Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 5’ê adarê de ji hêla artêşa tirk ve li hember gundê Stûnê ku girêdayî bajarokê Şeladiza Zapê ye û li Qadên Parastina Medyayê ye, hawan û obûs hatine avêtin.
2. Di 3’yê sibatê de li Qadên Parastina Medya, hevala me ya bi navê Sarîna Botan (Gûlbihar Gûrgen) ji bona komploya navnetewî ya li hember Rêber Apo li dar ketibû şermezar bike xwe şewitandibû şehîd ketiye.
Sarîna Botan?
Hevala Sarîna di sala 1989’an de li Stenbolê hatiye dinê û bi eslê xwe ji Sêrtê ye. Rêheval Sarîna ku di temenê xwe yê ciwan de Serokatî nas dike, di sala 2003’yan de beşdarî refên gerîla dibe. Di perwerdehiyên dîtiye de ji ber beşdarbûn û serkeftinên wê xelatan digire. Rêheval Sarîna bi şîara “Ezê xeyalên nîvcomayî yên hevalên xwe yê ku negihîştine bakur pêk bînim” û bi girêdana xwe ya şehîdan, li hember çewsandinên li ser Rêber Apo û gelê kurd, di çalakiya xwe ya fedayî de bi giranî birîndar dibe. Digel hemû hewldanan rêheval Sarîna nayê rizgarkirin û bi beşdariya karwanê nemiran xwe gihandiye viyanbûnê.
Agahiyên der barê hevala me ya şehîd de;
 | Navê kod: Sarîna Botan |
7 Adar 2009
Navenda Ragihandin û Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Dijminê faşîst û mûnafik, careke din rûyê xwe qirêj nîşan da. Gelê me li hember komplo û bêbextiya dîrokî ya li dij Rêber Apo û li dij vîna kurdê azad, li her deverî li ser piyan bû û careke din girêdana xwe ya bi serokatiya xwe re nîşan da. Di van çalakiyan de gelê me yê welatparêz xelekek ji agir li derdora serokatiya xwe ava kir. Em gerîla vê helwesta gelê xwe yê berxwedêr ji çiyayê azadiyê silav dikin. Ev coşa we, ev berxwedêriya we û ev xeleka agirîn ku we li derdora Rêber Apo ava kiriye, berfên çiyayan dihelîne û wê bi xwe re biharan zûtir bîne.
Li hember vê berxwedariyê rûyê semayan, fîkriyan, viyanan bi bedeldayîneke watedar dibişirin. Sema û fîkriyan dan zanîn ku “Hûnê nikaribin roja me bitemirînin” û bi agirê laşê xwe, xwe ji ariyên afirandin; Şehîd Viyan da zanîn ku, “Jibîrkirin îxanet e” û “Ezê bi vê komployê re jiyan nekim” û îro jî xeleka agirîn a parastinê geştir bûye û diqîre, “Yan azadiya Rêber Apo, yan azadiya Rêber Apo”
Gelê me yê berxwedêr di salvegera dehemîn a Roja Reş de, destpêkê li Amed û Batmanê ji hemû komplovanan re da diyar kirin ku, “Bê serok emê dinyayê li serê we bihilweşînin”
Dijmin di serî de li Batmanê û li Amedê bi hovîtî êrîşî dayîk, ciwan û zarokan kir. Ev jî bi fermana Erdogan hate kirin. Jixwe di gelek daxuyaniyên xwe de, serokwezîr ketî got ku, “zarok be jî, jin be jî emê êrîş bikin”, “ku hesabê we yê neyê ji vî welatî biterikînin”.
Belê!
Em van gotinan tu carî ji bîr nakin! Wê her Kurdistanî jî vê ji bîr neke!
Divê gelê me bizanibe ku, di dîroka têkoşîna me de, tu carî dijminek wisa mîna bûkelemûn, dirû û mûnafik derneketiye. Ev dijmin ji her cure rêbazên şer ên qirêj bikaranînê xwe li paş nahêle. Ev dijmin bi bêexlaqiyeke gerdûnî, bengiyê xwînrijandinê ne.
Lewre divê gelê Amedê, di 21’ê sibatê de Erdoganê mûnafik tênexe Amedê. Hatina Erdogan du peyaman dide. Peyama yekemîn; ezê dayîk, zarok û ciwanên we bidin ber copan û di ser vê de jî werin. Duyemîn; 21’ê sibatê, roja sefera Zapê ye. Her hal Erdogan hatina xwe dişibîne sefera Zapê û xwe dike Enwer Paşayê duyemîn. Lê her kes dizane ku sefera Zapê çawa encam bû. Di 21’ê sibatê de, artêşa tirk êrîş bir ser herêma Zapê û bi gotina gelê me “Siwar hatin, peya çûn”
Lewre divê gelê me yê Amedê mîna berxwedaniya Zapê bersiv bide dijmin û bike ku çawa artêşa tirk kete Zapê û nikaribû derê, heman tiştî bîne serê Erdogan û xwefirotiyên pê re. Çawa ku artêşa tirk, li Zapê hezîmeteke dîrokî jiyan kir, divê heman hezîmetê Erdogan jî li Amedê jiyan bike.
Ey Amed!
Tu kela berxwedaniyê yî. Li gorî mîsyona xwe rabe ser piyan. Qet meraq neke, wê gerîlayên te li çiyayên azadiyê û li bajaran, bi hatina biharê re, bi hezaran kulên mîna Zapê û Oremaran di dilê dijmin de biçikîne. Dilê gerîla bi we re, bi Rojê re, li ser bircên qedîm di nava govenda azadiyê de ye.
Qet xem nekin, çawa ku ev bi salane ye bircên Amedê ji Wedat Aydinan bigire heta zekiyeyan hemêz kir û di hezaran serhildanan de parastina we kir, wê ji niha pê de jî vê erka xwe bîne cî.
Ey dayîka me ya qedîm, bircên Amedê!
Tu gerden û xemla Kurdistanê yî. Qet xem neke, wê zarokên te li çiyayên azadiyê, di oxira te de têkoşînê gûrtir bikin û te bigihînin azadiyê. Qet xem neke! Pir ne dûr e, li benda me be. Emê Rêber Apo re bên û li ser te govenda azadiyê bigerînin.
Ey ciwanên Amedê!
Tu vê êşê û zilmê bixwe jiyan dikî. Binêre û bibîne, di dilê xwe de vê zilmê bineqşîne! Li hember vî dijminê har û hov, xwe amade bike. Li hember te du rê hene.
