Ji hilbijartinan re çend roj mane. Bi taybet li hinek bajarên Kurdistanê ku berê di destê hêzên demokratîk de bûn û ketibûn destê AKP’ê, divê şaredarî bikevin destê hêzên demokratîk. Dîsa di serî de li Amed, Dersîm, Batman, Stenbol, Mersîn û Edene, divê ray bên zêdekirin. Ev potansiyel û hêza gelê me yê bakur heye. Bo nimûne, tenê kurdên li metrepolên tirkan, nivî jî rayên xwe bidin, ev dike milyon û nîvek ray. Hem li bajarê tirkan û hem jî li Kurdistanê 3,5 milyon ray girtin, hedefeke ne mezin e. Tenê piçek xîret. Ev hê nake sedî bîstan kurdan.
Bi taybet Amed û Dersîm ji bona gelê kurd û ji bona me gelek girîng e. Li vî herdu bajarî tenê şaredarî girtin têr nake. Herî kêm divê li herdu bajaran ji sedî heftê kêmtir ray neyê girtin. Mijareke din divê di van rojên dawîn de rehavet bi pêş nekeve. Em nebêjin jixwe ev der a me ye. Dijmin ranêze. Bi hemû saziyên xwe, bi walî, qeymekam û artêşa xwe li dijî yekîtiya demokratîk xebat dike.
Di vê hilbijartinê de li ser navê dewleta tirk û Emerîka AKP dikeve hilbijartinê. Hebûna AKP’ê jî girêdayî rayên ku li Kurdistanê bistîne. Çi ji dest wan bê, wê bikin. Her cure lîstikên qirêj wê bixin dewrê. Divê roja hilbijartinê gelê me yê welatparêz, ew roj gotin di cî de be, li piya bin.
Dijminê gelê kurd ji bona ku li Kurdistanê hilbijartinê bi dest bixin, ji Emerîka bigirin heta Îsraîlê, ji Îsraîlê bigire heta Celal Talabanî mîna sûtalan, mîna Bekoyê Ewanan hevdîtinan dikin û daxuyaniyan didin. Ev pêşketin hem bi stratejiyên giştî yên Emerîka re girêdayî ne hem jî bi hilbijartinê re girêdayî ne.
Serokomarê Iraqê Celal Talabanî, qaşo bi eslê xwe kurd e, ala Bekoyê Ewan hilgirtiye û diqîre; “werin, werin, herî erzan ez kurdan difiroşim, nirxên herî erzan li cem in, rayên xwe bidin AKP’ê, AKP bav û bira ye…” Serokomarê Iraqê Celal Talabanî, PKK’ê difiroşe, bi PKK’ê çek dide berdan, bang li PKK’ê dike û divê ji welatê me derên filan û bêvan…
Dewleta tirk hewl dide kurdan berde hev. Vê jî bi destê eşîrên kurdan dike. Talabanî dînamîtan dixe bin yekîtiya kurd û Kurdistan. Pêwîst e gelê me yê başûr, li hember vê îxanetê bisekinin. Aşkere aşkere gelê kurd di nav lepên dijminên gelê kurd de dikin pêlîstok û dikin mijara bazarê.
Yek dibê, “wan efû bikin”
Yê din dibê; “Na em wan efû nakin”
Yek dibê; “Wê çek berdin”
Yê din dibê; “Ka wê çekê xwe radestî kê bikin, ya baş bila bidin Emerîka”
Yek dibê; “Bila ji welatê me herin”
Em dibêjin, hûn kî ne, hûn xwe çi dihesibînin, kîloya we çend e?
Diminên gelê kurd û Bekoyên Ewan! Li qisûrê nenihêrin.
Me li ser qilêşa xwe sond xwariye, me soz daye.
Me li ser ala xwe soz daye.
Me li ser Rêber Apo û şehîdan son xwariye.
Tu hêz bi zorê û bi lîstikan û bi çewsandinan nikare çek bi me bide dayîn. Ne îro, ne sibê û ne tu rojî. Heta ku gelê kurd hebe, wê hêzên wê yên parstinê jî hebe. Bila ev baş bê zanîn. Ku fêm nake an bawer nake jî, pratîka me ya 35 salî li holê ye. Kî dixwaze, em dibêjin; “fermo, werin xwe biceribînin”
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 20’ê adarê de gerîlayê me yê bi navê Şerwan (Şervan Nevaf) di encama nexweşiyek de li Qadên Parastina Medyayê gihîştiye şehadetê. Em ji malbata hevalê Şervan û gelê Kurdistan re serxsaxî dixwazin û soza têkoşînê bilindtirîn bikin didin.
Agahiyên der barê hevalê me yê şehîd de;
| | Navê kod: Şerwan Dırbesiye Mêjû û ciyê şehadetê: 20 Adar 2009 |
24 Adar 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Di 21 meha Sibata sala 2008’an de, artêşa tirk êrîşek bejahî anî ser herêma Zapê û xwest ku tevayî başûr dagir bikê. Lê piştî 9 rojan di destpêkirina êrîşê, artêşa tirk derbeyên pir mezin xwarin û ji bo canê xwe rizgar bikê paşve riviya û çû. Ji bo artêşa tirk ev binketinek pir mezin bû, lê ji bo me ev serkeftinek bêhempa bû. Berxwedaniya Zapê, serkeftinek leşkerî, siyasî, îdeolojî û manewîbû. Di berxwedaniya Zapê de, gelek çalakiyên mezin ji aliyê hevalan ve hatin li darxstin, gelek tektîk, şêwazên şer û amadekariyên balkêş hebûn.
Amadekariyên artêşa tirk 2 salan dirêjkirin û êrîşên wan jî ne bi 21’ê Şibatê re destpêkiirn, na; bi havîna sala 2007’an re wan dest bi êrîşên bi hawan û obûsan kirin û di payîza heman sal de jî, êrîşên bi balafirên şer zêdekirin û di herî dawiyê de, ji bo girtina encamê wan êrîşa bejahî kirin. Lê hemû plan û hesabên wan li hemberî berxwedaniya hevalan a li Zapê vala derketin û şermezar bûn. Divê em jibîr nekin ku amadekariyên hevalan jî pir zêde û xurtbûn. Tektîk, plan û stratîjiya pêwîst hatibûn amadekirin. Berxwedanî û hemû çalakiyên serkeftî yên şerê Zapê, encama van amadekariyan bû.
Hemû çalakiyên berxwedaniya Zapê girîng û xwedan rolbûn. Encax bi pirtûkekê mirov bikaribê mafê hemû çalakî û çalakvanan bidê. Emê di vir de behsa çalakiya Girê Mazî bikin.
Girê Mazî: ango boxaza mazî, li herêma Zapê, navbera girê Karker û çemê Çemcû dikevê. Bi ser zincîra çiyayên Şikefta Birîndaran ve girêdaye, di aliyê leşkerî de xwedan cihek stratîjîke. Ji bo derdora Şikefta Birîndaran bê dorpêşkirin, divê Girê Mazî û girê Karker wêrê girtin. Bi vê mebestê, artêşa tirk di roja duyem a operesiyona Zapê de êrîşî girê mazî kir. Ku girê mazî bikevê dest tirkan, wê bi asanî derbasî Sajê, Kokelê û ji wir jî derbasî girê Karker bibin û ji pişt re êrîşî şikefta birÎndaran bikin. Jixwe ketina şikefta birîndaran, tê wateya ketina hemû Zapê.
Destpêka pêvçûnan: Di berbanga roja 22’ê Şibatê, di navbera hevalan û leşkerên ku êrîşî girê mazî dikirin de pêvçûn derket. Hêjmara hevalan pir zêde kêm bû; ya leşkeran pir zêde bû. Heval wek du komên cuda li rojhilat û rojevayê boxazê sîngergirtibûn û êrîşên leşkeran paşvedixistin. Ji sibehê heta êvarê pêvçûn dewamkirin. Leşkeran 4-5 caran êrîşkirin û xwestin ku boxazê têxin dest xwe; lê her carê jî li hemberî berxwedaniya hevalan vala derdiketin.
Hevalên ku berxwedanî dikirin, gelek ji wan roja berî wê bi mêvantî hatibûn Zapê, wek heval Ayhan(Görse) û gelek hevalên din. Heval Ayhan û hevalên din ku hêjmara wan derdora 10 hevalan bûn ji sibehê heta êvarê nehîştin ku çend hezar leşker û cerdevan têkevin girê mazî. Di dema pêvçûnan de, Kobrayên artêşa tirk bêrawestîn êrîş dianî ser cihê hevalan û ji jêr de jî, leşker bi dizî an jî eşkere dixwestin gir têxin dest xwe. 4 kobra êrîş dikirin, du heb diçûn, duyê din dihatin, heman kevirek nehîştin û lênexistin. Di van êrîşên kobra û leşkeran de, ji berbangê heta êvarê, tiliya yek hevalî jî xwîn nebû, yek hevalî jî cihê xwe berneda û nehîştin ku dijmin yek gavê pêşve bavêje.
