bütün bu saldırılara karşı yediden yetmişe tüm halkımız direniş tutumu içerisinde oldu. Kürdistan’ın her yerinde buna dönük direnişler geliştirildi. Yine gerilla cephesinde yılın başından bu yana gerilla büyük bir direniş içerisinde oldu. 2011 yılı mücadelemiz açısından çok yoğun geçen bir yıl oldu. Özellikle 12 Haziran seçimlerinden sonra bütün bu saldırılara karşı gerilla cephesinden de güçlü eylemliliklerle cevap verildi. Yani geçmiş yıllardan da açığa çıktı ki Türk ordusunun karadan savaşma gücü, gerillanın iradesi, kararlılığı ve azmi karşısında zayıflamıştır. Bunu en fazla 2011 yılı mücadelesi içerisinde gördük. Türk ordusu tekniğine dayanarak, tekniğine güvenerek tüm teknik imkânları kullanarak gerillaya karşı bir mücadele içerisinde olmaya çalıştı ama tüm bunlara rağmen gerillanın eylemliliklerini önleyemedi. Amanoslar’da, Karadeniz’de, Botan’da, Amed’de, Garzan’da, Serhat’ta, kısacası bütün alanlara yayılan bir gerilla eylemliliği oldu. Kürdistan merkezlerinde oldu, Türkiye şehirlerinde oldu, Kürdistan’ın bütün dağlarında oldu, Türkiye dağlarında oldu. Yapılan eylemler aslında Türk devletinin, Türk ordusunun saldırı konseptini belli düzeylerde kırma noktasına getirdi. Hatta birçok yerde düşmanın beklemediği eylemlikler oldu ve bu temelde sonbahara gelindi. Yılın başından sonbahara kadar gelişen tasfiye konseptine karşı, başta Önderliğimiz, hareketimiz ve gerilla büyük bir direniş mücadelesi sergiledi.
Tüm bunlara karşı 18-19 Ekim tarihleri arasında Çukurca’da bir eylem yapıldı. Şehit Çiçek Devrimci Operasyonu olarak tanımlandı, bu eylem halkımız tarafından bir operasyon olarak tanımlandı. Bu eylemin temel nedeni 2011 yılı içerisinde, özellikle seçimlerden sonra Türk devletinin, AKP-Gülen cemaatinin ve Türk ordusunu Önderliğimize, hareketimize ve halkımıza karşı yürüttüğü saldırılara karşı bir misillemeydi. Genel anlamda böyle bir çerçevesi vardı. Somut olarak Türk ordusu 17 Ağustos’tan bu yana Medya Savunma alanlarına dönük hava harekâtları düzenledi. Bu hava harekâtlarında bazı arkadaşlarımız şehit düştü. Yine yurtsever insanlarımız şehit düştü. Özellikle Kandil’de içerisinde Solin adlı bir bebeğin de bulunduğu yedi insanımız çok vahşice katledildi. Yine 28 Eylül’de içerisinde Rüstem Cudi, Alişer Koçgiri, Çiçek Botan, Rozerin Mardin, Nazlıcan Amara, Eşref ve Erdal arkadaşların bulunduğu 11 yoldaşımız bir hava harekâtında şehit düşürüldü. Yine bazı alanlarımızda kayıplarımız yaşandı. Aslında tüm bunlara karşı cevap niteliğini taşıyan bir eylemdi Çukurca eylemi. Onun için yapılan eylem başta Xakurke’de şehit düşen arkadaşlar olmak üzere bütün şehit arkadaşların intikamı amacıyla planlandı.
Niye Çukurca’da eylem yapıldı sorusuna cevap verecek olursak belirtilecek önemli hususlar var. Türk ordusunun kendisine en fazla güvendiği yerlerden birisi Çukurca’dır. Hem sınır hattı olması hem de geçmiş savaşımız içerisinde önemli bir yer olmasından da dolayı Türk ordusu buraya hem nicel olarak hem nitel olarak hem de teknik olarak çok büyük bir güç yığmıştır. Yirmi bine yakın asker Çukurca tugayı ve çevresinde konumlandırılmıştı. Türk ordusu aslında burada kendisine çok fazla güvenen bir konumdaydı. Özellikle tekniğine çok fazla güveniyordu. Yine birlikler oluşturduğu noktalarda, tepe, karakol, tabur ve merkezdeki güçlerde gelişmiş silahlar vardı. Özellikle termal gibi gelişmiş tüm silahlar buradaki donanımlı birliklere verilmişti. Burada kendisine güvenen bir pozisyondaydı. Hem karadan hem havadan teknolojik yapıya dayanarak kendisine güvenen bir pozisyondaydı. Bu yüzden biraz bilinçli olarak seçildi. Türk ordusunun kendisine en fazla güvendiği yerdi, yine gerillada yıllarca oluşan birikimin sonucunun da ortaya çıkacağı bir yer oluyordu. Gerillanın vuruş kabiliyetini, hazırlık düzeyini, birikim ve tecrübesini ortaya çıkaracağı bir yer oluyordu. Yılın başından sonbahar sürecine kadar yapılan eylemler vardı. Bir nevi sonbahar hamlesine de aktif bir desteğin, aktif bir katılımın olacağı bir eylem olarak da görülüyordu. Tüm bunlar için Çukurca seçildi.
Eylemin temel amacı sonbahar hamlesini geliştirmek, gerilla eylemlerine zirve oluşturmak ve Türk ordusunun yaptıklarının hesabını sormaktı. Bir de yıllarca Türk ordusunun, devletin yaptığı propaganda vardı. “Çukurca’da kuş uçmaz, Çukurca’da çok tahakkümlü hedefler oluşturduk, yeni PKK saldırılarına karşı dayanaklı hedefler oluşturduk. Bu hedefler düşürülemez çok tahakkümlü vb.” şeklinde kuru propagandalarla bir nevi ordu gücünün propagandası yapılıyordu. Tüm bunlara karşı bir eylem planlaması yapıldı. Çukurca hedef belirlendikten sonra hazırlıkları yapılmaya başlandı. Aslında Çukurca’da bulunan bütün düşman hedefleri bu kapsama alındı. Başta Çukurca merkezdeki tugay, yine burada bulunan emniyet müdürlüğü, polis lojmanları, başta kaymakamlık olmak üzere devlete ait kurum ve kuruluşlar, polislerin kaldığı Toki lojmanları, bunlar arasındaki yollar hedef kapsamına alındı. Çukurca’ya bağlı Bilican alayı, Han Tepe Taburu, Serê Sevê Taburu, Erîş Taburu, Girê Karakolu, Şiker Karakolu, bunlara bağlı tepelerin hepsi yapılan planlama kapsamına alındı. Çukurca ilçesinde bulunan tüm ordu güçleri, devletin kurum ve kuruluşları yapılan hedef kapsamına alınarak bir planlamaya gidildi. Hedefler bu biçimiyle netleştirildikten sonra bunun hazırlıkları yapıldı. Hazırlık süreci bu hedef kapsamına göre yapıldı. Çukurca eyleminin hazırlık aşaması sürecinde HPG gerillasının fedai bir gerilla olduğu ortaya çıktı. Arkadaşlar çok büyük bir fedakârlıkla, çok büyük bir moralle eylem hazırlıklarına katıldı. Başta eylemde şehit düşen Zınar, Agit, Serdar, Rohat, Kamuran arkadaşlar olmak üzere diğer birçok arkadaş eylemin hazırlık aşamasına aktif bir şekilde katıldı. Hazırlıklar esnasında birçok hususa dikkat edildi. Her şeyden önce çok büyük bir eylemin yapılacağının bilinmemesi gerekiyordu. Onun için hazırlıklar büyük bir gizlilik içerisinde yürütüldü. Hiçbir küçük cihaz, büyük cihaz muhaberesi yapılmadı. Bütün hazırlıklar ve iletişim not ve kurye sistemi ile gerçekleştirildi. Çok büyük bir eylemin hazırlıkları yapılıyordu. Bu eylemin başarılı olmasının bir nedeni de gizlilikti, onun için gizlilik kurallarına dikkat edildi. Güçlerimiz parçalı toplandı, deşifreye yol açacak uygulamalardan uzak tutuldu. Hareket tarzına, konumlanma tarzına dikkat edildi ve bu temelde hazırlıklara başlandı. Eylemin alt yapı çalışmaları da bu temelde yürütüldü. Silahından cephanesine kadar olan bütün malzemeler büyük bir fedakârlıkla, büyük bir moralle, büyük bir titizlik içerisinde, gizlilik içerisinde getirilmeye çalışıldı. Savaşın yarısının hazırlık olduğu, böylesi büyük eylemlerde başarı düzeyinin hazırlıklar olduğu gerçeği yadsınamaz. Bu hazırlık sürecinde bunu bariz bir biçimde yaşadık.
