Bîranîneke ku li qada Gabarê hatî jiyankirin û li ser jiyana şehîd aydin. Ji beriya ku em destpêbikin, em dixwazin li ser erdîngariya Gabarê henekî rawestin. Mîna ku tê naskirin qada Gabarê mîna navenda şerê gerîla di nava bizavê de tê naskirin û bi taybet jî cihê fermandarê mezin û yê efsanewî rêhaval Egîd yê ku li wan hereman gav bi gav şerê gerîla bipêşve bir û da rûniştandin. Li ser wî bingehî ji wê rohê heyanî roja meya îro, her tim mîna navenda şerê gerîla tê naskirin. Ji ber ku dema mirov di nava qada Gabarê de dimîne û têde jiyandike, mirov dibêje ku ew qad ji bona gerîla hatiye çêkirin. Ji ber ku çiya, daristan û erdîngariya wê ji her milî ve destekê dide ku gerîla xwe têde li ser piyan bigre û xwe têde bi cîbike.
Rexekî Gabarê dighêje bajarê Sêrtê û rexê din jî dighêje Mardînê, milekî wê jî xwe dighîne Şernexê, ji milekî din ve jî dighêje bajarê Batmanê. Ango mirov dikare bibêje ku Gabar ji her milî ve bi bajarên mezin hatiye dorpêçkirin. Ji lewra derfetên ku li Gabarê heyî destk didin ku gerîla li wê qadê çalakî û xebatê bide meşandin, ji ber ku erdîngariya wê hesane û mirovan naêşîne. Gabar mîna dayikekî li gerîla di nava hembêza xwede xwedîdike, hem ji milê parastinê de û hem jî di milê xwedîkirina gerîla bi fêkî û bereketa xaka xwe ya merd. Ji dema fermandarê efsanewî rêhaval Egîd û heyanî îro, Gabar her tim bûye naveda şer û jiyana gerîla û li wê qadê gelek şehîdên pakrewan bi xwîna xwe axa Gabarê avdane. Ji wan hevalên hêja yên ku li ser wê xakê kar û xebat kirine û xwîna xwe tevlî wê axê kirine. Hevalê Egîd, Erdal, Adil û gelek hevalên din yên ku li vê qadê rojên nayên jibîrkirin jiyankirine û bi jiyana xwe destanên qehremantiyê li ser bedena wan çiyayan kolane. Li gorî vê yekê dijmin jî ji hemû heremên Botanê giranî bêtir dide ser Gabarê û bi hemû hêza xwe dixwaze li wê qadê xwe bi cî bike. Qada Gabarê ji milekî ve xwe dighîne bajarê Şernexê û ji milê din ve xwe dighîne herema Çiravê û ber bi herema bestan ve diçe. Mile wê yê din jî dighêje kerboranê û çiyayê Bizina û çiyayê Findikê. Cidayê wê li qada Gabarê bi sedê gundên ku dijmin şewitandî û valekirî jî hene.
Di qada gabarê de me gelek çalakî pêkanîn ji wan çalakiyên ku hatîn kirin, ez dixwazim çalakiyekî bi we re parvebikim, di wê çalakiyê de jî hevalê Aydin şehîd dikeve, ji ber wê ez dixwazim bi wê wesîleyê li ser jiyana wî hevalî jî henekî rawestim. Hevalê Aydin hevalekî ji mêj ve cihê xwe di nava bizavê de digirt. Ew di sala 1989 an de tevlî nava tevgerê bibû, ew bi xwe jî ji gundê Reşînê bû. Gundê Reşînê jî gundekî ji wan gundê Gabarê bû. Di sala 2005 an de em bi hevre li herema Gabarê bûn. Çalakiya ku me lidarxistî jî çalakiyeke navendîbû û cihê çalakiyê jî jêre digotin barageha “gundikê şêxê”. Bi wî awayî li ser wê baregehê û bi demekî dirêj keşf û hazirî hatin kirin. Hevalê Aydin bi rengekî bênavber di keşf û heziriyê wê çalakiyê de cihê xwe digirt û ji bona ku ew çalakî bi rengekî serkeftî were kirin, hevalê Aydin bi qasî sê mehan li ser wî karî dirawestiya û ji her milî ve keşif û amedekariyên pêwîst didane meşandin. Ji berê vê çalakiyê jî em gelek caran bi hevalê Aydin re ketibûn gelek çalakiyên din jî, ji bona wê şêwe û rêbazê hevalê Aydin yê çiwîna li ser dijmin ji milê me ve dihate naskirin. Ji bona wê mirov dikare bibêje ku hevalê Aydin di milê şêwe û terzê xwe yê şer û çiwîna li ser dijmin de xwedî cesaret û baweriyeke mezin bû û her tim dibû çavkaniya coş û muralê ji bona hemû hevalên ku pêre diketin çalakiyan.