Riya yekem; berê xwe bide çiya û bibe gerîlayê tolhildanê.
Riya duyem; di serhildanan de bi molotof, bi keviran, bi çekan bibe parastvanê gelê xwe. Çeperên xwe zexm bike. Tu hêza parastinê ya serhildana ye. Divê di çalakiyan de yek peywira te, parastina gel be.
Ey ciwanên Amedê!
Ji bîr neke ku ew polîsên ku li hember dayîkan ava bi şid, gazên çavsotîner û copan bikartînin jî, xwedî zarok û malbat in. Ew derdorên xwefirotî yên ji partiya AKP’ê, CHP’ê û MHP’ê re dixebitin jî xwedî zarok û malbat in.
Ey ciwanên Amedê!
Çi dibe bila bibe, divê Erdoganê ku li ser dîn û xwînê siyaset dike, hûn nehêlin ku ew lingên xwe yen qirêj û xwefirotiyên derdora xwe li Amedê bigere.
Divê dirûşmeya we, “Ketina Zapê hebe, derketina Zapê nîn e” Dibe ku Erdogan û xwefirotiyên pê re, bi artêş û polîsên xwe bikevin Amedê, lê divê derketina wan wisa hêsan nîn be. Bila dinya tev bizanibe, ev der Amed e, ev der paytext e, ev der KURDISTAN e.
Ey Amed!
Ey bircên qedîm!
Ey dilê Kurdistanê!
Wê gerîlayên te êrîşên dijmin bêbersiv nehêlin. Di salvegera Destana Zapê de rabe serhildaneke hişk! Tu ji tanq, parzêr, M-16, G-3, qilêş, demançe, cop, ava bi şid û gazên kîmyevî bi hêztir î. Û bi hêza xwe ya berxwedaniya azadiyê bimeşe, bimeşe ser dijminên mirovantiyê. Tu jî, di bingeheke parastina rewa de, li hemberî êrîşan bi çek, dar û beran û bi kulman bimeşe. Bimeşe ku azadî, wekhevî û edalet were. Bimeşe ku carek din li hember te şer venebe. Bimeşe ku roja me ya azadiyê bila bêje; “Amed ev bû ya layîqî te!”
Ma ji bilî vê yekê, wê çi layîqî te be Amed!
De rabe û ji hemû kurdan re bibe pêşeng!
- Ayrıntılar
Endamê Konseya Rêveber a KCK’ê Cemîl BAYIK
Wexta ku Serok Apo bi komployê hate girtin, ji derveyî me hinek hêzan ji me re mesaj şandin. Hin mesaj bi kanaleke Ewropa dihatin, hin mesaj jî ji başûrê Kurdistanê dihatin. Mesajên ku ji her du kanalan dihatin jî digotin; “Pêwîst e hûn dev ji Serok Apo berdin, pêwîstiya bi Serok Apo xilas bû, pêwîst e hûn ji bo xwe Serokatiyeke nû ava bikin. Ger hûn van pêk bînin hûn dikarin bijîn. Ger hûn van pêk neynin heta şeş mehan em ê we tasfiye bikin.” Her wiha yên wekî Doktor Silêman wisa digotin; “Êdî her tişt xilas, pêwîst e em xwe xilas bikin. Va ye Amerîka û dinya li dijî me ye, tên ser me aşkera aşkera jî dibêjin ‘ger hûn daxwazên me pêk neynin, temenê we şeş meh maye.’ Em ê çawa li dijî vê dinyayê bisekinin? Em nikarin, ji ber vê jî pêwîst e ku em van daxwazên wan bipejirînin, yanî em teslîm bibin” Belkî wan wisa aşkera digot, lê di nava kadroyan de jî dudiliyek hebû. Digotin, gelo rêveberiya tevgerê wê bikare valahiya Serokatî dagire, wê bikare li tevgerê xwedî derkeve, mudaxelên li ser tevgerê dibin gelo wê bikare pûç derxe. Tevgera Azadiyê wê bikare Serokatî biparêze? Tevger wê berdewam bike? Em bi hêsanî dikarin bibêjin dudiliyên wisa hebûn. Gelekan digot gelo tevger wê teslîm bibe yan wê berxwedanê esas bigire, berxwedanê esas bigire jî gelo wê bikare li ber xwe bide yan na? Bêgûman yên ku komplo fam kiribû, yên ku dixwestin li dijî komployê tevgerê biparêze, yên ku dixwestin berxwedanê bi pêş bixin, yên ku ew hêz di xwe de dîtin pir kêm bûn. Ji bo wê, gelekan bi wê kîn û nefreta heyî dixwest çalakiyên fedayî jî pêk bînin. Gelek kadroyan dixwest çalakiyên fedayî pêk bînin. Lê beşeke biçûk jî, yên wekî Doktor Silêman wan, yên ku îradeya wan şikestî, yên ku nedixwestin şer bikin, ne dixwesitin berxwedanê bidin. Tevger hem li dijî vê sekinî, hem li dijî dudiliyan sekinî. Ji bo yekîtiya tevgerê biparêze, ji bo berxwedanê xurt bike, yêkîtiya xwe û Serokatiyê xurt bikê û komployê pûç derxê berxwedan bi pêş xist.
Ez ji bo wan şehîdan hemûyan girêdana xwe, hurmetên xwe didim diyarkirin. Bi vê munasebetê careke din wan bi bîr tînim. Bi rastî yên ku Komploya Navneteweyî berî her kesî fêm kir, ew şehîd bûn. Wan komplo baş fêm kiribû, ji bo wê li dijî komployê bi canê xwe sekinîbûn. Dibe ku însan dikarin gelek fedekariyan bikin lê belê fedakirina canê xwe fedakariyeke mezin e, ji wê zêdetir tiştek nîn e. Ev heval, ev welatparêz li dijî komployê bi canê xwe rawestiyan, ev rawestineke pir mezin e. Mirov di van de ruhekî mezin, hestekî mezin fikrekî mezin dibîne. Ger di van de hestên mezin nebûna, fikrên mezin nebûna, ruhên mezin nebûna ne mimkûn bû ku canê xwe bidan û zû bi zû kes canê xwe nade.