Her şeyden önce arkadaşlarda çok büyük bir istem, büyük bir ruh, büyük bir kararlılık, büyük bir motivasyon vardı. Çele eyleminin başarılı olmasındaki en büyük etken budur. Arkadaşların düşmana dönük eylem motivasyonu üst düzeydeydi, büyük bir moral vardı, motivasyon vardı, kararlılık vardı. Ondan dolayı hazırlık çalışmaları bu kapsamda yürütüldü. Çok zaman alması gereken hazırlıklar arkadaşların bu yaklaşımlarından dolayı kısa sürdü. Çünkü bu hazırlıklar içerisinde yer alan arkadaşlar ne yaptıklarını, ne yapacaklarını iyi biliyorlardı. Katılımda bir tereddüt, bir kaygı durumunu görmedim. Bütün arkadaşlarda bu eylemin başarılı geçeceği azmi çok yüksekti. Arkadaşlarda bu eylemin başarılı olacağı iddiası gelişkindi, bundan dolayı tereddütsüz, kaygısız bir biçimde katılım durumu oldu. PKK militanlığının, Apo’culuğun sarsılmaz iradesini bu hazırlıklar sürecinde görmek mümkündü. Hazırlıklar bu temelde yirmi-yirmi beş gün içerisinde tamamlanma aşamasına geldi. Türk ordusunun ve devletinin geçmişte de yaptığı gibi sanki bu eylemin hazırlıklarının bahardan bu yana yapıldığı, aylarca sürdüğü, silah ve teknik malzemelerin başka yerlerden getirtildiği vb. propaganda durumları tamamıyla gerçek dışıdır, temeli olmayan propagandalardır. Geçmişte de, günümüzde de yapılan başarılı eylemlere dönük girişimlerdir bunlar. Çele eyleminde hazırlıklar büyük bir irade, büyük bir inanç ve büyük bir moral ile kısa sürede tamamlandı. Hazırlıklar sürecinde en fazla öne çıkan arkadaşların eyleme gitme istemiydi. Bunun için düzenlemede bazı zorlanmalar yaşadık. Çünkü bütün arkadaşların saldırı grubunda yer alma istemi çok fazla ön plandaydı. Hatta saldırı grubuna girmeyen bazı arkadaşların daralma, kızma, farklı bazı duygusal yaklaşımlara girme durumu ortaya çıktı. Düzenlemelerde belli bazı zorlanmalar da yaşandı. Eylem savunması ile takviyesi ile pususu ile bütünlüklü bir çalışmadır fakat arkadaşlarda olan Apo’cu ruh, Apo’cu saldırı ruhu o kadar gelişkindi ki, saldırı grubunda yer almayan arkadaşlar sanki eylemde yer almıyormuşçasına gibi bir yaklaşımın içerisine girdiler. Bütün arkadaşlarda saldırı gruplarında yer alma, düşman üzerine gitme istemi ve kararlılığı çok fazla ön plana çıktı. Hazırlıklar böylesi bir istemin, inancın, fedakârlığın gelişkin olmasından dolayı tamamlandı. Birçok ağır silah, birçok cephane, birçok alt yapı malzemesi bu hazırlıklar kapsamında tamamlandı ve hazırlıklar bu temelde bitirildikten sonra düzenlemeler yapıldı.
Düzenlemeler planlamaya göre yapıldı. Planlama çok kapsamlıydı, onun için düzenlemeler planlamaya göre yapıldı. Bütün eylem güçleri beş cephe biçiminde örgütlendirildi. Çünkü planlama kapsamına ondokuz düşman hedefi alınmıştı, ayrıca bu hedeflerden iki tanesine baskın yapılacaktı. Çele merkezinde bulunan asayiş ve düşman alayına bağlı sabit tutulan bir tepeye baskın yapılacaktı. Diğer bütün tabur ve hedefler de vurulacaktı. Çele eyleminin planlamasında aslında gerillanın bütün eylem taktikleri vardı. Baskın, sızma, pusu, sabotaj, taciz, darbeleme, suikast ve düşmanın bütün hava müdahalelerine karşı tedbirler vardı. Çele eylem planlaması gerillanın bütün taktiklerinin içi içe olduğu, aşamalı bir planlamaydı. Bunlar taktik planlama sürecinde üzerinde çok fazla konuşulan ve tartışılan konulardı. Eylem gece yapılacaktı, baskınlar gece yapılacaktı ama düşmanın hem gece hem de gündüz yapabileceği bütün müdahalelere karşı tedbirler alındı. Plan aslında bütün taktiklerin iç içe olduğu, bütün taktiklerin yürütüldüğü bir eylem planlamasıydı. Bu temelde düzenlemeler ve örgütlemeler yapıldı. Saldırı grubunda yer alan arkadaşlar, savunma grubunda yer alan arkadaşlar, pusu grupları, sabotaj grupları ve tüm bunları koordine edecek cephe koordinasyonları oluşturuldu. Bu temelde planlama ve düzenlemeler tamamlandıktan sonra pratik uygulamaya geçildi.
Eylemin hazırlıklarını yaptığımız süreçte Abdullah Gül’ün Hakkâri’ye geldiğini duyduk. Abdullah gül Türk devletinin cumhurbaşkanı olarak bir gövde gösterisinde bulunmaya çalıştı. Bütün sınır birliklerini denetleyerek, asker elbisesi giyerek aslında halkımıza ve hareketimize nasıl bir savaşta karar kıldıklarının bir gösterisini yaptı. Bir de Çukurca gibi bir yerde güçlüyüz psikolojisini, imajını yaratmaya çalıştı. Abdullah Gül’ün Çukurca’ya geldiği süreçte birçok grubumuz pozisyon almış durumdaydı. Bazı yerlerde arkadaşlar eylemden iki gün önce düşman birliklerini pusuya düşürdü. Bu da eylem planlaması kapsamındaydı. Arkadaşlar Kırkdokuz sınır karakolunda Abdullah Gül’ün ziyareti nedeni ile onun güvenliğini alan düşman birliğinde hem gece hem de gündüz tuzak patlattılar. Düşmanın zırhlı aracı imha oldu, sekiz-dokuz askeri öldürüldü. Aslında bu süreçte biz eylemin pratik uygulamasına geçmiş bulunuyorduk. Tüm hazırlıklar tamamlandıktan sonra harekete geçildi. Harekete geçildiğinde ve gruplar tek tek gönderildiğinde, arkadaşların gözlerinde bu eylemin büyük bir eylem olacağı, bu eylemin başarılı geçeceği, bu planlamanın yerine getirileceği iddiasını okuyabilirdiniz. Birey olarak yıllarca bu mücadele içerisindeyim ve en fazla rahat olduğum eylem planlamalarından biri bu eylemdi. Çünkü arkadaşlardaki o kararlılık, o iddia düzeyi bunun göstergesiydi. Aslında eyleme gidilmeden eylem kazanılmıştı. Eyleme gidilmeden eylemin başarılı olacağı belliydi. Çünkü savaş aslında savaştan önce kazanılır deyimi doğrudur. Onun için arkadaşlar harekete geçtiğinde hepsinde bu yaklaşım vardı. Tartışmalar olmuştu, toplantılar olmuştu. Her grubun görevi, her grubun hedefi, her grubun vuruş tarzı, geri çekilmesi, farklı olasılıklardaki hareket tarzı kısacası gerekli her şey tartışıldı ve bu temelde pratiğe geçirildi.