Ji ber wê di hemû keşf û çalakiyên ku ez bi hevalê Aydin re diketimê, min ji bona xwe gelek cesaret û bawerî ji wî hevalî digirt. Me çalakiya Gundikê Şêx di Payîza sala 2005 an de lidarxist. Jixwe bi qasî demekî dirêj keşfa çalakiyê hate kirin û piştî ku keşfa çalakiyê bi dawî bû hemû heval li hev kombûn û civîna çalakiyê hate lidarxistin. Di hindirê wê civînê de hemû tiştên girêdayî çalakiyê hetin gutûbêjkirin û yekîneyên ku cihê xwe di çalakiyê bigrin hemû hatin belîkirin. Hevalê Aydin jî berpirsyarê yekîneya êrîşê ya ku cihê xwe di pêşde digirt bû. Rojekî ji beriya ku em biçin çalakiyê hevalan rêya di navbera Nisêbîn û Bagokê birîbûn û di encamê de leşkerek êsî girtibûn. Ji beriya ku em biçin çalakiyê weke din dijmin bi qoberyan êrîşî li ser mekirin û di wê êrîşê de hevalekî me şehîd ket û sê hevalên din jî birîndrbûn. Piştî wan şehadet û birîndariyên ku di encama wê êrîşê de rûdayî, li cem hemû hevalên ku cihê xwe di çalakiyê de digirtin giyanê tolhildanê û heyfhilandinê xwe bi rengekî berbiçav dida xuyakirin û bi taybet mirov ev rih di kesayeta hevalê Aydin de bi rengekî pir baş ferqdikir. Ev yek jî di nêrîn û danûstindinê wî yên ku bi hevalan re dida çêkirin û asta hers û baweriya ku li cem wî peydadibû û bandora xwe li ser hemû hevalên ku li derdorê diman jî dida çêkirin. Em birêketin û me xwe gihande cihekî nêzî cihê çalakiyê û me li wêderê bêna xwe veda. Di wê navberê de hevalê Aydin bi henekî ji me re got; em li ser riya çalakiyê ne û dibe ku em careke din hevdû nebînin, ji bona wê çû û ji hevalan re masî girtin û anîn dane hevalan. Di her warê jiyanê de hevalê Aydin xwedî coş û heyecaneke mezin bû û bandora vê yekê li ser hemû hevalên ku li derdorê wî jî diman pir dihate xuyakirin. Jiyana hevalê Aydin, kesayeta wî ya ku di her milê jiyanê ve xwedî hebûneke zindîbû û ji bona her karî hazir û amedebû û bi giyanê serkeftinê di ser hemû karê xwede û bê ku bikeve di nava diduliyê de diçû. Hevalê Aydin û bêyê ku bihna xwe vede, her tim dixwest ku ji hevalan re xizmetê bike, di dema rêdejî ji hevalan re timî digot, pêwîst e ku em vê çalakiya xwe biserbêxin. Ji bona gihiştina vê yekê jî pêwîst e ku hemû heval bi hişyarî û baweriyeke mezin û bêyî ku şaşîtiyan bikin biser çalakiyê de biçin. Wê demê min ji hevalê Aydin re got; çime tu li ser hev vê yekê ji me re dibêje û li pey hev dubare dike? Hevalê Aydin bersiva min da û got; di dema çalakiyê de şaşîtiya hevalekî dibe sersebebê binketina çalakiyê û şehadeta hevalan. Ji ber vê yekê ew baldariyê ku hevalê Aydin destnîşandikir her tim di hindirê mirovan de dispilîn û baldariyekî dida çêkirin. Bi wî awayî em di nêzî gunde jî derbasbûn û hêjî hemû leşkerê baregehê şiyarbûn jî, lê heyanî ku me xwe gihande nêzî baregehê jî kes bi me nehesiya. Ji bona wê erkê hevalê Aydin hem di milê keşfa çalakiyê û di milê çiwîna ser dijmin de cihekî xwe yê cuda hebû. Di demjimê 8ê êvarî de me dest bi çalakiyê kir. Yekîneya ku hevalê Aydin li ser disekinî, wan di destpêkê de dest bi êrîşê kirin. Lê dema ku hevalê Aydin û hevalên ku pêre dest bi çalaiyê kirin, di temasa yekê de hevalê Aydin şehîd ket û sê hevalên pêre birîndarbûn. Piştî wê hevalan hevalê Aydin û hersê hevalê birîndar ji wêderê xilaskirin. Ji derveyî hevalekî tu hevalan nedizanî ku hevalê Aydin şehîdketî ye. Ji ber ku tu hevalî bawernedir ku hevalê Aydin bi wan cerbandin û ezmûnên xwe yên ku jiyankirî bi wî rengî şehîdbikeve. Piştî ku me