Yên ku bêdudilî canê xwe şewitandin û çembereke ji agir li dora Serokatî çêkirin komplo baş fêm kiribûn. Serok Apo ji bo gelan, ji bo kurdan, ji bo herêmê û mirovahiyê tê çi wateyê, baş fêm kiribûn. Ji ber wê xwe şewitandin. Mirov li dîrokê lêkolîn bike, tu caran ji bo serokan, heta jibo pêxemberan kesekî xwe neşewitandiye. Lê ji bo Serok Apo ne yekî ne duyemîn, nêzî 90 mirovan xwe şewitand. Ev di dîrokê de tiştekî nû ye. Heke yek an jî du mirovan xwe bişewitanda, mirov dê bigota yek-du mirovan xwe şewitandiye, zêde tişt nabe. Lê belê 90 mirovan xwe ji bo Serok Apo şewitand. Pêwîst e mirov vê baş fêm bike. Di vir de gelek peyam hene, yên ku ji bo Serokatî xwe şewitandin dikarin her kesî jî bişewitînin. Serok Apo tu caran nexwest tu kes xwe bişewitîne, heta li dijî vê sekinî. Lê belê van hevalan, van welatparêzan bixwe ew biryar girtin û bixwe pêk anîn. Bi çalakiyên xwe gelek peyam dan her kesî. Peyam dan partiyê, peyam dan gelê Kurdistanê, peyam dan dagirkeran û hemû komplogeran. Her wiha gotin “Eger hûn me bişewitînin em ê jî we bişewitînin.” Eger van mirovan ji bo Serokatî xwe dişewitadin, bi sedema ku bawerî bi Serokatiyê anîbûn, serkeftinê dîtibûn, berjewendiyên vî gelî û mirovahiyê û nirxên mirovahiyê dîtibûn, ji ber van xwe dişewitînin.
Bêguman guhertinên ku Serok Apo dan çêkirin, di fêmkirina wan de gelek zehmetî, êş hat kişandin û heta ku şaşîtî jî hatin kirin. Ew guhertinên hatin kirin bi hêsanî çênebûn. Heta ku komplogeran dît em di fêmkirinê de zorû zehmetî û êşan dikişînin, ji ber wê xwestin ji wê sûd wergirin û hedef û armancên xwe jî pêk bînin. Çawa li Sovyetê dema gavên guhertinên pêşketinê bûn gavên tasfiyekirina Sovyetê, komplogeran jî xwest ku ew guhertinên Serokatî di tevgerê de pêşxistî li dijî tevgerê bizivirînin tasfiyekirina tevgerê. Ji milekî ve pêwîst bû ku guhertinan bike ji milê din ve jî pêwîst bû ku xwe biparêze û di wê guhertinê de jî têk neçe. Ev gelekî girîng bû. Ji bo wê jî gavên ku tevgerê ji bo guhertinê diavêtin, bi tedbîr diavêtin. Dibe ku gavên ku ji hinek aliyan ve pewîst bûn bên avêtin, di dema rast de nehatin avêtin. Ji ber ku tirsek hebû. Tirs ji ber her gavê ku Serokatî dixwaze em bavêjin gelo dibe ku em têk jî biçin bû. Pêwîst bû me gav biavêta lê belê me nedixwest em bêtedbîr bavêjin. Ji ber ku dibin komployê de, hem fêmkirina komployê hem jî fêmkirina guhertinên pêk tên ne hêsan bû. Eger mirov tedbîrên wê negire dibe gavên ku tu bavêjî li dijî te bizivirin û te tasfiye bikin.Di Kongreya 7’emîn de me gelek gav avêtin lê belê ligel wê me gelek şaşîtiyên mezin jî kirin. Mesela me tevgera gel, rêxistina gel ERNK tasfiye kir û li dewsa wê me tu rêxistin ava nekirin. Me rêxistina gel ji holê rakir, gel bêrêxistin hişt. Ji ber ku gel bêrêxistin ma, serhildan zêde bi pêş neketin. Pêwîst bû ku me rêxistina gel hîn xurttir bikira, me serhildan bi pêş bixistana ku pêvajo bi pêş biketa. Ger pêvajo bi pêş neket ji ber wê bi pêş neket. Ev şaşîtiyeke mezin bû. Piştî wê dîsa me rêxistina kadroyan tasfiye kir, me partî tasfiye kir. Wexta ku me Civata yekê ya KONGRA GEL li dar xist, me şaşîtiyeke wisa mezin kir. Vê carê me kadro bêrêxistin hişt. Serok Apo ev şaşîtî rast kirin, me li dewsa ERNK’ê KONGRA GEL bi pêş xist, nûavakirina PKK’ê bi pêş xist. Me pêşiya xetereyan wisa girt. Komplogeran ew didîtin, xwestin ji wê şaşîtiyê sûd wergirin û bigihîjin armanca xwe. Komplogeran kêm ma ku bigihîjin armanca xwe. Komplogeran piştî esareta Serok Apo xwe di nav tevgerê de birêxistin kirin. Şerê taybet xwe di nava rêxistinê de birêxistin kir. Lewre me tahrîbat û xetereyên mezin dîtin. Paşê bi alîkariya Serokatî me pêşiya van girt, dawî jî bi Kongreya 10’emîn me careke din bi Serokatî re, bi xeta Serokatî re yekîtiya xwe çêkir. Me bi cewherê xwe, bi rastiya xwe re dîsa yekîtiya xwe çêkir.
Bêguman em di bin komployê de ji guhertinan gelekî qut bûn û ji Serokatî dûr ketin. Ji ber van qutbûn û dûrketinan, komplogeran xwest me bi temamî ji Serokatî, ji xetê qut bikin û me bikişînin xeta pergalê. Lewre di wir de me tahrîbat jiyan kirin. Bi mudaxeleya Serokatî me pêşiya van girt, ew şaşîtiyên ku çêbûne me ji holê rakir û yekîtiya xwe û Serokatî careke din xurt kir û me ev bi Kongreya 10’emîn a PKK’ê gihande zîrveyê. Ez dikarim bêjim pirsgirêkên me di wî alî de neman, yanî niha tevgerê guhertinên ku Serokatî çêkirine baş fêmkiriye û bi kadroyan jî vê dide fêmkirin. Êdî guhertin di tevgerê de çêbûn, kadro ketin xeta Serokatî û yekîtiya xwe bi xetê re çêkirin. Guhertinên ku di PKK’ê de çêbûn guhertinên pir mezin in, ne guhertinên hêsan in.