Eylem gece saat 1’de başlayacaktı. Eyleme katılacak toplam altmış grup vardı. Düşmanın onsekiz hedefini vuracak ve iki yere baskın yapacak altmış eylem grubumuz vardı. Bu altmış eylem grubu belirlenen planlama çerçevesinde, belirlenen saatte yerlerine ulaştı. Bütün arkadaşlar büyük bir duyarlılık içerisinde, tüm gizlilik kurallarına riayet ederek, büyük fedakârlıklar yaparak sağlam bir şekilde kendileri için belirlenen yerlere ulaştılar. Bu gruplar içerisinde birçok grup vardı, kollar biçiminde örgütlendirilmişti. Yapılan planlamaya göre cihazda konuşulmayacaktı. Altmış grup düşmana hiçbir görüntü vermeden, hiçbir deşifrasyona yol açmadan sağlam bir şekilde yerlerine ulaştı. Aslında bu bizim sonuç çıkarmamız gereken bir yaklaşımdır. Düşmanın en fazla tahakkümlü olduğu, tedbirlerinin üst düzeyde olduğu Çukurca tugayı, çevresindeki tabur ve karakollara altmış grubumuzun eylem için yakın mesafede yaklaşmalarına rağmen, düşman hiçbir grubumuzu fark etmedi. Bunun bir nedeni gerillanın hareket kabiliyetidir. Gerillanın iradesidir, gerillanın gücüdür, gerillanın geldiği düzeydir. Altmış tane eylem grubunun Çukurca merkezine yaklaşması ve düşmanın fark etmemesi gerillanın başarısıdır. Gerillanın geldiği düzeyin göstergesidir. Türk ordusu ve komutanları propaganda yapıyorlar ve yapmaktadırlar. Gerillanın eylem yapamayacağını, gerillanın eylem kabiliyetinin olmadığını belirtiyorlar fakat Çele eyleminde görüldü ki bir, iki, üç ya da on grup değil, altmış tane grup düşmanın en stratejik yerlerine hatta düşmanın kalbine, beynine dahi sızabilecek bir güce sahiptir. Gerillanın bu hareket kabiliyeti, gerillanın bu manevra kabiliyeti, gerillanın bu vuruş kabiliyeti Çele eyleminde kendini göstermiştir.
Gruplar yerlerine sağlam ulaştıktan sonra eylem koordinesi tarafından belirlenen saatte eylem başladı. Eylem 18’i 19’a bağlayan gece saat bire beş kala belirlenen gruplar tarafından başlatıldı. Eylem başladıktan sonra altmış tane grubun cihazı devreye girdi. Gece 1’den önce olan sessizliğin ardından eylem başladıktan sonra altmış grup harekete geçti. Altmış grubun harekete geçmesi eylemi başlattı. Yapılan planlamaya göre iki temel yere baskın yapılacaktı. Bunlardan biri Çele merkezdi. Çele merkezdeki asayişin üç koldan baskınla düşürülmesi planlanmıştı. Saldırı grubunun başında Agit Rojhilat arkadaş vardı, diğer kolların başında da başka arkadaşlar vardı. Asayişe saldıracak grup büyük bir fedai ruhla, büyük bir kararlılıkla asayişin etrafında bulunan mevzilere karşı el bombası ve B7 silahını kullanarak kısa sürede karakolun içerisine girdi. Karakolun birinci katındaki bütün düşman güçleri etkisizleştirildi. İkinci kata girilirken Agit arkadaşın silahının tutukluk yapmasından dolayı Agit arkadaş bir asker tarafından şehit düşürüldü. İki arkadaş da yaralandı. Bundan dolayı asayişin bir iki mevzisi dışında tümü düşürüldü. Agit arkadaşın şahadetinden ve bir iki arkadaşın yaralanmasından dolayı bir iki mevzi düşürülemedi. Planlama kapsamına alınan asayişin düşürülmesi büyük oranda gerçekleştirildi. Burada Agit arkadaşın fedai ruhu, cesareti belirleyici olmuştur. Burada düşmanın yirmiye yakın kaybı vardı. Arkadaşlar düşman üzerinden üç tane melez silahı, bir adet küçük cihaz kaldırdı. Merkezdeki diğer hedefler koordineli bir biçimde vuruldu. Özellikle emniyet müdürlüğü, polis lojmanları B7 roketleri ile çok etkili bir biçimde vuruldu. Yedi sekiz tane B7 silahı merkezdeki güçleri vuruyordu, bu yüzden birçok bina alev aldı. Düşmana ait çok sayıda araç imha edildi. Merkezde planlanan biçimi ile eylem başarıyla gerçekleşti.
Eylemin diğer esas bir yönü ise baskın yapılacak tepe idi. Bilican alayında binlerce asker bulunuyordu. Bu alayın kendisinde yüzden fazla çadır, yüzlerce araç vardı. Alayın kendisi ve buna bağlı bazı tepeler yoğun ateş altına alındı. Özellikle katuşa silahları ile havan silahları yine dokça ve B7 gibi silahlarla Bilican alayına bağlı tepeler ve alayın kendisi çok yoğun ateş altına alındı. Havan roketleri, doçka mermileri, katuşa silahları genelde isabetliydi. Düşmanın zaten birçok çadırı imha oldu, birçok aracı kullanılamaz hale geldi. Fakat planlamaya göre baskın yapılacak bir tepe daha vardı. Baskın yapılacak tepede altmış asker bulunuyordu. Bu tepe düşman tarafından tahakküm edilmiş bir yerdi. Tepede toplam beş ayrı tel örgü vardı. Tabi bu tel örgülerinden bazılarının da tedbiri alınmıştı. Yine bu tepede ağır silah vardı. Aslında düşman mevcut konumlanması ile kendisine çok güveniyordu. Arkadaşların vuruşuyla bu tepeye dönük baskın da başladı. Baskın grupları çok hızlı bir biçimde, büyük bir fedai bir ruhla saldırıya geçti. Saldırıya geçildiği sırada saldırının ilk anlarında Serdar ve Rohat arkadaşlar yaralandı. Her iki arkadaş da kol komutanı yardımcılığı görevini yürütüyorlardı. Serdar ve Rohat arkadaşlar talimat beklemeden çok büyük bir fedai ruhla büyük, bir sıcakkanlılıkla düşmanın üzerine atıldı fakat bu erken sıcakkanlı yaklaşım, hızlı yaklaşım arkadaşların yaralanmasına yol açtı. Saldırının zaman almasına, tepenin düşmesinin uzamasına yol açtı. Yaralı arkadaşlar sağlama alındıktan sonra, arkadaşlar üç koldan bir saat içerisinde altmış askerin bulunduğu tepeyi düşürdü. Burada büyük bir fedai ruh açığa çıktı. Hiçbir arkadaş tereddüt göstermedi. Burada bazı düşman mevzileri çatıştı, özellikle tepenin sonunda kalan bir mevzi biraz direnmeye çalıştı fakat arkadaşlar düşmanın bu mevzisini de düşürdü. Tepe komutanın içinde bulunduğu mevzi de arkadaşlar tarafından düşürüldü. Tepede bulunan düşman silahları düşmana karşı kullanıldı. Düşman bombaları, düşman roketleri tepeden alınan silahlar oradaki düşman gücüne karşı kullanıldı. Büyük bir ruhla içerisinde altmış askerin olduğu bu tepe imha edildi. Tepede iki arkadaş Zınar arkadaş ve Kamuran arkadaşlar şehit düştüler. Yaralı arkadaşlar belli bir mesafe getirildikten sonra yaralarının ağır olmasından dolayı şahadetleri gerçekleşti. Tepede aslında elliye yakın silah toplandı fakat hem şehit arkadaşların cenazeleri hem yaralı arkadaşların getirilmelerinden dolayı tepeden sadece 16 G3, 2 tane MG3, 1 bomba atar silahı, 2 termal dürbünü ve askerlerin malzemelerinden bazıları getirilerek geri çekilme yapıldı.
