Basına ve Kamuoyuna!
1. 19 Nisan günü 02.00 – 03.00 saatleri arasında Medya Savunma Alanlarına bağlı Xakurkê’nin Geliyê Reş ile Sîro Tepesine yönelik olarak TC ordusu tarafından havan ve obüs saldırısı yapılmıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 18 Nisan günü 02.00-03.00 saatleri arasında Medya Savunma Alanlarına bağlı Haftanin’in Partizan Tepesi, Mêrgeşiş ile Dêreşiş köylerine yönelik olarak TC ordusu tarafından havan ve obüs saldırısı yapılmıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 16 Nisan günü 14.00-16.00 saatleri arasında Medya Savunma Alanlarına bağlı Haftanin’in Hêliz Tepesi ile Alanış köyü ve vadisine yönelik olarak TC ordusu tarafından havan ve obüs saldırısı yapılmıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 14 Nisan günü 11.00-13.00 saatleri arasında Şırnak'ın Uludere (Qilaban) ilçesine bağlı Koreşîn alanına yönelik olarak TC ordusuna ait kobra tipi helikopterler tarafından saldırı gerçekleştirilmiştir.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
8 Nisan günü Mardin’in Mazidağı ilçesine bağlı Demirtepe mıntıkasında Bengi Welat adlı arkadaşımız daha önceden alana yerleştirilmiş bir mayını çıkarmak isterken kaza sonucu şahadete ulaşmıştır.
- Ayrıntılar
Herkes için sonuçları çok zarar verici olaylar yaşanmaya devam ediyor. Ülkede yeniden şiddetli bir savaş gittikçe tırmanıyor. Olaylar Gabar Dağı’nda üç gerillanın katledilmesiyle başladı. Ardından Bingöl’de dört gerillanın öldürüldüğü açıklandı. En son olarak da Amanos Dağlarında yedi gerilla, henüz nasıl yapıldığı bilinmeyen bir yöntemle katledildi. Dersîm’den Botan’a kadar Türk ordusunun operasyonları gittikçe yayılıyor. Zap ve Zagros sınırlarında ise neredeyse “Sınırötesi operasyon hazırlığı” denebilecek düzeyde bir yığınak yapılıyor.
Türk ordusunun Mart ayı ortasından bu yana geliştirdiği askeri harekatlılığın tam bir savaş konumuna ulaştığı anlaşılıyor. Peki bu tehlikeli gidişi kim ya da kimler yaratıyor? Bu gidişten kimler ne tür sonuçlar almayı hesap ediyor?
Her şeyden önce şunu belirtelim ki, bu yapılanların savaşı tırmandırmayı ve Kürtleri savaşa tahrik etmeyi ifade ettiği tartışmasızdır. Peki bunu kim yapıyor? Milli Güvenlik Kurulu kararları doğrultusunda mı bunlar yapılıyor? Yoksa bunlar AKP hükümetinin plânlı bir uygulaması mı? Veya bunları kendi başına ordu mu yapıyor? Ya da ordu içinde “savaş yanlısı” denen ve tam denetlenemeyen bazı kesimler mi bunları yapıyor?
Elbette bu şıklardan hangisinin doğru olduğunu şimdilik tam bilemiyoruz. Herhangi birisi doğru olabileceği gibi, belki de hepsinin katkısı da olabilir. Fakat yapan ya da yaptıranı kim olursa olsun, seçim sürecine girerken Türk ordusu tarafından savaşın tırmandırıldığı inkar edilemez bir gerçektir. Bundan da siyaseten AKP hükümetinin sorumlu olduğu yine tartışma götürmez bir gerçektir.
Kısaca AKP hükümetinin siyasi sorumluluğu altında Kürtlere yönelik bir saldırı savaşı tırmandırılmaktadır. Yani AKP savaşı tahrik etmektedir. AKP hükümetinin sorumluluğu altında artan ordu saldırılarına karşı gerillanın savunma eylemleri de geliştikçe savaş ülke çapında yayılmaktadır. Bunun siyasi sorumlusunun AKP olduğu tartışmasız bir gerçektir.
