Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 3’ê Tebaxê de di saet 21.30’an de li Mêrdînê di navbera Gundên Kertmînê û Erbo ku bi ser Midyadê ne ji aliyê gerîla yê me li dijî xeta petrolê ya Botaşê çalakiyek sabotajê hatiye lidarxistin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 4’ê Tebaxê de (îroj) di danê sibê de li Çewlikê li dijî Xecan, Geliyê Xecan û daristanên Ayi ku bi ser navçeya Dara Hênê ne ji aliyê Artêşa TC’ê bi helîkopterên kobra hatiye bombebarankirin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Weke derdorên têkildar ên şopandiye, meha tîrmehê germ û bi pevçûn derbas bûye. Operasyonên bi taktîk û teknîkên nû yên bi armanca tunekirina gerîla yê me bingeh digirt bi gelek rê û rêbazan berdewam kiriye.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 1’ê Tebaxê de di navbera saet 19.00-20.00’an de li Herêmên Parastina Medya li dijî herêmên Şehîd Şoreş û Ava Basya ku bi ser Zagrosê ye ji aliyê Artêşa TC’ê êrîeşek havan û obusan hatiye lidarxistin. Di encama êrîşan de şewata li herêmê hîn jî berdewam dike.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 29’ê Tîrmehê de li naveçeya Şemzînanê di bejahiya Gundê Bêzelê di navbera gerîla yê me û leşkerê dijmin ên derketibûn operasyonê pevçûnek qewimiye. Di encama pevçûna sê saeta berdewam kiriye de 4 leşkerê dijmin ji aliyê gerîla yê me hatiye kuştin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 30’ê Tîrmehê de di saet 16.30’an de li Mereşê di navbera navçeya Ekînozu û Bendava Qendîlê li dijî yekîneyeke jandarma yê derketibûn operasyonê ji aliyê gerîla yê me çalakiyek hatiye lidarxistin. Di encama vê çalakiyê de 4 leşkerê dijmin ji aliyê gerîla yê me hatiye kuştin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 29’ê Tîrmehê de li navçeya Şemzînanê ya bi ser Colemergê ye ji aliyê li dijî herêmên Bêmbû û Sîresûs ji aliyê Artêşa TC’ê operaysonek hatiye lidarxistin. Di heman rojê de di saet 19.00’an de di navbera gerîla yê me û leşkerê dijmin ên derketibûn operasyonê de pevçûnek qewimiye.
- Ayrıntılar
Xweseriya demokratîk ne nû hatiye îlankirin. Di bingeha xwe de, rojek beriya newroza 2005an weke diyarî û xelata ji bona berxwedan û têkoşîna gelê Kurd, ji aliyê Rêberê Gelê Kurd Ebdullah Ocalan ve hatibû îlankirin. Piştî îlankirinê tenê bi rojekî, xwedî derketina gel di asta herî jor de li qadan deng veda. Ji wê rojê û pêve xweseriya demokratîk bûye rojeva esasî a gelê Kurd, raya giştî a demokratîk û xêrnexwazên gelê Kurd. Wisa dixûye ku di rojên li pêş me de jî, wê cihê xwe yê di rojevê de biparêze.
Her hêz û derdor li gorî xwe şîroveyan pêş dixin.
Hin jê dibêjin “ne mimkûne ku xweseriya demokratîk were qebûlkirin.”
Yên ku wısa dibêjin, kes û derdorên ku naxwazin îradeya gelê Kurd qebûl bikine. Ango, ji demokrasiyê nesîbên xwe negirtine. Bi gotinekî din kes û derdorên xêrnexwaz in.
Li gorî wan hebe û nebe demokrasî pêwîste bi destûra dewletê pêş bikeve. Liv û rêxistiniyên ku ne li ser esasên fermî yên zagonên dewletê pêş bikevin, bi “teror” têne binavkirin. Demokrasî li gor wan tenê tê wateya ji çar-pênc salan carekî çûyîna ser sindoqan û deng dayînê. Piştî ku qaşo wekîl têne hilbijartin, êdî gel nema dikare tiştekî ji wan re bibêje. Ji ber ku gel ew hilbijartine. Xwedan mafê destnedayînê ne. Mafê xwe yê “demokratîk” û dîrokî bi kar anîn e û êdi lazime vîna xwe radestê van wekîlan bikin.