Genel anlamda baskın yapılacak tepe büyük oranda düştü. Planlamamızın esas bölümünü de tepe baskını oluşturuyordu. Diğer gruplar da kendilerine verilen görevler çerçevesinde, planlamalar çerçevesinde eylem başladıktan sonra düşmanı yoğun bir ateş altına aldılar. Gıre karakolu, Şiker karakolu, Serê Sevê taburu, Tepe Orte, Erîş taburu, Bilican’a bağlı tepeler, Han tepe taburuna bağlı tepeler, Çele merkezinin etrafında bulunan tepelerin hepsi aynı anda koordineli bir şekilde arkadaşlar tarafından vuruldu. Eylem başladıktan sonra düşman neye uğradığını anlayamadı. Düşmanın Çukurca’da ve etrafında bulunan hedeflerinin birkaçı dışında Çukurca merkezdeki bütün düşman hedefleri aynı anda koordineli bir biçimde yoğun ateş altına alındı ve bütün hedeflerine dönük saldırı oldu. Bu düşmanda büyük bir şok yarattı, düşman ne olduğunu anlayamadı. İlk saatlerde bazı yerler karşılık veremez durumdaydı. Düşmanın o kadar tekniğine güvendiği, tahakkümlü olduğu, katuşalarla, havanlarla donattığı taburları ateş altına alındıktan sonra karşılık veremez duruma geldi. Türk ordusu 18-19 Ekim tarihleri arasında Çukurca’da perişan oldu. İlk saatlerde karşılık veremez duruma geldiler, aslında ne olduğunu anlayamadılar, şok olmuştular. Çünkü kim kimden yardım istese, takviye gelen bütün güçler pusuya düştüler. Serê Sevê’den gelen takviye güçleri pusuya düşürüldü, merkez tugaydan gelen güçler pusuya düşürüldü. Takviye gelmek isteyenler de pusuya düşürüldü. Çele tugayı, bağlı olduğu alaylar, taburlar, tepeler eylem başladıktan sonra ne olduğunu anlayamadılar. Eylem bittikten iki üç saat sonra kobra tipi helikopterlerle müdahalede bulunmaya çalıştılar. Kobralar nereyi vuracaklarını bilmiyorlardı. Çünkü bütün hedefler vurulmuştu. Düşman eylem başladıktan sonra şok oldu. Cihazlarda bir kelime dahi konuşamadılar, bütün cihazları kilitlendi. Çünkü bütün hedefleri saldırıya uğradı. İki üç saat sonra müdahalede bulundular çünkü gerillanın bu kadar kapsamlı, koordineli bir eylem yapacağına inanmıyorlardı, beklemiyorlardı. Fakat eylem düşmanı felç etti. Çele merkezde bulunan bütün güçler felç oldu.
Azad Siser
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 9 Şubat günü saat 02.15 sularında Colemerg’in Çele ilçesinde bulunan işgalci TC ordusuna ait çok sayıdaki askeri hedefe yönelik koordineli bir şekilde gerillalarımız tarafından eş zamanlı bir eylem gerçekleştirilmiştir.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
3 Şubat günü Batman’ın Kozluk ilçesi Gomika (Günyayla) yaylası yakınlarına yönelik olarak işgalci TC ordusu ve Özel Harekat Polislerinin katıldığı bir operasyon gerçekleştirilmiştir. Bu operasyonda 5 arkadaşımız şahadete ulaşmıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
9 Şubat sabaha doğru saat iki sıralarında Colemerg’in Çele ilçesinde işgalci TC ordusuna ait çok sayıdaki askeri hedefe yönelik gerillalarımız tarafından eş zamanlı bir eylem gerçekleştirilmiştir. Halen devam eden çatışmalarda ve eylem esnasında düşmanın çok sayıda askeri öldürülmüş, bir kısım askeri mühimmata el konulmuştur.
- Ayrıntılar
Değerli Yoldaşlar! 
1990'lı yıllara başladığımız bu günlerde, Partimiz'in şiarı; "2000 yılına bağımsız ve özgür Kürdistan'ı dayatalım"dır. Hepinizi bu coşkuyla selamlıyoruz. Yoldaşlar, günler ağır ve zorlu geçti. Hepimiz için bu böyledir. Ama hangi özellikler, kutsallıklar zorlu mücadelelerin sonucu değil ki!... Bu kadar çabayı, bu kadar emeği niçin gösteriyoruz? Acılar boşa gitmesin, akıtılan kanlar akmışlıklarıyla kalmasın ve her şey niçin yapılmışsa ona ulaşılması içindir. Şüphesiz kolay olmuyor, ama dayanıyoruz ve olması için de yükleneceğiz. Şimdiye kadar nasıl yüklendikse yine öyle yükleneceğiz.
Hemen belirtelim ki, bu mücadelede bizi en fazla uğraştıran olay düşmanın kendisi değil; yapımızın yetmezlikleri, hastalıklarıdır. Bu yetmez ve hastalıklı yapımızın çıkarmış olduğu virüs kişiliklerdir. Ulusumuzun başına bela olan şey, yine ulusumuzda yaratılan tiptir. Bugün, düşmanı en fazla besleyen, ona en fazla destek sunan düşman, bizim kendi içimizdeki yetmez, yanılgılı, hastalıklı bu virüslerdir. Ama biz PKK'nin temellerini atarken, bu tipe, bu tipin ortamına vura vura işe koyulmuştuk. PKK'yi var eden bu tavırdı. Ben, bu varlık nedenimize oldukça yüklendim ve buna bir ruh, devrim ruhu olarak baktım. Kurtuluşa ancak bu ruh götürürdü. Biz, PKK'yi var eden bu ruhu korumak, Hakiler'in, Mazlumlar'ın, Kemaller'in, Hayriler'in şahadet çizgisini korumak olarak ele aldık. İşte bu tavır, bugün bizi zafere götürüyor.