Fakat AKP’nin tahrik edip tırmandırdığı sadece silahlı savaş da değildir. Onunla birlikte ve belki de ondan daha fazla tırmandırılan halka karşı siyasal saldırılardır. Her ne kadar özel savaş medyası görmezden gelse de, Türk polisinin sivil halk üzerinde estirdiği terör, Kürt gençleri, çocukları ve kadınlarına yönelik polis saldırıları arttık gizlenemez düzeydedir ve her geçen gün kamuoyu nezdinde daha fazla teşhir olmaktadır.
Bunun en somut örnekleri, son günlerde AKP polisinin Demokratik Çözüm Çadırlarına yönelik saldırılarıdır. Demokratik Çözüm Çadırı gibi barış ve demokrasi mücadelesinin ocağı olan yerlere bile saldırması “AKP demokrasisi”nin maskesini iyice düşürmektedir. Kürt halkının seçtiği milletvekili ve belediye başkanlarına bile polisin saldırması, AKP polisinin faşist ve Kürt düşmanı karakterini gözler önüne sermektedir.
AKP Kürtlere karşı geliştirdiği bu asker ve polis terörüyle de yetinmemekte, Kürt halkının ibadetine bile dil uzatmaktadır. Halkın sivil itaatsizlik temelinde son dönemlerde geliştirdiği “Sivil Cuma Namazları”, AKP’nin maskesini iyice düşürerek faşist ve özel savaşçı yüzünü tamamen açığa çıkarmış görünmektedir. Böylece AKP’nin görevlendirdiği özel savaşçı imamlar ordusu boşa çıkarılmış ve AKP’nin en tehlikeli oyunlarından biri daha bozulmuş olmaktadır.
Fakat burada özellikle Tayyip Erdoğan’ın tutumu dikkat çekmektedir. Bu zat kendini o denli kaybettik ki, artık zamanın Abdulhamid’i olmakla da yetinmiyor. Neredeyse kendini Sultan Süleyman gibi görüyor. Hatta onu da aşarak hangi namazın kabul edilip edilmediğini belirleyicisi olarak kendini görüyor. Bu zata göre kendi soykırımcı imamları tek namaz kıldırabilir, Kürt halkı kendi yetiştirdiği imamları ardında ve kendi diliyle namaz kılamazmış! AKP ve Tayyip Erdoğan eliyle İslam dininin ne kadar devletleştirildiğinin ve asimilasyon aracı haline getirildiğinin en açık kanıtıdır bu. Oysaki İslamiyet topluma aittir, cemaatindir. Kürtlerin de yaptığı da Peygamber döneminin İslamını yaşamak olmaktadır.
Dikkat edilirse Kürt soykırımını yürütmekte AKP hükümeti hiçbir kural ve ölçü tanımamaktadır. Ekonomiyi, siyaseti, eğitimi, sağlığı, sporu, kültürü, toplumsal yaşamın bütün alanlarını özel savaşın hizmetine koştuğu gibi, toplumun kutsal alanı olan din ve inanç alanını da özel savaşın hizmetinde kullanmaktan çekinmemektedir. Bu biçimde AKP gerçeği çok daha net bir biçimde açığa çıkmış olmaktadır.
Fakat tarihin tanık olduğu bir toplumsal gerçeklik daha vardır: Bir yerde zulüm ne kadar ölçüsüz ve acımasızsa, özgürlük için direniş de o kadar cesur ve fedakârdır. Bu tarihsel kural günümüz Kürdistan’ında bütün canlılığıyla yaşanmaktadır. AKP hükümeti Kürt soykırımını ne kadar zalim ve hileli bir biçimde yürütüyorsa, bunun tersi olarak Kürt halkı da özgürlük ve demokrasi mücadelesini eşi görülmemiş bir cesaret, fedakârlık ve yaratıcılıkla geliştirmektedir. Açık bir biçimde ya özgür ve demokratik bir yaşam ya da hiç demektedir. Böyle bir mücadele ile AKP zulmünü kırıp oyunlarını boşa çıkarmaktadır.