Me tu caran dîlgirtina Serok Apo nepejirand, wê li me kîn nefret çêkir. Di Kongreya 10’emîn de me armanc danî pêşiya xwe. Ev tenê ne xwestekek e. Eger daxwaz hebe bêguman me nexwest ku tu caran Serok Apo dîl we re girtin.
Azadiya Serok Apo azadiya gelê kurd e. Azadiya Serok Apo û pirsgirêka kurd bi hev ve girêdayî ne, hevdu temam dikin û ji hev ne cuda ne. Êdî pirsgirêka kurd bi riyên demokratîk çareseriyê dixwaze.
Niha dewletên dagirker ji ber ku siyaseta înkar û îmhayê nikarin bimeşînin, siyasetekeke din bi pêş dixin. Li gorî vê siyasetê jî taktîk bi pêş dixin. Dixwazin careke din zemîna siyaseta înkar û îmhayê meşrû bikin. Tirkiye ji bo bikare vê siyasetê bimeşîne di TRT’ê de weşana kurdî da destpêkirin. Dibêjin em ê li zankoyên Tirkiyeyê beşên wêjeya zimanê kurdî vekin. Dibêjin em ê ji bo gerîlayan vegera mal bi pêş bixin. Didin diyarkirin ku pirsgirêka kurd dipejirînin û dixwazin li gorî xwe çareser bikin û gavan bavêjin. Di vir de çareserkirina pirsgirêka kurd nîn e, tasfiyekirina PKK’ê esas digirin. Tasfiyekirina PKK’ê jî tasfiyekirina pirsgirêka kurd e. Çareserkirina pirsgirêka kurd nîqaş nakin. Dixwazin pirsgirêkê ji navbera xwe û Ewropayê rakin. Ewropa pirsgirêka kurd wekî pirsgirêka miletekî nabîne. Wekî pirsgirêkeke takekes dibîne, wekî pirsgirêkeke çandî dibîne. Tirkiye jî dibêje; ez pirsgirêka takekes û çandî çareser dikim.
Em dikevin 11’emîn salvegera komployê. Me azadiya Serokatî û çareserkirina pirsgirêka kurd bi riyên demokratîk ji xwe re kiriye armanc, li ser vê bingehê em çalakiyan bi pêş dixin. Divê kadroyên me, gelê me gorî vê tevbigerin. Qaşo li gorî xwe çareseriyekê bi pêş dixin. Dixwazin li derveyî Serok Apo û PKK’ê wê çareseriyekê bi pêş bixin. Lê bê Serok û bê PKK çareserî nabe. Çareseriya ku li derveyî Serok Apo û PKK’ê tê pêşxistin ne çareserî ye, lîstik e, divê neyê pejirandin. Pewîst e di yekîtiya kurd de îrada kurdan hemûyan hebe. Li derveyî PKK’ê tu yekîtî tu îradeya kurd çênabe. Pewîst e her kes vê baş fêm bike. Divê gelê me li hemû beşan li derveyî welat li derdora Serok APO û PKK’ê yekîtiya xwe ya neteweyî xurt bike. Divê bi dengekî bilind bang bike û bêje; em çareseriyeke bê Serok Apo napejirînin.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 16’ê sibatê de bi roj saet di navbera 11:00-14:00’an de ji hêla artêşa dagirker a tirk ve li hember gundên Bîrcela, Reşaperaxa, Ertîş û Horê ku bi ser qada Zapê girêdayî ne û di nava tixubên Qadên Parastina Medyayê de ne, êrîşek obûs û hawan li dar ketiye.
2. Di 16’ê sibatê de danê sibeyî saet di navbera 05:00-06:00’an de artêşa dagirker a tirk gundê Stûnê bi ser qada Zapê ku girêdayî Qadan Parastina Medyayê ye, daye ber obûs û hawanan.
3. Di 15’ê sibatê de li bejahiya navçeya Qilabana Şirnexê, mayîneke artêşa dagirker a tirk ku li erazî danîne, di sivîlek de teqiyaye û di encamê de hemwelatiyek bi giranî birîndar bûye.
Der barê vê de berevajî daxuyaniyên serfermandariya tirk ev mayîn ji hêla artêşê ve li qadên ku sivîl lê jiyan dikin û bikartînin eletexmînî hatiye danîn. Bi vê bûyera teqîna mayînê re tu têkiliya gerîlayên me nîn e.
17 Sibat 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
1. Di 13’ê sibatê de bi şev saet di 23:00’yan pê de hetanî saetên sibeyî artêşa tirk a dagirker hawan û obûs avêtiye gundên Navçela, Stûnê, Satê û Dêyê ku girêdayî qada Zagrosê ne.
2. Di 13’ê sibatê de saet di navbera 14:00-16:00’an de artêşa tirk a dagirker qadên Çemço û Mazî û gundên Horê û pira Horê ku girêdayî qada Zapê ne, daye ber obûs û hawanan.
14 Sibat 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
10’emîn salvegera Qomploya Navneteweyî ya 15’ê Sibatê ku di şexsê Rêber Apo de xwestin azadî û vîna gel ji dest bigirin û qirkirina gel hedef girtin, em lanet dikin.
Dema ku li dîroka têkoşîna me bê nihêrtin, li hember serokatiya me bi sedan qomplo hatine li dar xistin û ev hemû qomplo ji hêla Rêber Apo ve û bi berxwedaniya gelê kurd vala hatine derxistin. Li gorî vê rastiyê ev qomploya ku li dar ketiye, bi çarçove, rêbaz û bandora xwe ji hemû qomplayan cudatir e.
Ev qomplo bi beşdariya hemû hêz û dewletên emperyalîst ku li ser rûyê dinyayê ne, bi hevkariya wan pêk hate û tu hêleke wê ya însanî nîn e, encax bi berxwedaniya bêhempa ya serokatî û ya gelê kurd ev qomplo vala hate derxistin. Tenê bi vala derxistinê neman, bi paradîgmaya nû serokatiya me derketineke dîrokî û bi xwe re demeke nû anî û têkoşîna me ya azadiyê mezintir û bi hêztir kir. Rêber Apo bi berxwedaniyeke bêrawestan li hember hemû êrîşên tunekirinê ya ku sîsteman xwest bi pêş bixe bû bersiv; pê re jî gelê kurd û hêzên gerîlayên me yên fedayî yên ku bi ronahiya felsefeya Rêber Apo xwe xemilandine, girêdana xwe ya Rêber Apo selmandin.