Yoldaşlar;
Azim ve inanç zafere götürüyor. Sizler zindanlarda bunun canlı abideleri oldunuz. Parti sizin gibi militanlarıyla ne kadar övünse azdır. Ama biz işleri basit bir övünme olayı olarak ele almadık. Böyle yapsaydık, size büyük bir haksızlık etmiş olurduk. Hayır, biz mücadeleyi böyle ele almıyoruz; mücadeleyi yürütenlerin kolektif çabaları olarak ele aldık. Böyle bir kolektivizm neyi gerekli kılıyordu? Sizin yürüttüğünüz direniş mücadelesi, Parti'yi kendimizde korumaydı. O halde, size sağlam bir Parti ve mücadele ile karşılık vermeliydik. Bunu yaptık. Bugün her zindan yoldaşının övüneceği ve savaşacağı Parti silahını size sunuyoruz. Zindandan çıkan yoldaşlar oluyor, buyrun diyoruz. Düşmanın en fazla çektirdiği yoldaşlar sizlersiniz, intikamınızı, devrimci intikam görevlerinizi yerine getirebilmeniz için size Parti silahını veriyoruz. Bu silahı sizin için koruduk; pas tutmamış, işler haldedir ve çok daha üstün bir ateş kabiliyetine ulaşmıştır.
Yoldaşlar, bunun anlamını kavramak gerekir. Doğru bir devrimci yaklaşım, görevi bu tarzda ele alışımızda ne kadar isabetli bir seçimde bulunduğumuzu tespit edecektir. Temel halkayı bu tarzda yakaladık. Bu doğru yaklaşım, halkımızın yanlışlıklarla düzenlenmiş tarihine de alternatif bir cevaptır. Biliyorsunuz ki, halkımızın tarihsel zaafı bir örgüt silahından yoksun oluşudur. Bu yoksunluk, darağaçlarını heybetli kılmıştır, onları sadece isyancıların değil; isyanların da, umutların da asıldığı, yok edildiği canavarlar olarak halkımıza dayatmıştır. Çünkü, bunları sonradan parçalayacak, yıkacak bir savaş olayını yürütecek örgüt yoktur; ki, zaten örgütsüzlük o darağaçlarına analık etmişti. Bu yoksunluk, düşmanın bastırması altında, halkımızın boyun eğici bir tarzda yok oluşa gitmesinin nedeni olmuştu.
İşte biz, tarihimizin en büyük zaafını gidermeyi temel görev olarak bilerek, direnişimizin en kutsal meyvesi olan Partimiz'e süreklilik kazandırarak yaşamı anlamlı kıldık. Niye bunca acı ve fedakârlığa katlandık? Parti için! Parti, acıların, fedakârlıkların boşa gitmemesinin teminatıydı. Acılarınızın, fedakârlıklarınızın, kanınızın tedbirini böyle aldık ve bunların amaçlarını örgütledik. Yine, tüm bunların hesabını düşmandan sorduk. Sorumlu devrimcilik buydu. Bu bilinç, aynı zamanda PKK'nin ilk adımının bilincidir. PKK'nin bugünlere varmasında, ilk adımdaki bu bilinç belirleyici olmuştur. Bunları şunun için anlatıyoruz; size karşı olan görevlerimizi doğru ele aldık ve çözümünü de doğru yaptık. Bunu kavramalısınız. Diğer görevler tamamen bunun üzerinde gelişir. Sizler mücadelenin en zorlu cephelerinden birini yaşadınız, zorlu mücadelelerde örgüt silahının ne demek olduğunu çok iyi bilirsiniz ve yine örgüt silahının yetkince çalışmasının da mücadeleyi ne oranda etkilediğini yaşamınızda gördünüz.
Devrimciler gerçekçidir, PKK'lilik gerçekçi olmadır.
Dağda olsun, zindanda olsun, hepimiz gerçeklerimizle yaşayacağız ve hiçbir şekilde yaşamımızı bu tarzda ele almaktan sapmayacağız. Hemen belirtelim ki, eğer bugünlere gelmişsek, yaşamı bu şekilde ele almayı elimizden geldiği kadar zorlamamızdandır. Bunu önemli oranda başardık. Ancak bu yetmez. Bugün savaştığımız en önemli zaaflardan biri de; gerçekliğe oturmamış, ya da ondan uzaklaşmış eğilimlerdir.
Değerli Yoldaşlar!
Neler becerdiğiniz nettir. Bunu anlatmanın gereği de yoktur. Zaten bunu yapmak zorundaydınız. Halk, en değerli evlatlarından bunu beklerdi, bunun tersinin yapamazdınız. Cezaevi bileşimi PKK'nin en yetkin kadrolarının üzerine kurulduğu ve böyle bir bileşim bize, sizden yetkin başarılar bekleme hakkını veriyordu. Buna hakkımız vardı ve siz de bu hakkı verdiniz. Bu olması gereken bir başarıydı. Yalnız bu görevlerin tamamlandığı anlamında değildir. O zaman görevi iyi kavramak temel halkalardan biri oluyor. Şu andaki temel görevlerimizin en başında gelen; bugüne kadar vardığımız gelişmeleri çok dikkatli ve titiz bir tarzda geliştirmektir. Yoldaşlar, düşman karşısında başarılıyız ama, bu başarılar yaşamı kurtarmaya yetmiyor. Biz, kendimizi başkasıyla kıyaslayamayız. Belki en büyük şanssızlığımız, gerçekten de yarış halinde olduğumuz bir güçten yoksun oluşumuzdur ve bu da tarihte ilk'ler yaratma olayıdır. Bir tecrübe varsa, onu bizzat kendi pratiğimizden çıkarıyoruz. Bu durumda da attığımız her adımın büyük bir hazırlığını yapmak zorundayız.
Tarih, bize yanlış, eksik, yetmez adımlar atma hakkını vermiyor, kesinlikle vermiyor. Ve işte tarihin kesinkes bize dayattığı noktalarda yoldaşlar sıkça yanlışlık yapma, yetmezliğe düşme tavırları içine giriyorlar. Hazırlıkta büyük olmak, atıl kalmak değildir. Pratiğimiz bunun ifadesidir. Pratiğimiz, oldukça akılcı davranmanın, yetmezlikten, yanlışlıktan kurtarılanın üzerine oturan başarının ifadesidir. Mücadele geliştikçe, sözünü ettiğimiz bu durumların önemi daha da artmaktadır. Bütün Parti yapısı için böyledir
Yoldaşlar;
Mücadelenin diyalektiği, şayet görevler iyi kavranırsa ve ona göre konumlanırsa, hangi cepheden olursa olsun görevlerin birbirini besleyen bir tarzda yerine getirilebileceğini göstermektedir. Şüphesiz cephelerin ateş gücü birbirinden farklıdır ve biz, sizlerin ateş gücü büyük cephelerde yer almanızı büyük bir arzu olarak içimizde besledik, besliyoruz. Ancak, her mevzinin etkin bir çabayla, ateş gücü daha yüksek bir cepheye dönüşebileceği, dönüştürülebileceği de bir gerçektir. Bu bağlamda siz yoldaşların büyük direniş çizgisini etkin bir tarzda ama, bir o kadar da akılcı ve bilinçli bir tarzda sürdürmeniz canalıcı bir sorun oluyor. Buna önemle eğilmeniz gerekiyor.
