Ka hele li wî binêrin, li rûyê wî binihêrin.
Ji bona xatirê Xwedê ji min re bêjin.
Li ser navê mirovantiyê, piçek hîsek hey di rûyê wî kîmyasalcî, mêrkûj û axa de.
Ji bona xatirê Xwedê ji min re bêjin.
Li ku derê hatiye dîtin ên bêkok bûne xwedî exlaq?
Ji bona xatirê Xwedê ji min re bêjin.
Li ku derê hatiye dîtin ku dewşirme rewa bûne?
Ji bona xatirê Xwedê ji min re bêjin.
Çi karê van dewşirmeyan li Kurdistan, li Enatolya, li Trakyayê hene û ji bilî nîjadperestî, celadî û bikaranîna çekên kîmyevî tu marîfeteke wan nîn e?
Çawa çêdibe ku tu ji wan ne tirk in û dibin tirkên herî har û şoven?
Ji bona xatirê Xwedê ji min re bêjin.
Ma di nava van kîmyasalcî, mêrkûj û axayan de ku li Kurdistan, Enatolya û li Trakyayê gelek canên ciwan binax kirin yek tirkek heye?
Xeleke kor a şerê li Kurdistanê dimeşe, vaye di vir de veşartiye.
Yên ku bêkok, yên berhevkirî, di rastiyê de bê ax in.
Vanan bê çand in û nirxa wan jî nîn e.
Vanan bê esl in. Xwarinen bi horman çawa bin, ew jî wisa ne.
Vanan sûnî ne. Razber û çêkirîne. Vîrûsên herî bi xeter in.
Çawa ku vîrûsek bi keve şaneya bingehîn û şaneyan yek bi yek tune bike û şûna şaneyê bigire, ev berhevkiriyên bêkok jî jî wisa ne.
Ev berhevkiriyên bê kok ji dêran hatin. Ji Ûskûpê hatin. Ji Selanîkê hatin. Ji Qirimê hatin. Ji Dûbrovîkê hatin. Ji Lehistanê hatin. Ji Endûlûsa Îspanyayê hatin.
Xweberdan desthilatiyê, xweberdan qesrên osmaniyan û partiya Îtîhatî Terakî sazkirin û bûn tirkên herî har.
Xweberdan terîqatan, xweberdan cemeatan û bûn sentezvanê tirk-îslam ên herî har.
Çi kirin?
Ji ber ku kokên wan li welatê me nîn bû.
Çanda wan li welatê me nîn bû.
Ne gengaz bû ku bi bêkokî û bêçandiya xwe li desthilatiyê bi cî bibin.
Wisa allem-kullem kirin ku, nîjadperestiya ku îcada Ewropa bû li welatê me bi cî kirin.
Vê jî li ser navê nûjeniyê û li ser navê pêşketinê kirin.
Vê li ser navê tirkîtiyê kirin.
Û di encamê de desthilatiyê xistin dest xwe.
Bûn general, bûn karsaz, bûn profesor, bûn serokomar, bûn serokwezîr, bûn mûşteşar û gewixîne ser welatê me. Li Darahênê, Geliyê Zîlan, Agirî, Dêrsim û li gelek deveran bi deh hezaran bav, kal, pîrê me şewitandin, wêran kirin Kurdistanê. Zikê dayîkên me çirandin bi qezetûreyan.
Li Enqerê bûn kemalîst,li Stenbolê bûn sermeyedar û xwediyê palûkeyan.
Li bajarên Kurdistanê Dêrsimê bûn laîkvan. Bûn elewî. Li Meletî, Mereş, Sêwas, Elezîz, Erzirom, Riha û Dîlok bûn ûlkûvan. Li Amedê, Batmanê, Wanê û Çewlikê jî carnan bûn nûrcî carnan jî bûn hîzbil-şeytan. Li Şirnexê, li Colemêrgê jî bûn cahş û çete.
Xwe kirin hezaran sûretan.