Ji roja ku qomplo destpê kiriye û heta roja me ya îroyîn, gelê kurd rojekê jî serokatiya xwe tenê nehiştiye û ciyê ku pêwîst kiriye xwe kiriye goga êgir . Dayîk û ciwanên me kuçe bi kuçe, bend bi bend li ber xwe dane û hemû kelayên zilmê ku sîsteman ava kirine zanibûne qebas bikin.
Gerîla di warê taqtîk û stratejiyan de xwe nû kiriye û bi tarza şerê xwe yê nû li hember qomployê çalakiyên bi bandor pêk aniye û li ser van kelayên zilmê, her yek ji wan bûne alek. Rêber Apo hemû emr û ramanên xwe raberî hemû milîtanên Tevgera Azadiyê kir û her milîtanek bû neferek bêrawestan ê Rêber Apo û ala ku dihejiya sor kirin.
Di nava vê demê de dema ku dijmin propagandayên “me qedand, me tune kir û belav bûne” de jî, gerîla bi pêngavên xwe zanibûye ku serî li dijmin bitewîne. Di şopa fermandara me ya mezin Zîlan de ku gotiye, “Ji bilî canê min tiştek ku min bidana hebûna, minê bidana” re, fedayiyê hevpiştên wê bi şîara “Hûn nikarin roja me bitemirînin” hemû qomplovanan poşman kirin. Rojbîn, Şehristan, Berwar û gelek rêhevalên din bêyî ku terredût bikin meşiyane û bi rihê Pêngava 1’ê Hezîranê rêheval adilan, nûda, kûrtay û gûlbiharan li çiyan û li bajaran bûn milîtanê Rêber Apo.
Encax hê jî bi awayên cuda cuda qomplo berdewam dike. Hewldanên tunekirinê yên ku li demê hatine belavkirin hê jî didomin, hewl tê dayîn bi êrîşên fizîkî yên li hember serokatiya me sebra gelê kurd bipîvin.
Em wekî gerîlayên HPG’ê, didin diyarkirin ku, em xwedan wê hêzê ne ku qomplayên li hember serokatiya xwe û li hember gelê kurd vala derbixînin û em di wê hişmendiyê de ne ku, ji bona ku em berpirsyariyên xwe bînin cî, emê ji tu fedekariyê bi paş ve nemînin û em vê wekî peywir dizanin.
Di 10’emîn kongreya tevgera me de ku di salvegera 31’emîn têkoşînê de li dar ket, biryara me ya esasî azadiya Rêber Apo hate destnîşan kirin û divê gelê me jî vê wekî yekane vebêjirk bibînin. Divê di 10’emîn salvegera qomployê de gelê Kurdistan berxwedaniya xwe zêdetir bilind bikin. Xwedîderketina Rêber Apo, xwedîderketina vîna gel bi xwe ye. Ji bona vê armanca pîroz, em bang li ciwanên kurd dikin beşdarî gerîla bibin û di hemû çalakiyan de di rêza pêş de cî bigirin.
Bibehice Qomploya Navnetewî ya 15’ê Sibatê!
Bijî rastiya gelê ku li hember qomplovanan li ber xwe dide!
Bijî ew fedayiyên me yên bi şîara “Hûn nikarin roja me bitemirînin” ber bi azadiyê ve meşiyan!
Bijî Serok APO!
13 Sibat 2009
Fermandariya Biryargeha Navendî ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 10'ê Sibata 2009'an de artêşa tirk a dagirker bi roj saet di navbera 11:00-15:00'an de obûs û hawanan avête gundê Horê, Bircêla, Reşmê û Reşperexa ku girêdayî qada Zapê ne.
11 Sibat 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Endamê Konseya Rêveber a KCK’ê Cemîl BAYIK
Di serî de yên ku di nav komployê de cih girtin, ez wan şermezar û lanet dikim, bi vê munasebetê girêdana xwe bi Serok Apo re careke din dûbare dikim. Bi rastî komplogeran êşeke mezin bi me û gelê me da jiyîn. Di rihê gelê me de gelek êş hene, lê ev komploya navnetewî ji hemû êşan girantir e. Ji bo gelê me Serokatî çi ye, çi îfade dike divê baş bê fêmkirin.
Dema ku me komploya navnetewî bihîst, em di Kongreya PKK`ê ya 6`emîn de bûn. Sibe bû, me ji TV`ê li nûçeyan temaşe dikir. Bulent Ecevît daxuyanî da û got “Me Abdulah Ocalan aniye, niha li Tirkiyeyê ye.” Agahiya me wisa çêbû. Heya wê demê tu agahiya me ji Serok Apo tune bû. Heta me wisa dizanî ku Serok APO li cihekî ewle ye; ji ber ku em wisa hatibûn agahdarkirin. Dema ku me agahiya dîlgirtina Serok Apo bihîst em matmayî man.
Me qet texmîn nedikir Serok APO wisa were girtin. Ji ber ku berê yên wekî Kanî ji Ewropayê hatibûn, agahî dabûn Kongreyê û gotibûn “Ez ji Yewnanistanê têm, Serokatî li Yewnanistanê ye, tu xetere tune.” Ji ber vê me bawer nedikir ku Serokatî bi wî şêweyî bê girtin. Dema me di carekê de dît ku Ecevît got “Me ew aniyê Tirkiyeyê” em di şokê de man.
Bi rastî Serokatî xwest komployê hem bi gelê kurd û hem jî bi tevgerê bide fêmkirin. Lê mixabin baş nehat fêmkirin. Ne ji aliyê tevgera gelê kurd ne jî ji aliyê dostên gelê kurd ve baş hat fêmkirin. Dibe ku komplo di hinek aliyan de hate fêmkirin lê belê bi her alî ve, bi kûrahî û ka dê xetereyên wê dê çi encamê derxin holê nehat fêmkirin. Ger bihata fêmkirin dibe ku komplo jî wisa bi ser neketa. Li gorî ku hate fêmkirin li dijî wê rawestîn çênebû. Bêgûman hinek hevalan, hinek welatparêzan xwe şewitand. Bi vê helwesta xwe xwestin komployê bi her kesî bidin fêmkirin û her kesî li dijî komployê têxin nav tevgerê. Ev yek baş nehat têgihîştin. Lê dîsa jî gel wekî fêm kir û têgihîşt kete nav tevgerekê. Mînak gelê me çû Romayê bi roj û şevan di wê sermayê de li dor û berê Serokatî xelek çêkirin. Bêguman van hemûyan têrê nekir. Mixabin ew tevger û çalakiya ku pêwîst bû bihata pêşxistin jî nehate pêşxistin. komplogeran hinek jî ji vê sûd wergirt.
