Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 7'ê Mijdarê saet li dora 06:00'de artêşa TC a dagirker, li herêma Akdag a Amedê û derdora qadên Mişke, Xeylan û Geliyê Heydan ê Dara Hênê ya ser bi navçeya Çewlik bi helîkopterên kobra derketiye operasyonê.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Qetilkirina xwezayê ya li qada me ya Botanê ji aliyê artêşa TC ya dagirker ve tê birêxistinkirin, bi taybetî bi birîna daran dewam dike. Her wiha li qadên Çiyayên Cûdî û Gabarê bi zanebûn karê nêçirvaniyê tê kirin.
- Ayrıntılar
Ji Bo Gelê Me Yê Welatparêz Û Raya Demoqratîka
Di demek ku Li Rojhilata Navîn û Kurdistanê demên hesas û dîrokî tên jiyîn herwiah li ser herêmê peşveçûn û şer desthelatdariya xwe dide nîşandan Hêzên Parastina Gel (HPG) bi serkeftî 7. Konferansa xwe li darxist.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 3’ê Mijdarê de Artêşa Tirk a dagirker li bajarokê girêdayî navçeya Mêrdînê Stewrê Barnayê li herêma Eltê kemînên berfih li darxistin. Ev kemîn di roja 4’ê Mijdarê de di saet 6:00’an de bi maşîneyên Zirxî û 1 jamîr, 1 Reo û li gel cerdevanên herêmê bi şeklê lêgerînê berdewam kir.
- Ayrıntılar
ji bo gelê meyê welatparêz û raya demoqratîk!
Di dîroka 3 cotmeha 2012'an de bi encamdayîna êrîşa hewayî ya ji aliyê artêşa dagirker a Tirk ve ku li ser Herêmên Parastinê yên Medya qada meya Xakurkê pêkaniyînde rêhevalên me yên ku gihayîn mertebeya şehadetê; (Kerim Şirnex- Hemît Akil), ( Heqî Urfa- Heqî Uludağ), ( Rêgeş Yildiz- Îlhan- Yildiz) û ( Şervan Sason- Engîn Argeş) di yekemîn salvegera şahedeta wande bi rêzdarî û minnet bibîrtînîn.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 27-28-29’ê Cotmehê de artêşa Tirk ya dagirker li çiyayê Akdag yê Amedê û li gundên Çewligê yên di kevin li sêgoşeya Genç û Paloyê Suveren, Îstakonî û Miyelanê kemîn danîn.
- Ayrıntılar
RÊBERÊ MIN; Di destpêka naskirina min ji gotina hevaltî re, deriyê dilê min ji fêmkirina rastiya te re vebû. Li gorî tîpên ez fêrbibûm, ger tu destê xwe hildê û bêje “Bijî Rêber APO” tu Apocî ye. Di Newrozan de, di merasîmên cenazeyên hevalên şehîd de ew gotin bi lêvkirin, baweriyekî mezin dida min. Dibe ku di gotin de, yan jî di ziman de min nikarîbû ez hinek hestên xwe bi lêvbikim, lê navê te anîne ser ziman mîna her mirovekî oldar wexta îbadet dike û ew îbadet wî aram dike, di lêvkirina navê te de jî min ew aramî hîsdikir. Rastiya te mîna zuhreyan diberiqe, bi qasî volkanan dikele, ji agir zêdetir gur e, ji deryayan kûrtir e, mîna xakê dewlemend e, rastiya te; hewaya nefes dide û ava ku li ser tê jiyîn. Ketina dûnya xakê, avê, hewayê û agir gelekî zehmet e, lê belê naskirina te hîn zortir e, ji ber tu nûnerê her çar çavkaniyê jiyanê ye.