Vaye ji van berhevkiriyan ê herî rojevî jî axayê kîmyasacî û mêrkûjan, Başbûgê kîmyasalcî mêrkûj axa ye.
Di 1998’an de dema ku li artêşa duyemîn bû, ew bû li li çiyayê Kela Kora çiyayê Cudî fermana bikaranîna çekên kîmyevî da.
Di 2005’an de ew bû li Çiya Reşka Colemêrgê fermana çekên kîmyevî da.
Di sala 2009’an de vê carê cî Geliyê Zap. Dîsa yê ku fermana çekên kîmyevî da ew bû.
Yê ku van hemûyan dike ew bû.
Radibe nizanim dibêje, ev çi axa ye, ev axayê çi ye.
Axayê esasî, hem jî axayê kîmyasalcî û mêrkûj Başbug e.
Ji ber vê yekê ye ku gelê me pankarta “Vebûna Kîmyasalî” vekirin.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 23’yê îlonê de li qada Bayraktepeya Çelê ku bi ser Colemêrgê ve girêdayî ye, hemwelatiyekî me pêlî mayînek kiriye û jiyana xwe ji dest daye. Bi vê mayîna ku teqiyaye û bûye sedema hemwelatiyekî me re, tu têkiliya hêzên gerîlayên me nîn e. Mayîna ku tê bahskirinê ji hêla Artêşa TC’ê ve hatiye raxistin û ev bûyer ji hêla serfermandariya TC’ê ve bi nûçeyên provakatîf bi zanebûn tê berevajîkirinê.
Divê gelê me li hember bûyerên bi vî rengî ku her dem dubare dibin, hişyar bin û berteka xwe nîşan bidin.
23 Îlon 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Cemîl BAYIK
Nexşerêya ku Rêber Apo amade kir ne dane muxatabên wê. Pêvajoya mehekê ya di ser pêşkêşkirina nexşeriyê re derbas bû sedema bingehîn aşkera kir ku çima nayên dayîn. Di vê pêvajoyê de dewletê nexşerê desteser kiri û li dijî wê ji bo girtina tedbîran kete nava tevgerê. Di çerçoveya van tedbîran de jî pûçkirina nerînên Rêber Apo mîna hedef danîne ber xwe. Ev pêvajoya mehekê ya derbas bû ji her alî ve hewldanên dewletê raxistin ber çavan. Piştî lêkolînkirina nexşeriya Rêber Apo dewletê lez da amadekariyên xwe. Komîsyona di bin banê hikûmetê de hate sazkirin û koordînatoriya wê Wezîrê Karê Hûndir dike bi fermî van xebatan dimeşîne û vê rastiyê îfade dike. Ev komîsyon ji aliyekî ve xabatên xwe yên hundir ber bi encamê ve dibe, ji aliyê din ve jî hêzên herêmî û navneteweyî dixe dewrê û trafîka dîplomasiyê gur dike. Dewleta tirk di vê çerçoveyê de der barê pirsgirêka kurd de dixwaze hêzên navneteweyî jî bixe nava tevgerê. Ne tiştekî nû ye ku dewletên herêmî û hêzên navneteweyî têkildarî pirsgirêka kurd dixin dewreyê. Heta niha tim bûye xwediyê nêzîkatiyeke bi vî rengî. Aşkera dike ku îro jî heman nêzîkatiyê diparêze. Têkiliyên bi Sûriye û Iraqê re, desteka ji DYA’yê digire vê yekê piştrast dike. Di rewşa heyî de diyar dike ku xabatên dewleta tirk di vê çerçoveyê de meşandine gihiştine astekê. Ji hevdîtin û daxuyaniyên tên dayîn mirov dikare encameke bi vî rengî derxîne. Serokomarê Sûriyeyê hate Tirkiyeyê. Li ser navê hikûmeta navendî ya Iraqê heyeteke mezin hate Tirkiyeyê û hin peyman mor kirin. Komîsyona ku erka rêveberiya hikûmetê girtiye ser xwe civîn li dar xistin û bi serfermandarên giştî re hin hevdîtinên taybet pêk hatin. Piştî van tevan hate aşkerakirin ku Serokwezîr dê DYA’yê ziyaret bike.
