Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 23’ê Pûşperê û vir ve pevçûnên hatiye jiyandin de 4 leşkerên dijmin ji aliyê gerîla yê me hatiye kuştin herweha gelek leşker jî birîndar bûye. Ji aliyê Artêşa TC’ê li dijî gelî û palêyên Harçik, Paleyên Dereboyu, Çakirkaya û Şehîd Akîf ku bi ser Dersimê ne operasyonên hatine lidarxistin hîn jî bi kemîn û êrîşên helîkopterên kobrayan berdewam dike.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
Di 9’ê Tîrmehê de di saet 21.30’an de gerîla yê mey ê îstîxbaratak nîrxandiye, ji bo yekîneya kontra ya derdiket operasyonê asteng bike çalakiyeke rêbirînê lidarxistiye. Di dema venêrîna rê ya li ser riya Amed – Lîcê ji aliyê gerîla yê me astsubayek, çawuşekî pispor û erkdarekî tenduristiyê dîl hatiye girtin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 9’ê Tîrmehê de li navçeya Colemergê li Şemzînanê li dijî Bêgûza û Salara ku bi ser Herêma Herkiyê ye ji aliyê Artêşa TC’ê operasyonek hatiye lidarxistin. Operasyon a li herêmê hîn jî berdewam dike.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 9 Temmuz günü Hakkari’nin Şemzinan ilçesine bağlı Herki bölgesinde bulunan Bêguza ve Salara mıntıkalarına yönelik olarak TC ordusu tarafından bir operasyon başlatılmıştır. Operasyon halen devam etmektedir.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re’
Di 8’ê Tîrmehê de di navbera saet 14.00-15.00’an de li Herêmên Parastina Medya li dijî herêma Ertûş û Geliyê Kinyaniş ku bi ser Zapê ye ji aliyê Artêşa TC’ê êrîşeke havan
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 6’ê Tîrmehê de di saetên êvarî de li Mûşê li dijî herêma Koxê ku bi ser Gimgimê ye ji aliyê Artêşa TC’ê operasyonek hatiye destpêkirin. Operasyon a li herêmê hîn jî bi rengê kemîn û keşfê berdewam dike.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 7’ê Tîrmehê de (îroj) di saet 04.00’an de li Herêmên Parastina Medya li dijî Gundên Stûnê, Kiyê û Şetanûs ku bi ser Zagrosê ye ji aliyê Artêşa TC’ê êrîşeke havan û obusan hatiye lidarxistin. Di van êrîşan de ji aliyê Artêşa TC’ê gazek spî ya piştî diteqe bi qasî 100 metrê ye belav dibe hatiye avêtin.
- Ayrıntılar
Her demsalek di hindirê xwe de cîhaneke nepenî dihewîne. Cîhan jî bi xweşikbûna her demsalekî re çavê xwe ji nû ve bedlike û derdorê xwe temaşedike. Mîna zarokê ji nû ve di deryaya çavê dayika xwe de wata jiyanê hîs dike. Jiyan jî hebûn û hestên xwe bi van demsalan tîne ser ziman û bi her demsalekî re jî mirovahî xwe nû dike û şerê jiyan û mirinê ji nû ve destpêdike. Xweza bi bedewbûna xwe mîna heyva çardeşevî rêwîtiya kerwanê azadiyê dike.
Havîn jî bi ked û xwîdana xwe, li deşta rojê meydana şahsiwarê gerdûnê digerîne û li pey xwe kefenê mirinê diçirîne. Qêrîna Zivistanê bi tûndî dixwaze serdestiya cîhanê bike û li ser erşê ezmanan rûne. Pelçemokê daristanan jî li ser şopa payîzê serhildan û qêrîna gelan bi rê têxe.
Lê di nava giyan û xweşikbûna van çiyayan de, jiyan xwe bi rengekî cuda tîne ser ziman. Xweza bi gerîla re rêwîtiya jiyanê dike û gerîla mîna koçerekî bi her demsalekî re govenda zayînê digerîne. Mîna baz û pez koviyan ew hêlîna xwe li navsera çiyayan dihûnîne û tîrêjin rojê hembêzdike. Li ser dêmê xaka kevana zêrîn û li ber bejna simbilên bi xêr û bereket dilan sermest dike .