hevalên birîndar ji gir derxistin, bi yek carî me hemû yekîneyên din dest bi çalakiyê kir. Heyanî wê gave min jixwere digot; hevalê Aydin di pêşde li benda me ye. Bi qasî 30 xolekande beregeha dijmin hemû kete destê mede, baregeh bi temamî hate şewitandin û leşkerê saxmayîn jî hemûyan sengerê xwe berdan û reviyan. Hemû sengerê dijmin ketin destê hevalan û her tiştê heyî hate şewitandin, hevalan gelek çek jî ji ser leşkeran rakirin, fermandarê wê baregehê bixwe jî di wê çalakiyê de hate kuştin û gelek leşker jî di wê çalakiyê de hatin kuştin û gelek jî birîndarbûn. Tişta ku em dikirin tengasiyê tanga ku di wî girî de heyî bû, lê hevalan ew jî di demeke kin de bê bandorkirin. Hês û giyanê tolhildanê yê ku li cem hemû hevalan di astekî pir bilind debû. Ji milekî din ve jî didema ku qobrayê êrîşî ser me kirî û di encamê de şehadeta hevala Gulan a ku nebûbû sê rojê wê hatibû qada Gabarê û birîndariya sê hevalên din, hîn bêtir hês û kîna hevalan bilintirdikir. Ji ber vê yekê di dema çalakiyê de mirov dikare bibêje ku di dema çalakiyê de hemû hevalan erkê xwe bi cî tanîn û fidekariyeke bê sînor û di asteke bê sînor de raber dikirin, ev jî dibû neden ku çalakî ji hemû rexên xwe ve bi serkeftî bû. Heyanî ku hevlên çalakî birêve dibirin xeberê vekişandina çalakiyê dane me, hîn jî me nedizanî ku hevalê Aydin şehîdketî ye. Hevalan çek û rextê wî bi xwe re anîbûn, lê ji ber ku tangê bê navber li me dida, me nekarî ku em cenazê hevalê Aydin bixwere bînin, tişta herî ku em pê êşiyan jî evbû. Dema ku hemû hevalan bihîst ku hevalê Aydin şehîd ketî ye, nedixwestin ku ji cihê çalakiyê bizivirin. Min bixwe jî bawernedikr ku hevalê Aydin şehîdketî ye, ji ber ku min qet bawer nedikir ku hevalê Aydin bi wî rengî şehîdbikeve. Ji ber ku di gelek şer û çalakiyên ku em bi hevre ketinê de, rojekî ew di wan çalakiyan de qet birîndarjî nebûbû. Di nava mede hevala Roken hebû, dema ku bihîst hevalê Aydin şehîdketî ye, digriya û digot ez naxwazim ji vêderê biçim û digot; pêwîst e em çalakiyeke din bikin û tola hevalê Aydin hilînin. Dema ku em ji çalakiyê zivirîn cihê xwe yê destpêkê em lê disekinîn û hemû heval li hev kombûn, bandora şehadeta hevalê Aydin li ser hemû hevalan û bi rengekî berbiçav xuyadikir. Herçiqasî çalakiya ku me lidarxistî bi serkeftîbû jî, lê şehadeta hevalê Aydin ji bona hemû hevalên qada Gabarê û bizavê wendahiyekî mezinbû. Ji ber ku hevalê Aydin, hem di milê hevaltî, jiyan û şêweyê xwe yê şer û çalakiyande xwedî ezmûn û cerbandinên salanbû. Hevalê Aydin bi hemû xisletên xwe tirs û xofeke mezin kiribû dilê dijmin û neyaran jî. Ji ber ku ew di qada Gabarê de mîna pêşengekî bû û di nava gel de jî pir dihate heskirin, hemû pîlanê dijmin jî ew bû ku wî hevalî şehîd bêxîne. Ji bona vê yekê gelek caran bi riya gundiyan dixwestin ku bêbextiyekî bînin serî wî û wî şehîdbêxin, an jî dîlbigrin. Piştî şehadeta hevalê Aydin bi salan jî dema ku ez di qada Gabarê de bi kûve jî biçûman, her ew heval li ber çavê minbû û qet wêne û dîmenê wî hevalî ji ber çavê min qutnedibû. Herçiqas min dikir û nedikir min nedikarî ku ez wî jibîr bikim. Ji lewra min nedixwest ku ez li Gabarê bimînim. Ji bona vê yekê min jixwere digot, ji bona ku ez vê yekê ji ser xwe bavêjim, pêwîst e ku ez derbasî qadeke dinbibim. Herçiqasî li qada Gbarê gele heval li cem me şehîdketin, lê qasî ku ez bi hevalê Aydin bandorbûm û êşiyam, ez dikarim bibêjim ku ez bi hevalekî din wisa neaşiyam.