Kürtler 12 Eylül faşizmine karşı direndikleri gibi, AKP’nin maskeli faşizmine karşı da kahramanca direnmektedirler. Artan ordu saldırılarına karşı, bedeli ne olursa olsun Kürt gerillası kahramanca direnmektedir. Vahşileşen polis terörüne karşı Kürt gençliği, Kürt kadınları, Kürt çocukları, bir bütün olarak Kürt halkı direnmektedir. Bütün saldırılara rağmen Demokratik Çözüm Çadırları her yerde kurulmakta, sivil Cuma namazları her hafta daha geniş katılımla yayılmaktadır. Kürt halkı özgürlük mücadelesinde örneği bulunmayan yol ve yöntemler geliştirerek büyük bir yaratıcılık sergilemektedir.
Kürtler Newroz’la birlikte bu yeni süreci “An azadî, an azadî” şiarıyla geliştirdiler. AKP’nin tahrik ve saldırıları ne olursa olsun, aynı şiarla da zafere ulaşmakta kararlıdırlar. Herkes bilmelidir ki, bu halk özgür yaşamdan başkasını kabul etmeyecektir. Özgür yaşama ulaşmak için de ne kadar bedel ödemek gerekiyorsa çekinmeden ödeyecektir. Bu uğurda verdiği şehitlerini en kutsal değerleri bilecek ve daha yüksek bir bilinç ve sorumlulukla onların devrettiği mücadele bayrağını sahiplenecektir. Bu temelde Gabar, Bingöl ve Amanos şehitlerini saygıyla anıyor ve özgürlük mücadelesinde sürekli yaşayacaklarını belirtiyoruz!
Selahattin ERDEM
Özgür Politika
- Ayrıntılar
“Hırsızlık yapanı bağışlayabilirim, ırza geçeni bağışlayabilirim, adam öldüreni bağışlayabilirim, imparatoruma kılıç çekeni bile bağışlayabilirim, ama polisime el kaldıranı asla!”diyormuş bir Japon atasözü.
Geçmişten biliriz ki egemenler kendilerince “iç düzeni” polis ve jandarmayla sağlarlar. Dünyanın birçok yerinde jandarmanın iç içişleri bakanlığına bağlı çalıştığını da biliyoruz. Yani polis ve jandarma egemenlerin “iç düzen” dediklerini sağlamakla görevlidirler. Polisin görevleri sıralanırken: adlî, siyasî, idarî ve trafik görevleri diye tanımlarlar. Egemenler kendilerince devletlerinin ayakta kalabilmesi içinde haklı gerekçeler bulmaktan zorlanmazlar.
Devlet onlarındır, mal mülk onlarındır, çalışanlar onlarındır, yeraltı yer üstü zenginlikleri onlarındır, su, hava, toprak ve aklınıza ne gelirse hepsi onlarındır. Boşuna Özel mülkiyetin ve Devlet mülkiyetinin kutsallığı dile getirilmiyor. “Adalet Mülkün Temelidir” sözünden bile adalet ile mülk arasındaki ilişki ele alınarak mülkün kutsallığı dillendirir.