Erê! Gerîla evîndarê jiyana xwezayî, deng û rengê wê yê bê mirin e. Mîna ava çem û deryayan tim jiyanê zindî dikin, ji çiyayan bilintir û ji deryayan kûrtir, mîna Buharê bi xeml û xêlin. Ew dengê xaka pîroz, keskesora Cûdî, Gabar û Zagrosan e û mîna şahdemarê giyan û jiyanê, bi hev re bûne dost û heval. Mîna pepûleyan ji çiyayekî ta çiyayekî û ji gundekî ta gundekî, bi yek dil û vîna xwe, bedena şûn waran dixemilînin. Ew in diyariya xaka bereket û hebûna gelê bindest. Ji bona wan sar û serma ne xeme, ji ber ku dilê wan her dem germe û ji bona azadiyê her tim lêdide. Çiya ji bona wan dîroka zayîna insan e, roj û şevên wan mîna şewqa stêrkan tim geşin û diçirisin. Rêwîtiya wan a jiyanê, mîna mîlê demjimêrê, tu rawestgihan ji bona xwe nasnake. Ji ber ku tama jiyanê li cem wan û di nava bedena wan çiyayan de pir cudaye. Ji ber ku mirov di nava jiyana gerîla de ji nû ve xwe nasdike û bi keda destê xwe û vîna azad jiyan dike û her hewildanê mirov ji bona efrandina jiyaneke nûjen e. Weke din mirov di eynika rastiyan de xwe ji nû ve dibîne û jiyanê mîna dayikekî bi hemû hêza xwe hembêz dike. Ev jiyan mîna xwezayê her tim zindî ye û ji mirovan re dibe guh, çav û ziman. Mirov tê de bi çavê xwe xweşikbûna jiyanê ji nû ve hîsdike, bi zimanê xwe jî ji nû ve peyvan li pey hev rêzdike û rastiya vê jiyanê li ser rûpelên dîrokê xêzdike. Mîna wêneçêkerekî bi teliyên xwe yê zêrîn li ser bedena xaka pîroz wêneyên zindî xêz dike.
Her tiştê vê jiyanê, ji bona wan hesan dibe, ji ber ku amacê wan mezinin û hêviyên wan yê jiyanê mîna çiyayan bilindin û mîna deryayan kûrin. Di şer û cengê de mîna lehengan meydanê dixwînin. Ne germahiya Havînê bi dijwariya xwe û ne jî bayê Payîzê û berfa Zivistanê bi sir û seqema xwe zora wan dibe. Ji ber ku ew di deryaya dilê xwe de hêviyên Buharê dihewînin û mîna berfînan berxwedan bûye parçek ji jiyana wan.
Jiyan bi xwe ji bona wan qada perwerdeya herî mezin e, ji bona wê hemû demjimêrên jiyana wan bi kar û xebatê dagirtî ye. Bi şev û roj û di her şert û mercan de ew xwe perwerde dikin, mîna ava ku ji bin belekiyê berfê dizenzile û li ber tava Buharê diçirise û ber bi dol û newalan ve diherike. Ew jî bi rêya perwerda ku dibînin dil û mejiyê xwe paqij dikin. Rêwîtiya wan rêwîtiya azadiyê ye û mîna pêlên deryayan tu sînoran ji bona xwe nasnakin.