Girupek heval çûbûn kemîn li nêzî pira balinde li hemberî tangên dijmin danîbûn. Jixwe tirkan dixwest ku tangên xwe yên li Sîriyê, şêladizê û Bamerê derbasî Zapê bikin. Ji bo vê yekê jî, grupek hevalên me kemîn danîbûn; lê pişta ku hatina tangên tirkan ji rojevê derket, êdî divibû ku ew grup cihê xwe berdê û derbasî cihên pêvçûnan bibê; cihê herî nêzî wan girê mazî bû. Grup derdora saet 4’an gihîşt serê girê mazî, berpirsyarê girupê heval mahîr bû, derdora 10 hevalan bûn, hemû hevalên kevin û xwedan tecrubeyên şer bûn. divibÛ ku ev grup biçê alîkariya heval Ayhan.
Berî êvarê, hevalên ku li girê mazî berxwedidan, kobreyeke dijmin xistin xwarê. Kobra din ava leşkeran de ket û teqiya. Ketina kobra morala hevalan kir hezar û ya dijmin jî xist. Ketina kobra dijmin xist panîkê, kobrayên din jî dûrî cihê pêvçûnê ketin. Ketina kobra, di aliy^etektîkî, moralÎ Û siyasî de derbeyek pir mezin bû ku li artêşa tirk hat xistin. Hemû çapameniya cîhanê behsa ketina kobra û pêvçûnan dikir, destpêkê artêşa tirk ketina kobra nepijirand, lê piştî ku dîmen û wêne derketin, neçar man kul i xwe mûkirbên.
Êvarê grupa heval Mahîr jî gihîşt gel heval Ayhan û amadekariyên çalakiyekê hat kirin. Divibû ku heval êrîşî ser sînger û cihên leşkeran bikin û derdora boxazê ji wan paqij bikin.
Çalakî dîrekt ji aliyê heval Bahoz ve dihat koordînekirin. Di nava çalakiyê de jî, wek 2 grupên sereke hebûn; grupek li aliyê rojhilatê boxazê, berpirsyarê wê heval Rojhat Cîlo bû, grupa din jî li aliyê rojavayê boxazê, di bin berpirsyartiya heval Mahîr û heval Ayhan de bû.
Çalakî di derdora saet 8’an de destpêkir. Her grupek din ava xwe de bibû çend beş, beşekî êrîşê, beşekî parastinê û beşekî destekdayînê. Lê din ava van hemû beşan de, tenê çend gav hebûn. Jixwe boxaz pir teng e, tenê çend zinar û teht li derdorê hene, wekî din arazî rût bû. Aliyê em têde, ango aliyê başûr zuha bû, lê aliyê bakur ku leşker têdebûn, hemû berf bû û pir sar bû. Em li jor bûn, dijmin li jêrbûn û bi giştî her kes di navhev de bûn.
Heval bi dizî çûn gihîştin ber sîngerên dijmin û ji nişkave li wan xistin, ji jor de jî hevalan bi BKS û B7 êrîşî dijmin kirin. Hevalên êrîşvan ketin nava leşkeran û sîngerênwan yek bi yek xistin. Hin caran fîşekên hevalan xelasbûn, çekên leşkerên mirî ji ser wan radikirin û pê êrîşî dijmin dikirin.
Çalakî pir bilez çêbû û bilez jî rêvediçû. Di nava çalakiyê de, hevalek ji grupa êrîşê birîndarbû, ew heval ji cihê çalakiyê hatdûrxistin. Zêdetirî 12 leşkerên dijmin hatin kûştin û bi dehan jî birîndarbûn; qîre-qîra leşkeran bû, hin ji wan digriyanû hin jî diriviyan.
Dijmin çekên bidûrbînên şev hatî amadekirin bikardihanîn. Dûrbînên şev pir bi asanî dikarê mirovan bi şev bibînê. Bi van çekan 2 heval di çalakiyê de hatin suîkastkirin. Jixwe dijmin di vî şerî de tekmolojiya şer a herî nûjen û pêşketî bikaranî. Termal, dûrbînên şevê, çekên suîkastê, kobra, balefirên şer, hawan, Ubîs û qaşo leşkerên xwe yên bijartî anîbûn operesiyonê. Lê hemû jî, li hemberî berxwedaniya hevalan vala derketin. Çekên nûjen û hêjmara pir zêde li hemberî bîrûbaweriya hevalan, li hemberî ruhê APOYÎ, li hemberî berxwedaniya mafdar binketin.
Di çalakiya Girê Mazî de jî pir baş diyarbû, ku çawa 10-15 heval dikarin bi hezaran leşkeran binbixînin, kobra biteqînin û çalakiyek serkeftî li darxînin. Çalakiya Girê Mazî serkeftîbû. Çalakiyek mînak bû, berxwedaniyek bêhempa bû.
Çendî k udi çalakiyê de çend kêmasiyên biçûk derketibin jî, lê serkeftina mezin a çalakiyê nayê tarîkirin. Jixwe piştî çalakiyê dijmin ji derdora girê mazî û herêma Çemcû paşve riviyan, ancax bi hezar zor û belayan kûştî û birîndarên xwe ji herêmê derxistin.
Helbet ku berxwedaniya girê mazî, berxwedaniyek dîrokî ya bêhempa ye. Rol û keda heval Ayhan di vê berxwedaniyê de pir mezin bû. Heval Ayhan roja berî operesiyonê hatibû Zapê, hîn Mêvan bû, lê dema ku dijmin êrîş kir, heval Ayhan jî, li gel hevalan çû pêşiya dijmin û bi şev jî tevlî çalakiyê bû, di çalakiyê de şehîd ket. Ji bilî heval Ayhan, heval Baran jî şehîd ket. Heval baran di girupa heval mahîr de bû, li akademiya H. Karer dima. Li gel grupê çû kemîna pira Balinde û pişt re jî, hat hawara hevalên Girê Mazî û beşdarî çalakiyê bû. Di çalakiyê de çeka B7 dixebitand. Heval Baran, pir dilnizim û mirovhez bû, rola wî di çalakiyê de diyarbû. Him heval Ayhan û him jî heval Baran, bi ked, şer û fedayîbûna xwe, serkeftina çalakiya Girê Mazî misogerkirin. Di dil û mejiyê hevalan de hestên tolhildanê xurtirkirin. Berxwedanî û serkeftina şerê Zapê, encama ked û xwîna hevalên me yên şehîd e.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re;
Di 23'yê adarê de bi roj saet di navbera 15:00-16:00'an de artêşa tirk qada Kaşûra, gundê Ketsê, Nizûrê, Heftenîn, Sûlê û Tengava Sîpan ku bi ser qada Heftenîna ku girêdayî Qadên Parastina Medyayê ye, bi hawan û obûsan êrîşek li dar xistiye.
24 Adar 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG'ê
- Ayrıntılar
Ji bilî Kurdistan, ji derveyî kurdan,
Li welat, parzemîn, dinya û gerdûnê,
Hûnê bikaribin bêjin hinek ax û kes hene ku ew qas bi bêmirinî girêdayî azadiya xwe ne?
Di nermbûna pemboyî ya kalên me yên rûspî de, coşa serkeftinê heye.
Gelê me yê ku bi şênîbûneke mehşerî ku li deriyên bihûştê civiyayî hene.
Gelê me yê ku bi hemû reng û zengîniyên xwezayê di kincên xwe yên netewî de didin jiyandin, li dikê ne.
Ji heft heta heftê hemû gelê me yê rûferîşteh û pak li qada ne û li ser navê mirovantiyê çi hebe ji nû ve didine vejandin.
Ji zarokên agir û rojê yên herî bêhempa, li lûtkeyên çiyayan govendê digerînin.
Li gund, bajêr û metrepolan hemû kurd rabûne govenda azadiyê.