Ji xabata ku dewletê di nava xwe de meşand û gihande encamê tiştê herî berbiçav ku derkete holê ew e ku di pirsgirêka kurd de siyaseta înkar û tunekirinê didomînin û ev yek di çarçoveya planeke ji berê de hatiye amadekirin de tên meşandin. Di çarçoveya vê planê de her çiqasî mîna ku ‘hebûna kurd tê qebûlkirin’ xuya dike jî di cewherê xwe de asîmîlasyon a tê wateya tevkujiya çandî, helandina kurdan a di nava neteweya tirk de mîna armanca bingehîn a konsepta tê meşandin xuya dike. Sedema ku naxwazin hebûn û mafên kurdan bi qanûna bê misogerkirin jî encama vê yekê ye. Ev tev didin diyarkirin ka helwesta dewletê ya li dijî nexşeriya Rêber Apo di notên hevdîtinê de bahs dike çi ye.
Rêber Apo çareseriya pirsgirêka kurd di nava jinûva avakirina dewletê ya bi şêwazekî demokratîk de dinirxîne. Li hemberî vê yekê gava ku dewletê avêt mîna xwe restorekirina dewletê bû. Nêzîkbûna dewletê ya der barê pirsgirêka kurd de mîna rojanekerina siyaseta tunekirin û înkarê diyar kiriye. Wateya vê yekê jî ew e ku di cewhera xwe de tu guhertin di siyaseta înkar û tunekirinê de tune ye. Ji ber vê yekê jî tiştên ku niha der barê çareseriya pirsgirêka kurd de bi lêv dikin, ji yên beriya niha hatibûn ziman ne cudatir in. Di destpêka salên 2000’î de jî nerînên bi heman rengî hatibûn rojevê. Ji bo çareseriya pirsgirêka kurd wê demê çi pêwist didîtin niha jî heman tiştan tînin rojevê. Hedefa ku danîne pêşiya xwe ew e ku PKK’ê bikişinîn asteke nizmtir û bi bêçekirinê karibin wê tasfiye bikin. Di rewşa heyî de hewl didin hêzên herêmî û navneteweyî jî beşdarî konseptê bibin. Lewre mîna beriya niha dewleta tirk çareseriya pirsgirêka kurd li ser bingeha tunekirin û tasfiyeyê digire dest. Beriya niha jî li ser hin planên bi heman rengî guftûgo pêk hatin. Ev gutfûgo di organên çapemenî û weşanan de jî hatin weşandin. Plana ku bi navê Henry Barkey tê binavkirin jî di nav van de cihê xwe digire. Di cewherê vê planê de di nêzîkbûna pirsgirêka kurd de tasfiyekirina PKK’ê heye. Bal tê kişandin ku di pêkanîna vê planê de pêwîstî tê dîtin ku li gorî pêvajoyê tevger ji nav bê birin. Her wiha tê diyarkirin ku her pêvajo li gorî taybetmendiyên xwe bikeve pratîkê. Her wiha mabesta wan ew e ku PKK bê lawazkirin. Di nava xwe de bê parçekirin û di dema ev berewam dikin de bibe hedefa hêzên herêmî. Hedefa esasî jî ew e ku darbeya dawî ji aliyê hêzên navneteweyî yên bi pêşengiya DYA’yê bê avêtin.