Gelo ev wekîl, heke di şûna ku bibin dengê gel û li hemû qadên jiyanê nûnertiya gel bikin, wekî ku îro AKP bi destên polêsên xwe êriş dibe ser gel bikin, wê çi bibe?
Li hemberî keç û xortên, ango zarokên gel operasyonên leşkerî yên tunekirinê pêş bixin, wê çi bibe?
Gelo wekîlên gel ku wekî nûner û berdevk hatine hilbijartin werin girtin û cezakirin, wê çi bibe?
An jî bi şêwazekî organîze berê faşistan bidin ser gel, hewildanîn lînçkirinê pêş bixin, wê çi bibe?
Gotinekî Kurdan heye, dibêje “welleh bavo xweş kar e!”
Tê destpêkê axa Kurdan dagir bikî, piştre gel koçber bikî, ji ax û civaka wê qut bikî, bixî muhacir û berê wan bidî çol û çiyan, piştre jî bi hemû hêza xwe ve êriş bibî ser da ku tune û bê îrade bikî. Rêberê gelê Kurd navê vê stratejîyê wekî “fahîşetiya siyasî” bin av kir.
Wekî ku wekîlekî AKPê jî anîbû ziman “ma destên yên li hember, hirmiyan kom dike!”
Mirov pêwîst dibîne ku carekedin wateya demokrasiyê bi bîr bîne. Me ne ew e ku wekî benîştê di devê hemû rayedarên dewleta Tirk de ye û dibêjin “birêvebirina gel a xwe bi xwe ye.” Di bin zext û zora hêzên ewlekariya dewletê de yên ku pêşiya demokrasiyê digirin kî ne wê çaxê? Gelê Kurd jî bi îlankirina xweseriya demokratîk da nîşandan ku ka kî/ê demokrasiyê pêş dixe û kî jî asteng e…
Helbet wê gelê Kurd li hemberî tunekirinê parastina xwe ya rewa û cewherî pêş bixe. Demokrasî û xweseriya demokratîk a ku gelê Kurd jê fêm dike, di vê wateyê de hatiye pênasekirin. Lazime were zanîn.
Niha jî hin kes û derdor rabûne dibêjin “biryara gel ne di cih de ye.”
Ez dibêjim ku, yên vê gotinê dikin an qibleya xwe şaş kirine, an jî ji wijdan bêpar mane. Wijdana xwe winda kirine. Lewra jî di aliyê exlaq û edep de lewaz in. Bê gûman gelê Kurd xwedan civakeke exlaqî û wijdaniye. Tabî ez kes û derdorên ku îlankirina xweseriya demokratîk dipejirînin û tenê wextê biryarê rexne dikin, li derva digirim.
Mijara dema ilankirina xweseriya demokratîk, pêwîstiya lêkolînkirina bûyera Farqîne derdixe pêş me. Gelo ev bûyer çima û bi çi awayî qewimî? Ji bo çi gerîlla pêwîstî bi pevçûneke wisa dît? Birastî jî gelo gerîlla ji vê pevçûnê berpirsiyare, an hikumeta AKPê berpirsiyar e? Bersiva van pirsan jiyaniye û pêwîste li gor heqîqatê bersiv were dayîn? Heger li ser bingeha heqîqatê bersiv neyê dayîn dê webala wê ya dîrokî pir giran bibe. Ji ber ku mijara gotara me ne ev e, ezê pir bi berfirehî bersiv nedim. Jixwe bersiv pir aşkereye. Birêz Demîrtaş jî di asteki de bersiv da. Bersiv lazime were temamkirin.
Bere her tiştî mirov dikare li ser bersiva birez Demirtaş van pirsan zêde bike: Gelo hebûna artêşa Dewlete Tirk a li ser van axan rewaye an na? Çi karê artêşa Dewleta Tirk li cih û warê gelê Kurd heye? Him jî bi ewqas hêjmareke zêde, bi cure cure rexistiniyên kontrawarî û bi teknolojiya herî pêşketî!
