Biz Kürtlerde doğum günleri çok bilinmez. En azından daha yakın sürece kadar da bu böyleydi. Ve belki birçok yerde halen doğum günleri bilinmez. Ölümler ise sadece ve sadece atılan tarihlerle bilinir.

Ne zaman gelip ne zaman gittiğini bilmemek önemli bir eksikliktir. Tarihsizliktir. Bir şeylerden yoksunluktur. Biz Kürtlere geçmişte birilerinin devlet memuru keyfince tarihler takmıştır. Ya da takmamıştır. O bilinen meşhur 1. 1. ya da 1 Ocak doğum günü esasta Kürt halkına karşı uygulanan keyfi tutumdur. Ve bu tutum fevri bir davranış olmadığını bugünlerde daha iyi anlıyoruz. Meğer yapılanların tümü bilinçlice tarihsizleştirerek köklerinden koparma girişimiymiş.

Evet, eğer 15 ağustos büyük direniş ve diriliş bayramının anlamını öğrenmek istiyorsak tek bir kelime ile doğum tarihini yazmaktır. Yazdırmaktır. Kimileri için onların belleklerine kazıtmaktır. Bu kimilerinin sömürgeci statükocu güçler olduğu da açıktır.

Evet, 15 Ağustoslu günleri yaşıyoruz. Gerilla olarak bu günün anlamı bizim için daha da can alıcı. Bizi var eden, yaşama kavuşturan, kinlerimize, öfkelerimize, isyanlarımıza, arayışlarımıza, başkaldırılarımıza ve de içe dönmelerimizi aşarak kendimiz olmaya götüren günün adıdır 15 Ağustos. Buna zemin sunan, şans veren günün de adıdır. Öyle sanıldığı gibi sadece askeri bir eylemlilik değildir.

Evet, 15 Ağustos tüm çılgınlıklarımıza, taşkınlıklarımıza, boyun eğmelere karşı geliştirdiğimiz haykırışlarımıza, sıradanlaşma dayatmalarına duyduğumuz tepkinin, hırsın da yaşam bulmasının yolunu açan gündür. Öyle herkes gibi olmamızı bekleyen sömürgeci kültüre, siyaset oyunlarına, köle tutsak yaşam arayışlarına karşı da kendimiz olabilmemiz için verilen fırsatın adıdır.

Evet, 15 ağustos her Kürt genci için bir milat.

Hele hele gökyüzünde kanat çırparak özgürleşmek isteyecek her insan için bir kapı.

Özgürlük ve adalet arayışları güçlü olanlara bir yol.

Kimlik sahibi olmak isteyenlere bir silah.

Sıra dışılığı kabul etmeyenlere kanat.

Tüm dünyayla boy ölçüşmek isteyenlere bir şans.

Kanatlanarak yürümek ve uçmak isteyenlere ise bunun yolunu çizen ve gösteren bir gündür.

Ve biz biliyoruz ki kimileri bu güne “İlk Kurşun” dedi. Ve bu İlk Kurşun’un öncelikli olarak kimliksizliğe, zayıflığa, renksizliğe, köleliğe, tarihsizliğe sıkıldığını da biz ekleyelim.

Evet, İlk Kurşun biraz da doğum günü sahibi olmak için atılan bir kurşun. Biraz da tarihine kavuşmak için atılan bir kurşun. Biraz da tarihsizliğe sıkılan bir kurşun.

Evet, 15 ağustos diriliş bayramı bunun için kutsanması gereken bir gündür. İnsanı tarihleştirerek ölümsüzleştiren bir günün ancak ve ancak kutsanacağı açıktır. Dünyanın neresine gidersek gidelim yaratım günleri görkemli anılır. Görkemli kutlanır ve görkemli kutsanır.

Halkların tarihlerine bir bakalım. Destanlarına bir bakalım. Halkları ölümsüzleştirme anları her zaman görkemli edebiyatlarla ebedileştirilirler. Ölümsüz kılınırlar. Ölümsüz kılınmaların da ötesinde böylesine günler insanların belleklerine unutulmamaları için kazıtılırlar.

Ve biz Kürtler ve Ortadoğu halkları için 15 Ağustos direniş ve diriliş günü biraz da ölümsüzleştirme anlarıdır. Tarihle buluşturma anlarıdır. Tarihle buluşma anlarıdır.

Ve yeni bir 15 Ağustos diriliş bayramını kutlarken tarihle buluştuğumuzu, yaşarken tarihleştiğimizi, tarihin bir öznesi olduğumuzu bilerekten kendi doğum günümüze kavuştuğumuzu ve bundan böyle de her zaman kendi tarihimizle yaşayacağımızın sevinciyle karşılıyoruz.

Doğum günümüz, günlerimiz kutlu olsun.

Bir yoldaşımızı yazdığı gibi:

Sevdalanmıştık gökyüzünün parlak maviliğine

Yıldızlara coşarak ay ışığıyla şarkı söyleyip

Dans ederdik el ele, kol kola ve

Omuz omuzaydık hepimiz

Hepimiz sevdalıydık

Bereketli toprağa ve

Biz ateşin çocuklarıydık

Bakire topraklarda

Her birimiz ateşle yıkanıp

Dans ederdik maviliklerin içinde

Ateşin etrafında bir halka olurduk

Ayaklarımız toprağa değdiğinde

İçimiz umut dolardı

Uzun saçlarımız ta belimize inerdi

Açıp savururduk rüzgarların görkemliliğine

Ve biz büyük bir coşkuyla dans ederdik

Uçarcasına sevdalıydık parlak güneşe

Yüzümüz güneşe dönük

Güneşe doğru koştuk

Çünkü biz güneşin çocuklarıydık

Kasım Engin