Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a yönelik 15 Şubat uluslararası komplosunun onbeşinci yılına girişi Kürdistan’ın dört parçasında ve dünyanın dört bir yanında öfkeli ve büyük kitleler tarafından nefretle protesto edildi. KCK Yürütme Konseyi Başkanlığının çağrısı üzerine her alandaki Kürtler kelimenin tam anlamıyla yaşamı durdurdu. Onbinler ve yüzbinler halinde sokakları dolduran Kürt halkının ve dostlarının tek bir talebi vardı: Öcalan’a Özgürlük! Kürtler artık İmralı sistemiyle birlikte yaşamak istemediklerini açıkça ortaya koydular.
Kuzey Kürdistan’ın tüm kent ve kasabaları büyük gösterilere ve polisle çatışmalara sahne oldu. Amed’te görüldüğü gibi Kürt halkı bu 15 Şubat’ta da bedel ödedi. Şahin Öner isimli 19 yaşındaki evladını şehit verdi. Bu 15 Şubat’ta en kalabalık protestolar Rojava’da yaşandı. Başta Kamışlo olmak üzere Rojava’nın devrim kentleri yediden yetmişe sokaklara döküldü. Güney ve Doğu Kürdistan kentlerinde de 15 Şubat komplosu protesto edildi. En kitlesel protestolardan biri Fransa’nın Strasburg şehrinde yaşandı. Başta Avrupa kentleri olmak üzere dünyada Kürtlerin yaşadığı her kentte 15 Şubat komplosu protesto edildi.
15 Şubat uluslararası komplosunun ondördüncü yıldönümünü protesto eylemlerinin verdiği temel üç mesaj vardı. Birincisi protesto eylemlerinin kitleselliğiydi. On Kürtten dokuzu 15 Şubat komplosuna karşı çıkıyor, Kürt soykırım gününü protesto ediyordu. İkinci mesaj, Kürtlerin artık İmralı işkence sistemiyle birlikte yaşamak istememesiydi. Bununla bağlı üçüncü mesaj, Kürtlerin hemen hemen tamamının Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın özgürlüğünü istemesiydi. Öyleki, “Öcalan’a Özgürlük” sloganı tüm protesto eylemlerinin ortak sloganıydı.
Kitle siyaseti böyle hareketli bir süreci yaşarken, yani dünyanın dört bir yanında sokaklar 15 Şubat uluslararası komplosunu protesto eylemleriyle dolup taşarken, örgütlü siyaset “İmralı süreci”ni veya “İmralı’ya kimlerin gideceğini” tartışmaya devam ediyordu. Bu konuda en somut ve kapsamlı açıklama KCK Yürütme Konseyi Başkanı Murat Karayılan tarafından yapıldı. KCK, İmralı görüşmelerinde kendilerine yansıyan somut bir gelişme olmadığını ifade ettiği sözkonusu açıklamada, “Hewlêr veya başka yerlerde kendilerinin de görüşme yaptıkları” biçimindeki hükümet sözcülerinin açıklamalarını ve Türk basınında yazılanları net bir dille yalanladı.
KCK’nin kamuoyunu aydınlatan bu açıklaması “İmralı’ya gidiş” tartışmasını da hızlandırdı. Bunun üzerine Başbakan Tayyip Erdoğan, yaşanan sürecin “Çözüm süreci” olduğunu ifade edip, “Yakında İmralı’ya gidileceğini” belirtmek zorunda kaldı. Kamuoyunu inandırabilmek için de kararlılık gösterisi yaparak “Her türlü bedeli ödemeye hazır olduklarını” belirtti.
AKP’yi tamamlayan açıklama BDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş’tan geldi. “İmralı’ya gidecek heyetin hazır olduğunu” belirten Demirtaş, “İmralı görüşmelerindeki tıkanmanın aşıldığını ve heyetin bu hafta İmralı’ya gideceğini” ifade etti. Böylece İmralı’ya gidiş tartışmalarının neden bu kadar uzadığını ve görüşmelerin yapılamadığını kamuoyu öğrenmiş oldu.
Bunun nedeni olarak “İmralı’ya gidecek heyetin kimlerden oluşacağı ve bunu kimin belirleyeceği” konularındaki anlaşmazlık olduğu kamuoyuna gösterilmişti. Bu konuda AKP ile BDP yönetimi arasında çekişmeli bir tartışma yaşanmıştı. Şimdi Selahattin Demirtaş’ın açıklaması gösterdi ki, esas neden heyeti belirlemek değilmiş. Bu tartışma gerçeği maskelemek için hükümet tarafından gündeme getirilmiş. İmralı’ya gidilememesi ve görüşmelerin sürdürülememesinin esas nedeni “Görüşmelerdeki tıkanma” imiş! Daha açık ifade edersek, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın görüşme istememesiymiş!