Şehadeta hevalê Aydin ji min re pir xerîb bû, ji ber wê min ji hevalên ku cihê xwe di çalakiyê de li cem wî digirtin fêrbûm ka ew bi çi awayî şehîdketî ye. Di destpêkê de hevalê Aydin û yekîneya xwe di derî re dixwazin derbasî baregehê bibin. Hevalê Aydin dikeve cihê hişedaran û wan tunedike, lê leşkerên li wan derdoran heyî piştî vê yekê guleyan li hevalan direşînin, di encamê de hevalê Aydin şehîd dikeve û hersê hevalên ku li cem wî birîndardibin, ji wê yekîneyê tenê hevalek saxlem xilasbûbû. Ji ber vê yekê mirov dikare bibêje ku qada Gabarê mîna kelha qehremantî û berxwedanê tê naskirin. Jixwe piştî çalakiyê derdorê 5-6 mehan ez ji qadê derketim, heyanî wê demê her dem û wextî û dema ku ez bi kûve diçûm, ew heval her tim li ber çavê min bû û qet ji ber çavê min nediçû. Her deverê ku me bihevre lê digeriya û me gelek bîranîn li wan deveran jiyankirî, her gav ew dem û bîskên heyî yek bi yek dihatin ber çavê min. Ji ber şêwazê şer û jiyana hevalê Aydin û nêzîkatiyê wî yê xwe parastinê û hevalê xwe parastin, cesaret, fidekatî hişyaria ku li cem wî peydadibû, min tu caran bawernedikir ku ew şehîdketî ye. Di her çalakiya ku hevalê Aydin cihê xwe têde digirt, hemû hevalan baweriya xwe heyanî dawiyê bi serkeftina wê çalakiyê tanîn. Piştî wê û heyanî ku em derbasî qada başûrbû jî û heyanî îro jî û di her perwerdeyên ku min dîtî jî û di hemû rexên jiyanê de jî, ez her tim li ser jiyan û kesayeta wî hevalî dihizirim û ez dixwazim di her warê jiyan û kesayeta xwede layiqê ked û bexwedana wî hevalîbim. Deha zêdetir jî ji bona tolgirtina wî hevalî ez diketim di nava ked û xebatêde. Di encamê ez dikarim bibêjim ku bandora wî hevalî li ser min dayî çêkirin, ji milekî ve ez gelekî pê êşiyam û ji milekî din ve şehadeta wî hevalî ez gelekî dame hizrandin û ji gelek milan ve dihate xwestin ku ez şopdarê jiyan û xesletên wî hevalîbim. Li gorî vê yekê mirov dikare bibêje ku hevalê Aydin birastî mîna memûstayekî şer dihate naskirin û ji her milî ve destk û alîkarî dida derdorê xwe. Ji ber wê ez dikarim bibêjim ku asta hêz û baweriya ku me ji wan hevalên ku li qada Gabarê û hemû hevalên ku di tekoşînêde şehîd ketîn girtî, em hayanî îro bi wê hêzê dimeşin û xwe li ser piyan digrin û emê heyanî gihiştina serkeftinê û azadiyê şopdarê rêç û doza wan hevalanbin. Herçiqasî di destpêkêde bandora şehadeta hevalê Aydin li ser min birengekî hestewarî bû, lê ez dikarim bibêjim her ku sal li ser şehadeta wî re derbasbûn, hîn bêtir min rastiya kesayet û jiyana wî hevalî hîn baştir derxiste zanebûnê.
Doxan Varto
- Ayrıntılar
Rastiya tevlîbûnê rastiya jiyaneke nû ye, ji ber ku tevlîbûna jiyana gerîla tê wateya tevlîbûna jiyana azad e. ji ber ku azadî bi şikandina qeyd û bendên kuletiyê destpêdike û ketina ser rêya welatê agir û rojê hîn bêtir wata xwe mezintir dibe. Her şervenek ji şervanên azadiyê mîna pepûleyan ji bona gihiştina jiyana azad, bê ku dudilî jiyanbike û li paş xwe meyzêne xwe tavêje hembêza agirê azadiyê û ji bona hûnandina rojên sermedî û bê hempa bi qêrîna azddiyê li ser bedena dîrokê navê xwe bi tîpên zêrîn dikole.