Her demsala Zivistanê ji bona wan destpêkeke nû ye û vegotina hemû demsalan xwe di hindirê wê demsalê de tîne ser ziman. Ji ber ku ew jî mîna xwezayê di her Zivistanekî de xwe ji bona zayînekî nû amededikin. Piştî rêwîtiyeke dûr û dirêj, ji nû ve xwe ji bona nûrojeke bi serkeftî bi rêya perwerdê û ji nû ve avakirina kesayetê, xwe bi hêz û vîn dikin. Ji ber ku ew jî mîna her zindiyekî li ser rûyê vê xakê jiyan dike, bi hazirî û tevdîr tev digerin. Ji bona wan demsala Zivistanê demsala perwerde û amedekariyê ye. Lewra di vê demsalê de, xwe ji nû ve di ber çavan re derbasdikin, kêm û kurtiyê xwe nasdikin û mîna avzêmê xwe her tim nû dikin. Bi coş, heyecan û kesayeteke nû, rêwîtiya xwe didomînin û mîna birûskê dixwazin cîhanê bi remanê xwe ronîbikin û sînorên di nava dilan de bihelînin.
Li ser çiyayan mîna kovî û xezalan govenda zayînê digerînin. Li ser dijminê xwe de mîna şûrê Guhderz û gurzê Rustemê zar dijwar û bi hêrsin. Bi kêf, şadî û bi dilekî tijî evîn mîna gulên Buharê, cîhanê tev hembêzdikin. Her tim xwe bi rext û fîşekan dixemlînin, ji bona wan çek mîna parçeyekî ji canê wan e û weke ku ew dibêjin bê wê dijmin nayê rê. Ji bona vê yekê her tim ew dixwazin, bi rêya perwerdeya ku dibînin hîn bêtir hakimiyeta xwe hem di milê şer û hem jî di milê jiyanê de xurtbikin. Ew çeka ku li ser dijminan de her tim mîna dojeh û qebristanê ye û ji bona dost, heval û gelan roja cejn û tolhildanê ye. Ji bona wê, ew di şerê xwe yê jiyanê de, ji bona xwe tu qeyd û bendan nasnakin. Bi qêrîna xwe dîwarê zindana tarî li ser dijmin de dihilweşînin. Bi deng û agirê çek û remanê xwe neyar û dijminan dişewitînin.
Ji bona wan her demsaleke Zivistanê amedekariya Buhareke nû ye, ji bona vê yekê ew xwe ji her milî ve ji bona şer û cenga giran amede dikin. Mejî û dilê xwe bi rêya perwerdê paqijdikin û dixwazin ji bona Buhareke nû di meydanê de li beramberî dijminê xwe serkeftîbin. Mîna roja ku tariya zilm û zordariy serdestiyê tar û mar dike. Ew jî bi hatina her Buharekî re bi xwîna xwe ya dikele û hestên xwe yên ku bi asoyên azadiyê av dane serçopiya jiyanê dikşînin.
Erê ew gerîlane, mîna evîna pepûle û gulan û heskirina çeman ji deryayan re, her tim bi hêviya xwe gihandina rojên azad tevdigerin. Ji ber ku azadî di serî de ji bona xwezayê û her zindiyekî ku di nava vê xwezayê de dijî pêdiviyekî jiyanê ye û ew mîna av, nan û henaseyê, ji her mirovekî re pêwîs e. Ango her insanekî dikare bê av û nan heyanî demekî jiyanbike, lê nikare bê azadî jiyanbike, ji ber ku mirovê azad bibêje ku ez mirov im.
Dibe ku jiyana gerîla hatibe bihîstin û guhdar kirin an jê bi dîmenan hatibe temaşekirin. Lê ev tevger tevgera şehîdan e û tenê yê ku di nava van rastiyan de jiyan dikin û her roj ji bona jiyaneke azad li beramberî mirinê şer dikin û li ber xwe didin, hîn bêtir wata vê jiyanê nasdikin, hîsdikin û bi dil, can û vîna xwe ya azad hembêz dikin.