En son kardeşi Mehmet Öcalan ile yaptığı görüşmede Kürt Halk Önderi zaten buna işaret etmişti. Mehmet Öcalan’ın basına yaptığı açıklamaya göre, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan sürecin ilerlemesi için “Paris katliamının aydınlatılması gerektiğini” belirtmişti. “Her gün operasyon yapılır ve insanlar tutuklanırken mektup yazamam” demişti.
Kürt Halk Önderi’nin çok somut ifadelerine rağmen, AKP hükümetinin yürüttüğü siyasi ve askeri operasyonlarda bir azalma olmadı. PKK’li üç kadın devrimcinin Paris’te katledilmesi olayı da aradan kırk gün geçmesine rağmen aydınlatılmadı. Katil zanlısı olarak yakalanan kişinin ilişkilerinin Ankara’ya uzanması, Fransız savcılığını adeta durdurdu. Hem de AKP yetkililerinin adeta olayı üslenen açıklamalarına rağmen Fransız makamları böyle bir tutum içine girdi.
Bu durum neyi gösteriyor? Paris katliamı çerçevesinde çok kirli bir ittifakın varolduğunu ortaya koyuyor. Katliamda Türk ve ABD ortaklığına Fransa’nın da dahil olduğunu gösteriyor. Katliam üzerinden yeni pazarlıkların yapıldığını ve çıkar bölüşümüne gidilmeye çalışıldığını ifade ediyor. Kürt Özgürlük Hareketini tasfiye planının uluslararası düzeyde hayata geçirilmeye çalışıldığını ifade ediyor.
Bir yandan görüşme ve çözümden söz ederken, diğer yandan AKP hükümetinin imha ve tasfiye çabalarını yoğunca sürdürdüğü açıkça görülüyor. Bu konuda ne bir zihniyet ve üslûp değişikliği, ne de bir pratik tutum farklılığı var. Yedi boyutlu özel savaş, siyasi ve askeri operasyonlar devam ediyor. Hatta bunları daha da geliştirme ve yayma çabaları görülüyor. Örneğin, “Terörle mücadele” adı altında çıkarılan son yasa. “Terörün finans kaynaklarının kurutulması” amaçlı yasadan söz ediyoruz.
Buna biz “Çiller yasası” da diyebiliriz. Tansu Çiller “Listeleri cebimde” diyerek Kürt sermayesinin üzerine gitmiş, sermaye sahipleri “faili meçhul” adı altında katledilmişti. Belliki AKP hükümeti de bu yasaya dayanarak, “Teröre destek veriyorsunuz” deyip Kürt sermayesinin üzerine gidecek. Kürt sermaye sahiplerini de tutuklayıp zindanlara doldurmaya çalışacak. Zaten toplumun tüm aktif kesimlerini “KCK operasyonu” adı altında zindanlara koydu. Şimdi bu yasayla mevcut saldırıyı Kürt sermayesine de yöneltecek. Böylece Kürt sermayesini korkutup Kürdistan’dan kaçırtmaya, baskı altına alıp eritmeye çalışacak.
AKP’nin bu projesinin Türkiye ile sınırlı olmadığı da anlaşılıyor. Daha şimdiden Fransa’nın ve İspanya’nın da bu kervana katıldığı görülüyor. Bu ülkelerde de yapılan baskınlarda “Teröre destek veriliyor” denilerek Kürt yurtseverleri tutuklanıp paralarına el konuyor. Geçmişte de örneği görülen bu saldırıların Avrupa ülkelerinde sürdürüleceği anlaşılıyor.
Belliki bütün bunlar AKP tarafından uluslararası komplonun sürdürülmeye çalışılması anlamına geliyor. Tüm Kürt yurtseverleri gibi, yurtsever Kürt iş ve sermaye sahiplerinin de bu gerçeği görerek, AKP’nin bu faşist saldırılarına karşı her yerde direnmesi gerekiyor. Bunun Avrupa’da da, Kürdistan’da da yapılması lazım. AKP oyunları ancak böyle bozulur ve saldırıları ancak böyle kırılabilir.
Avrupa’da ve ülkede AKP oyunlarını bozabilmek için Kürt sermaye sahiplerinin bir araya gelip örgütlenmesi, Kürt sermayesinin birleştirilerek ülkede yatırıma yöneltilmesi büyük önem taşıyor. Asgari yurtseverlik ölçüsü bunu gerektiriyor. AKP’ye inat her Kürdün bu yurtseverliği göstererek “Çiller yasası”nı da boşa çıkarıp tüm AKP oyunlarını başarısız kılacağına inanıyoruz!..
Selahattin ERDEM
Yeni Özgürpolitika