Kürdistan’ıma bahar gelmiş.

Her tarafımız kar belek belek.

Dereler şarıl şarıl coşkun sularla taşıyor.

Kardelenler de açmış.

Bademler de çiçek açmış, dört tarafımızdaki yamaçlarda.

Zirvelerden seyrediyorum olup biteni.

Zira bir gerillayım ve dağların doruklarındayım.

Bir şahin gibi keskin bakışlarla gözlerim uzaklara bakar.

Aslında bir kartal gibi de kanat açıyorum.

Kürdistan vadilerine ve ovalarına.

Mağrurum ama mahsun bakan bir ceylan gibi içliyim.

Halkıma ve ülkeme.

Yüreğim çırp çırplarda.

Radyodan takip ediyorum olup biteni.

Ülkemde destanlar yazılıyor.

Sanki demeyelim, hakkaten sahici yeniden bir dirilişin başlangıcındayız gibime geliyor.

Gibime geliyor da demeyelim.

Sahici yeniden bir diriliş var.

8 Mart kutlamalarında, reng û renge bürünerek harikalar yaratan genç kızlarımız ve kadınlarımızın coşkulu özgürlük haykırışları bunun delili değilse, daha başka ne delil olabilir?

Ya seçim meydanlarındaki açık, net ve kararlı duruşlu halkımın geliyoruz deyişi, Özgür ve Demokratik Kürdistan’ın sacayaklarından biri değilse, daha başka ne yeniden bir dirilişin delili olabilir?

Wan halkının sel gibi akması bunun delili değilse, daha başka ne delil olabilir?

Daha diğer kentler sırada.

Daha Newroz’un görkemliliği sırada.

Haydi halkım göster kendini şu kavanoz dipli dünyaya.

Türk ırkçı rejiminin arkasındaki esas güç AB, ABD’ye.

Bitir şu yalan-dolan-talan ve neo-soykırımcılığın temsilcisi Münafıklar ve Kafirler Partisi AKP’yi.

Haydi halkım bunu yap.

Defet toprağa şu AKP’yi, defettiğin ANAP, DYP ve CHP gibi.

29 Mart akşamı bu müjdeyi senden bekliyoruz.

İnanıyoruz ve güveniyoruz sana.

Haydi halkım.

Bizi rüsva etmeyeceğini biliyoruz.