HER HESRETA MIN EW BÛ EZ ROJEKÊ WE BIBÎNIM
Fikar û hesreta we dîtin, di kesayeta hevalên şehîd mîna hevalê Nezîr, Xebat û gelek kadroyên min wan nasdikir de, pêşket. Nêzîkatiyên wan ji jiyanê re, ji mirovan re û ji bûyeran re bala min dikişand. Bi mêjiyê xwe yê zaroktiyê tenê min dikarîbû ez bêjim heval ne mîna mirovên dîtirin, dilê wan bi rehme, dikarin wate bidin mirov û pêwîndiya te ji wan dixwest dibe ku te ji bav û dayîka xwe nedixwest. Girêdana wan bi Rêbertî re hertim mereqa dîtina we di dilê min de zêde dikir. Lê belê çavkaniya mereq û hesreta min ya we dîtin ji jîrkatiya pergala desthilatdar dihat. Pergala desthilatdar jî rastiya mirovên şoreşger mîna xeyalekî bi te dide naskirin. Gihîştina wan mirovan, mîna wan jiyankirin nemumkine, tenê tuyê ji dûrve heyrana wan be û tu nikare kesayeta wan lêkolîn bike. Nêzîkatiyên min ji kesayeta we re weha bû. Temenê min biçûk bû, min we nedît, bû hesret di dilê min de, lê ne hesreteke bi mentiqê pergalê xemilî ye, hesreta ku min dixwest ez bi çavê xwe nêzîkatiyên we ji jiyanê û ji mirovan re bibînim. Ez mereq dikim hûn çawa xwe perwerde dikin, ji bo pergal, bûyer, diyarde, mirov, xweza û her tişt bandor li ser we neke û hûn bê îrade nemînin, hûn çawa xwe perwerde dikin. Sîme û dibe yek gotina mirovekî/ê bandor li ser min bike, ez hertim li hemberî nêzîkatiyên ku ez navê xerabiyê li wan dikim, xwe diparêz im. Berteka min li hemberî gotin û nêzîkatiyên li xweşiya min neçûne derketine pêş, lê belê gotinên ku li xweşiya min çûne û min xeteriya wan hîsnekiriye, li xweşiya min çûne û ez li hemberî wan bê îrade mam e. Ev yek ji bo mirovan jî girîng e. Mirovên li gorî min ziyan didin jiyanê û kesayeta min, min xwe li hemberî wan parastiye û min nepejirandine, lê belê mirovên ez ji wan hezdikim, dibe ku min her tiştekî wan pejirandiye û ez li hemberî wan bê îrade mame. Rêberê min ev kesayeta min dibe asteng ku ez rastiya we nasnekim.
Her rojek, heyvek û saleke min di hundirê vê şoreşê de jiyankir, min ji xwe dipirsî gelo rastiya Rêbertî çiye? Gelo jiyan e, şehîdin, hevaltî ye yan jî li hemberî dijmin têkoşînkirin e, yan jî hemû bi hev re dayîne meşandine ye. Ne zanebûn û ne jî tecrûbeyên min têrê dike ku ez hemû tiştên min dane pey hevdû ez têxim piratîkê de. Kêmekî jî be min fêmkir divê însan li hemberî xwe têkoşîn bike. Tu çi qasî li hemberî xwe têkoşîn bike, tuyê ew qasî rast bijî. Encama ez gihîştime kesayeta te ji her tiştî zêdetir li hemberî te xeter e û li pêşiya pêşketina te dibe asteng, ji ber vê yekê divê tu hertim li hemberî kesayeta xwe, xwe biparêz e.
Medya SÎDAR
- Ayrıntılar
Wê rojê dilê min bi çavê min re bibûn alîkar ji bo ez şahiya wê bibînim. Dibe ku para hevalên şehîd, xwezayê, hevalên ez bi wan re bûm û hevalên ku ez wan bibînim tê de hebe, lê ya girîng wê rojê nîgarvanê jiyanê hestên min bûn. Ez hevala Nûpelda û hevalê Baran me ava Keşane û daristanên wê şopandin û me berê xwe da goristana ku heval nû çêdikin.
Em gihîştin pira Sor ya ku hevalan nû çêkiriye, navê wê PİRA SOR e, bi rengê sor hatibû xemlandin û diyar bû ku heval gelekî ked dane heyanî ku ew pir çêkirin e. Ev cara yekem e pir li dola Keşane tê çêkirin ew jî hevalan çêkiriye. Me pir derbas kir, tenê hevalê xwarinpêj diyarbû hevalên dîtir jî hemû çûbûn ser kar. Hîna em bi wî hevalî re daxivin kêvroşk li ber çavên me ketin. Du kêvroşkên gelekî şêrîn bûn, bi dîtina wan kêvroşkan re min texmîn kir ku kevok jî hebin, ji ber hevalê Kadir Wan li goristana nû dixebite û ez dizanim ew li kûderê be kevokan xwedî dike û gelekî ji wan hezdike. Ez di texmînê xwe de neşaş bûm, hevalan bi bilokan ciyekî gelekî cindî ji kevokan re çêkiribûn. Refkê wan hebûn û di hundir de bûn. Piştî ku me wêne û dîmenên kevokan kişandin, me berê xwe da ciyê ku heval li wêderê dixebitîn. Em çawa nêzî ciyê goristana nûbûn, du welatparêzên Wargeha Şehîd Rûstem li ber çavên me ketin. Dîwar çêdikirin û em çawa dîtin dev ji karê xwe berdan û hatin silav dane me. Piştî wê heval jî yek bi yek hatin silav dane me, gotina ku di jiyana min de hêzdide min û çavkaniya moralê min e “HEVAL” bi dilekî şad min pêşwazîkir. Min hinek heval nasnekirin, lê belê wexta ji min re gotin “tu bi xêrhatî heval û rewşa te çawa ye,” bes bû ku ez bi wan re suhbet bikim. Ciyê Goristanê gelekî fireh bû û dihate fêmkirin ku projeyên hevala mezin e. Du hevalên ciwan çûn ji me û ji hevalên dixebitin re çayê bîn in. Hevalan navber dane xebatê xwe û em hemû bi hev re rûniştin û suhbet kir. Hevalê Hacî yê ku di zemanê berê de milîstî ji rêxistinê re kiriye bi israra hevalan ji me re dengbêjiyek got.