Her çiqas di nerînên amadekarê vê planê H. Barkey de guhertin pêk hatibin jî, dewleta tirk di vê yekê de israr dike. Her wisa di daxuyaniyên di organên weşan û çapemeniyê de tên weşandin de yek bi yek xalên di pîlana H. Barkey de heyî tên rêzkirin. Tevî ku H. Barkey bûyê xwedî nêrîna ku dawî li plana tasfiyekirina PKK’ê bê anîn jî, dewlet di vê yekê de israr dike. Herhal li gorî xwe hincetên vê yekê jî diafirînin. Diyar e ku ji polîtîkaya rêveberiya navendî ya Srî Lankayê ku li hemberî Pilingên Elam ên Tamîlê bi kar anî û encam girt ew jî bi hêvî ne ku heman encamê bi dest bixin. Lê diyar e ku ji bîr dikin Kurdistan naşibe Srî Lankayê û PKK jî ne Pilîngên Elam ênTamîlê ne. Di rewşeke ku H. Barkey gihiştiye baweriya ku plana wî li Kurdistanê li gorî rastiya PKK’ê ne derbasdar e, pêwist dike ku dewlet jî vê rastiyê bibîne. Di ser pêşkêşkirina nexşereyê ya Rêber Apo re zêdetirî mehekê derbas bû. Dewletê ev pêvajo mîna ku pêwist dike baş bi kar ne anî. Encamên gelekî şaş derxistin; kete nava hewdanên nûkirina siyaseta înkar û tûnekirinê. Tiştê tên jiyîn vê rastiyê didin xuyakirin. Lê beramberî vê yekê gel jî nexeşerêyê dixwaze. Raya giştî ya demokratîk balê dikişîne ser girîngiya van tiştan; Ji bo sazkirina aştiyeke mayînde a bi PKK’ê re û rast nirxandina şert û mercên hatine afiran ji bo çareseriya pirsgirêkê û heger ev yek mîna derfet neyên dîtin û rast neyên fêmkirin tahamûla Tirkiyeyê ji jiyandina heman tiştan re nemaye. Dewletê helwesta xwe ya der barê nexşerêya ku Rêber Apo amade kir de bi vî rengî nîşan da. Di pêjaya mehekê ya derbas bû de bi tevgera xwe ev yek piştrast kir.
- Ayrıntılar
(Çavdêriyên V. Konferansa HPG’ê - I)
V. Konferansa HPG’ê bi coşeke mezin pêk hat. Me berê yek du nivîs nivîsandibû. Encax ji ber ku naveroka konferansê wê têrî çend nivîsan neke, belkî biryarîbûnan wekî rêzenivîsek em bidine, wê zêdetir balkêştir bibe.
Mijareke herî girîng ku di konferansê de li ser hate sekinî pirsa, wê çawa gerîlayek baştir, şareza, arastek(donanımlı) û profesyonel bibe.
Tê zanîn, gerîla hêzeke her dem xwe ji nûkirinê re peywirdar e. Tişta ku herî zêde neçar dihêle ku gerîla xwe nû bike, hêzên ku gerîla pê re têdikoşe ye. Di vê rewşê de di nûbûna gerîla de, hêza herî diyarker hêzên leşkerî yên dewleta TC’ê ne. Em dikarin helwest û sekna dijminane ya hêzên navnetewî li hember gelê kurd jî lê vê zêde bikin. Tê zanîn Artêşa TC’ê bi milyar dolaran û razemeniyên teknîkî hewl dide xwe nû bikin. Bavên wan ên emperyalîst jî, pere û perwerdehiyên teknîkî û leşkerî ji wan kêm nakin. Vî pereyî jî ji berîka feqîr û xizanan digirin. Hêmaneke din a girîng jî li hember taqtîk û şerê gerîla ku bi pêş xistiye, ji bona sîstema parastina xwe di nava hewldana nûbûnê de ye. Ji bona ku gerîla zêdetir bi bandor bibe, ji bona ku sîstema parastina dijmin qebas bike, neçar e ku taqtîkeke ku vê sîstemê derbas bike bibîne.
Bi kurtasî, gerîla li gorî hêza dijminê ku pê re şer dike, xwe nû dike. Ger hebe kêmasiyek, tespît dike û dikeve nava hewldanan ku vê qebas bike. Cewhera vê taqtîkê ev e ku, li hember dijminek ku di warê teknîk û taqtîk de xwe nû dike û bi pêş dixe, xwe bîne asteke ku têk neçe. Yan jî pêwîst e ku afirîneriyeke taqtîkî ku tu carî têk naçe bê raberkirinê.