Ama bizde biliyoruz ki mülkiyetin her türlüsü insan ahlakını bozar. Mülkiyetin bir vicdan kirlenmesi olduğu boşuna söylenmiyor. Mülk esasta nesneleştirilmedir. Mal haline getirilmedir. Bu mal haline getirilmeyi insanı kadını ezmeyle başladılar, daha sonra insanları köle ederek devam ettiler. Bunlar yetmeyince bu kez toprağa el koyarak insanı bağımlı hale getirdiler. Bu da yetmeyince emeğinin karşılığı olarak insanı satın alarak makinenin ve türlü baskı aracının kölesi yaptılar. Zaman hızla ilerledikçe de bu kez de tüm bunları aşan bir köleleştirmeyi icat ettiler: ulus devlet. Ulusun devletini oluşturma sözüyle halkları uyutmanın yolunu sadece bulmamışlardır, daha ilerisine giderek halkları birbirine düşman ederek, birbirine kırdırarak kendilerine ait olan sonsuz köle sistemini kurdular.
Şimdilerde öyle bir algı var ki; benim devletim, benim ulusum, benim milli takımım, benim ordum. Özcesi benim, benim, benim diyerek tümden bir kandırma ve saptırmayla insanlar manipüle edilmişler ve ediliyorlar.
Hâlbuki ulusun devleti olmaz. Hangi devlet kendi ulusuyla mal varlığını paylaşıyor? Tersinin doğru olduğunu söylüyoruz; devletin ulusu haline gelmiş insanlar. İnsanlar adeta sağılmak için her şey yapılıyor. Adeta sağılan hale getirilen insanlara birde sahte “sizin devletiniz” deyimiyle afsunlaştırıcı etkiyle esir alınmaktadırlar.
Devletin ya da devletlerin bu uyutma, uyuşturma, yönlendirme, maniple etme durumuna karşı insanlar karşı durduğu anda herkesin karşısına devletin ne olduğu çıkar. Devlet tamda bu anlarda çıplak olarak insanlara kendi asıl yüzünü gösterir. Devletlerin asıl yüzü zordur, gasptır, talandır. Ve bunu düzeni sağlayan ise eğer dış güçlerin rahatsızlıkları ise Askeri Ordulardır. Yok, eğer bu olup bitenleri kabul etmeyen, içte yaşayan halk ise devreye polisler girer, jandarma girer.
Özcesi devletin en ileri düzeyde temsilini polis yapıyor. Polis devletin cisimleşmiş halidir desek yanlış olmaz. Polis nerede varsa orada devlet vardır. Devlet ise faşizandır. Zihniyet yapısı budur. O zaman demek ki devletin cisimleşmiş en ileri hali polistir. O zaman bu faşizan zihniyet yapısına ve kurumuna karşı tavır almak faşizme karşı tavır almakla eş anlamlıdır.
Bugün polis toplumu en ileri düzeyde baskılayan güç olarak ortaya boşuna çıkmamaktadır. Devlet iktidarı ile birlikte daha fazla faşistleştikçe polis daha fazla saldırganlaşıyor. Çünkü devlet ve iktidarın özü polistir. Devlet ne kadar faşizansa, iktidar ne kadar faşizansa polis o kadar ileri düzeyde faşizanlaşır.
Sonuç olarak; faşist bir yapıyla karşı karşıyayız. Faşizme karşı mücadeleyi nasıl ki ideolojik, siyasal, kültürel, sosyal, ekonomik, diplomatik sahalarda yürütüyorsak, iktidar gücüne karşı en etkili mücadeleyi birde polise karşı yürütmek esastır.
Bunun için bundan böyle hedefler daha nettir. Hedef faşist yapıysa –ki öyledir-o zaman ilk hedef olarak polis güçleri gelmektedirler. Polisin her türlüsü bu kategoridedir. Polis gücünü hedeflerken de sadece teknik araçlarına takılmak Don Kişot’un yel değirmenlerine saldırısına benzer ki bu ise sadece ve sadece kaybettirir.
Elbette duygu dünyasında TOMA dedikleri araçların karşısına taşla, Molotoflarla çıkmak bir cesaret işidir. Belki de çok büyük bir cesaret işidir. Ne var ki bu cesareti, bu yürek gösterisini, bu atikliği TOMA’lar yerine faşizmin kale bekçiliğini yapan polislere yöneltmek daha yerinde olmaz mı?