Wê ev govenda azadiyê nesekine,
Heta ku hemû çiya û bajêr negihên hev,
Heta ku ziman û zarav bi herikîna xwe ya xwezayî bêne axaftin,
Heta ku li Kurdistanê qişlayên leşkerî, qişlayên ku qirkirina çandî dikin û hemû partiyên mêtînger paşpaşkî biterikînin,
Heta ku tola Seyîd Rizayan, Sêx Saîdan, Elîşêran û Yadoyan bê girtin,
Heta ku wesiyeta Mazlûm Doxanan, Rehşan Demîrelan û Zekiya Alkana bê cî,
Heta ku ji mêrkûjên Enes Atayan, Ugur Kaymazan, Mizgînan û Şîlanan hesap bê pirsîn.
Wê ev govenda azadiyê bidome û ji nû ve bidome.
Heta ku Rêber Apo azad bibe,
Heta ku nasnameya azad a kurd çêbibe,
Heta ku Kudistana Azad û Demokratîk pêk bê,
Wê ev govenda azadiya bidome û ji nû ve bidome.
Gelê me di Newroza 2009’an de vê bi awayekî aşkere îlan kir.
Hemû cîhanê pê da hisandin.
Dema ku di adara 2009’an de here sindoqê wê vê biguhezîne hêza siyasî.
Ku ji sindoqê encamên cuda jî derê, bizanibin wê ev dek û delobên AKP’ê bin.
Wê vê yekê gelê me nepejrîne û wê ev ji bona AKP bibe qiyemet.
Bila ev wisa bê zanîn..
Nebe nebe…
Nebe nebe…
Hûn minafiqên AKP’î serî li hîleyan bidin!
Divê gelê me hetanî ku sindoq bi saxlemî venebin û bi awayekî saxlem neyên hijmartin û hetanî li ser sindoqan ev ji dinyayê re neyê aşkerekirin, kes li ciyê xwe rûnenê û neçe mala xwe.
Piştî ku serkeftina me diyar bû, divê pîrozbahiyên serkeftinê bên li dar xistin.
Gelê min ê rûferîşteh ê Newroza 2009’an, vê yekê bi zêdehî heq kiriye.
Ji ber vê yekê ye ku, em bûne fedayiyên vî gelê ku di dinyayê de gelê herî xweşik e.
- Ayrıntılar
Li her çar aliyê Kurdistanê û li her deverên ku kurd lê dijîn, Newroza 2621’emîn bi rihê mazlûman hate pîrozkirin. Gerîla jî li her lûtke û girên çiyayên Kurdistanê Newrozê pîroz kirin. Çi ji radyoyê çi ji televîzyonan, gerîla Newrozê bi coş û moreleke mezin şopandin. Amed dîsa wekî her carê erka xwe anî cî û milyonek kes tev bi hev re Rêber Apo silav kirin. Li Stenbolê qîrîna 500 hezar kesî li giravên Îmraliyê olan dan. Li her deverî hate diyarkirin ku riya aştiyê di Îmraliyê de derbas dibe.
Ne pir dûr e, gelê kurd berxwedanî û çalakiyên Gabar, Oramar û bi berxwedaniya Zapê, sala 2009’an pêşwazî kirin. Rih û moralê netewî di tu demê de wisa bilind nebûbû. Piştî têkçûyîna Zapê ya artêşa tirk, Emerîka-Îngilîz-Îsraîl careke din dewleta tirk ji têkçûyînê rizgar kirin. A rast ev sî sal in, NATO di pêşengiya Almanya û Îngîltereyê bi PKK’ê re şer dikin. Dewleta tirk jî tenê piyonek bû di vî şerî de. Nexwe tenê li dij me dewleta tirk hebûna, me yê deh sal berê dewleta tirk bianîna riya rast. Lê her cara ku kurd zorê da dewleta tirk, nehiştin û mûdaxale kirin. Ev rewş di hemû raperîn û serhildanên kurdan de jî çêbûye. Piştî ku li bakurê Kurdistanê bi pêngava 15’ê tebaxa 1984’an, di pêşengiya Almanên faşîst ve êrîş birin ser kurdan û pêvajoya înfazkirina kurdan dan destpêkirin. Almanya bi tanqên xwe û bi qedexekirina PKK’ê re, di asta herî jor de, bi gerîla re şer kir. Tabî ev erk ji hêla NATO’yê ve hate dayîn û bi Gladyoya Tirkiyê ku jê re Ergenekonê tê gotin, dest bi kuştinan kirin. Herî kêm 20 hezar welatparêzên kurd hatin qetilkirin. Hemû jî bi destûr û fermana Emerîka û NATO’yê hate kirin.
Di hevdîtina 5’ê mijdara 2007’an de, Emerîka înfazkirina kurdan da sekinandin û li hember vê PKK’ê wekî dijmin îlan kir. Pê re jî, bi tirkan Dewleta Federa ya Kurdistan da qebûlkirin. Li hember vê jî Emerîka hewl dide Tirkiyê wekî cenderme û cahşan li Rojhilata Navîn bikar bîne. Bi projeya xwe ya îslama nerm, di şexsê AKP’ê de, hewl dide modelek ava bike. Li hember vê di nava Ergenekonê de hinek derdor li hember vê biryarê derketin û bi mûdaxaleya Emerîka re rû bi rû man. Meseleya Ergenekonê ev e ku, ev derdorên mêrkûj ên ku Emerîka nas nekirin, berjewendiyên Emerîka xistin xetereyê û dest avêtin sermayeya yahûdiyan, lewre biryara tesfiyekirina van kesan hate girtin.
Digel van geşedanan ev çend meh e, bahsa konferanseke kurd tê kirin. Di serî de ya zelal ev e ku, ev projeya Emerîka ye. Di nav de hêzên başûr jî hene. Talabanî, ev demeke derî bi derî mîna ku morîkên dayîka xwe winda kiribe digere. Mixabin xwe tiştek dihesibîne û dibêje dema çekan û filan derbas bûye. Mixabin Talabanî, lingek wî di gorê de ye, lê bi qasî misqalek jî ji bona gelê kurd tiştek nekir. Niha jî li ber mirinê ye, hê jî kurdan pêşkêşî dinyayê dike. Qe nebe, di temenê xwe yê dawîn de, başiyek bikirana. Lê mixabin!
Bila her kes vê bizanibe ku, gerîla hêza parastina cewherî ya gelê kurd e û temînata çareseriyeke rastîn e. Em ji erd heta asîman girîngî û pîrozbûnê didine yekîtiya kurdan. Lê PDK û YNK bi van nêzîkatiyên xwe hêz didin projeyên dijminan. Gelê kurd di dîroka xwe de tu carî wisa derfetan bi dest nexistibû. Van salan salên dîrokî ne. Ku yekîtî bi pêş nekeve, wê hemû qezencên kurdan bikeve talûkeyan. Dewleta tirk ne dilsoz e, derewkar e û xwîna kurdan fir bike jî dilê wan rihet nabin. Lê mixabin Celal Talabanî jî berdevkiya wan dike û wan dike bira û birayên xwe yên ku bi saya wan li piya maye jî, bazar bi bazar difiroşe.
Ku mesele ev be û hûn dixwazin aştî bi pêş bikeve, vaye serokatiya me li Îmraliyê ye. Çima Talabanî vê nabîne û bê PKK li çareseriyan digere û bangên eletewş dike.
Bila vê baş bizanibin ku, bê PKK konferans li dar xistin, ferzkirina teslimiyetê ye. Daxwazên çek berdanê, qebûlkirina jiyaneke bêrûmet e û qirkirina kurdan e. Ev lêgerînên çareseriyê yên bê PKK, konsepteke îmhayê ye.
Êdî PKK tevgereke civakî ye. Bila her kes ji xwe re cidî be. Hûn çawa dikarin wisa teslîm bigirin? PKK ne çend hezar gerîlayên li serê çiyaya ne. PKK bi hezaran qadroyên profesyonel, bi milyonan sempatîzan, bi hezaran fedayî ye.
Kesê mîna Henrî Barkey şapînok, bêterbiye û beredayî bi aqlên xwe yên biçûk projeyan amade dikin. Dîsa Talabanî daxwaza çekberdanê dike. Baş e, bila Talabanî û Barzanî hêzên xwe yên pêşmerge belav bikin û çekên xwe bidine Emerîka, wê demê em ê jî çekên xwe bidine wan. Na ger ku ji bona wan hêzên çekdar girîng bin, heman tişt ji bona me jî wisa ye.
Bila dost û dijmin her kes bizanibe, wê tu caran gerîla dev ji çekan bernede. Gerîla hêza parastina gel e. Çareserî bi pêş bikeve jî, wê gerîla hebe û çi li serê çiya çi li bajaran wê xwedî çek be. Lewma daxwaz û bangên çekberdanê, bêterbiyetiye û şapînokbûne.