Xizmetkirina goristanê, yan jî di goristanê de xebitîn moralekî mezin dide hevalan. Her hevalekî/e ku ked di goristanê de dide bi wate nêzdibe û di giraniya nirxê goristana şehîdan de ne, ji roniya çavê wan, ji rûkeniya riwê wan ev yek diyar bû. Bi taybet wexta min dît ku ew qasî bi kêf dixebitin ez gelekî bandor bûm. Hevalên milîs ji Wargeha Şehîd Rûstem hatibûn ji hevalan hostatî dikirin û bi wan re dixebitîn. Dibe ku gelek hevalên şehîd ên cenazeyê wan li erazî ye, ew milîs nasbikin. Şopê kedê wan jî di vê xakê de gelekî heye û wexta bi hevalan re dixebitin xwedî li hevalên şehîd û li keda xwe derdikev in. Bi hevalan û bi wan milîsan re suhbet kirin gelekî li xweşiya me çû. Piştî ku destbi karê xwe kirin em vegeriyan ser Pira Sor. Hevalê Kadir ê ku ev şeş sal e xizmeta goristanê dike hate pêşiya me û em bi hev re çûn ser pirê. Qazên ku hevalê Kadir xwedîdike ber çavê me ketin. Wan qazan di nava avê de aza avjênî dikirin, mirov ji temaşekirina wan qazan têrnedibû. Bi taybet hevala Nûpelda dixwest bi dayîna nan şivantî ji wan re bike, lê zêde bikêrî şivantiya qazan nehat.
Me xatirê xwe ji hevalan xwest û em birêketin, di kêliyên xatir xwestine de, hîsekî balkêş ez dorpêçkirim; ya rastî ez gelekî kêfxweş bûm ji ber wê heval cenazeyê hevalên ku salên berê şehîd ketine wê bînin goristanê.
Medya SÎDAR
- Ayrıntılar
Ez û gurûpeke heval me berê xwe da Goristana Şehîd Cîger, warê hevalên şehîd bi hedar û aram e. Hemû heval ji bo yek dozê şehîd ketin e, lê belê çîroka her yekî ji wan a gerilayetî ji hevdû cûda ye. Li herêmên cewaz gerilayetî kirin e, bi bûyer û zehmetiyên cûda re derbas bûne, dibe ku hinek hevalên şehîd berî ku şehîd bikevin hevdû nasdikirin, niha jî li gel hevdû ne. Lê ya girîng hevalên ku gora wan li goristana şehîd Cîger e, hevalên gelekî kevn in û hinek heval van salên dawiyê jî şehîd ketin e hene. Ez hinek hevalan dinasim û min hevalên dîtir jî nû naskirin.
Ez gelek caran çûme wê goristanê, di her çûyînekê de hest û fikarên cûda bi min re hevalbend in. Heyecana her carekê ji cara dîtir zêdetir e. Kulîlkên wê, wêneyên wê, lênûsa wê, her tişt ji min re nû tê û ji dilekî germ ez silav didim wê goristanê. Bi fikara gelo ezê gora kîjan hevalê/î bibîn im, di serê min re derbas dibe, hestên xemgîniyê min dorpêçdikin, bîranînên ku min bi hinek hevalan re jiyankirine têne bîra min. Êdî ez bideng bi wan re naxivim, ezê di dilê xwe de silav bidim wan û di giyan de wan hîsbikim. Min gelekî bêriya wan kiriye, sîmeyên wan, rûkeniya wan û bîranînên wan ên berê di mejiyê min de ne.