Ger Serok Apo ji Sûriyeyê derneketa dibû ku li ser Sûriyeyê êrîşek çêbûya. Taybetmendiyeke Serok Apo heye; Serok Apo pir qîmetê dide dostaniyê, naxwaze dostê xwe biêşîne, tim rêzê dide dostên xwe. Ger dît dê zerar were dostê wî, dixwaze wê zirare bigihîne xwe û negihîne dostê xwe. Di encamê de Sûriyeyê bi salan Serokatî kiribû mêvan. Destûr dabu ku bi salan li Sûriyeyê bimîne. Dibe ku Sûriye alîkariyeke wisa mezin nekir, lê belê ji bo li wir bimîne û karên xwe bike, astengî dernexistin. Ev jî alîkariyeke herî mezin bû. Serok Apo tim ew alîkarî li ber çavan girt. Nexwest ku tu caran zirarê bide Sûriyeyê. Ji bo Sûriye zirarê nebîne Serok Apo her tim ev esas girt. Wexta ku li ser Sûriyeyê tehdîtên şer zêde bûn Serok Apo ji bo wê jî ji Sûriyeyê derket. Xetereya mezin dît û got “Bila zarar bigihe min negihê Sûriyeyê”. Bi wê nêzîkbûnê, bi wê fikrê tevgeriya ji bo wê ji Sûriyeyê derket. Vê yekê Sûriye jî hemû kes jî dizane. Ger ji Sûriyeyê derneketiba mimkûn bû ku Sûriye pir biêşiya û zirarên mezin bidîta. Tirkiyeyê, Amerîka, ereban Sûriye tehdît dikir, heta di nav Sûriyeyê de jî hin kesan di di nav komplogeran de cih digirt. Ji ber vê jî rewşa ku Sûriye tê de bû nebaş bû. Sûriye bi tenê mabû. Yên ku li dijî Israil, Amerîka û Tirkiyeyê alîkariya Sûriyeyê bikin zêde nemabûn. Ereban digot “Ger tu yê ji bo Serok Apo bikevî şer em alîkariya te nakin, divê tu Serok Apo ji Sûriyeyê derxînî.” Ji bo wê Sûriye dibin tehdît û xetereyeke mezin de bû. Serok Apo ew didît, ji bo wê nexwest di bin wê xetereyê de Sûriye zêdetir biêşe û zerarê bibîne, ji bo wê jî ji Sûriyeyê derket.
Di komploya navnetewî de rola yekemîn ya Amerika, Israîl û Înglistanê ye. Ev her sê dewletên sereke xwedî rol in. Bêguman ne tenê van her sêyan komplo bi pêş xist. Di be ku van serokatiya wê kir, rêxistina wê bi pêş xist, lê li derveyî wan jî gelekan di vê komploya navnetewî de cih girt. Gelek dewletan, xayînên kurd, dewletên ereban, hinek dewletên Ewropa di komployê de cihê xwe girt. Ger ev komplo bi ser ket ji ber beşdarbûna gelek dewlet û xayînên kurd bû.
Çima ev komplo bi pêş xistin û sedem çi bû? Lewre Serok Apo û tevgera ku Serok Apo li Kurdistanê bi pêş dixist, jiyaneke azad, civakeke azad û kesayeteke azad dixwest çêke. Vê jî hesab û berjewendiyên wan ên li Kurdistanê xira dikir. Serok APO û tevgera ku Serok APO li Kurdistanê bi pêş xist rastiya van tevgeran derxist holê. Dîsa berjewendiyen wan li tevahiya Kurdistanê hilweşand. Dema ku vê tevgerê gavên xwe hê nû diavêtin, li ser vê tevgerê sekinîn, rastiya vê tevgerê fêm kirin. Konsolosê Amerikayê yê Edeneyê der heqê Serok Apo û vê tevgerê de gelek rapor şandibûn Tehranê. Wê demê Şah li ser desthilatiyê bû. Ew rapor li Tehranê li sefareta Amerikayê kom bûbûn. Dema ku Şah hilweşiya û têkçû li wê sefaretê ew rapor hemû bi dest ketin û ew belav jî bûbûn. Li wê derê mirov dîbîne ku Amerîka li ser Serok Apo û tevgerê rawestiyaye. Dixwestin tevgerê tecrîd bikin. Nedixwestin bi pêş bikeve. Ji ber ku pêşketina wê hem ji bo Tirkiyeyê û hem jî ji bo Amerîkayê xetere ye. Lê piştî wê me dît ku her tim li ser vê tevgerê radiwestin. Wekî mînak; cinayeta Olof Palme pêk anîn û avêtin ser vê tevgerê, piştre di NATO`yê de wezîfe dan Almanyayê ku Almanya li dijî PKK’ê Tirkiyeyê biparêze. Almanya Dadgeha Dosendorfê saz kir. Ev hemû ji bo ku vê tevgerê tecrîd bikin û karibin vê tevgerê teslîm bigirin û karibin berjewendiyên xwe biparêzin, hatin pêkanîn. Her ku li dijî tevgerê gav avêtin tevgerê jî li dijî wan gavan, xwe parast, ji bo wê gavên avêtin têrê nekirin. Piştre li dijî PKK`ê şerê 92`yan bi pêş xistin. Ev şer ji bo ku karibin îradeya PKK`ê bişikênin, PKK`ê teslîm bigirin hat destpêkirin. Lê van hemûyan encam neda, ji ber wê jî hinek komployên din bi pêş xisitin. Dîtin dîsa nabe, di dawiyê de komploya navnetewî di sala 98`an de hat pêşxistin.
Yanî ger mirov dîroka vê tevgerê baş lêkolîn bike mirov dibîne hê ji destpêkê heya 98’an komplogeran gav li ser gavan avêtine. Her ku gavek avêtine encam negirtine, gaveke hîn mezintir bi pêş xistine ku emcam wergirin. Komploya navnetewî ya 98’an li ser van gavan çêbû, ji hemûyan kûrtir, mezintir û firehtir e. Rastî wiha ye.