Di destê gerîllayên Kurd de çi heye, ji xencî bawerî û qehremantiyê?
Di vê pêvajoyê de dewsa ku ev mijar bêne zelalkirin, rojev bi şêwazên curbecur têye berovajîkirin.
Heqîqet, edalet û demokrasiya ku AKP û çapemeniya alîgir diyar e ku ewqas e! Niha xwendevanên me dibêjin “tu pir nerm tînî ziman.” Lê mirov hêja nabîne ku devê xwe xira bike.
Serdema em tê de, ku wekî “bihara gelan” hatiye derbirînkirin, di aliyê ragihandin û zanisatiyê de gelan aniye asteke bilind.. Êdî ne mimkûne ku agahî û zanebûn tenê di bin venêra tekel, ango desthilatdaran de bimîne.
Gel êdi pir baş dizane ku civaka xwezayî û demokratîk, ango exlaqî û polîtik tê çi wateyî.
Gel êdi pir baş dizane ku ne mecbûre di bin zext û zora dewletan de jiyan bike.
Gel êdî pir baş dizane ku dervayî dewletê, bi xweseriya demokratîk jî jiyankirin mimkûne û hîn pîroztirîn e.
Gel êdi pir baş dizane ku civakên dîrokî, xweseriya demokratîk û azad jiyan kirine. Him jî bi hezaran salan.
Heger em vegerin mijara rojeva xweseriya demokratîk em dikarin bêjin ku îlankirina xweseriya demokratîk dibe pêngava yekemîn a jiyana ku gelê Kurd ji xwe re ecibandiye. Tiştê dixwûye, dê ev pêngav hîn bi pêngavên xurttir û cesarettir were piştgirîkirin. Piştî îlankirina xweseriya demokratîk, şêwazên, ango rê û rêbazên birêxistinkirin û xistina meriyetê a xweseriya demokratîk, wê heya demekî cihekî seretayî a rojeva gelê Kurd dagire. Rojevên wekî li hemû qadên jiyanê avakirina meclîs û platformên gel, makezagona xweseriyê, xweseriya aborî, çandî, tendûristî, hêzên parastina cewherî û hwd…
Û dîsa dixûye ku dê ev pêvajo bê pevçûn derbas nebe. Lewra jî mijara parastina cewherî a li hemberî hemû cureyên êrişan, dê wekî mijareke esasî ji rojevê dernekevin.
Heger ew rojên biryar were dayîn ku gel êdî vergî nede dewletê, neçe dibistan û leşkeriya dewletê, saziyên dewletê yên tendûristiyê bidestê xwe bixîne, pirsgirêkên xwe li dewsa saziyên dewletê bi civat û platformên xwe bi xwe çareser bike, bi kurtasî dewlet bi temamî li qadên xwe yê jiyanî bertaraf, bê bandor û pûç bike, dê aloziya esasî wê demê were dîtin.
Gelê Kurd piştî ewqas bedel da, ewqas êş û azar kişand –ku nayê hiştin ji zarokên xwe re mezelekî diyar jî ava bike- biryara xwe ya jiyana azad daye. Ji vê biryarê dê tu caran paşte gav neavêje. Ew serdama “Kurdên bi dûvik” derbas bû. Lazime dost û dijmin hemû vê rastiyê baş bibîne. Em di 14ê Tirmêhê de bûbûn xwedan rûmet, em dîsa di 14ê Tirmehê de bûne xwedan azadî. Ji berk u me hêz û biryardariya îlankirina vê nîşan da.
Rojevên pir germ û dewlemend li pêş me ne. Erkên temamkirina kêmasiyên rêxistinkirina xweseriya demokratîk û temamkirina heft lingên esasî yên çareseriya netewa demokratîk li pêş me ne. Em ji vê re amade ne.
Wekî gotî “me li ber xwe da, em li ber xwe didin, emê li ber xwe bidin!”
Mansur Berken
- Ayrıntılar
Mîna şekirê wê,
Hestyar in,
Mîna cangorî Newalê,
Zarokên Amedê ji temenê xwe mezintirin,
Ji ber ku ji salên xwe zêdetir ceza digirin,
Zarokên Amedê mexrûr in,
Rondikên xwe diherikînin nava dilê xwe.