Vaye di V. Konferansa HPG’ê de, xisûsa herî girîng a ku li ser hate sekinandin, wê çawa gerîlayek tu carî têk neçe û xwe bigihîne vê astê derkeve holê. Ravekirina herî xwerû ya gerîla, di her şert û mercî de ji bona mengiyên(ideal) azadiyê her cure şerî bide ber çavan û tu carî serî netewîne.
Formûleke gerîla ku tê zanîn heye. Ji vê re formûla pênc tilîk û zêdek yek tê gotin. Yanî; însiyatîf, afirînerî, qutkirin, lezgînî, tevgerbûnî û disîplîn. A rast ji berê de, dema ku em disîplîn dibêjin, em disîplîna cewherî fêm dikin û em wisa nêzîk dibin. Formûla pênc tilîk û zêdek yek, gotin di cî de rêzikên gerîla yên nebe nabe ne. Yanî rêgezên jiyanî ne.
Wekî ku me got, sîstema parastina dijmin, teknîk û arastekî welhasil her tiştê dijmin, têkoşîna gerîla ku daye guhert e. Dijmin neçar ma ku, xwe nû bike. Jixwe dijmin bi vê baweriya xwe tîne û çep û rast davêje. Bi vî awayî bi artêşa bi pere –hûn ji vê re hêzên faşîst falanj li Îspanyayê, an jî jê re dikarin bêjin lejyonerê li Romayê- li hember berteka ji ber mirinên zarokên gelê tirk ku derê, wisa rê li ber digirin. Rastiya heyî, ev leşkerên bi pere, li hember gelê tirk dibine sûbabê ewlekariyê.
Vaye eniya gerîla li hember vê rewşê ji bona ku xwe bi tevahî bigihîne rêxistinbûnekê, gelek nîqaş kir. Di encama van êrîşan de, em ber bi gelek biryarîbûnan ve çûn. Gerîla ji bona ku xwe bîna pozîzyoneke ku tu carî têk neçe û ji bona ku rewşa gerîlayê klasîk derbas bike, bi vê hişmendiyê xwe ji nû ve ji ber çavan derbas kir.
Dema ku em windahî û şehadeta gerîlayên me lêkolînbikin, ji sedî nodî şehadetên me, aşkereye ku me heq nekiriye. Şehadeta rêhevalên me, ne ji ber bihêzbûna dijmin e. Di konferansê de hate tespîtkirinê ku windahiyên me ji ber negerîlabûyînê ye. Yanî ji ber rêzik û pîvanên gerîla neanîna cî ye. Bi vê nirxandin û tespîtê re girêdayî, biryar hate girtin ku misoger pêwîst e gerîlayê nûjen ku dem vê dixwaze pêk bê. Ji ber yekê, tenê xwenûkirina gerîla têrî nake, divê gerîla xwe di kokê de bi tevahî ji nû ve saz bike.
1- Divê di şûna veşartîbûna klasîk de, veşartîbûna kûr esas bê girtin û vê têgeha veşartîbûna kûr di bin hişê her hevalî de bi cî bikin. Veşartîbûna kûr tê vê wateyê ku, tevgeriyeke bi tu awayî neketina denetima dijmin e.
2- Armanceke dîtir jî, bipêşxistina kamûflayeke zirav e. Di vir de jî armanca ev e ku hemû teknîka dijmin vala derxistine.
3- Divê tarzeke jiyana gerîla ku xwe dispêre disîplîna cewherî û vê yekê bi serkeftinê li her derê pêk bîne û kesayetiyeke serkeftî pêk bîne. Wisa ku yekbûna mejî û dil re, bêyî ku cî bide gavên hestiyarî, di asta herî jor de û bi sebr her dem însiyatîfê di destê xwe de girtin.
4- Dema ku bixwaza rast bi cî bibe, divê qet xuya neke.
5- Wê bi jiyaneke bizanebûn û tarzeke tevgerîbûna bi plan û kontrolkirina her kêliyek, wê gerîlayek nû bê afirandin.