Daha önce iletmiş olduğumuz mesajlarda, görevlerin neler olduğunu, bu konudaki perspektiflerimizi size sunmuştuk. Geniş ve oldukça ileri bir kadro potansiyeline sahipsiniz ve bu perspektifler üzerinde görevleri netleştirme durumundasınız. Bizim ne demek istediğimizi anlamalısınız. Tarihi dönüm noktaları olur, orada ölmesini bilmemek yanlıştır. Ama bu dönüm noktalarını iyi tespit edin. Her döneme bir dönüm noktası rolü atfetmeyin. Partimiz'in tarihinden, cezaevi tarihinizden dersler çıkarın. Mazlumlar'ın, Kemaller'in, Hayriler'in eylem anlayışı oldukça öğreticidir. Bunlardan sonuç çıkarın dememize gerek yok. Ölünmesi gerektiği noktada şahadete ulaşmışlardır. Burada çıkan sonuç; siyasi kimliği, direniş çizgsini ölümüne korumaktır. Ancak bunu ekonomist bir tarzda yorumlamamak, bu sonuçları çıkarmamak gerekir. Her döneme özgü talepler ve yine bu taleplere özgü bir eylem biçimi olur. Eylemde zenginlik önemlidir. Bunu yaratmak gerek. Her eylemde önünüze ölümleri koymanıza bir anlam veremiyoruz. Çünk düşman da bunu önünüze koyuyor. Bu bir çelişkidir ve bu çelişkiyi çözmenin başka yolları, yöntemleri olmalıdır. Ölmekten başka çaremiz yok mu? Bu soruya iyi cevap verin, bir değil; bin düşünün. Ya inkar, ya ölüm deniliyorsa, ölümü emrederiz ama, sorun o düzeyde değilse, başka arayışlar öneririz.
Bizim en büyük başarımız nedir? Düşman bizi yıpratmak istedikçe, biz onu yıprattık. İşte bu nokta üzerinde yoğunlaşmanız gerekiyor. Düşmanı, onun bize dayattığı ölüm planlarında boşlayıcı bir yıpratmayı nasıl yapabilirsiniz? Bunu düşünün, mutlaka bazı eylem biçimleri bulabilirsiniz, diyoruz. Devrimciliğin yetkin bir komuta etme olayı olduğunu bilmek gerekiyor. Bu bakımdan da durumunuz önemli. Cezaevi direnişleri SHP vb. demokratlara siyaset metası oluyor. Bunu nasıl yaptıklarını biliyorsunuz. Elbette en geniş kesimleri mücadelenin yedeğine almak ve ilişkileri geliştirmek iyidir ve doğrudur, ama bu ilişkiler tamamen devrime kanalize etmek esasından hareket edilmelidir. Burada ne sağcılığa, ne de solculuğa düşmemek gerek. Onlar direnişi yedekleyeceklerine, direniş onları yedeklemelidir.
Türk Solu'nun direniş kahramanlığı gibi pozlarda kendini size dayatması ve yine bazı arkadaşların sekter yaklaşımları sizi doğru bildiğinizden alıkoymamalıdır. Biz zindanlarda o kadar direnip, canlar verirken en rezil bir duruşu yapan "sol" güçlerin bugün "direnme direnme" diyerek, sırtımızdan kimlik kazanmalarına müsaade etmeyin. Bir eylem yapılacaksa ve bu bizim için zorunlu ise, yaparız. Kanıtlanmış direnişçiliğimizin üstüne bu tavırlarıyla gölge düşüremezler. Oyunlara gelmeyin. Bizden de bazıları gerçeklerimizi iyi kavrasınlar. Direnişçilik ayrıdır, olur olmaz çıkışlar ayrıdır. Daha önce de belirtmiştik, bir kitle olayına ulaşmanız gerekiyor. Şimdiye kadar cezaevleri bir kitle duvarıyla örülmeliydi. Dikkat edin, en fazla zorlandığınız konuların başında bu geliyor. Pratiğiniz, halka oturmamış bir öncünün savaşına benziyor. Gerçekten mücadelemiz, insanlık onurumuzun en yüce biçimidir ve en sıradan insan dahi burada kendisini görebilir ve görüyor da. Sorun; bunu örgütlemektir. Bir aile hareketini bile doğrudürüst örgütleyemediniz, fakat yapabilecek durumdasınız.
Olanaklarınızı dikkate alıyoruz. Ama dikkat edin ve bunu yapın diyoruz. Ne demektir bu? Ağırlıklı görevin sizin omzunuzda olduğu açığa çıkar. Bizden yardım isteyebilirsiniz. Buna bir şey demiyoruz, yapabildiğimiz oranda yapıyoruz. Gerçeklerimizi iyi kavrayın, insan malzememizi göz önünde tutun. Zamana ve insana çok yüklendiğimizin nedenlerini iyice bilince çıkarın. Yaşam sanıldığı kadar kolay kazanılmıyor yoldaşlar! Ben, insanımızdaki iğne ucu kadar umuda yüklenerek, ordu yaratmanın kavgasındayım. Mükemmel insan aramıyorum, çünkü yok. Mevcut olanaklarla mükemmele ulaşmaya çalışıyorum. PKK budur. Siz bunu pratiğinizde önemli oranda becerdiniz, daha da becerin. Özgül sorunlarınızın, özgül örgütlenmesini ve yine bu özgül örgütlemelerin güncel örgüt ilişkisine kanalize edilmesi önemlidir. Bunların üzerinde de önemle durmanız gerektiğine işaret etmeye sanırım gerek yoktur.
Bizden bekleyeceğiniz en büyük şey; savaşı daha da tırmandırmaktır. Direnişinize, acılarınıza verilecek en anlamlı cevap bu olacaktır. Bu konuda andımız var: Mazlumlar'ın, Kemaller'in, Hayriler'in ve nice zindan şehidinin intikamını en kahredici bir biçimde alacağız. Benim bütün ahım budur, andım budur. Siz de bunu nasıl becerdiğimizi iyi inceleyin. Bakın, en küçük bir hesapsızlık görmeyeceksiniz. Her şey hesaplıdır. Düşmanı de kahreden budur.
Kendi cephenizden en iyi sonuçları yakalayabilecek güç ve kapasitede olduğunuza inanıyoruz. Bu inançla, hepinizi yoldaşça kucaklar, zorlu yaşamınızda başarılar dileyerek selamlarımı sunarım.
Şubat 1990
Reber APO
- Ayrıntılar
Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a yönelik planlı bir saldırı olarak geliştirilen tarihi 15 Şubat uluslararası komplosunun ondördüncü yılına giriliyor. Onüç yıllık yoğun bir araştırma ve kapsamlı direniş temelinde komplo gerçeği tüm yönleriyle önemli ölçüde aydınlatılmış bulunuyor. Ondördüncü yılda da bu çabaların devam edeceği ve İmralı sistemini tümden yok etmek için Kürt halk direnişinin çok daha güçlü ve kapsamlı bir biçimde gelişeceği anlaşılıyor.
Şimdi yeni bir komplo ve komploya karşı mücadele yılına girerken bazı temel bilgileri yenilemek yararlı olur. Bilindiği gibi, uluslararası komplo Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın 9 Ekim 1998 günü Suriye’den çıkarılması ile başlamış ve 15 Şubat 1999 günü Kenya’dan kaçırılıp İmralı’ya götürülmesiyle bir sistem haline gelmiştir.
Uluslararası komplo saldırısının hedef noktası Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’dır. Komplonun amacı Önder Abdullah Öcalan’ı fiziken veya ideolojik-siyasi bakımdan tasfiye etmektir. 9 Ekim 1998’den 15 Şubat 1999’a kadar kim vurduya getirerek fiziki imha esas alınmış, bu başarılamayınca 15 Şubat 1999’dan 11 Ocak 2000’e kadar idam yöntemiyle imha öngörülmüş, bu da başarılamayınca 11 Ocak 2000’den 2002 sonuna kadar İmralı işkence sistemi altında zamana yayılmış çürütme politikasıyla ideolojik-siyasi imha sağlanmak istenmiş, ondan da sonuç alınmayınca 2003-2004 yıllarında dayatılan iç tasfiyecilikle örgüt dağıtılıp ideolojik-siyasi imha başarılmak istenmiştir. Tüm bu çabaların Önder Abdullah Öcalan’ı tasfiye etme sonucunu yaratmaması ardından 23 Ağustos 2005 tarihinden bu yana da topyekûn imha ve tasfiye saldırısı yürütülmektedir.