Kasım Engin
- Ayrıntılar
2011 yılının ilk günlerinden bu yana ayakta olan halkımızın demokratik barışçıl taleplerine yönelik gerçekleştirilen saldırıların ardı arkası kesilmiyor. Polis devletinin günlük uygulamaları yanında AKP eliyle sürdürülen psikolojik savaş bombardımanı halkı savunmasız kılmaya çalışıyor. Sivil itaatsizliğin tanımları üzerinden yürütülen tartışmalarla eylemlerin içeriği ve gösterilen irade görmezden gelinmeye çalışılıyor.
Bu girişimler şüphesiz Kürt halkının eylemsellikleri karşısında dara düşen, tıkanmayı yaşayan ve ciddi bir yenilgi psikolojisi altına girmiş olan siyasi erkin oyunları. Bu oyunlar karşısında demokratik güçlerin ve halkımızın eylemlerini ısrarla sürdürmeleri gerekli olduğu kadar güçlü bir savunma mekanizmasının yaratılması gerekliliği de kendisini gösteriyor.
Kürt halkı ve bireyi olarak mücadelecilik, cesaret ve özgüven konularında özellikle son otuz yılda oldukça büyük gelişmeler yaşandı. Bedel vermekten geri durmayan halkımızın duruşu bin yılların direniş kültürünün günümüzde de oldukça güçlü bir şekilde korunduğunu gösteriyor. Bu anlamıyla direnişin çocukları genlerinde var olan özgürlük tutkusuyla ayakta ve düşmana kök söktürüyor.
Bununla birlikte halen savunma mekanizmasında yaşanan açıklar da gözlerden kaçmıyor. Haklı olan taleplerini dile getirirken karşılaştığı saldırılar karşısında kendini koruma noktasında halen zayıflıklar görülüyor.
Karşıt güçler arasında yaşanan çatışmalarda tarafların kendi iradesini hakim kılma, kendini savunma ve karşısındakini geriletme düşüncesinde netlik gerekmektedir.
Yıllardır sokaklarda, faşist polis güçleri karşısında eylem halinde olan Kürt gençliğinin bu konuda gösterdiği cesaret dillere destan. Onlarca küçük komutanımız faşistlerin güllelerinin önünde can verdi. Onlarcası sakat kalma pahasına iradesini ortaya koymaktan geri durmadı. Buna rağmen halkını ve hakkını savunmanın bu mücadelesinde sıcak çatışmanın dışındaki zamanda sergilenen duruş saldırganlara halen cesaret veriyor.
Devrimci bir duruş ve kişilikle kendini büyük hesabın sahibi yapmak gerekirken birçok ortam ve kesimde küçük düşüncelerle hareket etme yaşanıyor. Tüm halkın özgürlüğü için ayakta olduğu, yediden yetmişe herkesin ortaklaştığı Önderliğimizin ve ülkemizin özgürlüğü mücadelesinde artık sona doğru yaklaştığımız bir dönemde halen bireysel gelecek düşüncesi ve planları yapmak oldukça geri bir duruşu gösteriyor.
Olağanüstü süreçler olağanüstü kişilikler ve katılım düzeyi gerektirir. Fakat bu böyleyken sanki “yaşanan süreç yıllardır gerçekleştirilen serhıldan hareketlenmesi gibi bir düzeydir, bu düzey içinde bugüne kadar nasıl katılım sergilenmişse bundan sonra da aynı tarz ve tempoda katılabiliriz” tarzında yaklaşımlar sergilenebiliyor. Sürecin ruhuna ve karakterine tezat olan bu duruş halk eylemselliğinin etkisini azaltmanın yanında öz savunma görev ve sorumluluklarını yeterince yerine getirmemeyi de getiriyor.