- Ayrıntılar
Rêber APO
Hewa cemidiye, hewl didim zivistanê derbas bikim. Bihar tê, wê vanan jî derbas bibin. Înşîat jî didomin. Dermanê Ksatralê bikartînim, ji vê re bijîşk çi dibêjin. Ev derman bandor li min dike. Laş dike mîna hevîr. Ev bandora kêlekî ya derman e ne wisa, pêwîst dike ku ez bikaranîna wê bidomînim?
Der barê tenduristiya xwe de min hefteya borî agahî dabû, bila şaş neyê fêmkirin. Sedema ku min xistine vir, da ku li ser min çewsandinê(baskı) bikin. Dema ku ez li derve bûm jî, li vir im jî, çewsandin li ser min hene. Li ser min girtinek û tengavkirinek heye. Der barê min de girtinbûneke mezin heye. Li her derî me dijber dibînin. Di warê fikrî de jî me dijber dibînin. Ez ê der barê vê de daxuyanî bidim. Ez ê der barê Ergenekonê de hinek nêrînên xwe vebêjim. Dema ku hatim vir, min zûzûka li sernivîsên rojnameyan nihêrt. Talabanî hatiye vir. Der barê vê de ez ê nêrînên xwe vebêjim. Niha jî ez heman tiştan baştir fêm dikim.
Tê zanîn, salek piştî pêngava tebaxa 1984’an, di sala 1985’an de Almanya bi fermana NATO’yê li hember me şer da destpêkirin. NATO, ji bona ku gelek dewletên Ewropa dijberiya me bike, gelek çewsandinan kir. Hûn dizanin, Galadiyo li gelek welatan bi fermana NATO’yê hate rêxistinkirin û avakirin. Gladiyo, saziyeke ne fermî ya NATO’yê ye. Hûn Îtalyayê dizanin, li wir rêxistineke mezin a Gladiyoyê hebû. Li Ewropayê jî li hember me vê peywirê Almanya girte ser xwe. Gelek welatên Ewropayê jî li dijî me birêxistin kirin. Tenê li Îsveçê Olof Palme vê qebûl nekir. Olof Palme digote; “Ez li hember kurdan helwest nagirim” Olof Palme li hember me helwestgirtinê nepejirand. Bûyera Palme jî li ser vê bi pêş ket. Min ji dozgerê ku ji bona îfadeyên min bigire hatibû re hinek tiştan got, niha jî li vê gotina xwe çend tiştan zêde dikim. Ez ê tiştê ku di vê pêvajoyê de fêm kiriye vebêjim.
Niha baştir kevalê(tablo) dibînim. Vê kuştinê jî destpêkê hewl dan ku bavêjin ser min. Ez vê wekî bersiva ew pirsên dozger dibersivînim. Peywira me terorîst îlankirinê di sala 1985’an de dan Almanyayê û plankirina vî karî jî dan Îngilistanê. Bi vî awayî NATO’yê hemû welatên Ewropayê li hember me birêxistin kir. Îsveç vê nepejirand. Ji ber vê Palme ji holê rakirin. Niha jî van gotinên min dikarin wekî daxuyaniyek bidin rojnameyeke li Îsvîçreyê. Naveroka bûyera Palme ev bû. Ew ji hêla NATO’yê ve ji holê hate rakirin. Di wê demê de Palme, li hember me helwestgirtinê nepejirandibû. Ew piştgirî dida Efrîqaya Başûr. Wî destek dabû Vîetnamê jî. Rewşeke Olof Palme ku piştgirî bide tevgerên wisa hebû. Ji ber vê sedemê, di çavên wan de sûcdar bû, sûcdarekî mezin bû! Ji bona kurdan jî digote; “Ez ji kurdan re nabêjim terorîst” Ji ber vê yekê ew tesfiye kirin.
Ji sala 1985’an hetanî sala 90’î êrîşbirina NATO-Gladiyo ya li hember me ji ser Almanyayê û piştî salên 1990’î Îngîltere kete dewrê. Di anîna min a vir de jî Emerîka-Îsraîl erk girtin.
Rêxistinbûna Gladiyoya Tirkiyê ya NATO’yê, li Tirkiyê dest bi înfazan kirin. Piranî biryarên înfazan ji hêla Emerîka ve hate dayîn. Celal Talabanî dihate cem me û digote; “şer bidine sekinandin” Niha fêm dikim ku Talabanî vê biryara Gladiyo dizanibû. Dema ku me di sala 90’î de agirbest îlan kir, Talabanî dizanibû ku vî karî Emerîka birêve dibe. Niha fêm dikim ku, têkiliya vanan bi hev re hebû. Ev înfazên bêdarizîn heta hevdîtina Erdogan-Bush a di 5’ê Mijdara 2007’an berdewam kir. AKP di pênc salên pêşîn de berpirsê van înfaza ye. Di nav Tirkiyê de jî yên ku li hember van înfazan bûn, hatin tesfiyekirin. Ozal, ji baskê leşkerî Eşref Bîtlîs, guman dikim Cem Ersever li dijî pêkanînên înfazên bêdarizîn bûn. Vanan alîgirên “em bigirin û darizandin bikin” bûn. Vanan ji holê rakirin.
Yek jî di nava PKK’ê de xweberdan(sızma) û dirêjahiyên Gladiyo-Ergenekon çêbûn. Vanan di wê demê de dest avêtin PKK’ê. Velî Kûçûk û Gûney dibêjin; “Mûtefîkên me yên di nava PKK’ê de” Planên Îngîltereyê da ku kesê duyemîn biafrînin hebûn. Vaye di ser Şemdîn de hewl dan vê bikin. Min ew dem vê yekê hinek ji BBC’yê seh kir. Wê demê têrî xwe bi pêş ve çêbûn jî. Hew mabû rêxistinê bixin dest xwe. Piştre Îngîltere xwest vê bi Kanî bike, dîsa wê demê hinek keçan jî şandibûn nav me. Min ji wan guman dikir.
Sari Baran, Mehmet Şener û Metîn (Şahîn) hebûn, tabî vanan kevintirin, sê ji wan di girtîgehê de rêvebertî kiribûn, ezmûna wan zêdetir bû. Wê demê hevalê min ê zaroktiyê, gundiyê min Hesen Bîndal jî kuştin. Min ev bûyer lêkolîn kir. Sûîkasteke gelek balkêş û taybet bû. Lêdaneke bi pisporî hebû. Min ew dem gotibû, şêweyê sûîkastê gelek pêşketî ye. Bi yek guleyî hatibû lêdan, ew gule dema ku dikete laş diteqiya. Wê demê ez gelek fikirîm. Çima ew hedef girtibûn? Min fêm kir ku qaşo fikirîne wê şûna min bigire. Hesen Bîndal, yekane kesê li cem min bû, ji ber gundiyê min bû, ku ez bihatama tunekirinê, armanca wan ew bû ku wê kes vanan nizanibûna û şahîdek jî nemana. Ev sûîkast hêza wan jî nîşan dida. Dîsa Çûrûkkayayên bira hebûn, amadekariyên wan zêdetir bûn. Selîm di girtîgehê de mabû. Vaye jina xwe jî girt û reviya Almanyayê.
Di sêgoşeya Amed-Çewlik-Mûşê de gelek bûyer hatin jiyandin û hê jî berdewam dikin. Gelek kesên ku girêdayî Ergenekonê dixebitin li vir hene. Mahmûd Yildirimê ku wekî Yeşîl tê nasîn, Çûrûkkayayên bira, dîsa Alparslan ew jî ji Çewlikê bû, ev hemû mîna hev in. Di vê sêgoşeyê de ku min hê jî fêm nekiriye û nizanim, divê dibistaneke navendî hebe ku vanan perwerde dike. Ev girîng e.
Hewl dan min jî bixin bin kontrolê. Piştî ku fêm kirin wê nikaribin min bixin bin kontrolê, dest bi sûîkastan kirin. Li derve nêzî bi dehan sûîkast kirin. Ji vanan sê-çarên wan ez bixwe dizanim. Ev hewldanên wan ên ku kesê duyemîn afirandin û planên sûîkastên ku hatine kirin, Rojnameya Starê nivîsandibû.