Uluslararası komplo planının stratejik boyutu şöyledir: Önder Abdullah Öcalan’ın imhasına dayanarak PKK’yi tasfiye etmek, PKK’nin tasfiyesine dayanarak da Kürt soykırımını başarıya götürmek! Dolayısıyla planlı uluslararası komplo saldırısı, Kürdü inkâr ve imhayı öngören küresel soykırım sisteminin bir saldırısıdır. Kürt soykırımının başarısı önünde engel oluşturan Kürt Halk Önderi ile PKK’yi yok etmeyi hedeflemektedir. Demekki uluslararası komplo, Kürt halk varlığını ve demokratik haklarını inkâr eden küresel kapitalist sistemin bir saldırısı olmaktadır.
Buradan komployu örgütleyen, yöneten ve katılan güçlerin kimler olduğu anlaşılmaktadır. Komplo küresel kapitalizmin bir saldırısı olduğuna göre, onu örgütleyip yöneten de bu sistemin önderleridir. Nitekim komplonun ABD, İngiltere ve İsrail ittifakı tarafından örgütlenip yönetildiği bizzat kendilerince itiraf edilmiştir. Bunlarla birlikte uluslararası düzeyde dönemin Almanya ve Fransa yönetimlerinin, İtalya’da Berlisconi partisinin, Rusya’da Yeltsin-Pirimakov yönetiminin, Yunanistan’da Simitis yönetiminin komplonun gerçekleşmesindeki payları büyüktür. Bölgede ise son Mısır firavunu Hüsnü Mübarek yönetiminin katkısı çok olmuştur. Zamanın TC yönetiminin katkısı ise, ABD’nin isteklerini karşılama ve gardiyanlık düzeyindedir. Kürt sorunundaki zafiyeti fırsat bilerek komplo Türkiye yönetiminin boynuna değirmen taşı gibi geçirilmiştir. Taşı bir anda boynunda bulan dönemin Başbakanı Bülent Ecevit, ölene kadar bu işin nedenini anlamadığını söylemiştir.
15 Şubat komplosunun gerçekleşmesinde örgütsel zayıflıklar ve çizgiyi uygulamadaki yetersizlikler de önemli bir rol oynamıştır. Dahası komplo döneminin Yunanistan, Rusya ve Avrupa dış ilişkiler sorumluları ile 2003-2004 tasfiyeciliği uluslararası komplonun iç uzantıları biçiminde işlev görmüştür.
Görüldüğü gibi, uluslararası komplo Kürt varlığını inkâr ve imhayı hedefleyen topyekûn bir siyasal-pratik saldırıdır. Bu tehlikeli saldırı onüç yıldır kahramanca bir direniş mücadelesiyle boşa çıkarılıp başarısız kılınmaktadır. Bu mücadelede en başta Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın büyük direnişini ve sonuç veren direniş tarzını görmek gerekir. İster komplo ve idamın önlenmesinde olsun, isterse İmralı işkence sisteminin boşa çıkartılmasında olsun esas yükü Önder Abdullah Öcalan’ın omuzladığı ve komploya karşı direnişe öncülük ettiği tartışmasızdır. Bu bakımdan insanlığın direniş hazinsine çok büyük bir katkıyı ifade eden İmralı direniş gerçeğini doğru ve tüm yönleriyle anlayabilmek gerekir.
Önder Abdullah Öcalan’ın komplo karşısındaki bu kahramanca direnişini dışarda devam ettiren “Güneşimizi Karartamazsınız” şiarıyla gelişen fedai direnişi olmuştur. Kürt halkının yediden yetmişe katıldığı bu direnişin yüzlerce, hatta binlerce kahraman şehidi vardır. Bu tarihi kahramanların Önder Abdullah Öcalan etrafında oluşturdukları ateşten çemberdir ki, komplocuları korkutmuş ve Kürt Halk Önderi’ni savunmuştur.
İşte böyle en üst boyutta oluşan Önderlik-halk direniş birliği uluslararası komployu başarısız kılan temel güç olmuştur. Bu temelde komplocu yöntemlerle imha boşa çıkartıldığı gibi, idam saldırganlığı da kırılabilmiştir. Önder Abdullah Öcalan, tüm bunları paradigma değişimi temelinde geliştirdiği yenilenme ve üçüncü Önderliksel doğuş ile başarmıştır. Bu temelde Ecevit hükümetinin sahte demokratlığını boşa çıkardığı gibi, AKP hükümetinin de sahte İslamcılığını ve halkçılığını boşa çıkarmayı bilmiştir. İç ihanet ve tasfiyeciliğin tasfiye edilmesi, AKP’nin geliştirdiği topyekûn saldırıya karşı direnme gücünü yaratmıştır. Bugün bu direniş İmralı’dan Amed’e, dağdan yurtdışına kadar her alanda topyekûn bir mücadele olarak sürmektedir.
Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a yöneltilen uluslararası komplo saldırısının başka bir benzeri yoktur. Çünkü komplocu saldırıyı doğuran Kürt halkını inkâr ve imha sisteminin de bir benzeri bulunmamaktadır. Dolayısıyla uluslararası Gladio komplosuna karşı direniş de benzersiz ve eşsizdir. Bu temelde yaşanan mücadele, onüç yıldır Kürdistan ve Türkiye’deki gelişmeleri belirlediği gibi, Ortadoğu’daki üçüncü dünya savaşı üzerinde de sonderece etkilidir. İmralı direnişi onüç yıldır çok sayıda gücün korkulu rüyası olmaya devam etmiştir.
Tabi bu denli büyük ve etkileyici bir olayın bir de arada yemlenenleri vardır. 9 Ekim 1998 komplosunun düğmesine 17 Eylül 1998 Washington Anlaşması ile basıldığı bilinmektedir. Bu temelde geliştirilen komplocu saldırılar ve buna karşı gelişen tarihi direniş, Kürt halkının özgürlük bilincinin ve örgütlülüğünün düzeyini ortaya çıkarırken, yan etki olarak bazılarını da rüyalarında göremeyecekleri yerlere getirmiştir. Bu çerçevede bazıları Bağdat’a başkan bile olabilmişlerdir. Yani “Apo ve PKK pirimi” para etmiştir.
Şimdi onüçüncü yılda ve ondördüncü yıla girerken AKP komployu yenilemeye ya da yeni planlarla yürütmeye çalışmaktadır. Yani topyekûn özel savaş konseptini tüm boyutlarıyla uygulamak istemektedir. Bu da “Apo ve PKK pirimi”ni daha da büyütmekte ve bazı leş kargalarını daha saldırgan bir biçimde harekete geçirmektedir. Bu temelde bazılarının Bağdat’a başkan olmaları, benzer bazılarının da iştahını kabartmaktadır. Böyle bazılarının medya ve TBMM Komisyonu tarafından itibar görmeleri, neredeyse kendilerini kaybetmeye kadar götüreceğe benzemektedir. Hâlbuki rolleri psikolojik özel savaşın piyonluğu düzeyindedir.
Kürt halkı komployu çözdüğü gibi, komplonun ajanlarını da çözmekte ve tanımakta zorlanmamaktadır. Dahası bu uğursuz davranışların yarattığı büyük öfke, komploya karşı Kürt halkının ondördüncü yıl mücadelesini çok daha güçlü geliştireceğini göstermektedir. Hem de “Önder Abdullah Öcalan’a Özgürlük” temelinde!..