Zane Dîlan jî yek ji van şervanê Rêber APO û şopdarê rêya azadiyê ye. Ji ber vê yekê û ji bona ku ew hemû hêvî û xeyalên xwe yên azadiyê pêkbîne, biryara xwe dide ku tevlî nava refên gerîla bibe. Zane Dîlan di Îlona sala 2009'an de beşdarî nava refên gerîla dibe, jiyan û tevlîbûna xwe ji nava refên gerîla re jî weha tîne ser ziman.
Koçberiya ber bi bajarên tirkan ve
Zana dîlan ji beriya ku tevlî nava refên gerîla bibe, li bajarên tirkan hem dixwend û hem jî kar û xebat di nava ciwanan de dida meşandin. Ji ber ku malbata wî welatparêz bû ji ber wê, ew î di naskirin û tevlîbûna ji nava refên gerîla re zêde zorî û zehmetî jiyan nekir. Ji ber ku gundê me li gorî bav û kalê min digotin; di sala 1980'an de ji milê dijmin ve hatibû şewitandin û kavilkirin. Ji ber vê yekê malbata zana dîlan koçberî bajarên tirkan dibin, ji ber vê yekê malbat heyanî astekî bi axa xwe ve girêdayî bû û xwedî zanebûna dîrok û nasnameya xwe bû.
Li ser vî bingehî bandora malbatê heyanî astekî li ser me jî bibû û herçiqasî em di temenekî biçûk de li navbera 6-7 salî ji Kurdistanê koçber bibûn. Lê em berû ku derê jî diçûn me ew çand û kelepora xwe ya resen diparast. Lê bandora qabtalîzmê heyanî astekî li ser me hebû û em bi bandor dikirin. Ji ber ku herçiqasî ku tu bibêjê ez welatparêzbûm û min çanda xwe diparast, lê bive neve bandora qabtalîzmê li ser me çêdibû. Ji ber ku bandora wê bi rengekî kûr û zirav li ser me dikir û ev bandor ji malbatê bigre û heyanî dibistan û jiyana ji derveyî male û dibistanê li ser her rexê jiyana me hebû û mirov dikare bi dirêjbûna 24 demjimêran bandora wê li ser me hebû.
Li bermaberî êrîşên qaptalîzmê rêbazên tekoşîn û xweparastinê
Li gorî vê yekê Zana Dîlan ji bona rê û rêbazên xweparastina li bermaberî êrîşên qabtalîzmê dîtinê xwe weha tanî ser ziman. Ji ber ku ew bi xwe xwendevan bû û li zankuyê dixwend, beşê ku dixwend jî girêdayî radyo, sînema û telfizyonê bû, ji ber wê di derheqê çanda qebtalîzmê ji lîbralîzmê bigre û heyanî bandora ku raste rast li ser kesayetê dide meşandin û çanda popolîzim a ku li ser civakê heyanî astekî bandora xwe heye, bi taybet jî di nava xwendekarande ev yek bi rengekî ber bi çav tê xuyakirin. Ji ber van hemû sedemên ku min destnîşankirîn, mirov xwe çiqas li hemberî van êrîşan parastibejî, lê bê goman bandor heyanî astekî hatiye kirin.