Ahmet Azad
- Ayrıntılar
Di civakê de ciyên ku jin di bin siya zilam de jiyan neke, nînin. Her gaveke ku jin tavêje, misoger ji milê zilam ve tê çavdêrkirin. Ev nêzîkatiyên ku li hemberî jin têne pêşxistin, çavkaniya xwe ji ferasetên gelekî paşketî digire. Di bin navê parastina jinê de zilam mafê xwe dibîne ku her nêzîkatiyekî li hemberî jinê bide raberkirin. Mînak li Îranê sîstema meleyan zewaca keçan di neh saliyan wan de, kirine zagon. Ev zagon jî bi mentiqê; şeytan di jinê de heye û pêwîste di temenekî biçûk de têkeve bin siya zilam de, yan jî wê jin zerarê bide civakê, hatiye derxistin. Ev nêzîkatî ne tenê di Rojhilata Navîn de tê kirin. Dewleta ku herî zêde xwe pêşketî dibîne, bi rê û rêbazên herî zirav ruh, mejî û dilê jinê dide şûştin. Pergala ku di bin navê exlaq, şeref û namûsê de jinê di nava çar dîwaran de dide girtin û pergala ku di bin navê em azadiya jinê didinê, wê ji cewher û civaka wê dide dûrxistin, çi cudayî di navbera wan de heye, di encam de pergala desthilatdar bi rê û şêwazên curbecur jinê ji cewherê wê dide dûrxistin û wê di nava pencên koletiyê de difetisîne. Rewşa ku niha jin di civakê de jiyandike, komkujiy e. Gava ku jinek di bin navê parastin, şeref û namûsê de tê kuştin, tê tecawizkirin, di malê de tê rizandin, ma qey xema zilam e gava ku wan dîmena temaşe dike. Dibe ku li xweşiya wî jî diçe, gava ku li wan dîmenan temaşe dike. Jin gava ku tê recm kirin, zilamên ku wê jinê mirov nabînin û mîna şeytan lê dinêrin, keviran tavêjin wê, jinên dîtir jî di quncikan de bi tirs û xof li wê komkujiyê dinêrin. Êş û janên ku jin bi destê zilam û pergalê dikşîne anceq jin hîsbikin, ji ber ku ew jî jinin. Pergal hemû riyên ku lêgerînên azadiyê di jinê de bide pêşxistin, dixetimîne. Gava ku Rêber APO derî ji tevlîbûna jinan re vekir, artêşbûn û tevgera azadiya jinê da avakirin û bi taybet yekîne û tabûrên xweser dane avakirin, armanc jê ew bû ku wan riyên li pêşiya azadiya jinê hatine xetimandin, vekirina wê bû. Yekîneyên jin jî ji ber vê yekê hatine avakirin. Pêdiviyekî jinê yê giyanî heye ku di yekîneyên xweser de jiyanbike. Cihekî ku jin û zilam bi hev re jiyan bikin, ne mumkine ku zilam destor bide ew jin îradeka serbixwe di xwe de bide avakirin. Lê belê hevalên jin li hemberî vî nêzîkatiyê zilam bûne xwediyê helwestekî û nepejirandin e. Di avakirina yekîneyên xweser de jî, ji milê zilam ve astengî hatine derxistin. Lê belê hevalên jin di şer, di şert û mercên herî zor de yekîneyên xweser avakirin e. Li Botanê di şert û mercên herî zor de û di donemên şer de yekîneye hevalên jin hatiye avakirin, bi serê xwe gêrîlayetî dikin û li ser dijmin çalakî lidardixînin.
Di yekîneyên xweser de perwerda bîrdozî û leşkerî heye. Lê belê ji bona hevalên jin perwerde ne tenê eve. Perwerde di çûyîna wezîfeyekê de, bi hev re xebatkirin, parvekirin û bi hev re li beramberî zor û zehmetiyan têkoşînkirin, pewerdeyeke jiyanî ye û ji bona hevalên jin girîng e. Gava ku em karekî dikin, dibe ku zoriyên xwe hebin, lê belê di encam de em bi hêza xwe dikin û dema ku em di wî karî de hestên serkeftinê dijîn, hingî em wateya jiyanê hîsdikin û bawerî didin hêza xwe ya kesayetî. Êş û kêfxweşiyeke ku hevalên te yên jin jiyan dikin, tu bi wan re parvedike, ev jî moralekî mezin dide mirov. Di perwerdê de hevalên kesayeta hevdû analîz dikin û bê tirs û xof hevdû rexnedikin. Çûyîna hevalên jin li yekîneyên xweser ji bona ku li hemberî kêmasiyên xwe yên bîrdozî têkoşîn bikin. Ew perçebûna ku pergala deshilatdar di mejî û dilê me de, daye avakirin pêwîste di yekîneyên xweser de em ji wan nesaxiyan rizgar bibin. Yekîneyên xweser ji bona hevalên jin mîna Akademiyên jinin û pêwîste em wisa jî binirxînin. Ji bona ku ev yekîneyên xweser werin avakirin, gelek hevalên jin canê xwe fedakirine. Her çiqasî di avakirina van yekîneyên xweser de zorî kişandine, lê belê liber xwe dane û bi serketine.
Dibe ku kesek zû bi zû bawer neke ku jin çawa bi serê xwe di çiyan de jiyandikin. Her şervaneke nû tevlî nava refên gêrîla dibe, dibêje “min bawer nedikir ku ew qasî derfetên gêrîla hene”. Girêdana hevaltiyê ya di nava gêrîla de bala wê dikşîne. Her kes meraq dike ku tevlî yekîneyên xweser bibe. Hevalên jin jiyana xwe bi rêxistin dikin. Bi xwe karê xwe didin meşandin. Her xebatek bi rengê jinê tê xemilandin. Di nava wê xemlandinê de gelek hestên ku tu jiyandike zû bi zû bidestê te nakevin. Tu bi salan li yekîneyên xweser jiyanbike tu naxwaze jê derbikev e. Yekîneyên xweser ji bona her jinekê tiştekî nûye. Di civakê de zû bi zû tu nikare bi ser xwe jiyanbike, ev yek ruhê jinê tengav dike. Lê belê di yekîneyên jin de her hevaleke jin dikare xwe bide îfadekirin û îradekê di xwe de bide avakirin.
Hevalên jin serê sibehê bi hev re radibin û piştî ku içtîma xwe dikin, diçin werzîşê. Di werzîşê de lîstokan dileyîzin û carne jî ji xwe re dîlan dikin yan jî li arazî digerin. Lê belê piştî ku werzîşê bi dawî dikin her yek diçe darekî ji bona xwarinpêş tîne. Her kes diçin tîma xwe û xwarinê dixwê. Kîjan tîm zîreke berî ya dîtir xwarina xwe dixwê û berî biçin perwerdê tîmên xwe paqijdikin. Hevaleke ku di nava yekîneya xweser de bê deng be zû tê naskirin, jiber ku bi zîndîbûna xwe ya jiyanê têne naskirin. Ber êvaran ve jî gelek caran diçin foleybol dileyîzin. Di her karekî de bi hev re ne. Ji ber vê yekê mirov zû bi hevalan ve tê girêdan û nikare ji wana dûrbikeve. Hemû hevalên jin pêşniyar dikin ku biçin yekîneyên xweser. Her hevaleke ku ez wê nasdikim ez dixwazim ku ew jî di nava vê bedewbûnê de jiyanbike. Keçên Kurd yên ku bi salan ked didin û diwestin, dibe ku rojekê van hest û bedewbûnê jiyan nekin, ji ber ku jiyana tê de jiyandikin bi rengê zilam e. Lê belê ya girîng ewe ku mirov jiyana gêrîlayên jin meraqbike û jiyanbike.
