Ji bona welatek keskesor
Xwîn dinuqute hetanî dilopa dawîn
Û
Milîtan dibin destbirak
Û
Gel dibin bira...
Şoreşgerî, sekna xwegihandin û rûmetkirina keda azadiyê ya bi hezaran salan a gelan e, dawîn xwe gihandina serkeftina şoreşê û gihîştina sosyalîzmê ye.
Di di Tirkiyeya roja me ya îroyîn de Orhan Yilmazkaya; Mahîran, Hûseyînan, Yûsûfan, Kadîr Mangalan, Ûlaşan, Îbrahîman û Sînanan bi rûyên wan ê xweşik û bi hezkirina wan berz a ku di oxira wê de şer kirin û ku bûn şervanên rûmeta mirovahiyê, rêheval Orhan careke din ew nîşanî gel da. Orhan Yilmazkaya got ku; ku bibe jiyanek bi wan re û bi berxwedanî. Orhan Yilmazkaya, bû Mahîr, bû Hûseyîn, bû Yûsûf, bû Kadîr Mangalan, bû Ûlaş, bû Îbrahîm, bû Sînan û bû navê jiyana bi rûmet û ev ê ji niha şûn ve ev wisa bê zanîn.
Dîsa di Tirkiyeya roja me ya îroyîn de Orhan Yilmazkaya, bû nav û sekna li hember derdorên ku vî welatê giranbuha pêşkêşî emperyalîst û siyonîstan kiriye û ji bona vê pêk bîne, li hember nokerên ku gelan berdidin hev, bû navê şer.
Dîsa di Tirkiyeya roja me ya îroyîn de Orhan Yilmazkaya; bû namûs û rûmeta rewşenbîriyê. Ew bû navê deşîfrekirina derdorên ku şelaqiya emperyalîst û siyonîstan dike û qîriya; “Ku tu rewşenbîr bî, tu rewşenbîrê çi yî”û bû navê pêşengiya milîtaniya rewşenbîr a gelan. Ev vexwendineke ji her rewşenbîrî re û banga têkoşînê ye.
Orham Yilmazkaya di dîroka mirovantiyê de, ew ala ku milîtanên azadiya mirovantiyê dewr girtibûn bi layîqî hilgirt û ala sosyalîzmê ji yên pey xwe bi layîqî hişt.
Hevalê Hamdî, Rêheval Kadîr Xelîl, Fermandar Orhan Yilmazkaya, naskirina te û şahidiya berxwedaniya te ya berz bo me rûmetek e.
(Xeyrî Kiziler)