Ji ber ku fêm kirin wê nikaribin min bixin bin kontrolê, hewl dan di nava PKK’ê de kesê duyem çêbikin. Dema ku em van hemûyan digihînin hev, hinek tiştan baştir fêm dikin. Min ji tevgerên bi çavsor ên Şemdîn vê fêmkiribû. Lê min hewl dida fêm bikin ka vanan çima dixwazin vanan bikin. Şemdîn wekî kesê duyem lanse kirin. Hewl dan min jî bêbandor bikin û PKK’ê bixin bin destê xwe. Yanî wê bavê min bikuştana û wê dayîka min jî bibirana. Di şerê berê de kevneşopiyek heye, yên ku bi ser dikete, ji hêla din zilamê malê dikuşte û dest dida ser mal, milk, jin û zarokan û bi xwe re dibire. Heman tiştî hewl dan bi min bikin. Min bêbandor kirin û Osman jî kirin xulam. Gelek jinan bi xwe re birin, hinek jin reviyan, hinek ji wan zewicîn. Ez ji vanan re nabêjim veqetiyan an reviyan, wateya vê di rastiyê de destdayîna ser jinê ye.
Gladiyo-Ergenkonê Emerîka saz kir. Vê hetanî 5’ê Mijdara 2007’an bi kar anî. Piştî vê mêjûyê(tarih) kuştinan û înfazên bêdarizîn dan sekinandin. Li hember vê tiştên ku sendine heye. Naveroka 5’ê Mijdarê ez li vir didim daxuyandin. Emerîka ji vanan re, ji Levent Ersoz, Velî Kûçûk re got rawestin. Lê vanan, digel Emerîka hewl dan vî karî bidomînin, Emerîka jî biryara tesfiyekirina vanan da. Vaye bûyera Ergenekonê ev e. Ya ku tê tesfiyekirin, ne Ergenekona rastîn e, Ergenekona li rûyê erdê ye.
Di demên dawîn de vaye hestî têne derxistin. Yên ku van sûcan kirine û kuştinan pêk anîne, ji îstîxbarata tirk cudatir îstîxbaratek e. Rasterast navenda wê girêdayî Enqerê ye. Girêdayî wir dixebitin. JÎTEM, ne tenê Îstîxbarata Cendermeyan e. Ne îstîxbarata Ewlekariyê ye jî, ne îstîxbarata MÎT’ê ye jî. Vanan rasterast fermanên xwe ji Emerîka digirin, meaşên xwe jî ji Emerîka digirin û didin jî. Van sûcan jî van kuştinan jî bi vî awayî têne kirin. Abdûlkadîr Aygan jî kêm be jî vanan di îtîrafên xwe de vedibêje. Dibêje ku, rêxistinbûneke wisa ye ku ji teşkîlata Ewlekariyê cuda, lê wan jî digire nav xwe.
Ez niha baştir fêm dikim, NATO rasterast li hember me şer kiriye. Me jî şer li hember NATO’yê şerek birêve biriye. Min di serî de guman dikir ku ev hemû karên îstîxbarata Tirkiyê ne. Ez difikirîm ku helwestgirtina Emerîka û Ewropayê îstîxbarata Tirkiyê pêk tîne. Min di serî de vê tam fêm nedikir. Lê dema ku min angaştnameya Ergenkonê, daxuyaniyên Tûncay Gûnay, îfadeyên Velî Kûçûk û îtîrafên Aygan bihîst, ku ez van hemû parçeyan tînim cem hev baştir fêm dikim. Dema ku ez van hemûyan tînim cem hev, min fêm kir ku ev ne karê Tirkiyê ye û tenê Tirkiye wekî navgîn(araç) hatiye bikaranîn û ji derve ferman tê dayîn. Her hal wê di angaştnameya Ergenekon de bahsa van bûyeran bikin.
Ji van hemûyan, ji van hemû rêxistinbûyînan agahiya Talabanî û yên din hebûn. Ez nabêjim van planan Talabanî-Barzanî kirine, lê tê fêmkirin ku agahiya wan heye. Wêneyê ku Aygan bi Barzanî û Necatî Ozgen re kişandiye, di rastiyê de gelek tiştî vedibêje. Vanan gelek tiştan bi hev re plan kirine. Ji hev û din agahdar in, ev wêne her tiştî nîşan dide.
Piştî salên 90’î Dogan Gûreş bi Îngîltere re hevdîtin kir. Piştre jî daxuyaniya; “Îngîltere ji me re çiraya kesk vêxist” kir. Amerîka destek da vanan. Û dest bi înfazên bêdarizîn kirin. Gûreş û Çîller di vê mijarê de hatin peywirdarkirin. Rayeyeke mezin û rasterast ferman dan Çîller. Emerîka fermana kuştina Behçet Cantûrk, Savaş Bûldan û karsazên kurd ên dîtir da Tansû Çîller. Te dî Tansû Çîller digote; “lîste di berîka min de ye” Wê lîsteyê Emerîka dayê. Emerîka vî karî bixwe birêxist. Pervîn Bûldan vê dikare lêkolîn bike. Aygan jî di îtîrafên xwe de dide zanîn û dibêje ku, me digirt dişidand, digirt dişidand. Yanî kesê ku digirtin, gule berdidan patikê. Ozal jî li hember me şer dikir, lê tarza şerê wî ji vanan cudatir bû, bi taybet li dij kuştinên sivîlan bû.
Di înfaz û di mijarên din de, di hevdîtina 5’ê Mijdara 2007’an de biryareke nû dan. Min ev biryar, ji hevokeke Velî Kûçûk fêm kir. Zêde pêwîstiya min bi agahiyan jî nîn e, ji bona ku ez fêm bikim hevokek têrî dike. Velî Kûçûk digote; “Di 5’ê mijdarê de biryara tesfiyekirina me hate girtin” Biryarên di 5’ê mijdarê de di navbera Erdogan-Bush de hatin girtin, ez vedibêjim. Di 5’ê mijdarê de Erdogan ji Emerîka re dibêje; “Em ê înfazên bêdarizîn bidine rawestandin, hûn ê jî PKK’ê tesfiye bikin” Ji wê mêjûyê pê de ev salek û nîv e, înfaz nayên kirin, înfaz hatin sekinandin. AKP di pênc salên xwe yên destpêkê de bû şirîkê van înfazan. Û ji van înfazan berpirs e. Ma li hember vê Emerîka çi send? Dewleta Federe ya Kurdistan.
Ev Ergenekona ku xuya dike jî, temaşeyî ye, ev Ergenekon, koma ku li hember biryara 5’ê mijdarê li ber xwe dane ne. Ji ber ku li hember biryara mijdarê derketin, hatin tesfiyekirinê.
Dîsa ew dem, projeya îslama nerm a roja îroyîn li Emerîka hate amadekirin. Hîzbûllahê jî Emerîka saz kir. Îlîmcî, Menzîlcî û hinek terîqatên din, ev hemû Hîzbûllah in. Bi vanan gelek kuştinên nediyar dan kirin.
Ji bona ku ev hemû derên holê, min pêşniyara Komîsyona Lêkolînkirina Heqîqetan û Edaletê kiribû. Temam, bila her cure agahî û belge û heta nûçeyên rojnemeyan bila berhev bikin û arşîvan pêk bînin, bila amadekariyên xwe bikin. Ev pêşniyara min a Komîsyona Lêkolînkirina Heqîqetan û Edaletê ku saz bibe, wê her kes were ji vê komîsyonê re biaxive. Wê Tansû Çîller jî were biaxive, ez ê jê pirsan bikim. Wê Demîrel û Mesût Yilmaz jî werin biaxive, ez ê jî biaxivim. Sûcê kî hebe, ku sûcên min jî hebin bila derên holê. Erka Ewropa û Emerîka, kirinên Gladiyoyê, pêwîst e vanan hemû bêne lêkolînkirin û derên holê. Encax wê demê wê gelê me, gelê Tirkiyê rastiyan hîn bibin.
Wê parlemento jî li gorî vê biryar bigire û efûyek derxîne. Ku efû bibe, wê wisa bibe. Sûcê kî hebe, wê ji vê komîsyonê re biaxive. Bi şertê ku cahş û yên sûc kiribin sûcê xwe îtîraf bikin, dibe ku efûyek ji wan re bê dayîn.
Di rojnameyan de tê bahskirin ku çek radestî Emerîka bê kirin. Talabanî belasebe li van deran nagere. Talabanî dide zanîn ku wê çek radestî Emerîka bê kirin. Ez vê dibêjim; Birêz Barzanî, Birêz Talabanî, ku hûn qebûl bikin çekên xwe radestî Emerîka bikin, em ê jî bikin. Ku çek bê radestkirin, em bi hev re radest bikin! Ez ji wan re vê dibêjim; ji bona we çek çi be, ji bona me jî ev e. Ji bona Talabanî hêzên wî yên bi çek çi îfade dike, ya me jî wê îfade dike.