Dunya Cemîl
- Ayrıntılar
Rastiya çalakiya hevala Zîlan, giyan û hebûna jina Kurd a azad û canfida dide belîkirin, ew jina ku bi bîrdozî û felsefeya Rêber APO xwe bi çek kirî ye û li her qadê bûye deng û rengê jiyana azad a ku xwe gihandiye asteke ku bikaribe pêşengtiya jina Kurd û jina cîhanê bi tevahî bike. Ew hişmendiya bi 5000 hezar sal li ser mejî û vîna civakê bi rêve dimeşe û bi taybet jî li ser jinê bi hemû şidet û dijwariya xwe tê meşandin, hevala Zîlan bi yek dengî û bi yek pêngavekî ew hilweşand û mîna xwedavenda rêya azadiyê bi xwîna xwe jiyaneke nûdemî xêzkir û ji bona hemû jinên Kurd û cîhanê mîna manîfistoya azadiyê bi ronahiya hizir û remanê xwe li ser rûpelên wijdanê mirovahiyê dîrokeke bi vîn û hebûneke azad hûnand. Ji ber vê yekê em dikarin bibêjin ku çalakiya hevala Zîlan, Birîtan û bi sedên jinên Kurd yên canfida em gihiştin van rojan û dema em dibînin ku di roja me ya îro de bi sedê jinên Kurd navê xwe kirine Zîlan, Birîtan, Bêrîva û Şîlan û berê xwe dana serê çiyayên Kurdistanê ji bona gihiştina jiyaneke azad û bi romet ev yek jî di serî de girêdayî çalakî û kesayetên mîna hevala Zîlan û bi sedê hevalên mîna wê ne. Ango mirov dikare bibêje ku Zîlan, Birîtan û Viyan bûne bi hezaran û hemû ketine ser rêya çiya û li azadiya xwe digerin, ji ber vê yekê em Zîlan ne mîna kesayetekî digrine dest, lê belê em mîna civakekî û manîfistoya azadiyê digrine dest û em her tim bi vî rengî dinirxînin.
Ji ber vê yekê her mirovekî azadîxwaze pêwîst e ku rastiya kesayet û çalakiya hevala Zîlan bi dil û remanê xwe hîsbike û lêgerîna wê ya rastiyê û azadiyê baş bibîne û pêwîst e ku her mirovekî azadîxwaz çalakiya hevala Zîlan ji bona xwe mîna rêbazekî sereke yê jiyana azad bibîne û her tim wê di nava jiyana xwe de zindî bihêle. Ji ber ku hevala ZÎlan mîna volqanekî bi ser dijmin de çû û li beramberî hemû êrîşên dijmin yên hovane bi dil û mejiyekî mezin û bi giyanekî cangorî xwe ji bona gelê xwe fedakir. Li gorî vê yekê rêbazê çalakiya hevala Zîlan cewherê şerê şoreşgerî yê gel dide xuyakirin û bersiva ku hevala Zîlan dayî dijmin, pêwîst e ku em ji bona xwe bêxên bingehê şerê şoreşgerî yê gel. Çalakiyên mîna hevala Zîlan û Birîtan mirov nikare wan bi gotin û nivîsan bîne ser ziman û mafê wan bi cî bîne. Ji ber ku ew çalakî cihekî xwe yê cuda di dîroka şerê gerîla û tekoşîna rizgariya netewa gelê Kurd de digre.
Di demeke ku têde dihate gotin, di hindirê şerê gerîla de xwe dubarekirin û tengasî di warê tektîkên şer de tê jiyankirin, çalakiya hevala Zîlan da xuyakirin ku gerîla di her şert û mercan de dikare şer pêşbêxe û gelek tektîk hene ku gerîla dikare bi rêya wan şer bide meşandin û hîn di asteke jor de gohertineke bingehîn di warê tektîkî, rê û rêbazê şer de bide meşandin. Hevala Zîlan di kesayeta xwe de da belîkirin ku dema mirov bi armenca xwe ve girêdayî be û hizrandina wê/wî li ser kar, xebat û şer hebe dikare her tektîkên şer pêşbêxe. Çalakiya hevala Zîlan jî mirov nikare mîna çalakiyeke leşkerî bigre dest. Ji ber vê yekê pêwîst e ku mirov hevala Zîlan mîna sekna azadiyê, tevlîbûna jiyana azadiyê û