Zarokên Amedê şîrîn in
Mîna Mazlûm in.
Mazlum Erencî ango bi navê kod Yilmaz Piling di sala 1992’an de li Amed’ê jidayîk dibe. Sala ku Mazlum jidayîk dibe bajarê Amedê û tevahiya Kurdistanê di nava agirekî de ye. Ev ciwanê kurd jî di nava şer û pevçûnê de zarokatiya xwe derbas dike. Zext û zora ku li ser gelê kurd tê kirin û li dijî vê têkoşîna ku tevgera azadiyê dimeşîne bandoreke mezin li ser Mazlum dike. Di rewşeke wisa de Mazlum jî bi doza gelê xwe re eleqedar dibe. Hê mazlum 15 saliye li Amed’ê di rojnameya Azadiya Welat de dest bi kar dike. Kar û xebata rojnamevaniyê gelekî bi dilê Mazlum e. Li wê derê hem bi zimanê xwe dinivîse û hem jî bi zimanê xwe mezin dibe.
Mazlum Erencî di 14'ê tîrmeha 2008'an de bi bahaneya ku beşdarî çalakiya şermezarkirina tecrîdkirina rêberê gelê kurd Abdullah Ocalan bûye ji aliyê polîsên dewleta Tirk a Kurdistan dagirkirî ve tê binçavkirin û êşkence lê tê kirin. Piştî êşkenceyê bi 3 rojan ji aliyê dadgehê ve biryara girtina wî tê dayîn. Dema ku mazlum dibin girtîgehê hê 16 saliye. Mazlûm 9 meh û nîvan li Girtîgeha Amedê Tîpa E’yê radigirin. Piştî bi 9 meh û nîvan li 6'emîn Dadgeha Cezayê Giran a Amedê tê dadgehkirin û serbest tê berdan. Lê heyeta dadgehê bi îddaya ku Erencî "Endamê rêxistinê ye" 4 sal û 2 meh û bi îdîaya "propaganda rêxistinê kiriye" 6 sal û 20 roj ceza didiyê. Her wiha derbarê Erencî de bi îdîaya li dijî xala 2911'an derketiye 2 sal û 9 meh cezayê girtîgehê didinê. Heyeta dadgehê bi tevahî 7 sal û 6 meh cezayê girtîgehê li Erencî dibire.
Di 22’ê Nîsana 2009’an de Mazlum Erencî ji gîrtîgehê derdikeve , piştî ku mazlum hate berdan serî li şaxê ÎHD'ê dabû û hem êşkenceya di bin çavan de hem jî dema ku hate binçavkirin wiha anîbû ziman:
"Em li parka Koşuyoluyê bûn, polîsan li wê derê bi bahaneya ku em beşdarî daxuyaniya çapemeniyê bûne em kirin binçavan. Me li wesayîtê siwar kirin û birin TEM'ê. Lê hê beriya ku me bibin TEM'ê di rê de êşkence û heqaret li me kirin. Gotinên pir xerab gotin. Zextên polêsan li TEM'ê zêdetir dewam kirin. Gelek polîsan li me xistin û heqaret li me kirin. Piştî bi 4 rojan careke din em birin nexweşxaneyê. Li vê derê şopên êşkenceyê li ser min hatin tespîtkirin û bijîşkan xwest ku raporê bidin min. Lê polîsan destûr neda. Dîsa min di nexweşxaneyê de got ez xebatkarê Azadiya Welat im. Li ser vê gotinê dijûn û heqaret zêde bûn. Piştre jî me birin dadgehê û dadgehê biryara girtinê da. Piştî 9 meh û nîvan 7 sal û 8 meh ceza dan me û em hatin berdan.”
Piştî ewqas êşkence û girtinê Mazlum êdî naxwaze di bin zext û zorê de bimîne. Mazlum dixwaze biçe çiyayên welatê xwe û li dûrî polîs û pergala dewletê bisekine. Di sala 2010’an de mazlum ji bajarê ku lê mezin bûye Amed’ê derdikeve û berê xwe dide çiyayên kurdistanê û tevlî nava refên gerîla dibe. Piştî ku mazlum digihêje xewn û xeyalên xwe navê xwe jî dike Yilmaz Piling.