Konferans li ser veşartîbûnê nabe, li ser tesfiyeyê nabe, ku bibe ev nabe konferans. Ji bona konferansê bi awayekî pratîkî vê pêşniyar dikim: Bila pêşmerge bêne tesfiyekirin, bila gerîla bêne tesfiyekirin, di şûna vanan de bila hêzên taybet ên ku gelê kurd diparêzin bêne avakirin. Divê ev hêzên bi çek, ji rêxistinan cuda, li ser rêxistinan bin, dikaribin kurdên Îran, Iraq, Tirkiyê, Sûriyê biparêzin, bixin bin parastinê, bi vî awayî hêzeke ewlekariyê bê sazkirin.
Pêşniyareke din a pratîk bikim. Pêşniyara min a duyem. Bila di konferansa ku bê kirin de, komîteyeke îcrayê bê saxkirin. Yanî dibe ku Lijneyeke Birêvebirinê bê avakirin. An jî dibe ku lijneyeke ku mîsyona dîplomatîk bîne cî hebe. Min ji vê re gotibû Konfederalîzma Demokratîk, nav ne girîng e, ev dibe ku Lijneya Birêvebirinê an jî navek din jî dibe. Ev lijneya ku bê sazkirin, wê ji konferanseke din re amadekarî bike, wê rewşa her kesî bi dest bigire. Wê stratejiyên hevbeş ên kurdan diyar bike. Ev Lineya Birêvebirinê, ne lijneya PDK’ê, ne lijneya YNK’ê û ne jî lijneya PKK’ê ye. Wê bibe lijneyeke ku rewşa hemû kurdan bi dest bigire û hemû kurdan temsîl bike. Mesela wê kurdên li Îranê bi dest bigire û bibêje ku, em ji bona kurdên Îranê vê daxwaz dikin. Dîsa bi heman şêweyî, ji bona kurdên li Tirkiyê, Iraq û Sûriyeyê, bê gotin ku; “pirsgirêkên wan ev in, vanan vanan daxwaz dikin” Wê ji dewletan re jî di vê mijarê de pêşniyaran bike, wê hewl bide dewletan bixe nav çareseriya demokratîk.
Em radestî Emerîka û polîtîkayên Emerîkayê nabin. Ev ne teslimiyet be, nexwe çi ye? Emerîka dixwaze PKK’ê mîna Talîban radest bigire. Dixwaze mîna El-Fetîh PKK’ê radest bigire, li holê ye ku El-Fetîh hatiye çi halî. Çek nayên radestkirin. Ku dewlet bi kurdan re diyalogeg bi pêş bixe, wê demê dibe ku rewşa çekan bê nîqaşkirin û bê axaftin. Hetanî ku hemû mafên gelên me nekevin bin ewlehiyê, hêzên çekdar nayên tesfiyekirinê. Ku çareserî bi pêş bikeve, wekî mînak cahşîtî ji holê bê rakirin. Wê demê dibe ku hêzên çekdar veguhezin hêzekî ku ewlekariya gel pêk bînin, dikarin ji bona vê zagonên taybet û sererastkirinan bikin. Mîna pêşmergeyan.
Ger ku Talabanî, Barzanî di van lîstikên Emerîka, Ewropa û Tirkiyê de cî bigirin, ku ev hemû di tesfiyeyê de bigihên hev, wê hemû rêxistin û hemû gel jî li hember vanan heta dawiyê li ber xwe bidin.
Ez Talabanî bi ajantiyê sûcdar nakim. Ez ne li dij Talabanî me, ez ne li dij Emerîkayê ye me jî, lê em ê ji tu kesî re radestîbûnê qebûl nekin. Talabanî dikare ji bona aştiyê peywir bigire.
Ku li ser navê Konferansa Netewî polîtîkayên Emerîkayê li ser me bê ferzkirin, em di vê konferansê de nîn in, bila beşdar nebin. Ku beşdar bibin jî, di parêznameya min de çarçoveya wê ya teorîk heye, dikarin ji vê sûd werbigirin. Dikarin di çarçoveya pênc regezî û sê pêşniyarên pratîk de beşdar bibin. Wekî din vî pênc rêgezî bila hemû kurd nîqaş bikin. Ger ku beşdarî konferansê bibin, ne ku dev ji çek berdin, bila neşerkirinê nîqaş bikin. DTP di vê çarçoveyê de beşdarî konferansê bibe. Her hal wê Ehmed Tirk jî beşdar bibe. Di vê çarçoveyê de wê nêrîn bê diyarkirin.
Pêşniyara min a sêyemîn, lihevhatina demokratîk e. Ev dibe ku li Rojhilata Navîn lihevhatina Şaristaniyan be, ev dibe ku çareseriya şaristaniya Ewropa be jî, dibe ku demokratîkbûyîn jî çareserî be. Min di parêznameyên xwe de çarçoveya wê ya teorîk danîbû. Vanan çiqas têne fêmkirin nizanim, ev girêdayî çiqas fêmkirinê ye. Di nîvî meha avrêlê de der barê konferansê de ez ê nêrînên xwe vebêjim. Piştî hilbijartinê di meha avrêlê de der barê mijara çareseriyê de û di mijarên neşerkirin û di mijarên din de, ez ê daxuyaniyan bidim û nêrînên xwe bidime zanîn.
Tê fêmkirin ku di van hevdîtinan de Emerîka pêş lêkolînekê dike. Belê, ev planeke tesfiyeyê ye.
Ez ji birêz serokomar, serokwezîr û ji partiyên mûxalîf rica dikim, bila berdewamiya zirûfa neşerkirinê pêk bînin. Em dikarin Emerîka û Ewropayê ji nav derxînin û çareseriya xwe bixwe bi pêş bixin. Bila di vê mijarê de hemû destek bikin. Berevajî vê rewşê, wê ev bibe sorkirina PKK û gel. Wê PKK û gel mafên berxwedaniyê yên rewa bikarbînin. Ez ê li vir nikaribim tiştek bikim, ez tu berpirsyarî nagirim ser xwe. Bila zirûfa neşerkirinê dewam bike. Ez ê piştî hilbijartinê nêrînên xwe vebêjim, ez ê nirxandinên berfirehtir bikim.
Di 99’an de min bêbandor kirin. Emerîka û Yûnanistan texmîn dikirin ku ez ê li vir zêdetirîn hişk tevbigeriyama. Hinek jî gotin ku tirsiyaye û bi tirsonekî tevgeriyaye. Yê min ne ji tirsê an ji ber tirsonekbûnê ye, ji ber ku min lîstikên qirêj ên Emerîka dît, ev deh sal in ji bona gelê xwe ji van polîtîkayên pîs ên Emerîka biparêzim “nerm” tevdigerim.
Ji me re dibêjin, terorîst, me wekî terorîst îlan kirin. Emerîka terorîstiyê jî, bi awayê herî xerap terorîstiyê kir, da kirin û terorîstiya herî mezin li ser me pêk anî.
Di encama van polîtîkayên qirêj ên Emerîka, bîst hezar kes mirin, kuştin pêk hatin. Ma ne heyf bûn? Ev polîtîkaya “Kevroşk bireve, tajî bigire” ye. Ev çarsed sal in, Îngîltere li Rojhilata Navîn polîtîkaya “se bi seyan qirkirinê” birêve dibe. Di vê mijarê de gelek ezmûna wan heye. Gotin di cî de du seyan dixin çewalekî û wan bi hev didine fetisandin. Me jî neçarî vanan dikin. Em dikarin pêşî li vanan bigirin. Ez ji vir ji serokomar û rayedarên hikûmetê re bang dikim.
Ez ji vir bang li gelê me dikim. AKP hetanî sala 5’ê Mijdara 2007’an vî şerê taybet birêve bir. Ev hikûmeta şerê taybet e. Teqez divê rayên xwe nedin vanan, di serî de rayên xwe nedin AKP û hemû partiyên şerê taybet. Bila bi rayên xwe van partiyên şerên taybet ceza bikin.
Cejna Newrozê ya hemû gelê me pîroz dikim. Daxuyaniyên min ên îro, bi zimanekî guncav dikarin wekî peyama newrozê bidin çapemeniyê.
Ku di dîrokê de biratî hebe, ku em heman erdnîgariyê parve dikin, divê pêwîstî bêne kirin. Ez newroza gelê Tirkiyê jî pîroz dikim. Bi taybet dixwazim ku gelê Tirkiyê rastiyan bizanibe. Em dikarin Emerîka û Ewropayê ji nav derbixînin. Em du gelên ku xwedî dîrokeke kevn in. Ji bona pirsgirêka kurd jî, em dikarin bi pejinkarî çareseriya xwe bixwe bibînin û van pirsgirêkan qebas bikin. Ne pêwîst e ku ji derve mûdaxale bê kirin, divê em ji xwe bawer bin. Ez ne netew-dewletê, netewa demokratîk esas digirim. Di çarçoveya netewa demokratîk û konfederalîzma demokratîk de, dikarin peyama newrozê amade bikin. Ez vê ji bona gelan, ji bona aştiya gelan girîng dibînim. Di vê bergehê de ez newroza hemû gelên me pîroz dikim.