Em gihîştin goristanê û di nava gurûpê de tenê min goristana şehîd Cîger dîtibû û nasdikir. Her yek ji me heyecaneke cûda dijî, ji milekî ve ew ciyê pîroz dîtin moralekî mezin bû, lê gora ew qas hevalan dîtin zehmet bû. Hevalên ku li wêderê dimîn in hatin pêşiya me. Ji hejmara me ya zêde hinekî matmayî man, texmîn nedikir ku em ew qas heval bi hev re biçin serdana wan. Em hemû heval bi hev re derbasî goristanê bûn. Ez destpêke çûme ser gora hevalê Leheng Qamişlo, Rojhat Kobane, Harûn Wan, Partîzan Mêrdîn û hevalê Alî. Ev her pênc heval sala 2011 an bi êrîşên hewayî şehîd ketin. Wexta ku şehîd ketin ez jî li wê herêmê bûm. Ew sê roj bûn min ji wan re gotibû ezê biçim li yekîneyên leşkerî bigerim û pişt re dîsa bîzîvirim ciyê ku ew lê dimîn in. Heta min ji hevalê Leheng re gotibû “ ka em xatir ji hevdû bixwaz in şer e, dibe ku em careke dîtir hevdû nebîn in,” wê demê hevalê Leheng keniya, em herdu jî ne di rastiya vê gotinê de bûn, û me mîna henekan girte dest. Kesek naxwaze kêliyên xatir xwestin bijî…..ji ber ku gelekî zor in. Min cara dawiyê ew nedîtin, ji ber min xebera şehadeta wan bihîst û ji min re gelekî giran hat. Berî ku ez ji herêmê cûda bibim, dawiya sala 2011 an ez çûm ser goristana wan. Payîz bû, kesek heval li ber goristanê nebû, dar ketibûn şîniya Payîzê, herkesî xwe ji bo Zivistanê amade dikirin, lê belê Zivistaneke bê hevalê Leheng, Rojhat, Alî, Partîzan û Harûn wê derbas bikin. Wê rojê ji barîna baranê bêhna biyanîbûnê dihat, min nikarîbû wê bêhnê bikişîn im cergê xwe û nefesa min qutdibû. Lê belê vêcarê goristan bi kulîlkan xemilî bû û ava goristanê aza diherikî. Li ser goristana hemû hevalên şehîd kulîlk şînbibûn. Heval û gundî jî li goristanê hebûn, em hemû bi hev re li ser gorê hevalên şehîd digeriyan. Hinek gor bê nav bûn û kesek nizane ew cenazeyê kîjan hevalê/î ye. Gelekî zor e, dema ku mirov gorên bê nav dibîne, tu bixwaze nexwaze ew dîmen peyamekî cewaz dide dilê te û êşeke zirav dide canê te. Me yek bi yek li wêneyên hevalên şehîd meyzekir û hinek hevalan di lênûsa goristanê de nivîs nivîsandin. Ew lênûs xwedî nirxekî manewî ye, û bi wate ye, herkes dixwaze hestên xwe parvebike. Gelek hevalan di wê lênûsê de nivîsandibû.
Tişta ku bala min kişand, tiştên hevalên şehîd bûn. Şe, eyne, pêlav û pênûsên hinek hevalên şehîd li pey wan mabû. Hevalan ew tiştên hevalên şehîd xistine ciyekî de û diparêz in. Di heman demê de hevalan wêneyê şehîdên ku cenazeya wan li goristanê ye û wêneyê hevalên şehîd ên dîtir jî bi odeya lênûs tê de ye daleqandibûn. Wexta tu derbasî wê odeyê dibe, mîna hemû hevalên şehîd te pêşwazî bikin û ji milekî ve tu gelekî kêfxweş dibe, ji ber şopên wan hevalan wenda nabe. Wekîdîtir li kêleka goristanê bexçeyê Rêber APO hebû. Hevalan sala 2003 an destbi çêkirina goristanê kirine, bexçeyê Rêbertî jî sala 2005 an çandin e. Darên wê gelekî gewr e bûne û ji siya wan mirov rokê nabîne.
Em nêzî du demjimêran li goristanê man, her perçek ji goristanê peyameka ji hev cewaztir dida mirov. Heyecan û kêfxweşiya mirov li goristanê dijî, dibe ku ti carî bi destê mirov nekev e.
Medya SÎDAR
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di navbera 20-25'ê Cotmehê de li qadên Kirê Kor, Topa Agîd, Topa Mîrê û Tepê Sisilê yên Îdirê, yekîneyeke kontra ya 14 kesan a artêşa Tirk a dagirker kemînan datîne.
- Ayrıntılar