Selahattin ERDEM
ÖZGÜR POLİTİKA
- Ayrıntılar
Sonuç alıcı bir savaş yürütebilmenin en öncelikli şartlarından bir tanesi de savaşın sıcak yüzü olan çarpışma ve vuruşma öncesinde yürütülen hazırlıklardır. Tüm savaş stratejilerinde “savaşı savaştan önce kazanmak” olarak adlandırılan bu hazırlık süreci kader belirleyici niteliktedir.
Savaşın gerilla açısından ele alınması durumunda bu, düşmanla karşılaşma anı öncesinde yapılacaklar olarak tanımlanır. Bunlar iyi bir keşif, güçlü istihbarat, düşmanı takip, zayıflıklarını görme ve buna göre bir planlamaya gitmedir. Bu konularda yürütülecek ön çalışmalar gerçekleştirilecek eylemin sonuç alıcılığı üzerinde direkt etkide bulunur. Eğer iyi bir keşif çalışması yoksa üzerine gidilecek hedef iyi tanınmazsa planlamada açıklar oluşacağından beklenmeyen durumlarla karşılaşılabilir. Darbe vurmak isterken darbe yemek kaçınılmaz olur.
Bu, Devrimci Halk Savaşı’nın tüm alanları için de geçerlidir. Yaşanılan çevre içinde düşmana ait merkezler, savaşı yürüten güçler, buna lojistik destek sağlayan geri cepheler konusunda istihbarat edinmek daha kolay olabilmektedir. Kürdistan’ın her yerleşim yerine konumlanmış bulunan düşman güçleri halkın yakın bölgelerinde yer aldığından biraz da göz önündedir. Yine bu merkezlerde yer alan kişiler, düşmanlık yapan kesimler halkla aynı yaşam ortamlarını kullanmaktadır. Bu anlamıyla biraz da iç içe bir durum söz konusudur.
Hem bu merkezlerin tanınması, hem de bu merkezlerde yer alan kişilerin tespiti etkili eylem yapabilme noktasında önemli olmaktadır. Devrimci Halk Savaşı, düşmanın etkinliğini kırarak, Kürtlerin yaşam mekanlarında rahatça dolaşmalarına ve halk üzerinde baskı yapmalarına engel olmak, bunun yerine demokratik konfederalizmin öz savunma güçlerinin yerleştirilmesini içerir. Bu anlamıyla düşman güçlerinin etkisi kırıldıkça, merkezleri işlemez kılındıkça kendi öz örgütlülüklerimize yer açabiliriz. Bu anlamıyla düşman merkezleri ve içinde yer alan kişiler iyi ve yeterli tanındığı oranda onlar üzerinde daha rahat ve az riskli eylemler gerçekleştirilebilecektir. Böylelikle zamanla bu düşman merkezlerinde yer alan kişiler buralarda kalma noktasında istekli olmayacağı gibi, yerlerine getirilmesi gerekenlere karşı da bir gözdağı verilmiş olacaktır.
Bu anlamıyla düşman merkezlerinin güçlü ve yeterli keşfi, burada çalışanların kimlikleri, yaşadıkları yerler, uyguladıkları pratikler iyi tespit edilebilmelidir. Bir yandan halka yönelik saldırıları örgütleyen güçler tespit edilip doğru hedef tespiti yapılırken bir yandan da özünde Kürt halkına yönelik saldırılarda gönülsüz yer alan, içinde bulunduğu görev gereği orada bulunmak zorunda kalanlar da ayrıştırılabilinmelidir. Bir yandan yeminli düşmanlar etkili darbeler vurulurken, diğer yandan bu konuda gönülsüz yaklaşanlar kazanılabilecektir.
Çünkü bizim yürüttüğümüz savaş insan karşıtı bir savaş değildir. İyi ve kötüyü birbirinden ayırt edebilmek oldukça önemlidir. Bu düşman bile olsa böyledir. Düşman içinde de çözüm yöntemleri açısından birbirinden farklı insanlar mevcuttur. Kimileri inatla inkar ve imhayı, tasfiyeyi dayatırken, kimileri ise şiddet dışı yöntemleri ön görmekteler. Bizim de amacımız demokratik barışçıl bir ortamda halkımızın haklarını savunmak olduğuna göre böylesi bir mücadele ortamını yaratmada yardımcı olacak, düşman gücünü sınırlandıracak kesimlere yönelmemek olumlu olacaktır.
Yine düşman merkezlerinde yer alan kişilerin bir kısmı halkımızın çocuklarıdır. Bilinçsizlik ya da mecburiyet nedeniyle orada bulunmaktalar. Merkezlerde bulunan ve daha çok görünür düşman olan üniformalılara yönelmekten önce bulunulan bölgede savaşı kızıştıran, halkımız üzerinde katliam emelleri güden kesimlerin temel hedef olarak belirlenmesi de önemlidir. Bunların tespiti, bu savaşın yönlendiricisi konumunda bulunan komutan, yönetici, öncüleri tespit etmek çok önemlidir. Ne de olsa bir savaşta temel hedef baştır. Başsız bir topluluğun etkili bir savaş yürütemeyeceği, savaş gücü ve motivesini kaybedeceği göz önüne getirilerek bu tür kesimlerin belirlenmesi oldukça önemli olmaktadır.
Bunun yanında lojistik destek kanallarının, takviye ve sevkiyat yolları ve kanallarının tespiti de önemli olmaktadır. Ön cephelerde, Kürt halkının yaşam alanlarında bulunan grup ve kesimlerin varlığı ancak bağlı oldukları merkezlerden alacakları destekle mümkün olmaktadır. Bu anlamıyla ön cephede bulunan kesimler, görünür durumda olan düşman merkezleriyle esas savaş karargahları, merkezleri arasındaki hatları denetim altına almak önemli bir iş durumundadır. Keşif ve istihbaratın önemli bir şartıdır.
Fiziki koşullar ve savaşın maddi koşulları bunlar olurken manevi destek merkezleri de tespit edilebilmelidir. Savaşın en temel yürütücüsü moraldir, kazanma umudu ve motivesidir. Düşmanın bu moral kaynakları şüphesiz köklerine, kültürüne bağlı halkımızın değerleriyle aynı değildir. Kapitalist modernitenin düşkün yaşamı geliştirme amacıyla bağlı kimi merkezlerdir. Bunlara yönelmek, düşman merkezlerinde yer alanların kendilerini stres altında bitirecek, mücadele azmini düşürecek, güçten düşürecek bir savaş yürütebilmek için onların bu merkezlerinin de iyi tespit edilip Kürdistan’dan tümden sökülmesi gerekmektedir. Bunların da iyi tespit edilmesi, kesin istihbarata dayandırılarak mümkün olan her dönemde bunlar yönelmek oldukça önemli olmaktadır.
Genel olarak birkaç başlık olarak tanımladığımız keşif edilecek, istihbaratı toplanacaklar hakkında bunlar söylenebilir. Fakat bunlar sadece genel çerçevedir. Her düşman merkezinin istihbaratının ve keşfinin toplanmasının orada bulunan Devrimci Halk Savaşı militanının görevi olduğunu belirtmeliyiz. Yoksa üstten, merkezden, savaşın ön cephesinden kopuk hedef tespitleri, keşif ve istihbarat örgütlemesi mümkün değildir.
Fakat kesin olarak unutulmaması gereken nokta doğru ve sonuç alıcı bir savaş yürütülmek isteniyorsa her şeyden önce doğru keşif ve istihbarat sahibi olunması gerektiğidir. Bu yapıldığı sürece eylem sıkıntısı çekilmeyeceği gibi düşman merkezlerine yönelik yıldırıcı bir mücadele yürütülerek Kürdistan’dan kovulması, kovulamıyorsa bile ininden çıkamayacak duruma getirilmesi mümkün olacaktır.
Pir Kemal
- Ayrıntılar