Ez li vir didim daxuyandin. Di vê mijarê de gelek tespîtên min ên balkêş hene, niha dem teng e, ez ê piştre bi berfirehî bidaxuyînim. Encax ez niha ew qas bibêjim. Rahşan Ecewîd jî ji devê xwe şehitîbû. Digot, li Riha, Bozova li wan deran dixwazin Qudûseke nû biafrînin. Balkêş e, di nav van de ne kurd û ne jî tirk hene, dixwazin bi hemanên(unsur) cuda vê bikin. Dixwazin Gazze û Qudûs biafrînin.
Bi wesîlaya 60’emîn Rojbûyînê, dikarin li gund ciyek veguhezînin daristanekê. Min berê jî gotibû, dikarin li Çiyayê Cudî parqeke netewî çêbikin. Ji ber ku niha demsala wê ye dibêjim. Dikarin ji niha de li her derî daran biçînin û daristanan pêk bînin.
Di anketên dawîn de çi dibêjin der barê Amedê de? Li herêmê bi giştî bilindbûneke DTP’ê heye ne wisa? Divê DTP’ê gelek bixebite. Divê xebatên xwe bi pêş bixe û berfirehtir bike. Nikaribûn Amedê bi dest bixin, nikarin bi dest bixin jî, nikaribin ji min qut bikin. Çima bi serneketin? Ev girîng e. Bi vê wesîleyê, ji Amedê re silavên xwe yên taybet dişînim. Ku min rêxistineke çar û çar saz kirina û xebitîma û min propaganda bikirana, min ê nikaribûna di dilê gel de ciyek ava bikirana. Girêdana gel ji bona min ji kûrahiyan, ta ji dilê wan tê.
Almanya di salên 85’an de li dij me şerekî taybet birêve bir. Sedat Bûcak kirin serokcahş. Sedat Bûcak, wekî serokcahşekî herî mezin îlan kirin. Gotin ku gelek herêman herî baş ew kontrol dike. Bi destên wan gelek kuştinan kirin. Piştre jî Sedat Bûcak perwerde kirin û şandin. Sedema ku hê jî Demokratên Civakî ya Almanya helwest girtine jî ev e.
Hêza kî çiqas heye, Elçî û yên din, hêza yên din çiqas heye, wê ev di hilbijartinê de derê holê. Her hal Talabanî-Barzanî AKP destek dikin. Nabêjim destek jî dikim. Ez vê tam nizanim.
Ez nizanim DTP çiqas min temsîl dike. Wê hilbijartin gelek tiştan zelal bike. Parastina xwe ya nû dinivîsim, nivîsandinê didomînin. Ez gihîştim gelek tespîtên girîng. Ez bi kûrahî lêhûr dibim. Di parêznameya min de beşa Rojhilata Navîn, wê bibe pirtûkeke gelek girîng. Belê, wê dem bigire. Di dirêjbûnê de jî fikarek nîn e.
Ji gelê me re silavên xwe dibêjim. Ji gelê Qersê re silavên xwe yên taybet dibêjim. Ji jinan re silavên xwe yên taybet dibêjim. Min mijara jinê di parêznameya xwe de, bi awayekî bi hêz û bi kûrahî bi dest girt. Der barê wê çawa azad bibin de min gelek gavên girîng avêtin. Bila ji vanan sûd werbigirin. Bila xwe bi pêş ve bibin.
Ji her kesî re silav.
18 Adar 2009
- Ayrıntılar
Cemîl BAYIK
Newroz ne tenê cejna kurdan e, gelek gel vê cejnê pîroz dikin û weke cejna xwe dibînin. Li Rojhilata Navin, Asya û Qafqasyayê tê pirozkirin. Cejna gelek gelan û mirovahiyê ye. Dewleta dagirker Tirkiyeyê heta demekê Newroz qedexe dikir. Di cejna Newrozê de girtin, kuştin, îşkence û heqaret pêş dixist. Bi vê helwesta xwe dît ku nikare encam bigire û encam negirt jî. Ji bo vê di siyaseta xwe de guhartin çêkirin. Vê carê gotin, Newroz cejna tirkan e jî. Xwestin cejna Newrozê bikin milkê xwe, kurdan jî ji vê cejnê mehrûm bihêlin. Ji bo vê gelek têkoşîn kirin, lê encam negirtin û mecbûr man bêjin ku cejna Newrozê ne tenê a kurdan e, ya gelek gelan e. Gelê kurd cejna Newrozê bi têkoşîna xwe da qebûlkirin. Li Tirkiyeyê hinek dibêjin, divê vê cejnê bikin fermî. Mumkûn e dema pêş ev pêk bê jî. Ev encama berxwedanê ye. Berxwedan hemû înkar û zilmê bê encam dihêle.
Newroz heta derketina PKK’ê bi rengekî dihat fêmkirin. Bi PKK’ê re di wateya Newrozê de guhartin çebû. Maneyeke nû da Newrozê. Newroz ji bo gelan rojeke nû îfadê dike. Sekna li dijî zilmê ye. Dagirkeran wisa kiribûn ku rastiya Newrozê çi ye nedihat fêmkirin. Naveroka wê guhartibûn. Di vir de PKK’ê rastiya Newrozê derxist holê. Milê Newrozê yê dîrokî derxist holê. Dîrok bi roja me re kir yek, roja me jî bi dîrokê re kir yek. Newroz xwe rizgarkirina ji bin dagirkeriyê îfade dike. Yekitiya xwe xurtkirin, hestê xwe xurtkirin, ruhê xwe xurtkirin, fikrê xwe xurtkirin, xwe rêxistinkirin, têkoşîn û berxwedana xwe pêş xistin îfade dike.
Bi PKK’ê re rastiya Newrozê hate fêmkirin. Heta PKK Newroz pîroz nekir tu kesî nizanibû Newroz çi ye. Ji bo destpêkê gel jî zêde wate nedida Newrozê û digot, ev çi ye? PKK’ê ev bi gel da fêmkirin. Ji bo vê gel niha bi serhildanan pîroz dike. Niha êdî gelê me Newrozê li ser vê bingehê pîroz dike.
Gelê me ji 15’ê Sibatê dest pê kir, bi 8 Adarê û heta roja îro li ser piyan e. Bi qehremanî dimeşe. Hemû tişt dide berçavên xwe û wisa dimeşe. Ji bilî azadiyê jiyaneke din qebûl nake. Ji bo jiyaneke azad hemû tişt daye berçavên xwe. Gel amade ye ku hemû planên dîjmin pûç derxîne.
Rêxistina me bi Kongreya 10’emin a PKK’ê re hedefek diyar kir û gel xwedî li vê hedefê derket. Azadîya Rêber Apo hedef kir. Çareseriya pirsgirêka kurd li ser vê bingehê bû û azadiya gel di azadiya Rêber Apo re derbas dibe. Hereketa me ev tespît kir, îlan kir û gel jî li vê xwedî derket. Gel jî dizane azadiya Rêber Apo, azadiya gelê kurd e. Ji bo vê jî li azadiya Rêber Apo xwedî derdikeve. Niha hereketa me li ser vê bingehê nêzikî vê salê dibe. Bi Newrozê em dikevin saleke nû.
Sala nû jî bo me, xwe jî bo vê salê amadekirinê îfade dike. Di her alî de xwenûkirinê, têkoşîn û berxwedanê hêj zêdetir xurtkirinê îfade dike. Li ser hereketa me planên tasfiyekirinê hene. Çawa me bi azadiya Rêber Apo azadiya gelê kurd da diyarkirin, em hemû têkoşîna xwe li ser vê bingehê dimeşînin, dagirker û hevalbendên wan jî li dijî hedefên me hedef tespîtkirin. Armanc û hedefên wan da ku çawa hedef û armancên me pûç derxinin û bikaribin hedefên xwe pêk bînin. Hemû derfetên xwe li ser vê bingehê xistine hereketê.
