Nîşane vê şanî dide....

Dijmin gotin di cî de be carnan fena şêran har dibe, carnan fena seyên ku teriya xwe li xwe dipêçe di quncikan de asê dibe.

Dijmin matmayî maye, ka wê li deriyê kê bide û hêviya xwe ji balindeyan jî dike.

Dijmin di nav rûpûşên ketî de ji xwe direve.

Dijmin dema ku li hember xwe ev gelê xwedî hêza parastina cewherî ye dibîne, ji siya wan ditirse.

Dijmin di nava qîrîna jihevbelavbûnê de ye û her diçe desthilatiya xwe ya hezar salan, mîna teyisînên din ê TC’ê winda dike. Vaye ji ber vê yekê ye ku di 60’emîn salê de em zêdetir nêzî azadiyê ne.

Nîşane vê şanî dide...

Di roja vejîna xwe de, axa ku can daye me em bi xwînê av didin.

Di roja vejîna xwe de, ji bona ku ji niha û şûn ve damarên me yên jiyanê nexitimin, em canê xwe feda dikin.

Di roja vejîna xwe de, ji bona ku em pêşeroja xwe li temenên dirêjtirîn belav bikin, em ciwantiya xwe datînin holê.

Di roja vejîna xwe de, bi inyada fermanên mirinê ku hatine xizkirin,  wekî “jiyana azad” diqîrin.

Di roja vejîna xwe de, hemû zincîrên ku hatine afirandin parçe parçe dikin û di ser de derbas dibin.

Em “GEL IN” û di 60’emîn sala xwe de destana xwe ji ariyên xwe afirandinê diafrînin, vaye ji ber vê yekê ye ku em di 60’emîn salê de zêdetir nêzî azadiyê ne...

Nîşane vê şanî didin...

Em li çiyayan,

Ji bona her roja ku serokatiya me di bin bindestiyê de ye tolhildanan dineqşînin.

Hetanî ku serokatiya me negihê azadiya xwe, em jiyana heyî ji xwe re heram dihesibînin.

Ziyaneke herî biçûk a li hember gelê xwe, ji bona ku rojek teqez hesap bipirsin di quncikekî hişê xwe de bi cî dikin.

Yên ku vanan kirine, da ku careke din em jibîrnekin di hişê xwe de dineqşînin.

Em li çiyayan,

Li hember hemû dinyayê îlan dikin, ji yên ku li Agiriyê, Çewlikê, Mûşê, Wanê, Mêrdînê, Tekmanê mafê gelê me binpêkirine, dayîk, ciwan û zarokên me cop kirine dereng an zû em ê hesap bipirsin.

Û em li çiyayan,

Soz didin ku li gundê me yê pîroz Amarayê, li mala me, li ciyê zayîna me, li axa me; yên ku qestî canê Mahsûm Karaoglan û Mûstafa Dag kirine, di xwîna ku wan rijandiye de, em ê wan bifetisînin.

Em “gerîla ne” û şehîdên me, mahsûmên me, mûstafayên me yên ku xwestina wan bilindkirina têkoşînê bû û di vê oxirê de canên xwe dan. Vaye ji ber vê yekê ye ku di 60’emîn salê de ji her demê bêtir nêzî azadiyê ne. Nîşane vê şanî dide...