Bi kurtasî V. Konferansa HPG’ê ji bona gerîlayek ku tu carî têk neçe biafrîne, di asta herî jor de xwe gihandiye biryarîbûnê û li vê gavê re jî ji bona ku gerîlayê nûjen bê afirandin jî, pêwîst e ku xwe ji nû ve ji ber çav derbas bike.
Yek xisûseke girîng a gerîlayê nûjen jî, xwe li gorî têkoşîna demokratîka siyasî tanzîmkirin û bi pêş xistin e. Ev tê vê wateyê ku, hemû biryarên siyasî yên Tevgera Azadiyê ya Kurd wê bizanibe û wekî peywir nêzîk bibe. Vê nêzîkatiya xwe jî di qadên têkoşînê de jî pêk bîne. Bi gotineke din, her guleyeke ku diteqîne, wê ne berevajiyê têkoşîna siyasî be. Wê her guleyeke ku diteqîne, xwedî giraniyek be.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 18’ê îlonê de ji hêla Artêşa TC’ê ve li hember qadên Mexela Sor û Gesk ku girêdayî Çemçêya Qersê ne ji hêla yekîneyên bi tevger operasyonek hatiye li dar xistin. Di operasyona ku didome de xebatên keşf û kemînavêtinê didome.
20 Îlon 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Jİ gelê me û rayagiştî re!
Di mehên borî de ji hêla Artêşa TC’ê bi navê Zipkin yekîneyeke kontra hatiye sazkirinê û ev yekîne armanc dikin ku li hember gelê me yê welatparêz komployan li dar bixin û vê bixin stûyê gerîlayên me. Bi vê armancêli Şirnexê û li derdorê wê xebat dikin û li bejahiya Şirnexê keşfan dikin û kemînan davêjin.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Ji 21’ê adara 2009’an pê ve ji hêla tevgera me ve ji bona ku pêvajoya demokratîk bi pêş bikeve biryara bêçalakîbûnê hatibû girtin û di vê demê ji hêla gerîlayên me ve tu çalakiyek, li hember Artêşa TC’ê û saziyên wê li dar neketiye. Bes di vê demê de ji hêla sîstema TC’ê û artêşa wê ya faşîst ve êrîşên tunekirinê bênavber berdewam kirine.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 17’ê îlonê de ji hêla Artêşa TC’ê ve li hember qada Zara ku girêdayî navçeya Hênê ya Amedê ye operasyonek hatiye li dar xistin. Operasyona ku du rojan berdewam kiriye, di 18’ê îlonê de bêyî ku encamek bigire bi paş ve vekişiyaye.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Li ser navê parastina ewlekariya xeta lûleyê ya gaza xwezayî ku ji gundên Karpûla, Sevîk, Kurdalî, Sarê û Gatûra ku bi ser navçeya Eleşkîrta Agiriyê ve girêdayî ne û di navbera gundê Atma ku bi ser Îxdirê ve girêdayî ye, fîrmaya BOTAŞ’ê û sîstema TC’ê vê projeyê bi hev re bi awayekî hevbeş bi rê ve dibin.
- Ayrıntılar
Qêrîna gel a TOLHILDAN’ê di qerika guhên me de olan dide. Gelê me bi panqarta “PKK TOLHILDAN” şehîdên xwe dişînin rêwîtiya bêmiriniyê ya dawîn. Ji kolanên Çelê, Colemêrg û Bêşebabê ev qêrîn li taht û zinarên kert û lûtkeyên çiyayên azadiyê dikevin û di şaneyên dilên xwe de dinexşînin.
Ji bona hebûnê, ji bona jiyaneke azad, ji bona hemêzkirina ROJ’ê canên ciwan xwe feda dikin. Bi govend û tilîliyan diçin ser dijmin, bi govend û tilîliyan şehîd dikevin û bi govend û tilîliyan dikevin karwanên şehîdan.
Qêrîn diqîre di nava kuçe û kolanên welatê min de. Em her qêrînek, wekî fermanek dihesibînin. Gerîlayên azadiyê, keç û xortên herî delal û egîdane ji bona ROJ’a xwe, şehîdên xwe û gelê xwe; di her kêliya demê de bi hêrsa gelê xwe re hêrsa xwe jî tevlî dikin û vê hêrsê ji bona TOLHILDAN’ên mezin di lûleyên qilêş û doçkayên xwe de bar dikin û di her atom û pirtikên narîncokên xwe de dihelînin.
Her çiqas Kudistana me ya nazenîn, welatê me yê bihiştî û axa me ya qedîm ji hêla şaristaniyên derewîn ve hatibe parçekirin jî, bes tu carî çiyayên qedîm ên Kurdistanê nehiştine ku qutbûneke bi temamî pêk bê. Lewre îro li her çiyayên Kurdistanê, ji Botanê bigire hetanî Urmiyê, ji Amedê bigire hetanî Efrînê gerîlayên azadiyê ji bona jiyaneke azad û Kurdistaneke Xweser û Azad dest li ser tetikane û bi baz û eyloyan re hevalbendiyê dikin.
Ne rojek, ne du roj ev sî û pênc sal in, PKK di pêşengiya Rêber Apo de êdikoşe. Di vê demê de ne şehîdek, ne du şehîd bi deh hezaran şehîdên me Dara Azadiyê bi xwîna xwe avdan. Di vî sî û pênc salî de gora ku hatibû betonkirinê li çiyayê Agiriyê hate parçekirinê û ji qêrîna Nûrî Dêrsimiyan re bûn bersiv, kindir û werîsê ku Seyîd Rizayan, Şêx Seîdan û Qazî Muhamedan darvekirin me parçe kir û me ew kindir û werîsan xist stûyê dijmin, noker û bêbextan.
Piştî têkoşîn û berxwedaniya dûr û dirêj, bi êş û jan dijminê gelê kurd neçar ma hebûna kurd qebûl bike. Êdî hemû dinya, mecbûr man ku gelê kurd ku ji dîroka şaristaniya xwe maliştibûn cî bidinê. Serokatiya me derew û qirêtiyên dîroka derewîn a şaristaniyê aşkere kir, di ser de jî dîroka gelan, dîroka jinan ji nû ve nivîsand.
Îro jî, dijminê gelê kurd, mecbûr hatiye hiştin ku, hinek gavan bavêje. Loma ev çar –pênc meh in, digel ewqas êrîşên dijmin, digel ewqas girtina welatparêzan, digel ewqas şehadeta gerîlayên azadiyê, li ser banga ROJ’a me pêvajoyek despêkir. Ji bona ku em li çar parçeyên Kurdistanê jiyaneke azad li ser axa xwe ji gelê xwe re biafrînin û vê yekê bêyî ku xwîn birêjê bikin, hema hema me çekên xwe da rawestandin.
Lê bila gelê me meraq neke. Wê roja tol girtinê were. Her çiqas dijminê me har e, bes gerîlayên we jî ji her demê bêtir bi hêz in û baweriya gelê me ji her demê berztir e. Ji bona ku em bikaribin hem tolên rojên îroyîn, hem jî tolên dîrokî bigirin, divê her ciwanekî kurd, beşdariya gerîla wekî peywireke welatparêziyê ya herî pîroz bigire dest. Dijminên me ne yek in, ne didu ne. Ji bona wê jî, divê em hejmara Artêşa Parastina Gelê xwe bikin sê-çar qatî. Em çiqas mezin bin, em çiqas bi hêz bin, em ê bikaribin ewqas lêdanên mezin li dijmin bixin û xwe bigihînin rojên azad.
Lewma, wê mehên pêş me, mehên cengên mezin bin û divê bêyî ku ciwanên kurd ji vê cenga azadiyê bimînin, divê ciyên xwe di nava baz û eyloyên çiyayên azadiyê de bigirin, da ku em tolgirtinên mezin û dîrokî bigirin.
- Ayrıntılar