lêgerîna heqîqetê bigre dest. Hevala Zîlan bi çalakiya xwe berxwedana jina Kurd careke din zindî girt û rastiya wê di kesayeta xwe de da belîkirin û li beramberî zihniyeta serdest û dijminê hov yê ku ji derveyî zimanê şer û agir tiştekî nizane bersiveke dîrokî bû. Ji bona ku mirov Zîlan nasbike pêwîst e ku mirov rastiya jinê ji dîrokê ve bigre dest û ji her milî ve nirxandina wê bike. Ji ber ku Zîlan di serî de rastiya xwe û rastiya dîroka xwe naskir, rastiya jinê û civakê naskir û li gorî vê lêgerîna wê ji bona heqîqetê pêşket û hîn bêtir rastiya Serokatiyê naskir. Ji ber vê yekê herçiqasî ku mirov pênaseya vê yekê bike hîn kêm dimîne, li gorî vê yekê berxwedana ku di hindirê gel û gerîla de pêşketî bandora çavkaniya xwe ji çalakiya hevala Zîlan digre. Li gorî vê yekê û tişta ku mirov dikare ji çalakiya hevala Zîlan derxîne holê ew e ku kesayetek dema ku bi xwe bawer be û xwe bi hêz û bawerî bike wê demê dikare her tiştî bi ser bêxîne. Ji ber vê yekê çawe ku çalakiya hevala Zîlan li darxistî li beramberî bêbextî û reşkujiya ku li hemberî Rêber APO hatî meşandin bû. Lê di dema me ya îro de jî hîn ev bêbextî û bi rengekî berfirehtir û bi hemû leza xwe tê meşandin. Li beramberî vê yekê pêwîstî bi berxwedan û tekoşîneke bêhempa li beramberî dijmin heye û her mirovê azadîxwaz pêwîst e ku cihê xwe di nava vê pêngava şerê şoreşgerî yê gel de û bi hemû hêz û vîna xwe bigre. Li gorî vê yekê Zîlan cihê xwe mîna tanricekî di nava bizavê de digre û ji bona hemû jinên Kurd mîan Sembola canfidabûnê û azadiyê bi dest tê girtin. Ango mirov dikare bibêje ku li bermaberî van hemû êrîşên ku li beramberî gelê Kurd û Serok APO têne meşandin, pêwîstî heye ku ji her milî ve li beramberî wê seknandin pêşbikeve û ji heft salî heyanî heftî salî cihê xwe di nava vê tekoşînê de bigre. Ji ber ku dem hatjye ku gelê Kurd û bi taybet jî jina Kurd li beramberî vê zor û desthilatiya ku li ser tê meşandin serî rabike û hîn bêtir şer û tekoşîna xwe bide meşandin.
Çalakiya Hevala Zîlan û li gorî ku Rêber APO anî ser ziman, mîna çalakiyekî bîrdozî û siyasî bi dest tê girtin, ji ber ku ew çalakî ji bona me mîna Xetekî bîrdozî tê nirxandin û heyanî roja me ya îro jî em li ser vê xetê û rêyê tekoşîna xwe didine meşandin. Herçiqasî ku dem û zemanê çalakiya hevala Zîlan gelekî giring bû, ji ber ku hevala Zîlan di dilê dijmin de li dijmin da. Lê ji beriya wê jî hevala Zîlan di jiyana xwe de jî ev şer dida meşandin û di vî şerî de serkeftin bi pêkanîbû. Nameya hevala Zîlan jî ji bona tevgerê tevahî mîna manîfistoya azadiyê tê pejirandin.
Çalakiya hevala Zîlan di hindirê xwe de rastiya şerê şoreşgerî yê gel dihewîne û rastiya kesayeta PKK'ê ya ku ji derveyî serkeftinê ji bona xwe tiştekî din napejirîne dide raberkirin. Ji ber ku hevala Zîlan rastiya Serokatî, PKK'ê û wata azadiyê û rastiya jiyana azad baş nasdikir. Ji bona vê yekê ew bi armenca xwe ve heyanî dawiyê girêdayî bû û ji bona gihiştina armencê tu sînor û asteng ji bona xwe nasnedikirin. Di dawiyê de mirov dikare bibêje ku çalakiya hevala Zîlan rêya azadî û vîna gelan e.
Hamid Dêrik
- Ayrıntılar