Bi naskirina tevgera PKK'ê re rewşa kesayet û civakê
Herçiqasî ku em xwendevanbûn û me di xwendina xwe heyanî zankuyê berdewamkir, lê zanebûna me têrê nedikir ku em rastiya şerê taybet yê ku pergal li hemberî me dide meşandin derxînin zanebûnê û li hemberî wê şer bidin meşandin, ji ber ku em xwe heyanî astekî di bin bandora wê pargalê de bûn. Lê bi naskirin bîrdozî, jiyan û çanda PKK'ê re rewşa jiyana me bi tevahî hate guhertin û em ji gelek tiştên ku li derdorê me dihatin jiyankirin û bandora xwe yekser li ser me dikirin hayil bûn û mîna ku mirovek ji nava xewn û xeyalan dakeve ser zemînê rasteqîna jiyanê, em jî bi naskirina PKK'ê re em jî ketin ser rêya jiyaneke nû û êdî me li her tiştî bi çavekî cuda dimeyzand. Li gorî vê yekê piştî ku Zana Dîlan naskirina wî ji tevgera PKK'ê re çêdibe û dikeve nava kar û xebatê ciwanan de, hîn bêtir nêzî rastiyên jiyana PKK'ê dibe û her dixwaze ku van rastiyên heyî di nava hemû şagirtên dibistanê de jî belavbike. Ji ber ku di bin bandora şerê taybet û serweriya dijminekî de û bi dirêjiya 24 demjimêran ne tiştekî hesane ku mirov xwe ji wê bandore rizgarbike. Ji ber ku dijmin hem ji milê çandî, civakî , aborî û hemû rexên girêdayî jiyanê bandora xwe li ser me dikir. Li gorî vê yekê dijmin li her deverî hem bi rêya çewsandinên fîzîkî û hem jî bi rêya sîxuê xwe fersend nedida ku mirov bi hesanî kar û xebatê bide meşandin û xwe ji bin bandora gergalê rizgarbike û her dixwest ku hemû deriyan li pêşiya ciwanan biger û nehêle ku ciwan li dîrok û rastiya xwe vegerin û rastiya nebenî ya pergala serdest nasbikin.
li bermberî şerê taybet berxwedana ciwanan!
Li gorî ku Zana Dîlan dide xuyakirin, pargala serdest ji her milî ve serdestî û çewsandina xwe li ser ciwan, jin û civakê dide meşandin û bi hemû rengan vê siyaseta qirêj dide meşandin, ji îşkence û binçavkirinê bigre heyanî kuştinê jî dide meşandin. Ev yek hate serê me bi xwe jî û dema ku me xwest ku em di hindirê zankuyê de bi zimanê xwe bipeyîvin û bixwînin em rastî gelek lêdan û îşkenceyê hatin. Ji ber ku sistema ser dest bi hemû rê û rêbazên ku dide meşandin dixwaze civaka Kurd mîna kerîkî pez bi rêve bide meşandin û tişta ku dilê wî dixwaze bi serê vê civakî bide meşandin. Ji ber vê yekê Zana Dîlan helwesta dewleta tirkan û şerê wê yê taybet ê ku li hemberî ciwan û jinan tê meşandin bi kulekirina û bê îradebûna civaka ve ev yek da girêdan. Ji ber ku asta tekoşîna ku gelê Kurd gihiştiyê dewleta tirkan kiriya nava tirs û xofeke mezin de, ji bona vê ew mîna marekî birîndar lê hatî ye û êdî serê xwe li dîwaran dide. Lê ew çi bike bile bike, ji ber ku çara vê yekê nîne, gelê Kurd jî ne ew Kurdê berê ye û heyanî astekî gelê Kurd bûye yek û êdî dijminê xwe beş naskirî ye û rêya xwe ya azadiyê jî baş naskirî ye. Li ser vî bingekî hevalê Zane Dîlan anî ser ziman ku ji ber wan xwestî ye di hindirê zankuyê de bi zimanê xwe biaxivin û daxwaziyên xwe yê serbestkirina zimanê zikmakî anîne ziman, ji ber vê yekê ew avêtine hindirê zindanê de û şeş mehan di zindanê de jiyana xwe derbaskirî ye.
Zindan cihê berxwedan û avakirina kesayetê ne.
Jiyana zindanê ji bona min bû ezmûneke gelek mezin, ji ber ku min di hindirê zindanê de hîn bêtir kesayet û hêza xwe ya tekoşîn û berxwedanê hîn bêtir naskir û ez dikarim bibêjim ku ketina min a zindanê bû sedemê tevlîbûna min ji nava refên gerîla re bû. Ji ber ku min di hindirê zindanê de hîn bêtir rastiya sistema serdest naskir û hîn bêtir rastiya şerê taybet yê ku li bermaberî civak û ciwanên Kurdan tê meşandin derxiste zanebûnê û girtîgeh ji bona min bû bingeh ji bona gihiştina bîrdozî û hîn bêtir naskirina kesayetê. Li gorî ku Zana Dîlan anî ser ziman dema ku ew di nava pargalê de bû, gelek rastiyên heyî herçiqasî ku bi çavê xwe didît û pêre jiyandikir, lê dema ku ew di hindirê girtîgihê de û bi dirêjiya şeş mehan hîn bêtir rastiyên girêdayî pergala serdest û şerê wê yê taybet derxiste zanebûnê û xwe li beramberî wê pergalê jî hîn bêtir hazir û amedekir. Ji ber ku dema mirov hîn nêzîkî dijminê xwe dibe û rastî hemû rêbazên ji derveyî mirovahiyê yên ku li beramberî mirov têne meşandin tê, bê goman wê demê hîn zêde hêza vîn û tekoşîna mirovan derdikeve pêş û tişta ku tê meşandin mirov nikare bipejirîne û li bermaberî wê şer û tekoşînê nede meşandin.