Sala 2009’an bi her alî ve saleke girîng e. Ji me kurdan jî, ji bo dagirkeran jî saleke gelek girîng e. Tevgera Azadiyê di qonexeke girîng de derbas dibe. Li aliyekî talûke hene, li aliyê din jî îmkanên çareseriyê hene. Em dixwazin pêşiya talûkeyan bigirin, pûç derxînin û îmkanên azadiyê bi ser bixin. Dagirker jî dixwazin pêşiya azadiyê bigrin û siyaseta înkar û îmhayê bi ser bixînin. Wê çawa kurdan û cîhanê bixapînin û piştgiriyê bigirin. TRT 6 vekirin, dixwazin li zanîngehan beşên kurdolojiyê vekin, ji bo vegera malê di qanûnan de hin guherînan çêkin. Bi başûrê Kurdistanê re têkiliyan pêş dixin. Hemû li ser esasê dê çawa PKK’ê tasfiye bikine. Ji bo ku PKK’ê tasfiye bikin, divê kurd di planê de cih bigirin, bê kurdan ev nabe. Bi Başûr re têkilî datînin, li Bakur jî hinek gavên xapandinê davêjin ku kurdan bixapînin. Bi vî awayî dikin ku hin kurdan bixin nava plana tasfiye yê. DYA, Ewropa û dewletên dagirker li gel wan in, eger kurdan jî bixin nava planê, wê demê dikarin siyaseta înkar û îmhayê bi hin wesfên nû bimeşînin û pêş bixin. Dixwazin bi hilbijartinan plana xwe temam bikin. Di hilbijartinan de dixwazin me lawaz bikin, îradeya gel bişkînin û bêjin, ‘Gel dewlet û AKP’ê dixwaze, gel DTP û PKK’ê naxwaze’ bi vê dixwazin PKK ji holê rabe. Dixwazin bi vê alikariya hemû kesan bigirin û bi her kesî bidin qebûlkirin da ku bikaribin hedef û armancên xwe pêk bînin. Li ser vê bingehê kar dikin. Gavên ku bi TRT 6 û di Başûr de avêtin dixwazin bi hilbijartinan jî temam bikin. Yek jî dixwazin Konferansa Neteweyî pûç derxînin û di navbera kurdan de nakokiyan derxin. Hîn zêdetir kurdên Başûr li dijî PKK’ê bixin hereketê, li beşên Kurdistanê yên din jî kurdên bi Başûr re di nav têkiliyê de ne, van li dijî PKK’ê bixin hereketê û bikaribin tasfiyeyê pêk bînin.
Em jî li dijî vê planê, berxwedana parastina rewa xurt bikin û vê planê pûç derxînin. Em ê yekitiya kurd xurt bikin. Bi vê em bikaribin ku îmkanên azadiyê hêj zêdetir xurt bikin û pirsgirêkê bixin riya çareseriyê. Niha piştî hilbijartinan, nakokî dê zêdetir pêş bikevin, ji ber ku hemû kes li benda hilbijartinan e. Piştî hilbijartinan siyaset hêj zêdetir dê zelal bibe. Divê gelê me vê rastiyê baş fêm bike û xwe ji bo vê jî amade bike.
Pêwîst e gelê me meşa ku ji 15’ê Sibatê dest pê kir, 8 Adarê hêj xurtir kir, bi Newrozê re jî bigihîne asta herî bilind. Newroz li her derê bi awayekî xurt bê pîrozkirin. Divê gelê me îradeya xwe nîşanî dagirkeran bide. Ji ber ku DYA, YE, dewletên dagirker û kurdên ku bi wan re tevdigerin biryar dane ku dê çawa PKK’ê ji partiya çareseriyê derxin. Kurdên ku girêdayî xwe derxînin pêş, kurdên azad tasfiye bikin, pirsgirêka kurd jî bixin bin bandora kurdên girêdayî xwe. Rêber Apo û PKK’ê derveyî pirsgirêka kurd dihêlin. Divê gelê me bi Newroza 2009’an vê baş bidin diyarkirin ku ‘Bê Rêber Apo û PKK li Kurdistanê çareserî nabe. Îradeya gelê kurd Rêber Apo û PKK temsîl dike, derveyî vê em îradeyeke din nas nakin. Îradeyek me heye, ew jî Rêber Apo û PKK ye.’ Di vê Newrozê de vê yekê bi awayekî zelal bêjin bi her kesî bidin qebûlkirin. Dema ku bixwazin pirsgirêka kurd çareser bikin muxatabê vê Rêber Apo û PKK ye. Li pêşiya me hilbijartinên herêmî heye. Ev hilbijartin ji bo me û dewletê girîng e.
Em dixwazin hilbijartinan bikin sedema çareserkirina pirsgirêka kurd. Bi riya siyasî, aştî û demokrasiyê pirsgirêka kurd çareser bikin. Ên ku aştî û aramiyê dixwaze hereketa me ye, yên ku vê naxwaze dewleta Tirkiyeyê ye. Dewleta Tirkiyeyê di siyaseta înkar û îmhayê de israr dike. Berxwedana ku me pêş xist, siyaseta înkar û îmhayê pûç derxist. Dixwazin hin guhartinên taktîkî pêş bixin ku bikaribin siyaseta xwe careke din bimeşînin. Li ser vê bingehê gavan davêjin û dixwazin bi hilbijartinan jî gavên xwe temam bikin.
Bi vê hilbijartinê dixwazin hereketa me tasfiye bikin. Ji bo ku bi ser kevin hemû derfetên dewletê bi kar tînin. Şert û mercên me û yên wan ne yek in, lê her çiqas lîstik hebin jî, gelê me pêwîst e di van hilbijartinan de baş bixebite û xwe bigihîne her kesî û siyaseta ku dewlet dimeşîne baş bide fêmkirin. Ji ber ku dewlet û AKP bûne yek. Dewlet bi riya AKP’ê dixwaze li Kurdistanê xwe rêxistin bike û desthilatdariya xwe çêke. Eger bi serkevin wê siyaseta înkar û îmhayê pêş bixînin, lê bi ser nekevin wê demê siyaseta înkar û îmhayê bi temamî îflas dike.
Hêviya me mezin e, em dixwazin vê salê bikin pêngava meşa azadiyê. Em ê di vê meşê de pêngavên herî mezin bavêjin û ji her demê zêdetir nêzikî çareserî û azadiyê bibin. Li ser vê bingehê Newroza gelê kurd pîroz dikim û ji hemûyan re serkeftinê dixwazim.
Eger Newroz gihîştibe nasnameya xwe ya rast, ev bi têkoşîna Rêber Apo çêbû. Dîsa bi têkoşîna PKK’ê, bi têkoşîna gelê ku PKK ava kir çebû. Bi taybet jî bi şehîden PKK’e çêbû. Di zîndana Amedê de Mazlûm Dogan, berxwedaneke dîrokî pêş xist. Li derve Zekiye, Rahşan, Ronahî û Bêrîvan. Di xwe de dagirkerî, zilm, îşkence, siyaseta înkar û îmhayê di xwe de şewitandin. Li dijî siyaseta înkar û îmhayê sekinîn. Canê xwe danîn holê, bi vê azadiya gel, kerameta gel parastin. Ji ber ku dijmin dixwest îrada gel bişkîne û teslîm bigirin. Ji bo pêşiya zilmê bê girtin, fedaiyên vê hereketê û vî gelî li dijî zilmê sekinîn. Gel li ser vê bingehê rabûn ser piyan. Ditîn ku ji bo azadîya gel, ji bo kerameta gel êv qehramanan canê xwe didin. Rastîya van şehîdan di hestên gel, nêrîna gel û ruhê vî gelî de guherîn çêkir. Gel rastiya dagirkeriyê fêm kir. Ev rastî di şexsê çalakiya van hevalan de dîtin. Newroz bi vê têkoşînê gihîşt nasnameya xwe. Gelekî fedayî derket holê. Ji bo azadiya xwe hemû tişt daniye berçavan û bê dudilî dimeşe.
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di 20’ê adarê de artêşa tirk a dagirker nîvroj saet di navbera 15:00 – 16:00’an de gundê Bermûzê, Bênavok, Şapana ku girêdayî qada Xakurkê ne, hevrazên Ebdilkovî û Geliye Reş daye ber hawan û obûsan.
21 Adar 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar
Ji gelê me û rayagiştî re!
Di şeva 7’ê adarê de saet di navbera 01:00-02:00’yan de û bi roj saet di navbera 09:00-12:00’an de artêşa tirk a dagirker qada Çiya Reş û gundên Elêh û Siwê ku girêdayî Zapa Qadên Parastina Medyayê ne daye ber hawan û obûsan.
8 Adar 2009
Navenda Ragihandina Çapemeniyê ya HPG’ê
- Ayrıntılar