Di 29’ê Hezîranê de artêşa dewleta tirk li navçeya çemîşkezek ya girêdayî dêrsimê operasyonekê pêk tîne. Li dijî vê operasyonê gerîlayên HPG’ê jî di çarçoveya parastina rewa de xwe diparêzin. Lê şer mezin dibe û di derengiya şevê de gerîlayê HPG’ê Mazlum Erencî ango bi navê kod Yilmaz Piling û gerîlayê TKP-ML’ê yê TÎKKO’yê Yordal Yildirim ango bi navê kod Muharrem jiyana xwe ji dest didin.
Mazlum Erencî piştî ku ji girtîgehê derketibû beşdarî bernameya bi navê Dengvedana Peyvê bibû û li wê derê bal kişandibû ser zext û zora Dewleta Tirk... Bernameya dengvedana peyvê di 6’ê tîrmeha 2010’an de tê çêkirin û di 29’ê Hezîrana 2011’an de tê weşandin. Yanî roja ku Mazlum jiyana xwe ji dest dide di heman rojê de li ser televizyonê axaftinên wî derbas dibe...
Piştî ku mazlum jiyana xwe ji dest da malbat û hevalên wî ji bo girtina cenazeyê wî çûn meletiyê. Malbat û hevalên wî piştî ku cenaze wergirtin berê xwe dan Amedê. Cenazeyê Erencî di ketina bajêr de ji aliyê bi hezaran kesan ve hate pêşwazîkirin û li ser milê xwe birin Mizgefta Şefîk Efendî ya navçeya Amedê Baxlerê. Di merasimê de parlementerên BDP'ê Nursel Aydogan û Emîne Ayna, Şaredarê Bajarê Mezin yê Amedê Osman Baydemîr, rêveberên MEYADER'ê, hevalên mazlum yên Mexdûrên TMK'ê, malbat û xizmên Erencî û gelek kes amade bûn. Hevalên mazlum yên mexdûrê TMK'ê darbesta Erencî wergirtin û birin goristana Yenîkoyê. Li goristanê piştî vecîbeyên dînî darbesta Erencî bi ala PKK'ê hate pêçan û ji aliyê hevalên Erencî yên mexdûrên TMK'ê ve hate hilgirtin û heta gora wî meşiyan...
Çavkanî: Stêrka CiwanXwe di gulistanên hinarkên te de, wek pirsekê, vedişêrim.
Xwîna xwe ya sor tevlî xwîna te ya şîn dikim,
Xewna xwe di çavên te de dilorînim,
Û keriyên peyvên xwe yên birçî
Li deştên sînga te diçêrînim...
- Ayrıntılar
Vê carê tu navnîşana pirtuka min ya ku nehatiye nivîsandin. Hevala min Têkoşîn, delalê li ber dilê min… Ji nav dilê xwe yê bi êş, jı te re dinivisînim. Nameyek ji mizgîniyê ji nava dilê çiyayên ku azadî dibiriqe û mezin dike dişînim. Ez li te digerim, dixwazim bêhna porê te bikim, dengê te yê zelal bibihîzim. Dengê te yê ku mirovan dixe nav xeyalên kur. Keça ware azad Têkoşîn; te tînim bîra xwe, di hizrandinên xwe de xeyalan dikim û sûretê te yê ruken tînim li ber çavên xwe. Dema dibihîzim nave te yê bedew, diherikim ber bi warên azad ya Botanê ve. Kulîlka li ber çeman, nergîza li ber kaniya, êdî bese… Ma heta kîjan dem tu bikişînî derd û xeman, heta kîjan demê bikişînî xem û kulan. Ka serî xwe rake û hewirdorê xwe bimeyzîne, dar û daristan hewirdorê te dorpeç kirine, demsal bûye payiz li Gabar bûye zivistan, her der bûye berf û baran.
Hevala min, Têkoşîna min, evîna dilê min… Gula li ber bêhna min, stêrka tariya şevê ez jî bi du te ketim û bê te bi tenê mam. Li van warên azad her dem li te digerim, keniya li ser ruyê te di ezmanên sêwî mayî de digerim, dengê te yê ku mirovan dixe nav demên dûr, bi dengê xwezaya bedew ve dibihîzim û xweşikbûna çave te yê ku mirov dikeve nav jiyanekî dirêj û dûr. Deryaya hevaltiya min neçe nav xeribiyê, li axê nezivire, tu jî dizanî ku em nikarin hevalê xwe yê rûken dur jiyan bikin. Dilê min ê ku di nav deman de rêwîtiyê dike ra nake rêhevala minê bedew.
Heval Têkoşîn hevalekê wisa bû di jiyana xwe de tu kes jê nediêşiya, di hevaltiya xwe de û di jiyana xwe de her dem minak bû. Xwedî zanistiyekê mezin bû, di meş û tevgera azadiyê de her dem bi taybetmendiya xwe yê hevaltî ve derdiket pêş. Bi vê taybetmendiyê ve diket nav dilê hemû hevalan. Di xebat ü têkoşîna xwe ya azadiyê de xwedi pîvan û rêgez bû. Tu car sere xwe ji nebesî û kêmasiyan re neditewand û li hember hemû zor û zehmetiyan xwedî helwestekî bû. Ji bo heval Têkoşîn çi merc bibe bila bibe her dem di nav kar û xebatan de li pêş bû û erkên mezin cî bi cî digirt li ser milên xwe. Jiyana xwe de bi hestên berpirsyariyê nêzî dibû, her peywîrên ku diket pêşiya wê bi awayekî bawer diçû li ser kar û her dem karê xwe bi serkeftî dawî dikir. Heval Têkoşîn bi van taybetmendiyê xwe ve di têkoşîna azadiyê de roj bi roj bilind dibû û her dem mezinbûna şoreşgertî ji bo xwe hîm digirt. Ji bo wê di nav hevalan de xwedî cîhekî taybet bû. Bi heskirina xwe ya hevalan û bi heskirina jiyanê ve wek têkoşerekî azadiyê rol dilîst. Her dem xwedî coş û moralekî mezin bû, caran bi stranan, carna bi helbestan reng dida jiyana xwe û ye hevalan. Erk û berpirsyariyên xwe yê şoreşgerî li ser her tiştê de digirt û ji bo vê heta dawî hewl dida. Bi vê wateyê ve her dem rêveber ü rênas bû. Heta roja ku me bi heval Têkoşîn re jiyan dikir, wek hemû dildarê jiyana azad tevli kerwane şehîdan bû. Heta hênasa xwe ya dawî di meşa azadiyê de wek her demê heval Têkoşîn di pêş de cî girt. Ew wek şopvanê şehîdên nemir tevgeriya û di dawî de gîhaşt hesret û bêrîkirinên xwe yê mezin. Bi vê zanabûn û hestên azadiyê bû şopvanê şehîdên şoreşa Kurdistanê û xwe kir taca li ser xaka Kurdistanê. Gîhaşt dîroka hûndabûyî û bi dayîka pîroz re hevdîtinekî azad pêk anî.
Têkoşîn bejna sosina welatê min, zeriya tava me ya azadiyê… Ez niha li te digerim rêhevala min, ew bejna te yê narin dihejîne, gul û sosina li ser axa welatê min tu xezala li ser çiya û zinaran… Ez her çiqas hewl didim jî te nabînim, çavê min li benda te rêwî ma li ser rêkên dîrokê. Şehîd ji bîr nakim ew dilê te yê ku dibe şewqa tîrêjên rojê, ew hestên te yê ku hewirdor ronî dike û ew meşa te yê ku di her bihuştê de dengê dîrokê hişyar dike. Heval Tekoşîn keça wargehê azadiyê, xwedavenda bihuşta welatê min, tu bû efsûna jiyana azadiyê, dengê dilê çiyayê Gabarê, ba û bahoza heyva mijdarê. Va ji te xatir dixwazin gulên sor û zer, diyarê te dikin hemû bedewiya biharê.
Bêhna bihara zêrin ji te re rê dikim rêhevala min…
Hêvîdar Raperîn
- Ayrıntılar