Ciwantî azdî ye!
Li gorî ku zane Dîlan dayî xuyakirin, dijmin ji derveyî dîwarên pergala ku dayî avakirin, fersendê jiyanê nade tu kesî. Ji ber wê jiyan li mirovan kirî ye mîna dojehê. An tê vê jiyana ku ajal jî napejirînin bipejirîne, an jî jiyan di nava vê pergalê de ji bona te nîne. Ji ber vê yekê mirovê ku bixwaze bi romet û azad bijî pêwîste ku berxwedan û tekoşînê bide meşandin û xwe bighîne çiyayên azad. Ez jî mîna gerîlayekî HPG'ê neha cihê xwe li serê çiyayên azad û di nava şervanên azadiyê de digrim. Li gorî vê yekê bengewaziya min ji bona ciwanan ew ku di giraniya kar û xebatên ku didine meşandin de bin, ji ber ku meşandina şer û tekoşînê li bermberê dijminekî ewqas zalimane ne tiştekî hesane û mirov nikare vê yekê bi kesayeta ku sistemê bi xwe dayî avakirin pêkbîne. Li gorî vê yekê pêwîst e ku ciwan hîn bêtir rastiya sistema serdest nasbikin, li bermaberî wê jî rê û rêbazên şer û tekoşînê jî hîn bi rêk û pêk bidin meşandin. Ji ber ku hemû meseleyê şer û tekoşînê, pêwîst e ku bi kûrahî û ziraviya xwe li ber çavan werin girtin, ger ku bi wî rengî nebe, ew şer û berxwedan ne gengaze ku serkeftinê bi xwe re bîne holê. Ji ber vê yekê dema ku mirov rastiya jiyana PKK'ê dide ber çavan û vê bandora wê li ser civakê binirxîne, wê demê mirov dikare bibêje; heyanî ci astê rastiya jiyana gerîla û PKK'ê û Serokatiyê ji milê civakê ve drketî ye zanebûnê û li gorî wê tevgera hemû beşên civakê bi rê ve dimeşe. Ji ber vê yekê pêwsît e ku her mirovekî Kurd û bi taybet jî her ciwanekî Kurd vê yekê ji xwe bipirse û jiyana xwe li gorî wê di ber çavan re derbasbike.
Ango pêwîst e ku ev çand were jiyankirin û bibe malê ker kesî, li gorî wê geleke mirov xwe tevlî kar û xebatê bike û hêza xwe mezintir bike. Mesele ne ew e ku mirov tevlîbûneke bê fikrandin an jî bi çavkorî çêbike, lê ji berî her tiştî pêwîst e ku mirov rastiya jiyan, bîrdozî, felsefe û hevaltiya PKK'ê û Serok APO nasbike û dema ku me ev yek naskir wê demê kes nikare rêya me ya azadiyê bige û li gorî xwe me bimeşîne. Ji ber ku ev çand hêza xwe ji mirovatî, bîrdozî û cewherê xwe yê wekhevî û azadiyê digre. Lê ev hemû nirxên heyî jî bi rengekî hesanî nehatine avakirin, ji ber ku hemû bi nirxê xwîna şehîd, Serokatî, gerîla û gelê berxwedêr hatiye avakirin û bi bedelên giran buha hatiye avakirin. Li gorî vê yekê dema ku mirov li dîroka xwe û bi taybet jî li dîroka PKK'ê lêkolîn bike mirovê bi rengekî baş vê rastiyê bibîne. Ji ber ku em di her rojekî de şehîdan didin û her posteke axa Kurdistanê bi xwîna şehîdan hatî ye avdan. Dema ku ev hemû yek neyên naskirin, bê goman tevlîbûneke bi hêz û rast drnakeve holê. Her ciwanê Kurd geleke zincîrên kuletiyê biqetîne û mîna mirovekî azad tevbigere û vê jiyana ku ji mirinê xirabtir e ji bona xwe nepejirîne. Ji ber wê Zane Dîlan anî ser ziman ku her ciwanê Kurd yê ku ji bona xwe jiyana kuletî û bindestî nepejirîne, pêwîst e ku berê xwe bide çiyayên azad ji ber ku çiya cihê mirovên azad û bi romet e.
Li gorî vê yekê dema ku em li roja me ya îro jî dimeyzênin, li beramberî hemû hewldanên me yên aşîtî û çareseriyê lê sistema serdest û pergala qebtalîst ji derveyî şidet, îşkence, tesfiye û şer bi tu zimanê din nizane û mîna mirovê ku çavê xwe ji hemû rastiyên heyî biger dimeşe û derdorê xwe xiradike û jiyan li gelê Kurd kirîye mîna dojehê, li milekî oparesyonên siyasî û leşkerî bê navber didomin, li milekî din jî vîna gelê Kurd li ber çav nayê girtin û mîna mirovan lê nayê meyzandin. Dema ku her Kurdek û bi taybet her ciwanekî Kurd vê yekê nebîne û ne nirxîne û tekoşînê li hemberî wê neke, tê wê wateyê ku rastiya pergalê nehatî ye naskirin û ew jiyana koletî ji bona xwe pejirandin e.
Di dawiyê de Zane Dîlan bawerî, hêvî û haziriya xwe ji bona tekoşîn û berxwedanê anî ser ziman û ji bona hemû ciwanê Kurd da xuyakirin ku pêwîst e her tim hazir û amedebin, ji ber ku em derbasî rewşeke nazik û hesas dibin, dema şerê şoreşgerî, ango dema şerê hebûn û tunebûnê dema serferbelikê û geleke her ciwanekî Kurd cihê xwe di nava vî şerî de bigre û ji bona gelê Kurd rojên dîrokî bi dengê azadiyê li ser bedena Cûdî, Zagros û Gabarê xêzbikin.
Bi hêviya rojên xweş û azad.
Hamid Dêrik
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Ji 17’ê Pûşberê û vir ve li Çewlik li dijî herêmên Hafsari, Xecû, Hebûn û Koykent ku bi ser navçeya Xorxolê ji aliyê Artêşa TC’ê operasyon hatiye lidarxistin. Bi taybet operasyon piştî saet 23.00’an de bi renge kemînan berdewam dike.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 22’ê Pûşberê de diderdora saet 11.45’an de li Dersimê li dijî maşîneke polîsan ya li ser riya Dereovayê ku bi ser navçeya Qislê ye ji aliyê gerîla yê me çalakiyek hatiye lidarxistin. Di encama çalakiya ji aliyê gerîla yê me hatiye lidarxistin du polîs ji aliyê gerîla yê me hatiye kuştin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 22’ê Pûşberê li navçeya Colemergê Şemzînanê, li dijî bejahiya gundên Nêrdûşa û Kolê ji aliyê Artêşa TC’ê operasyonek yek rojî hatiye lidarxistin. Di çarçoveya vê operasyona Artêşa TC’ê ji aliyê leşkeran pezên gundiyan hatiye desteserkirin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 20’ê Pûşperê de li bejahiya navçeya Colemergê Çelê ye ji aliyê Artêşa TC’ê operasyonek hatiye destpêkirin. Di vê operasyonê de di navbera gerîla yê me û Artêşa TC’ê de pevçûnek qewimiye. Di encama van pevçûnan de hejmara kuştî û birîndarê dijmin ji aliyê me nehatiye zelalkirin.
- Ayrıntılar
Di 13'ê Pûşperê de di navbera saet 22.00-24.00'an de li Herêmên Parastina Medya li dijî Şeşdara, Geliyê Pisaxa û Gundê Heftenînê ku bi ser Heftenînê ne ji aliyê Artêşa TC'ê êrîşeke havan û obusan hatiye lidarxistin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 16’ê Pûşperê de li Çewlikê li dijî herêma Hamamlar ji aliyê Artêşa TC’ê operasyonek hatiye destpêkirin. Operasyon a di 17’ê Pûşperê de bêencam paş de zîviriye, lê hîn jî li herêmê yekîneyen veşartî hewldanên keşf û kemînan tê lidarxistin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 16’ê Pûşperê de di derdora saet 10.00’an de li Colemerg li dijî Satê, Zê, Geliyê Satê, Girê Şehît Gafûr û Girê Şehîd Karker ku bi ser Geverê ne ji aliyê Artêşa TC’ê bi helîkopterên kobra hatiye bombebarankirin.
- Ayrıntılar
Ji 13'ê Pûşperê û vir ve li navçeya Mêrdîn Şemrexê li dijî Gundên Kurê, Çilistan û Birkê ji aliyê Artêşa TC'ê operasyonek hatiye destpêkirin. Operasyon bi şev bi rengê kemîna û bi roj jî bi rengê keşfê berdewam dike.
- Ayrıntılar