Li Kurdistanê tevgereke ku bi temamî azadiyê esas digire, jiyaneke nû, civakeke nû, kesayetiyeke nû li Kurdistanê bi pêş dixe dest pê dikir. Wan ev ditîn. Pergala kapitalîzmê û dagirkeran li Kurdistanê kar kiribûn, gelek encam wergirtibûn, berjewendiyên xwe gelekî bi pêş xistibûn. Rastiya van yek ji van jî nehatibû fêmkirin. Serok Apo rastiya van hemûyan derxiste holê, bi gelê kurd da fêmkirin ku mirov wisa nikare jiyan bike. Hate fêmkirin ku ev jiyana ku tê jiyankirin ne jiyan e, her roj mirin e. Ev jiyan ji bo me şerm bû, pêwîst bû me xwe ji vê şermê rizgar bikira. Gelê kurd fêm kir ku van hêzan bi hev re tunekirina kurdan bi pêş dixin. Ji bo ku tune nebe rabû ser piyan û di azadiyê de biryar da. Got; yan ez ê azad bijîm yan jî ez ê nejîm. Bi têkoşîna Serok Apo gelê kurd got “ Êdî ez ê ji bo xwe jiyan bikim, ji bo xwe xebatê bikim” ev têgihîştineke girîng bû. Li ser wê bingehê rabû ser piyan. Pergal li ser parçekirina kurd, li ser înkar û îmhakirina kurd hatibû sazkirin. Serokatî ev parçebûn, înkar û îmhakirinê dît lê nepejirand û got: “Em jî mîna her kesî li ser erdên xwe wekî hemû gelan azad bijîn û ji bo xwe jiyanekê ava bikin. Ji bo xwe kesayetiyekê çêkin, nirxan çêkin û têkoşîn wisa dest pê kir.
Bi têkoşînê pêşketin li Kurdistanê çêbûn. Pergala ku desthilatdar û dagirker bû, hat hilweşandin. Rastiya hemû hêzan derket holê. Lewre hêzên dagirker ji vê gelekî hêrs bûn. Berjewendiyên wan heta wê wextê bêpirsgirêk bi pêş diketin lê êdî PKK li pêşiya berjewendiyên wan bûbû pirsgirêkeke mezin. Bi taybetî piştî hilweşîna Sovyetê, Amerîka cîhan li gorî berjewendiyên xwe û pergala kapîtazîmê rêxistin dikir. Ji ber vê jî dixwest li Rojhilata Navîn bigihîje encamekê. Ji ber wê mudaxele bi pêş dixist. Ji bo vê mudaxeleyê bi pêş bixe astengiya mezin Serok Apo û tevgera PKK’ ê didît. Ji bo karibe xwesteka xwe bi cih bîne pêwîst didît ku mudaxeleya li ser Serok Apo û PKK`ê bi pêş bixe.
Ger mirov hişyar lê mêze bike, beriya ku mudaxeleyî Iraqê bike Amerîkayê mudaxeleyî PKK`ê kir. Ger ew mudaxele çênebûya wê nikaribûya ji mudaxeleya Iraqê encaman wergire. Ji bo karibin mudaxale bikin û encamekê bigirin jî pêwîst bû kurdên ku ligel Amerîka, Israîl û Înglîzan tevdigerin xurt bikirana ku karibin mudaxeleyê pêk bînin. PKK`ê li Kurdistanê pêşketinek, bandoreke mezin çêkiribû. Serok Apo û PKK’ê, kurd ji bin bandora pergalê derxistibûn. Her ku dem derbas dibû kurd ji bo xwe û gelê herêmê dikir hêzek. Bihêzbûna kurdan dibû hêviyeke nû ji bo gelê herêmê û mirovahiyê. Ev jî ji bo dagirker û deshilatdaran xetere bû. Serok Apo li hemberî pergala heyî pergaleke akternatîf bi pêş dixist. Halbukî pergala kapîtalîzmê piştî Sovyetê nedixwest tu altarnatîf hebin, li gorî wan pewîst bû her kes di xizmeta wan de be. Lê belê Serok Apo, PKK nekete bin xizmeta wan, bi israr dixwest altarnatîfekê bi pêş bixe, ji bo hêviyek ji bo gelan bi pêş bixe di azadiyê de israr dikir.
Di bingeha siyaseta ku li ser kurdan tê meşandin de siyaseta Înglistanê heye. Di dîrokê de Înglistan beriya her kesî li ser Rojhilata Navîn siyaset bi pêş xistiye. Bi taybetî jî li ser Kurdistanê ev siyaset bi pêş xistiye. Heta Şerê Cîhanê yê 2`yemîn Înglistanê serokatiya pergala kapîtazîmê dikir. Piştî wê Amerîka serokatiya pergalê dike.
Înglistan û Fransa di 1920`î de li Qahîreyê tifaqek çêkir. Ji wê tifaqê re dibêjin Peymana Sykes–Picot. Ew hevgirtineke neyînî bû. Bi wê peymanê Înglistan û Fransayê Rojhilata Navîn û Kurdistan li gorî berjewendiyên pergalê ji nû ve rêxistin kiribûn. Kurdistan parçeparçe kiribûn û her parçeyekê dabûn bin xizmeta dewleteke dagirker. Dîsa herêmên ereban parçeparçe kiribûn. Gelek sînor çêkiribûn. Ji bo Israîl dewleteke nû ava kirbûn. Bi vê xwestin li Rojhilata Navîn kontrola xwe çêkin. Çi di peymana ku li Qahîreyê çêkirin de heye? Li gorî vê peymanê Pirsgirêka Rojhilata Navîn, pirsgirêka gelê kurd pêwîst bû her tim berdewam bike. Ji bo ku karibin kengê bixwazin mudaxaleyî herêmê bikin, pewîst bû pirsgirêkên herêmê berdewam kiribana. Bi vê şêwazê dê karibûna bi hêsanî siyasta xwe li herêmê û li Kurdistanê bi pêş bixistana û berjewendiyên xwe biparastana.