Düşman topyekun tüm kurum ve kişileriyle Kürt halkının özgürlük taleplerini bastırmanın yollarını aradığı bir süreçte kendini görev sahibi kılmama, büyük hedeflerle hareket etmeme gibi bencil bir yaklaşım şüphesiz Kürt halkına ve bireye bir katkısı olmayacaktır. Aksine bu duruş örgütlülükteki zayıflığa işaret eder ki bu da ancak karşısında mücadele edilen gücün işine yarar. Örgütlenmede oluşan boşlukları doldurmak isteyen düşman bundan faydalanarak var olan kalkışı bastırma cesaretini edinir.
Halbuki düşüncede düşmanını, karşıtını geriletmeyi hedefleyen bir insan savaş ve çatışmanın olduğu sürece oldukça duyarlı ve örgütlü olmak zorundadır. Büyük bir disiplin ve duyarlılıkla hedefe kilitlenerek mücadelesini sonlandırmanın yoğun çabasını sergilemelidir. Tüm bireysel yaşam plan ve projelerini askıya alarak toplum olarak talep edileni elde edene dek, mücadelede bir sonuç alana dek mücadele içinde olmalıdır.
Devrimci kişiliğin en önemli farkı buradadır. Devrimci değiştirilmesi gereken olgular var olduğu müddetçe devrim işinden vazgeçemez. Bundan geri durma gibi bir lüks sahibi değildir. Yıllardır devrim havasını yaşayan ve soluyan halkımızın bireyleri olarak bizlerin de devrimin ayak seslerinin geldiği bir süreçte her zamankinden daha güçlü, yüksek tempoda ve yaratıcı katılım sahibi olması gerekmektedir.
Devrimcilik, kendini en kudretli bir biçimde düzene alternatif kılmaktan geçer. Bu anlamıyla düzenin bizlere yaşam olarak sunduğu her türlü özelliği, seçeneği yok sayarak, onun karşısında Kürt halkının onurlu mücadelesinde şerefli bir yer edinme mücadelesini vermek günümüzün en doğru rol tespitidir. Hedefidir.
Toplum olarak ayaktaysak, dağlardan şehirlere dek her yerde özgürlük bayrağını daha da yükseltmeye çalışıyorsak hiçbir onurlu Kürt bireyi kendisini bundan uzak tutamaz. Kendisini bu kalkışın dışında değerlendiremez.
Yıllarca mücadele vermiş olmak, bedel ödemiş olmak hiç kimseyi kendisini bir kenara çekmesine sebep olamaz. Hiç kimse “ben yaptım, sıra başkalarındadır” diyemez. Her Kürt insanının kendisini sürecin yakıcılığını hissederek yeniden sorgulaması gerekiyor.
Şehitlerimizin vasiyeti devrimin gerçekleşmesidir. Günlerdir Kürdistan ve Türkiye’nin dört bir yanında şehitlerimizi toprağa verirken bireysel yaşamın, ilişkilerin, duyguların peşinde olmak, ayakta olan halkının yanında yer almaktan kaçınmak hiçbir vicdanlı Kürt insanının tercihi olamaz. Sona doğru koşar adım ilerleyen halkımızın devrim ruhuyla yaşadığı kalkışa her Kürt bireyi kendini katık etmelidir. Özgürlük ve özgürlük uğruna toprağa düşen tüm canlar bunu emrediyor.
Pir Kemal
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
11 Nisan günü Medya Savunma Alanlarına bağlı Haftanin'in Xantur yamaçlarına yönelik olarak TC ordusu tarafından havan ve obüs saldırısı yapılmıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna
1. 6 Nisan günü saat 23.00 sularında Sinop’un Boyabat ilçesinde devriye gezen bir polis aracına yönelik olarak gerillalarımız tarafından bir eylem gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen eylem sonucunda düşmanın ölü ve yaralıları tarafımızdan netleştirilememiştir. Gerçekleştirilen eylem ardından TC ordusu tarafından eylem alanına yönelik olarak bir operasyon başlatılmıştır.
- Ayrıntılar