Ger mirov lê baş temaşe bike, li Iraqê Înglistan li Sûriyeyê jî Fransa hebû û jixwe li rojhilatê Kurdistanê (Îran) Înglistan hebû. Jixwe di navbera Înglistan û Tirkiyeyê de têkiliyeke xurt hebû. Mirov dikare bêje beşûr-rojava ne tê de beşên hemû beşên din ên Kurdistanê di bin kontrola Înglistanê de bûn. Siyaset siyaseta Înglistanê bû. Heta niha jî siyaseta ku tê maşandin siyaseta Înglistanê ye. Înglistan welatan parçeparçe dike, li dijî hev derdixe, bi hevdu re dide şerkirin, lawaz û her kesî jî muhtacî xwe dike. Wisa jî desthilatdariya xwe, berjewendiyên xwe dimeşîne. Serok Apo ji ber vê yekê li ser siyaseta Înglistanê disekine. Ger mirov bala xwe bidê; di komploya navneteweyî de jî ya ku rolê mezin lîst Înglistan e. Siyaset siyaseta Înglistanê ye, di pratîkê de yên vê siyasetê dimeşînin Amerîka û Israîl in. Di rastiya xwe de ev siyaseta li ser kurdan li Înglistanê bi pêş dikeve û yên din di pratîkê de pêk tînin. Mirov bala xwe bidê li Bakur li dijî tevgera me dagirkeriya dewletê dest pê kir û di 92`an de dest bi xirakira gundan, koçberkirinê kirin. Kuştinên bi milyonan mirovan -ku dibêjin kiryarên wan ne diyar lê di rastiyê de kiryarên wan diyar in- pêk hatin. Bêguman dewletê ev destûr ji Înglistanê wergirt. Dogan Gureş bi xwe got; “Ez çûm Înglistanê, em bi Înglistanê re axivîn, me ji wê derê arîkarî wergirt, em hatin û me dest bi wî karî kir”. Yanî piştî wê Tirkiyeyê dest bi xirakirina gundan kir û nêzî çar hezar gund hatin xirakirin. Bi milyonan mirov koçber bûn, mirovan ji malan derxistin û avêtin derve. Ev wehşeteke wisa ye ku li dinyayê kesî wehşeteke wisa nekiriye, ev qetliam e. Tu mirovan ji malên wan derxî bavêjî derve û ne xaniyekî bidiyê, ne karekî bidiyê ne tiştekî bidiyê û bi wî awayî teslîmî mirinê bikî... ma siyaseteke ji vê wehşîtir heye? Bi hezaran mirov dîsa li kolanan, li gundan, li bajaran hatin kuştin, welatparêz hatin kuştin. Operasyonên mezin li dijî gerîla bi pêş xistin, hemû cureyên çekan bi kar anîn. Dîsa girtin, kuştin, îşkence, mehkeme û cezakirin bêsînor bi pêş xistin. Eger ku Dogan Gureş neçûba ji Înglistanê destûr wernegirta Tirkiyeyê dê nekariya wisa bikira lewre hêzeke Tirkiyeyê yê wisa nîn e. Bêguman Tirkiye ev tişt kirin, lê yekî jî dengê xwe nekir, negotin tu çima van tiştan dikî. Ji ber ku Înglistanê destûr dayê. Tirkiyeyê ji wê xirabiyê sûd wergirt ku ew xirabî bi pêş xist.
Bêguman me jî wê demê xwest ku Serokatî were Herêmên Parastinê yên Medyayê. Min bixwe jî ev ji Serokatî xwest. Lêb elê Serokatî berê xwe da Ewropayê, nehat çiyayên Kurdistanê. Serok Apo jî dibêje “Eger ez hatibûma çiyayên Kurdistanê, şer dê hîn mezintir bibûya, tahrîbat, kuştin dê hîn mezintir bibûna. Hem gelê kurd hem jî gelên herêmê dê zirarên mezin bidîtana. Min nexwest şer kuştin û tahrîbatên mezin çêbin, min dixwest pirsgirêka kurd êdî çareser bibe. Pirsgirêka kurd hinek jî pirsgirêka Ewropayê bû, lewre Ewropayê ev pirsgirêk derxistibû, xwediya vê pirsgirêkê ya sereke jî Ewropa bû. Bê Ewropa ev pirsgirêk çareser nabe.” Ji ber ya ku Kurdistan parçe kiriye, ya kiriye bin xizmeta dewletên dagirker, ya ku alîkariya siyaseta înkar û îmhaye dikir Ewropa bû. Di serî de Înglistanê û Fransa, paşê jî Almanya bû. Heta Ewropa digot; “ Êdî şer pêwîst nake, pêwîst e bi riyên siyasî bê çareserkirin. Ger hûn şer rawestînin em amade ne pirsgirêkê çareser bikin.” Serokatî dawetî Ewropayê dikirin. Digotin “Were Ewropa, tu bê û hûn şer rawestînin em ê vê pirsgirêkê çareser bikin.” Yek jî; Serokatî jî êdî dixwest pirsgirêk bi riyên aştî, demokratîk û siyasî çareser bibe; zêdetir şer, tahrîbat, kuştin çênebe. Bêguman Serokatî çûna Ewropayê ji bo berjewendiyên gelan esas girt. Ger ji bo wî nebûya dikaribû bihata Herêmên Parastinê yên Medyayê. Me jî dixwest ku em Serokatî bînin li Herêmên Parastinê yên Medyayê. Yanî bi rastî me nedixwest ku biçe cihekê din. Me digot ku biçe cihekî dîtirê dibe em zirarê bibînin. Bêguman me dikarî em Serokatiya xwe li çiyayên Kurdistanê biparêzin. Ew derfetên me jî hebûn, ne ku derfetên me tune bûn. Ji bo şer mezin nebe, tahrîbat mezin nebe, ji bo pirsgirêk bê çareserkirin Ewropayê jî hin mesaj didan, ji bo wê Serokatî çû Ewropayê. Ewropa li vir durûtî kir, li mesajên xwe, li biryarên xwe xwedî derneket. Hat fêmkirin ku ne ku li çareseriyê digerin, dixwazin pirsgirêka kurd çareser nebe, dixwazin şer berdewam bike.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 8'ê sibatê de bi şev saet di 23:00'yan de artêşa tirk a dagiker obûs û hawanan avête gundên Şapana, Bênavok û hevrazên Ebdilkovî ku girêdayî qada Xakurkê ne.
9 Sibat 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 5’ê sibatê de di êrîşa balafirên şer ên artêşa tirk ve ku li hember qada Xakurkê ku girêdayî Qadên Parastina Medyayê ye de hevalên me yên bi navê Akîf (Kawa Salih Hamo), Hîdar (Muhammed Bahçecî) û Mahîr (Azad Ûnal) di êrîşa hewayî de gihîştine şehadetê.
Agahiyên der barê hevalên me yên şehîd de;
| Navê kod: Akîf Kobanî |
| | Navê kod: Hîdar Ferat |
| | Navê kod: Mahîr Leheng |
8 Sibat 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar